محمدعلی کریمی پاشاکی (۱۷ آبان ۱۳۵۷ در کرج) مشهور به علی کریمی، بازیکن بازنشسته و مربی فوتبال ایرانی است.
او در دوران بازیگری ۱۸ سالهٔ خود از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۹۳، سابقهٔ بازی در لیگ ۴ کشور ایران، امارات، آلمان و قطر و باشگاه‌های فتح، پرسپولیس، الاهلی امارات، بایرن مونیخ، القطر، استیل‌آذین، شالکه ۰۴ و تراکتورسازی را دارد.
از سال ۱۳۷۷ تا ۱۳۹۱، کریمی بیش از یک دهه بازیکن تیم ملی فوتبال ایران بود و با ۱۲۷ بازی و ۳۸ گل ملی، سومین بازیکن تاریخ ایران از نظر تعداد بازی ملی و همچنین سومین گلزن برتر این تیم به شمار می‌رود.
علی کریمی که به عنوان یک بازی‌ساز دریبل‌زن شناخته می‌شد، در ایران هواداران بسیاری دارد و به «جادوگر» و «مارادونای آسیا» ملقب شده‌است. او همچنین در فعالیت‌های اجتماعی و خیریه شرکت داشته‌است.
کریمی فوتبال حرفه‌ای خود را در سال ۱۳۷۵ با فتح در لیگ دسته دوم فوتبال ایران آغاز کرد و پس از ۲ سال به پرسپولیس پیوست، جایی که در ۳ فصل بازی موفق به ۲ بار قهرمانی در جام آزادگان و یک بار قهرمانی در جام حذفی شد و همزمان با تیم ملی، در بازیهای آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک مدال طلا را به گردن آویخت. کریمی از بهمن ۱۳۷۷ به دلیل هل‌دادن داور در بازی تیم امید به مدت یک سال از حضور در تمام مسابقات باشگاهی و ملی محروم شد، و پس از پایان این مدت دوباره به فوتبال بازگشت و در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۰ نیز حاضر بود.
وی در سال ۱۳۸۰ به الاهلی دبی منتقل شد که در فصل ۲۰۰۳–۲۰۰۲، به عنوان «بهترین بازیکن خارجی لیگ برتر فوتبال امارات» انتخاب شد و در فصل ۲۰۰۴–۲۰۰۳، عنوان «آقای‌گل لیگ برتر فوتبال امارات» و «مرد سال فوتبال امارات» را کسب کرد.
کریمی که با تیم ملی ایران در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴ مقام سوم را کسب کرد و همزمان به عنوان آقای‌گلی این مسابقات (مشترکاً با علاء حبیل از بحرین) دست یافت. او در همین سال (۲۰۰۴) جایزه «مرد سال فوتبال آسیا» را از کنفدراسیون فوتبال آسیا دریافت کرد.
در سال ۲۰۰۵ (۱۳۸۴)، وی به باشگاه بایرن مونیخ در بوندس‌لیگای آلمان پیوست و در ۲ سال حضورش در این باشگاه ضمن انجام بیش از ۴۰ بازی، قهرمانی جام حذفی و لیگ را هرکدام یک بار تجربه کرد. او همچنین در جام جهانی ۲۰۰۶ با ایران حاضر بود و در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۷ نیز بازی کرد.
پس از آن به القطر در لیگ ستارگان قطر رفت و پس از یک سال به پرسپولیس در لیگ برتر فوتبال ایران برگشت که حضورش در این تیم یک سال ادامه داشت. کریمی بازی در ایران را با ۱٫۵ فصل حضور در استیل‌آذین ادامه داد و در نیم‌فصل دوم ۲۰۱۱–۲۰۱۰ عضو شالکه در بوندسلیگا بود که قهرمانی جام حذفی آلمان را برای بار دوم کسب کرد.
علی کریمی دوباره به پرسپولیس بازگشت تا سومین دوره حضور خود را با این باشگاه تجربه کند. پس از ۲ فصل بازی، علی کریمی به تراکتورسازی تبریز پیوست و آخرین فصل دوران بازیگری خود را با قهرمانی در جام حذفی پایان داد.
علی کریمی در سال ۱۳۹۳ با دستیاری کارلوس کیروش در تیم ملی ایران پا به عرصه مربیگری گذاشت.
علی کریمی در ۱۷ آبان ۱۳۵۷ در کرج به‌دنیا آمد[۲] و فرزند سوم خانواده است.[۳] کریمی اصالتاً لاهیجانی است.[۲] پدر او ولی‌الله کریمی، در جوانی در استان گیلان بازیکن فوتبال بوده[۲] و مادرش حوریه آببند پاشاکی خانه‌دار است.[۳] علی کریمی ۳ برادر و یک خواهر دارد. فرشید، برادر بزرگترش همانند وی به فوتبال روی آورد و مدتی با او همبازی بود.[۴] کریمی گفته‌است که در کودکی هوادار پرسپولیس بوده‌است و در زمانی که با پدرش برای دیدن بازیهای این تیم به ورزشگاه آزادی تهران می‌رفته، آرزو می‌کرده روزی برای این تیم بازی کند.[۴]
مادر علی کریمی، در ابتدا علاقه‌مند بود که او پزشک یا مهندس شود، اما گفته از این که بازی او باعث شادی مردم ایران می‌شود و به کشور خدمت می‌کند راضی است. مادرش او را در کودکی پر جنب‌وجوش و سرشار از انرژی توصیف می‌کند و می‌گوید: «فکر و ذکرش فوتبال بود. در دوران کودکی و نوجوانی تا دلتان بخواهد شیشه همسایه‌ها و خانه‌مان را شکسته است».[۳]
او تا سوم راهنمایی، دانش‌آموز ممتازی بوده‌است اما در دوران دبیرستان با افت تحصیلی مواجه می‌شود. سرانجام تحصیلات خود را با دریافت مدرک دیپلم پایان می‌دهد و پس از آن روی فوتبال تمرکز می‌کند.[۳]
دوران باشگاهی
آغاز
کریمی فوتبال خود را از تیم نوجوانان باشگاه فوتبال نفت تهران آغاز کرد،[۵] جایی که برادر بزرگترش فرشید، یک سال پیش از ورود او در آن بازی می‌کرد.[۶]
وی سپس به نوجوانان باشگاه سایپا پیوست و در رده جوانان این باشگاه نیز بازی کرد.[۵] کریمی پس از آن به فتح تهران منتقل شد، جایی که ابتدا در رده جوانان بازی می‌کرد و در سال موفق شد ۱۳۷۵ به تیم بزرگسالان راه یابد.[۵] او باز هم به همراه برادرش فرشید، از شهرک مارلیک کرج در تمرینات فتح حضور پیدا می‌کرد. در ابتدا مبلغ قرارداد فرشید بیشتر از او بود ولی درخشش کریمی در تیم فتح موجب شد که بارها حسین شمس (سرمربی وقت تیم فتح) از آینده‌ای درخشان برای او سخن به میان آورد.[۷] کریمی از تیم فتح بطور جدی وارد فوتبال شد و به فوتبال ایران معرفی گشت.[نیازمند منبع]
فتح در آن زمان که لیگ آزادگان بالاترین سطح فوتبال ایران بود، در رده پایین‌تر آن یعنی لیگ دسته دوم فوتبال ایران حضور داشت. علی کریمی مجموعاً ۲ فصل برای فتح به میدان رفت که خدمت سربازی او محسوب شد.[نیازمند منبع] در فصل ۱۳۷۶–۱۳۷۵، کریمی موفق شد نمایش خوبی داشته‌باشد و در فصل ۱۳۷۷–۱۳۷۶ با فتح تا یک‌قدمی صعود به لیگ آزادگان پیشرفت اما در نهایت آنها موفق به صعود نشدند.[۵]
