مارسل (مارکو) فن باستن (به هلندی: Marcel (Marco) van Basten) بازیکن سابق تیم ملی فوتبال هلند است.
او از سال ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۷ برای تیم فوتبال آژاکس آمستردام بازی کرد و سپس به تیم میلان ایتالیا رفت و به سبب مصدومیت در دوران اوج خود در آن تیم مجبور به خداحافظی از فوتبال شد.
او در کل ۲۸۰ بازی باشگاهی انجام داد و موفق به زدن ۲۱۸ گل شد. فان باستن همچنین ۵۸ بار برای تیم ملی هلند به میدان رفت و ۲۴ گل برای این تیم به ثمر رساند.
پس از بازنشستگی به حرفه مربیگری روی آورد و در ابتدا به عنوان سر مربی تیم ملی هلند رهبری این تیم را در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان و جام ملت های اروپا ۲۰۰۸ بر عهده داشت و سپس کار خود را با سر مربی گری تیم فوتبال آژاکس آمستردام ادامه داد.
لازم به ذکر است که او در طول دوران بازیگری خود یکی از بزرگترین بازیکنان دوران خود بود و توانست ۳ بار توپ طلای اروپا را از آن خود کند و همچنین در دومین دوره ی انتخاب بهترین بازیکن جهان نیز به عنوان برترین بازیکن سال جهان انتخاب شد. در الینکویک بازی میکرد، تا این که در سال 1982 به آژاکس آمستردام پیوست. وی اولین حضور خود در تیم حرفهای را در آوریل 1982 در پیروزی 5 بر 0 مقابل نیژمگن تجربه کرد که توانست اولین گل خود را نیز برای قرمز- سفیدپوشان به ثمر برساند. او در آن بازی به جای اسطوره فوتبال هلند، یوهان کرایف، وارد زمین شد. وی در فصل 83/1982 هم در سایه ویم کیفت قرار داشت که در فصل بعدی به باشگاه پیزا کالچو در سری A ایتالیا رفت.
فان باستن در سالهای 1984، 1985، 1986 و 1987 آقای گل لیگ فوتبال هلند شده و تبدیل به یکی از برترین گلزنان دهه 80 شد. این مهاجم 188 سانتیمتری در سال 1986،همچنین آقای گل اروپا شد. وی در آن فصل 37 گل در 26 بازی زد. در سال 1987، در دیدار فینال جام در جام باشگاههای اروپا در مقابل اف. ث. لایپزیگ گل پیروزیبخش تیمش را زد.
میلان
بعد از کسب این افتخار به آ. ث. میلان پیوست، تیمی که در آن به همراه هموطنانش، رود گولیت و فرانک ریکارد، بهترین مثلث فوتبال اروپا را شکل داد. میلان با فان باستن در سالهای 1989 و 1990 قهرمان جام باشگاههای اروپا شد. تقریباً در اواخر دوران بازیاش، به دلیل مصدومیتی جدی در ناحیه قوزک پا، مجبور به استراحت شد. آخرین بازی رسمی برای میلان را در فینال جام باشگاههای اروپا در برابر المپیک مارسی در تاریخ 26 مه سال 1993 انجام داد. بلافاصله بعد از آن، به دلیل همان مصدومیت، دوباره مجبور به استراحت و عدم بازی شد، اما با وجود زحمات زیاد، دیگر نتوانست به فعالیتش ادامه دهد و بالاخره درسال 1995 از فوتبال خداحافظی کرد.
تیم ملی:
فان باستن در بین سپتامبر 1983 و اکتبر 1992، 58 بار پیراهن تیم ملی فوتبال هلند را به تن کرد و 24 گل نیز وارد دروازه حریفان این تیم کرد. او با این تیم در سال 1988 به قهرمانی جام ملتهای اروپا رسید و با 5 گل زده نیز آقای گل این رقابتها شد. وی در دیدار فینال مقابل تیم ملی شوروی، زیباترین گل تمام تاریخ فوتبال را به ثمر رساند. او توپ را از زاویهای کاملاً بسته، در کنار خط عرضی زمین، از بالای سر رینات داسایف، یکی از بهترین دروازهبانهای آن زمان دنیا به تور دروازه شوروی دوخت. عناوین و موفقیتها:
به عنوان بازیکن تیم ملی قهرمانی در جام ملتهای اروپا: 1988
به عنوان بازیکن باشگاهی قهرمانی در جام در جام اروپا: 1987 قهرمانی در باشگاههای هلند: 1982، 1983، 1985 قهرمانی در جام آمستل: 1983، 1986، 1987 قهرمانی در جام باشگاههای اروپا: 1989، 1990 قهرمانی در جام باشگاههای جهان: 1989، 1990 قهرمانی در سوپر جام اروپا: 1989، 1990 قهرمانی در باشگاههای ایتالیا: 1988، 1992، 1993 قهرمانی در سوپر جام ایتالیا: 1988، 1992، 1993
افتخارات شخصی:
آقای گل باشگاههای هلند: 1984، 1985، 1986، 1987 مرد سال فوتبال هلند: 1985 برنده کفش طلای یوفا به عنوان بهترین گلزن اروپا: 1986 آقای گل و بهترین بازیکن جام ملتهای اروپا: 1988 مرد سال فوتبال اروپا: 1988، 1989، 1992 آقای گل سری A ایتالیا: 1990، 1992 مرد سال فوتبال جهان: 1992 مرد سال فوتبال به انتخاب ورد ساکر: 1988، 1992
فعالیت به عنوان مربی
فان باستن در فصل 04/2003 مربیگری را در تیم جوانان آژاکس آمستردام آغاز کرد.
تیم ملی هلند
وی از تاریخ 29 ژوئیه 2004 مربی تیم ملی بزرگسالان هلند شد. دستیارش هم یان فان شیپ بود که در آژاکس نیز با یکدیگر همکاری میکردند.