جام فوتسال رمضان
وی علاوه بر فوتبال در تیم فوتسال فتح تهران نیز عضویت داشت.[نیازمند منبع] در بازیهای سالنی، افراد زیادی بر روی تعداد گل‌ها و پاس گلهای او شرط بندی می‌کردند،[۸]
برگزاری مسابقات سالنی جام رمضان در سال ۱۳۷۵، موجب شد که علی دایی به همراه تنی چند از دوستان و برادرانش برای کاپ تیم بدهند.[۹] در سالن کوی نصر (گیشا)[۱۰][۹][۱۱] تیم علی دایی با حضور دایی در برابر تیم فتح با حضور کریمی صف آرایی کردند.[۹] در حین بازی علی کریمی مراعات علی دایی را نکرد و چندین بار توپ را از میان پاهای او عبور داد[۱۲][۸] درگیری این دو بازیکن موجب شد دعوای بزرگی به وجود بیاید.[۹][۱۱][۱۰][۸]
در فینال مسابقات فوتسال جام رمضان در بهار سال ۱۳۷۷[۹] تیم فتح به مصاف استقلال تهران رفت، تیم فوتسال استقلال تمامی بازیکنان اصلی خود از جمله، ورمزیار، مهرانپور و نوری را در اختیار داشت[۹] و در مقابل تیم فتح بازیکنانی چون بابک معصومی و علی کریمی را در ترکیب خود می‌دید.[۹] کریمی پس از به ثمر رساندن یکی از گلهای تیم فتح در سالن ۱۲۰۰۰ نفری آزادی تهران[۵] برای تماشاگرانی که علیه او فحاشی کردند دست تکان داد و آنها را به آرمش دعوت کرد.[۹] درخشش کریمی در این مسابقات موجب شد که مورد توجه باشگاه استقلال تهران و پرسپولیس قرار بگیرد[۵] اما امیر عابدینی (مدیر عامل وقت باشگاه پرسپولیس) بلافاصله پس‌از آماده شدن کارت پایان خدمت کریمی، او را به پرسپولیس آورد تا برای این تیم به میدان برود. حسین شمس که پیش تر از آینده‌ای روشن برای کریمی سخن به میان آورده بود در قرارداد او با پرسپولیس قید کرد که ۴۰٪ از اولین قرارداد کریمی با باشگاه‌های خارجی به تیم فتح تهران برسد.[۷]
پرسپولیس
علی کریمی در خرداد سال ۱۳۷۷ برای اولین بار به پرسپولیس پیوست و اولین بازی رسمی خود را برای این تیم در تاریخ ۲۲ شهریور ۱۳۷۷ در مقابل پلی‌اکریل اصفهان (هفته نخست لیگ آزادگان) انجام داد.[۱۳][۵] کریمی در چهارمین بازی برای پرسپولیس اولین گل خود را برای این تیم در مقابل سایپا در تاریخ ۱۰ مهر ۱۳۷۷ به ثمر رساند و یک روز بعد از سوی منصور پورحیدری به تیم ملی فوتبال ایران دعوت شد.[۱۴][۵]
در بهمن ماه سال ۱۳۷۷ در بازی دوستانه تیم ملی فوتبال امید ایران و ویتنام، در اعتراض به قضاوت تورو کامیکاوا در مقام دفاع از علی انصاریان، داور وسط را هل داد و از سوی AFC به مدت ۲ سال از حضور در تمامی مسابقات محروم شد، که پس از مدتی این محرومیت به یک سال کاهش یافت.[۵] بدین ترتیب او به مدت یک سال از ترکیب پرسپولیس دور ماند. کریمی آخرین بار در دور برگشت لیگ آزادگان، مقابل پلی اکریل اصفهان به میدان رفت، تا بازی اول و آخر او برای پرسپولیس در سال ۱۳۷۷ مقابل این تیم اصفهانی رقم بخورد.[۱۳]
کریمی پس از پایان دوره محرومیتش بار دیگر به میادین بازگشت و توانست دو سال پیاپی در سالهای ۱۳۷۸ و ۱۳۷۹ لیگ آزادگان را با پرسپولیس فتح کند. او در ۱۳ بازی برای پرسپولیس در جام باشگاه‌های آسیا به میدان رفت[۵] و زننده تک گل پیروزی بخش پرسپولیس در مقابل سوون سامسونگ کره جنوبی در دیدار رده بندی بود. (۲۰۰۰-۱۹۹۹)[۱۳] کریمی‌توانست ۲ بار با این تیم به مقام سوم جام باشگاه‌های آسیا دست پیدا کند.[۵]
بازیهای کریمی در لیگ آزادگان و جام باشگاه‌های آسیا موجب شد که بعد از مدتی مورد توجه باشگاه پروجا قرار بگیرد؛ اما به خاطر پایین بودن قیمت پیشنهادی[۵] این باشگاه ایتالیایی او به این تیم ملحق نشد.[۱۵] او همچنین از اسپانیا هم پیشنهادهایی داشت که یکی از آنها پیشنهاد اتلتیکو مادرید بود. در اسفند ماه سال ۱۳۷۹ پرسپولیس که در مرحله گروهی جام باشگاه‌های آسیا در برابر الاتحاد عربستان و ایرتیش پاولدار قزاقستان مساوی کرده بود و چاره‌ای جز برد در مقابل الهلال عربستان برای صعود از گروه خود نداشت، به مصاف الهلال عربستان رفت. در این دیدار که مسئولان باشگاه اتلتیکو مادرید نیز در ورزشگاه آزادی حضور داشتند تا عملکرد کریمی را زیر نظر بگیرند وی در خشان ظاهر شد و با زدن یک گل و دادن یک پاس گل نقش مهمی در صعود پرسپولیس به مرحله بعد ایفا کرد.[۱۶] عملکرد وی در این دیدار موجب شد تا باشگاه اتلتیکو مادرید، بیش از پیش برای به خدمت گرفتن کریمی مصمم شود اما وی آن پیشنهاد را نپذیرفت و برای نزدیک بودن به خانه‌اش به امارات رفت و به تیم الاهلی این کشور پیوست.[۱۷]
در فاصله سالهای ۱۳۷۷ تا ۱۳۷۹ کریمی‌توانست به همراه پرسپولیس رکورد ۳۳ بازی بدون شکست و ۱۴ برد متوالی در لیگ آزادگان را به ثبت برساند.[۱۸]
کریمی از جمله بازیکنانی است که سابقه حضور در شهرآورد تهران را دارد. وی قبل از لژیونر شدن ۴ بار برای پرسپولیس در این مسابقه به میدان رفت که ۲ برد و ۱ تساوی و ۱ باخت را تجربه کرد. کریمی در ۲۲ آبان ۱۳۷۷ در شهرآورد ۴۴ تهران در اولین شهرآورد خود با شماره ۲۶ به عنوان هافبک چپ به میدان رفت و پیروزی را تجربه کرد. کریمی در شهرآورد جنجالی ۴۹ که سومین حضور او در مقابل تیم فوتبال استقلال تهران محسوب می‌شد یک پنالتی گرفت و با گل دقایق پایانی خود بازی را به تساوی کشاند.[۱۳]
الاهلی امارات
علی کریمی در سال ۲۰۰۱ به رغم داشتن پیشنهادهایی از تیم‌های اروپایی به خاطر نزدیکی به خانواده ترجیح داد در آسیا بماند و به الاهلی امارات پیوست. این باشگاه اماراتی توانست در اولین فصل حضور کریمی اولین جام خودش را یعنی جام امیر را در فصل ۲۰۰۱-۲۰۰۲ فتح کند که کریمی زننده یکی از ۳ گل الاهلی امارات در فینال بود. او فصل بعد به عنوان بهترین بازیکن خارجی لیگ امارات برگزیده شد.[۵] کریمی در سال ۲۰۰۳ به عنوان بهترین بازیکن لیگ امارات انتخاب شد[۱۹] و علی‌رغم پیشنهاد از تیم‌های مطرح اروپایی بار دیگر قراردادش را با الاهلی تمدید کرد. او در سال ۲۰۰۴ توانست ۱۴ گل برای تیمش به ثمر برساند.[۱۷] در همین فصل الاهلی توانست برای دومین بار در طول ۳ سال، قهرمانی جام حذفی امارات را جشن بگیرد و به نایب قهرمانی لیگ امارات برسد.[۵]
در ماه‌های پایانی حضور کریمی در الاهلی، مجله کیکر گزارش داد که او مورد توجه رئال مادرید، المپیک مارسی و بایرن مونیخ قرار گرفته‌است.[۲۰] مدیر برنامه‌های او نیز اعلام کرد که با باشگاه‌های هرتابرلین، هامبورگ، بایرن مونیخ، یوونتوس و آ. اس. رم تلفنی صحبت کرده‌است اما او مذاکره را به پایان قراردادش با الاهلی موکول کرده‌است.[۲۱]
بایرن مونیخ
در ۳ مه ۲۰۰۵ برابر ۱۳ اردیبهشت ۱۳۸۴، باشگاه فوتبال بایرن مونیخ اعلام کرد که به عنوان اولین بازیکن جدید خود برای فصل ۰۶–۲۰۰۵، کریمی ۲۶ ساله را با قراردادی یک‌ساله (با بندی که امکان تمدید یک‌ساله آن را به طرفین می‌دهد) به خدمت گرفته‌است. وی پس از علی دایی (۹۹–۱۹۹۸) و وحید هاشمیان (۰۵–۲۰۰۴) سومین بازیکن ایرانی این تیم شد.[۲۲]
او در شرایطی به بایرن مونیخ پیوست که این باشگاه از لحاظ مالی سیاست صرفه‌جویی را اتخاذ کرده‌بود. بنابراین خرید کریمی که در مقایسه با بازیکنان هم‌سطح خود ارزان‌قیمت محسوب می‌شد و به دلیل اتمام قراردادش با الاهلی نیازی به پرداخت هزینه به باشگاه قبلی‌اش نبود، انتخاب مناسبی بود. همچنین بایرن در صورت فروش کریمی به دیگر باشگاه‌ها سود خوبی می‌کرد.[۲۳] در بدو ورود کریمی به آلمان، رسانه‌های آلمانی در مورد توانایی‌های او ابراز تردید کردند و اولی هوینس مدیر ورزشی این باشگاه را برای خرید وی مورد انتقاد قرار دادند.[۲۳] سردبیر کیکر معتقد بود که او «برف مونیخ را نخواهد دید».[۲۴]
فصل ۲۰۰۶–۲۰۰۵
کریمی از همان ابتدای فصل در ترکیب تیمش به میدان رفت. نخستین بازی رسمی کریمی برای بایرن، در نیمه دوم بازی برابر اشتوتگارت در جام اتحادیه بود که تیمش ۲–۱ شکست خورد و حذف شد.[۲۶] در بازی هفته اول بوندسلیگا برابر بروسیا مونشن‌گلادباخ، او باز هم نیمه دوم به عنوان بازیکن تعویضی وارد میدان شد[۲۴] و در پیروزی ۳–۰ هفته دوم برابر بایر لورکوزن با زدن یک گل و یک پاس گل نقش مؤثری داشت.[۲۴] تا پایان هفته دوم، کریمی با میانگین نمره ۲٫۲۵ کیکر (۱ بهترین نمره و ۵ بدترین نمره) از این لحاظ هشتمین بازیکن برتر لیگ بود.[۲۷]
کریمی در ادامه فصل هم‌پای دیگر بازیکنان خط میانی تیم یعنی میشائیل بالاک، سباستین دایسلر، مارتین دمیکلیس، باستیان شواینشتایگر، مهمت شول و زی‌روبرتو در ترکیب اصلی قرار گرفت[۵] و عملکرد خوبی نشان داد.[۲۸]
طبق یکی از بندهای قرارداد کریمی، مدت آن پس از ۲۵ بازی به طور خودکار تمدید می‌شد[۵] که در بازی با هامبورگ در هفته ۲۴ لیگ (که بیست و پنجمین بازی کریمی محسوب می‌شد) این اتفاق افتاد. وی در همین بازی به علت جابه‌جایی استخوان نازک‌نی پای راست مصدوم شد و ادامه فصل را از دست داد.[۲۹][۳۰]
او پیش از آسیب‌دیدگی، ۳ بار نیز در لیگ قهرمانان اروپا به میدان رفت که در اولین بازی خود برابر راپید وین گلزنی کرد.[۳۱]
کریمی تا پایان فصل مجموعاً در ۲۵ بازی بوندسلیگا، لیگاپوکال و لیگ قهرمانان به میدان رفت و به ترتیب در هر کدام نمره‌های میانگین ۳٫۵۷، ۴٫۲۵ و ۳٫۸۳ را از مجله کیکر کسب کرد،[۳۲] ضمن این که قهرمانی لیگ و جام حذفی این فصل را به‌دست آورد.[۵]
فصل ۲۰۰۷–۲۰۰۶
کریمی که پس از بازگشت از جام جهانی، همچنان از آسیب‌دیدگی فصل پیش خود احساس ناراحتی می‌کرد پیش از شروع فصل دوباره مصدوم شد و بازیهای آغازین فصل را از دست داد.[۳۳][۳۴] او در فصل ۲۰۰۷–۲۰۰۶ نتوانست درخشش فصل پیش خود را تکرار کند و در بیشتر طول فصل نیمکت‌نشین بود.[۲۸] کریمی در پایان فصل مجموعاً ۱۵ بازی انجام داد[۵] و مجله کیکر نمره میانگین ۴٫۱۳ به او داد.[۳۵]
او در هفته ۳۴ بوندسلیگا، در پیروزی ۲–۵ مقابل ماینتس در آخرین بازی خود برای بایرن به میدان رفت و آخرین گل خود را نیز در دقیقه ۶۳ این بازی به ثمر رساند.[۳۶]
بازی در لیگ قطر
فصل ۲۰۰۸–۲۰۰۷
علی کریمی در حالی که هفته‌های پایانی قراردادش با بایرن مونیخ را می‌گذراند، به دلیل این که علاقه‌ای به ماندن در فوتبال اروپا نداشت پیشنهاد موناکو از لیگ ۱ فرانسه و باشگاه‌هایی از آلمان و اسپانیا را رد کرد.[۳۷] مدیر برنامه‌های کریمی اعلام کرد او تنها در صورتی که از باشگاهی مطرح‌تر از بایرن پیشنهاد داشته باشد در اروپا می‌ماند، در غیر این صورت تمایل دارد در کشورهای حوزه خلیج فارس بازی کند و مهم‌ترین ملاکش برای عقد قرارداد مسائل مالی است.[۳۷] باشگاه‌های الوحده، النصر، الاهلی، العین و الوصل از لیگ امارات خواهان کریمی بودند[۵] اما او سرانجام در خرداد ۱۳۸۶ با عقد قراردادی ۲ ساله به القطر در لیگ ستارگان قطر پیوست.[۳۸]
رسانه‌ها در مورد مبلغ این قرارداد ۲ ساله، رقم‌های ۴٫۷[۳۹] و ۵٫۴[۵] و ۶[۳۸] میلیون دلاری را ذکر کرده‌اند. کریمی در آن زمان از گران‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال قطر به‌شمار می‌رفت.[۲۸]
کریمی به همراه کلودیو کانیگیا و مارسل دسایی[۴۰] و دیگر هم‌تیمی‌های خود در القطر در پایان فصل در رده چهارم لیگ قرار گرفت[۴۱] تا القطر اولین تیمی باشد که کریمی با آن قهرمان هیچ جامی نشد.[۲۸] به نوشته جام جم آنلاین او فصل نسبتاً خوب[۵] و به نوشته سایت گل فصل متوسطی[۲۸] را در این تیم گذراند. او در پایان فصل در لیگ، جام ولیعهد و جام امیر قطر مجموعاً ۳۰ بازی انجام داد و ۶ گل زد.[۲۸]
انتقال به السیلیه
در پایان فصل به دلیل درگیری با مدیران باشگاه تمایلی به ادامه همکاری با او نداشت[۵] و کریمی به همراه تمامی بازیکنان خارجی القطر از این تیم جدا شد.[۴۱] از آنجا که هنوز یک سال از قرارداد کریمی باقی بود، او با تصمیم کمیته ملی المپیک قطر (که مسئولیت عقد قرارداد با بازیکنان خارجی و انتخاب تیم‌های آنها را برعهده داشت) به باشگاه ورزشی السیلیه منتقل شد.[۳۹][۴۱]
کریمی تمایلی به ماندن در قطر نداشت و در هیچ بازی رسمی برای این تیم بازی نکرد.[۵][۲۸] تنها بازیهای کریمی برای السیلیه، دو بازی تدارکاتی مقابل نورنبرگ و شواینفورت در اردوی آمادگی این تیم در آلمان بود که او در بازی دوم گل زد.[۵]
بازگشت به پرسپولیس
پرسپولیس قبل از اضافه شدن کریمی به این تیم، با کسب ۱۱ امتیاز از ۷ بازی در رتبه ششم جدول لیگ برتر قرار داشت.[۴۲] این تیم در شش هفته غیبت کریمی (که غالباً به مصدومیت او از ناحیه کمر مربوط می‌شد) از ۱۸ امتیاز ممکن ۲ امتیاز کسب کرد.[۴۳]
علی کریمی در سال ۲۰۰۸ علارقم پیشنهادهایی از اسپانیا، آمریکا، ژاپن و امارات[۴۴] در زمان مدیریت داریوش مصطفوی در باشگاه پرسپولیس با مبلغ حدود ۳۱۰ هزار دلار آمریکا ابتدا به صورت قرضی[۴۵] و سپس در تاریخ ۶ سپتامبر ۲۰۰۸ به طور رسمی قرارداد یک‌ساله با تیم سابقش امضا کرد[۴۶] و پس از ۲۷۱۷ روز در حضور قریب به یکصد هزار تماشاگر در هشتمین هفته از هشتمین دوره لیگ برتر ایران بار دیگر برای پرسپولیس به میدان رفت[۴۷] و به مدت ۲۰ دقیقه بی وقفه مورد تشویق هواداران قرار گرفت تا بازگشتی باشکوه به فوتبال ایران داشته باشد.[۴۸]
کریمی که با کنار گذاشته شدن از ترکیب تیم ملی، به دلیل اختلافات ریشه‌ای با سرمربی وقت تیم ملی (علی دایی) انگیزه‌های زیادی برای اثبات توانایی خود در پرسپولیس داشت، در ۴ بازی اول خود در لیگ برتر برای این تیم ۵ بار گلزنی کرد؛ تا نشان دهد کنار گذاشته شدن او از تیم ملی دلیلی فنی نداشته است.[۴۹] دایی پس از بازیهای درخشان کریمی در لیگ او را به تیم ملی دعوت کرد[۵۰] اما این بار این کریمی بود که دعوت او را نپذیرفت.[۴۹]
کریمی در اولین گلزنی خود پس از بازگشت به پرسپولیس، توانست در دقایق پایانی شهرآورد ۶۵ موفق به گلزنی شود. بدین ترتیب او پس از شهرآورد جنجالی ۴۹ برای دومین بار ناجی پرسپولیس در مقابل استقلال تهران شد.[۵۱] وی پنج روز بعد در بازی مقابل ابومسلم، هت‌تریک کرد[۵۲] و در هفته یازدهم لیگ برتر در حضور دایی، پنجمین گل خود را در بازی با برق شیراز به ثمر رساند.[۵۳]
کریمی در مجموع ۲۱ بار در لیگ برتر برای پرسپولیس به میدان رفت.[۴۳] او در بازی برگشت در مقابل استقلال با گرفتن پنالتی در دقایق پایانی بازی برای سومین بار مانع از شکست پرسپولیس در شهرآورد تهران شد. پرسپولیس در ۶ هفته غیبت کریمی (که غالباً به مصدومیت او از ناحیه کمر مربوط می‌شد) از ۱۸ امتیاز ممکن ۲ امتیاز کسب کرد[۴۳] تا افشین قطبی و نلو وینگادا از دست دادن امتیازات پرسپولیس را متاثر از غیبت او بدانند.[۵۴][۵۵] وی در مجموع ۵ بار برای پرسپولیس در لیگ برتر گلزنی کرد و با دادن ۶ پاس گل و گرفتن ۳ پنالتی نقش موثری را در امتیازات بدست آمده پرسپولیس در لیگ برتر ایفا کرد.[۴۳]
کریمی که آخرین بار در خرداد ماه سال ۱۳۸۰ در مقابل سوون سامسونگ برای پرسپولیس در جام باشگاه‌های آسیا به میدان رفته بود[۵۶] پس از ۸ سال بار دیگر برای این تیم در لیگ قهرمانان آسیا به میدان رفت. او در اولین بازی پرسپولیس در مقابل الشارجه امارت ۱ گل زد و ۱ پاس گل داد تا به عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب شود.[۵۷] کریمی در مجموع ۶ بازی برای پرسپولیس؛ در لیگ قهرمانان آسیا، ۲ گل به ثمر رساند تا تعداد گلهای آسیایی خود در پرسپولیس را به عدد ۷ برساند.[۵۸] او در این مسابقات ۲ پاس گل داد[۵۹] و در ۲ بازی به عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب شد[۵۹]
کریمی که تا آخرین ساعات نقل و انتقالات لیگ برتر فوتبال ایران در پی بستن قرارداد با باشگاه پرسپولیس بود و اعلام کرده بود با قرارداد سفید برای این تیم بازی خواهد کرد در نهایت توسط عباس انصاری فرد از پرسپولیس کنار گذاشته شد.[۶۰] این درحالی بود که فصل گذشته وی، موثرترین بازیکن پرسپولیس به شمار می‌رفت.[۶۱] عباس انصاریفرد دو جای خالی لیست بازیکنان پرسپولیس را نیز با عادل کلاه کج و هوار ملا محمد پر کرد تا مانع بازگشت احتمالی کریمی به پرسپولیس شود. کنار گذاشته شدن کریمی از سوی انصاری فرد در حالی انجام گرفت که نلو وینگادا نیز در زمان ترک ایران اعلام کرد که مسئولان باشگاه پرسپولیس خواستار نیمکت نشینی این بازیکن بوده‌اند. بدین ترتیب کریمی پس از اتفاقات بازی ایران و کره جنوبی در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ و ضد و نقیض گویی‌های عباس انصاری فرد از پرسپولیس جدا شد و به استیل آذین پیوست.[۶۲]
استیل آذین
فصل ۸۹–۱۳۸۸
علی کریمی در تیم استیل آذین
علی کریمی در سال ۱۳۸۸ به سبب عدم تمایل مدیران وقت باشگاه پرسپولیس برای تمدید قرارداد با وی این باشگاه را ترک کرد[۶۳] و به استیل آذین پیوست.[۶۴] کریمی که با کنار گذاشته شدن از سوی مدیر عامل پرسپولیس انگیزه‌های زیادی برای اثبات توانایی‌های خود داشت، در پنج هفته نخست لیگ برتر ۶ بار برای استیل آذین گلزنی کرد و ۳ پاس گل داد تا عباس انصاری فرد بیش از پیش از سوی هواداران پرسپولیس تحت فشار قرار بگیرد.[۶۵] دو ماه پس از جدایی کریمی از پرسپولیس عباس انصاریفرد (مدیرعامل وقت پرسپولیس) در برنامه نود با بیان اینکه توافقات لازم برای تمدید قرارداد کریمی انجام شده بود اعلام کرد، که هم او و هم کریمی رکب خورده‌اند و افرادی دیگری مانع حضور کریمی در پرسپولیس شده‌اند.[۶۶] دوازده روز پس از انجام این مصاحبه، عباس انصاری فرد از مدیر عاملی باشگاه پرسپولیس برکنار شد.[۶۷] با جدایی انصاری فرد از پرسپولیس، بار دیگر کریمی آمادگی خود را جهت بازگشت به پرسپولیس در صورت رضایت باشگاه استیل آذین اعلام کرد.[۶۸] اما مسئولان این باشگاه با ارسال نامهای به باشگاه پرسپولیس مخالفت خود را برای انتقال این بازیکن به پرسپولیس اعلام کردند.[۶۹] کریمی در پانزدهمین هفته از نهمین دوره لیگ‌برتر فوتبال ایران برای اولین بار در مقابل تیم سابق خود پرسپولیس به میدان رفت و با ارسال ۲ پاس گل نقش موثری در پیروزی ۲ بر ۱ استیل آذین در مقابل پرسپولیس ایفا کرد.[۷۰] وی که در زمان ورود به زمین و طول بازی بارها مورد تشویق هواداران پرسپولیس قرار گرفته بود،[۷۱] پس از آنکه با اشتباه داوری در دقایق پایانی بازی از زمین اخراج شد پیراهن استیل آذین را کنار انداخت و با پیراهن پرسپولیس در میان تشویق هواداران پرسپولیس به رختکن رفت.[۷۰] در فصل ۸۹-۸۸ لیگ برتر علی کریمی با پیراهن استیل آذین ۱۴ گل به ثمر رساند و با دریافت ۹ کارت زرد و ۳ کارت قرمز خشن‌ترین بازیکن[۷۲] و در عین‌حال موثرترین بازیکن در نهمین دوره لیگ‌برتر شناخته شد.[۷۳]
فصل ۹۰–۱۳۸۹
کریمی پس از پایان اولین فصل حضور در استیل آذین، علی‌رغم پیشنهاد لس‌آنجلس گلکسی[۷۴] قرارداد خود را به مدت یک سال با باشگاه استیل آذین تمدید کرد. تیم فوتبال استیل آذین که دومین فصل حضور خود را در لیگ برتر تجربه می‌کرد با صرف هزینه بالا بازیکنان سرشناس لیگ ایران را به خدمت گرفت، اما عملکرد مدیر عامل این تیم (مصطفی آجورلو) از سوی کریمی مورد انتقاد قرار گرفت. کریمی در مصاحبه‌ای اعلام کرد که «بازیکن خوب گرفتن ملاک مدیریت خوب نیست».[۷۵] پس از انجام این مصاحبه؛ کریمی به اتهام روزه خواری، از سوی مصطفی آجورلو از این تیم اخراج شد.[۷۶] اخراج کریمی از سوی آجورلو حمایت هیئت مدیره این تیم را به دنبال داشت اما حسین هدایتی مالک باشگاه استیل آذین مخالفت خود را با اخراج این بازیکن اعلام کرد. بدین ترتیب کریمی پس از گذراندن محرومیت از سوی کمیته انضباطی به این تیم بازگشت.[۷۷] کریمی که به علت محرومیت و مصدومیت با گذشت بیست هفته از لیگ ایران تنها در ۱۲ مسابقه برای این تیم به میدان رفته بود؛ پس از دعوت باشگاه الاهلی امارات برای مسابقه دوستانه با آ. ث. میلان ایتالیا به امارات سفر کرد[نیازمند منبع] اما پس از بازگشت به ایران بار دیگر از سوی مسئولان استیل آذین کنار گذاشته شد.[نیازمند منبع]
وی پس از اخراج از استیل آذین با عقد قراردادی ۵ ماهه به شالکه آلمان پیوست و به همراه این تیم به مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا صعود کرد. این در حالی بود که استیل آذین مقام ۱۸ را در لیگ کسب کرد و به لیگ آزادگان ایران سقوط کرد. سقوط استیل آذین به لیگ یک فوتبال ایران در حالی انجام گرفت که این تیم با حضور کریمی (پست دفاع آخر) در ۱۲ مسابقه ۱۳ امتیاز کسب کرده بود و در ۲۲ مسابقه بدون حضور این بازیکن ۱۵ امتیاز بدست آورده بود.[۷۸] از دست رفتن امتیازات و سقوط استیل آذین به لیگ یک فوتبال ایران بدون حضور کریمی در این تیم، در حالی اتفاق افتاد که در ابتدای فصل، مصطفی آجورلو اعلام کرده بود که با کنار گذاشته شدن این بازیکن نتایج استیل آذین بهتر خواهد شد.[۷۹]
شالکه ۰۴
پس از این که کریمی از استیل‌آذین اخراج شد، وارد مذاکره با پرسپولیس شد. اما در بهمن ۱۳۸۹ و در فرصت نقل‌وانتقالات زمستانی فصل ۲۰۱۱–۲۰۱۰، به درخواست فلیکس ماگات مربی وقت شالکه که پیشتر در بایرن مونیخ مربی او بود، با عقد قراردادی ۵ ماهه به عنوان بازیکن آزاد به باشگاه فوتبال شالکه ۰۴ در بوندسلیگا پیوست.[۸۰] کریمی در اکثر مدت حضورش در شالکه نیمکت‌نشین بود و تنها ۲ بازی برای شالکه انجام داد.[۵] اولین بازی کریمی برای شالکه، در بازی تیمش برابر اینترمیلان در یک‌چهارم‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا بود. در این بازی که شالکه ۲–۵ جلو بود، رالف رانگنیک در دقیقه ۸۷ کریمی را به جای رائول گونزالس به زمین فرستاد که این نتیجه تا پایان حفظ شد.[۸۱] او بار دیگر به عنوان بازیکن تعویضی مقابل کایزرسلاترن وارد زمین شد و ۲۸ دقیقه در بوندسلیگا بازی کرد.[۸۲] او بدون بازی در جام حذفی فوتبال آلمان این فصل، به همراه تیمش قهرمان آن شد.[۲۸]
حضور مجدد در پرسپولیس
فصل ۹۱-۱۳۹۰
کریمی در خرداد سال ۱۳۹۰ و در زمان مدیریت حبیب کاشانی با عقد قراردادی یک ساله به پرسپولیس بازگشت و به دوران حضورش در فوتبال آلمان پایان داد، تا اولین خرید سرخپوشان پایتخت در آن فصل باشد.[۸۳] وی دو پیشنهاد نیز از تیم‌های اماراتی داشت که در نهایت به آنها پاسخ منفی داد.[۸۴] کریمی که سومین بازگشت خود به پرسپولیس را تجربه می‌کرد، پس از ۷۹۶ روز بار دیگر برای این تیم در لیگ برتر در بازی با ملوان بندر انزلی به میدان رفت.[۸۵] او در مجموع؛ ۲۸ بار برای پرسپولیس در لیگ برتر به میدان رفت و با زدن ۱۲ گل، عنوان گلزن ترین هافبک یازدهمین دوره لیگ برتر فوتبال ایران را به خود اختصاص داد. وی همچنین با دادن ۸ پاس گل و گرفتن ۲ پنالتی نقش مهمی در امتیازات بدست آمده پرسپولیس در لیگ برتر ایفا کرد.
کریمی که پیش از جدا شدن از پرسپولیس؛ آخرین بار در خرداد سال ۱۳۸۸ برای پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا به میدان رفته بود، در اسفند سال ۱۳۹۰ بار دیگر برای این تیم در لیگ قهرمانان آسیا به میدان رفت و در اولین بازی مرحله گروهی؛ در مقابل الهلال عربستان، هشتمین گل آسیایی خود در پرسپولیس را به ثمر رساند.[۵۸] وی در دو بازی دیگر پرسپولیس در مقابل الشباب امارات[۸۶] و الغرافه قطر[۸۷] دو بار موفق به گلزنی شد تا در مجموع با ۱۰ گل زده به عنوان دومین گلزن برتر تاریخ پرسپولیس در رقابت‌های آسیایی لقب بگیرد.[نیازمند منبع] عملکرد کریمی در لیگ قهرمانان آسیا موجب شد تا در پایان سال ۲۰۱۲ به عنوان دومین بازیکن برتر آسیا انتخاب شود.[نیازمند منبع]
فصل ۹۲-۱۳۹۱
کریمی در تیر سال ۱۳۹۱ علارقم پیشنهاد یک میلیون دلاری عجمان امارات،[۸۸] سپاهان اصفهان[۸۹] و یک تیم از لیگ آمریکا[۹۰] بدون مطرح کردن موارد مالی (به صورت قرارداد سفید) برای یک فصل دیگر قرارداد خود را با پرسپولیس تمدید کرد.[۹۱] با انتخاب مانوئل ژوزه به عنوان سرمربی پرسپولیس و کسب نتایج ضعیف این مربی در شروع لیگ، کریمی به همراه چند بازیکن دیگر پرسپولیس، به عملکرد ژوزه انتقاداتی را وارد کردند.[۸۸][۹۲]
سرمربی پرسپولیس که پیش از ورود به ایران نیز رابطه خوبی با هموطن پرتغالی خود نداشت،[۹۳] کیروش را مسئول قرار دادن کریمی در مقابل خود عنوان کرد و اعلام کرد که کیروش از کریمی می‌ترسد و هر کاری که او بکند کیروش برعکسش را انجام می‌دهد.[۹۴] پس از انجام این مصاحبه؛ رویانیان حمایت خود را از ژوزه، مبنی بر کنار گذاشتن کریمی از پرسپولیس اعلام کرد.[۹۵]
کریمی که تنها بازیکنی بود که از ترکیب پرسپولیس کنار گذاشته شده بود، در اظهار نظری اعلام کرد طرف حساب او کادر فنی نیست بلکه مدیریت باشگاه است و با بیان اینکه از دست رویانیان بسیار ناراحت است اعلام کرد: «امیدوارم اگر انسان چیزی نداشته باشد فقط مرد باشد»، چرا که بازیکنان دیگر هم همانند وی نسبت به عملکرد این مربی معترض بوده‌اند.[۸۸] پس از انجام این مصاحبه بار دیگر رویانیان، کریمی را شومن خطاب کرد تا بیش از پیش اختلاف مدیریت باشگاه با این بازیکن مشخص شود.
کریمی به علت کنار گذاشته شدن از ترکیب تیم توسط مانوئل ژوزه و مصدومیت‌های متوالی در طول فصل، تنها در ۱۲ مسابقه برای پرسپولیس در لیگ ۹۲–۱۳۹۱ به میدان رفت. وی قبل از کنار گذاشته شدن از ترکیب پرسپولیس، ۸ بار برای این تیم در لیگ برتر به میدان رفت و با توجه به سیستم چرخشی ژوزه در استفاده از ۲۵ بازیکن پرسپولیس در هشت هفته نخست لیگ برتر، ۴۵۰ دقیقه فرصت حضور در میدان را پیدا کرد.[۹۶] کریمی در هفته نخست لیگ برتر با ارسال یک پاس گل، پایه‌گذار برتری پرسپولیس در مقابل صنعت نفت آبادان شد[۹۷] و در هفته هفتم لیگ برتر در مقابل فولاد خوزستان بر روی تک گل پرسپولیس تاثیر گذار بود.[۹۸] این در حالی بود که وی در هر دو بازی به عنوان بازیکن جانشین به میدان آمده بود.[۹۶]
با کنار گذاشته شدن کریمی از ترکیب پرسپولیس توسط مانوئل ژوزه، رویانیان که در ابتدای فصل نیز تمایلی به تمدید قرارداد کریمی نداشت اعلام کرد، که برای بازگشت این بازیکن وساطت نخواهد کرد و در نهایت نژاد فلاح عضو هیئت مدیره باشگاه پرسپولیس مامور بازگرداندن کریمی به پرسپولیس شد.[۹۹] پس از وساطت اعضا هیئت مدیره برای بازگرداندن کریمی به پرسپولیس، این بازیکن در مسابقه تیم ملی ایران در مقابل تاجیکستان، از ناحیه همسترینگ پا دچار مصدومیت شد. بدین ترتیب بازیهای پرسپولیس تا پایان نیم فصل اول را از دست داد.[۱۰۰]
با انتصاب یحیی گل‌محمدی به عنوان جانشین مانوئل ژوزه (ژوزه در پایان نیم فصل اول رتبه دوازدهم جدول را کسب کرد[۱۰۱])، کریمی پس از سه ماه دوری از ترکیب پرسپولیس، در مقابل ملوان بندر انزلی در جام حذفی به میدان رفت[۱۰۲] و پس از ۹ هفته غیبت در مسابقات لیگ برتر، در نخستین بازی نیم فصل دوم که صدمین حضور او در مسابقات لیگ برای پرسپولیس به شمار می‌رفت موفق به گلزنی شد.[۱۰۳] وی پس از انجام سه بازی برای این تیم در نیم فصل دوم (به عنوان هافبک دفاعی)، بار دیگر از ناحیه رباط MCL زانو دچار مصدومیت شد[۱۰۴] و پس از ۹ هفته غیبت در مسابقات لیگ برتر، بار دیگر برای پرسپولیس به میدان رفت تا پیش از مسابقه نیمه نهایی جام حذفی، شرایط حضور در مسابقه را پیدا کند.[۱۰۵][۱۰۶] کریمی که ۱۹ بازی پرسپولیس در لیگ برتر را به دلیل مصدومیت و مشکلات آغاز فصل با ژوزه از دست داده بود، بار دیگر در مسابقه نیمه نهایی جام حذفی در مقابل داماش گیلان دچار مصدومیت شد. کریمی علارقم مصدومیت تا پایان مسابقه در زمین حضور داشت[۱۰۷] و در صعود پرسپولیس به فینال جام حذفی تاثیر گذار بود.[۱۰۸] وی پس از یک ماه دوری از میادین به دلیل مصدومیت، در فینال جام حذفی در مقابل سپاهان اصفهان برای پرسپولیس به میدان رفت. پس از پایان این بازی و شکست پرسپولیس در فینال جام حذفی در مصاحبه‌ای اعلام کرد که از فوتبال خداحافظی خواهد کرد تا دایه‌های مهربان تر از مادر فوتبال را بگردانند. این مصاحبه کریمی در حالی انجام گرفت که رسانه‌ها از درگیری لفظی سرپرست این تیم با کریمی در رختکن این تیم خبر داده بودند.
تراکتورسازی
در برابر
مس کرمان، هفته ۱۳ فصل ۱۳۹۳–۱۳۹۲ (علی کریمی نفر چهارم ایستاده از راست)
علی کریمی در ۲۳ خرداد ۱۳۹۲، با امضای قرارداد یک‌ساله، به تراکتورسازی تبریز پیوست[۱۰۹] و پیراهن شماره ۸ این تیم را به تن کرد.[۱۱۰] هواداران تراکتورسازی نیز در بدو ورود کریمی به تبریز، در فرودگاه بین‌المللی شهید مدنی تبریز به استقبال او رفتند و با شعارهایی به وی خوش‌آمد گفتند.[۱۱۱] نخستین بازی رسمی کریمی برای تیم تراکتورسازی، برابر تیم پرسپولیس بود.[نیازمند منبع] همچنین، نخستین گل وی برای تیم تراکتورسازی تبریز در بازی با تیم ذوب‌آهن اصفهان به ثمر رسید.[نیازمند منبع] علی کریمی توانست با تیم تراکتورسازی تبریز در تاریخ ۹۲/۱۱/۲۵ جام حذفی را با غلبه بر تیم مس کرمان فتح کند
دوران ملی
علی کریمی از سال ۱۳۷۷ در تیم ملی فوتبال ایران بازی می‌کند. او در دوران ملی خود حضور پیوسته‌ای داشته و در ۳ دوره جام ملت‌های آسیا (۲۰۰۰، ۲۰۰۴ و ۲۰۰۷)، یک دوره بازیهای آسیایی (۱۹۹۸) برای ایران بازی کرده‌است. وی در ۴ دوره انتخابی جام جهانی (۲۰۰۲، ۲۰۰۶، ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴) مجموعاً در ۳۶ بازی به میدان رفته‌است و ۲ بار در راهیابی ایران به جام جهانی (۲۰۰۶ و ۲۰۱۴) مشارکت داشته‌است که در یک دوره جام جهانی (۲۰۰۶) حضور داشت و ۲ بازی انجام داد.[۱۱۲]
کریمی تحت نظر مربیان مختلف تیم ملی ایران مانند پورحیدری، طالبی، بلاژوویچ، ایوانکوویچ، قلعه‌نویی، دایی، قطبی و کیروش در تیم ملی بازی کرده‌است.
کریمی با ۱۲۷ بازی پس از علی دایی و جواد نکونام، از لحاظ تعداد بازی ملی سومین بازیکن تاریخ تیم ملی فوتبال ایران به‌شمار می‌رود. او همچنین ۳۸ گل ملی به‌ثمر رسانده‌است که از این حیث نیز پس از علی دایی و کریم باقری نفر سوم محسوب می‌شود. نکونام با ۱ گل کمتر در جای چهارم در تعقیب کریمی است.
تست برای حضور در جام جهانی ۱۹۹۸
از آنجا که تومیسلاو ایویچ، مربی وقت تیم ملی ایران، اعلام کرده بود که برای جام جهانی ۱۹۹۸ درهای تیم ملی به روی همه بازیکنان ایرانی باز است. در اردیبهشت ۱۳۷۷، علی کریمی به همراه حسین شمس[۱۱۴] مربی خود در باشگاه فتح راهی اردوی آماده‌سازی تیم ملی برای جام جهانی در بروجرد شد تا برای حضور در تیم ملی تست دهد، اما به دلیل شیوه آمدنش به اردو مورد پذیرش ایویچ قرار نگرفت.[۵۶]
سالهای نخست (۱۳۷۹–۱۳۷۷)
- دعوت به تیم ملی
کریمی پس از گلزنی برای پرسپولیس برابر سایپا در هفته چهارم لیگ آزادگان ۱۳۷۷، در تاریخ ۱۱ مهر ۱۳۷۷ برای نخستین بار توسط منصور پورحیدری به تیم ملی فوتبال ایران دعوت شد.[۱۴] این بازی چهارمین بازی کریمی برای پرسپولیس –همچنین چهارمین بازی او در بالاترین سطح لیگ ایران– بود.[۱۱۵]
کریمی در ۲۱ مهر ۱۳۷۷ (۱۳ اکتبر ۱۹۹۸) و در حالی که ۱۹ سال و ۱۱ ماه و ۵ روز سن داشت، نخستین بازی ملی خود را در یک بازی دوستانه در شهر کویت برابر تیم ملی کویت انجام داد.[۱۱۶] در این بازی که کریمی آغازگر بازی بود، ایران ۳–۰ شکست خورد.[۱۱۶]
- بازیهای آسیایی ۱۹۹۸
کریمی در بازیهای آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک در فهرست بازیکنان تیم ملی ایران قرار گرفت. او نخستین گل ملی خود را در ۲۸ آذر ۱۳۷۷ (نهمین بازی ملی خود)، در دقیقه ۷ بازی فینال برابر کویت به ثمر رساند. با گل دقیقه ۲۶ کریم باقری و حفظ این دو گل تا پایان، ایران ۲–۰ پیروز شد و کریمی مدال طلای بازیهای آسیایی را به گردن آویخت.[۱۱۶]
- تیم ملی امید و محرومیت
کریمی همزمان با تیم بزرگسالان در تیم ملی امید ایران هم عضویت داشت. وی به دعوت اگون کوردس مربی وقت تیم ملی امید در بهمن ۱۳۷۷ در تورنومنت چهارجانبه دانهیل ویتنام همراه تیم بود و در ۹ بهمن در بازی با تیم امید روسیه برای نخستین بار بازوبند کاپیتانی را به بازو بست.[۵۶] در ۱۳ بهمن، در شرایطی که ایران در سومین بازی این مسابقات مقابل ویتنام با ۲ گل عقب بود وارد زمین شد. پس از تعویض کریمی، داور مسابقه تورو کامیکاوا، علی انصاریان مدافع ایران را از بازی اخراج کرد. اخراج علی انصاریان مورد اعتراض بازیکنان ایرانی قرار گرفت و کریمی در این میان به داور ضربه زد. در ۲۲ بهمن، کنفدراسیون فوتبال آسیا طی حکمی کریمی را به مدت ۲ سال از حضور در تمامی مسابقات فوتبال محروم کرد. این حکم بعداً با ارسال درخواست فدراسیون فوتبال ایران و ندامت‌نامه رسمی علی کریمی به ۱ سال کاهش بافت.[۵][۵۶] کریمی در ۳ بازی که در این جام انجام داد، ۲ گل برای تیم امید زد.[۱۱۷] محرومیت کریمی باعث شد او نتواند در بازیهای انتخابی المپیک ۲۰۰۰ سیدنی برای تیم امید بازی کند.[۱۱۸]
- بازگشت پس از محرومیت و جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۰
کریمی پس از پایان دوره محرومیتش بار دیگر برای تیم ملی فوتبال ایران به میدان رفت. در اسفند ۱۳۷۸ مربی تیم جلال طالبی کریمی را برای بازیهای انتخابی جام ملت‌های آسیا به اردوی تیم دعوت کرد.[۱۱۹] او در اولین دوره قهرمانی فوتبال غرب آسیا که در خرداد ۱۳۷۹ برگزار شد، ۴ گل به ثمر رساند و به همراه ایران قهرمان شد. او همچنین بهترین بازیکن این مسابقات شناخته شد.[۵۶] ای‌اف‌سی کریمی را در ژوئن ۲۰۰۰ به عنوان بازیکن ماه فوتبال آسیا انتخاب کرد.[۵۶] در مهر ۱۳۷۹، طالبی نام کریمی را در فهرست نهایی ۲۳ بازیکن ایران در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۰ قرار داد.[۱۲۰]
دوران مربیگری بلاژویچ و ایوانکویچ (۱۳۸۵–۱۳۸۰)
- انتخابی جام جهانی ۲۰۰۲
کریمی در رقابت‌های انتخابی جام جهانی ۲۰۰۲ کره و ژاپن خود را به عنوان یکی از قدرتمند ترین بازیکنان در تیم ملی ایران اثبات کرد. اگر چه ایران در پایان در نخستین دورهٔ جام جهانی در قاره آسیا نتوانست جای برای خود بیابد، با این حال علی کریمی برای خود عنوان "جادوگر" را دست و پا کرد.[۱۲۱] وی در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ در پیروزی ۱۹ گله ایران در مقابل گوام ۴ گل به ثمر رساند، تا پس از کریم باقری بیشترین سهم را در پر گل ترین بازی تاریخ فوتبال ایران داشته باشد.[۱۲۲] او در دو بازی رفت[۱۲۳] و برگشت مقابل عراق ۲ بار گلزنی کرد و یک پاس گل داد[۱۲۴] تا تیم ملی ایران پس از ۳۸ سال در خانه عراق به پیروزی برسد.[۵۶] کریمی در مقابل تایلند پایه‌گذار تک گل پیروزی بخش ایران بود[۱۲۵] و در مقابل امارات هم درخشان ظاهر شد[۱۲۶] تا پس از شکست این تیم، در مرحله پلی-آف به همراه تیم ملی در دوبلین به مصاف ایرلند برود. کریمی در بازی رفت مقابل ایرلند در یک صحنه مغلوب شی گیون دروازه بان ایرلند شد ولی درخشش او در مقابل این تیم موجب شد که سرمربی ایرلند او را به خاطر بسپارد ودر توصیه به کادر فنی پرتغال در جام جهانی ۲۰۰۶ از او به عنوان بازیکنی خطرناک یادکند.[۱۲۷][۱۲۸] کریمی در بهمن ماه سال ۱۳۸۰ (فوریه ۲۰۰۲) در بازی با تیم ملی اسلواکی برای اولین بار بازوبند کاپیتانی تیم ملی را بر بازو بست.[۹] او در این دیدار ۲ بار موفق به گلزنی شد و یکی از گلهای تیم ملی ایران را با دریبل ۴ بازیکن اسلواکی به ثمر رساند.[۹] او در بازی رفت مقابل اسلواکی هتریک کرد تا در مجموع دو بازی رفت و برگشت در مقابل این تیم ۵ بار موفق به گلزنی شود.[۵۶] هت‌تریک کریمی در بازی رفت موجب شد که تیم ملی فوتبال ایران برای اولین بار در خاک یه کشور اروپایی به برتری برسد.[۹]
کریمی در جام آسیا- اقیانوسیه درسال ۲۰۰۳ در مقابل نیوزلند ۲ بار گلزنی کرد و روی گل سوم تیم ایران تاثیر گذار بود تا در پیروزی ۳ بر صفر تیم ملی ایران در مقابل نیوزیلند که منجر به قهرمانی ایران در این جام شد نقش بسزایی داشته باشد.[۹] او در پایان به عنوان بهترین بازیکن این جام معرفی شد.[۵۶]
- جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴
کریمی در مسابقات مقدماتی جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴ در مقابل کره شمالی ۲ بار گلزنی کرد تا ایران برای اولین بار در خاک کره شمالی به برتری برسد.[۵۶] کریمی در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴ با زدن ۵ گل آقای گل مشترک مسابقات شد. وی در اولین بازی مرحله گروهی جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴ و در حالی که ایران تا دقیقه ۷۰ در مقابل تایلند گلی به ثمر نرسانده بود با دریبل چندین بازیکن حریف پاس گل داد و یک پنالتی گرفت تا تیم ملی فوتبال ایران در نهایت با ۳ گل حریف خود راشکست دهد. کریمی در دومین بازی مرحله گروهی در مقابل عمان اولین گل خود در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴ را به ثمر رساند[۱۲۹] و در سومین و آخرین بازی مرحله گروهی در مقابل ژاپن به عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب شد.[۱۳۰] در این مسابقات ایران پس از ژاپن و چین سوم شد و هت‌تریک علی کریمی در بازی با کره جنوبی در مرحله یک چهارم نهایی نقش مهمی در این موفقیت ایران داشت. کریمی در دیدار رده بندی نیز در مقابل بحرین یک گل زد و یک پنالتی گرفت تا برای سومین بار به عنوان بهترین بازیکن زمین در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴ انتخاب شود.[۱۳۱]
کریمی پس از درخشش در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴، در دیدار دوستانه ایران و آ. اس. رم ایتالیا تکنیک خود را به رخ فوتبال اروپا کشید و پس از ارائه یک بازی تکنیکی در مقابل این تیم[۱۶] مورد توجه باشگاه‌های آ. اس. رم و یوونتوس ایتالیا قرار گرفت. او همچنین پس از در خشش در بازی دوستانه ایران در مقابل آلمان در سال ۲۰۰۴ لقب بین‌المللی "مارادونا آسیا" را برای خود دست و پا کرد و مورد توجه باشگاه‌های رئال مادرید اسپانیا و بایرن مونیخ قرار گرفت.
کریمی در سال ۲۰۰۴ به عنوان بهترین بازیکن سال فوتبال آسیا شناخته شد و قهرمانی بازیهای غرب آسیا را نیز به همراه تیم ملی کسب کرد.[نیازمند منبع] تیم ملی فوتبال ایران در سال ۲۰۰۴ به همراه کریمی که در دوران اوج بازیگری خود قرار داشت، به عنوان پر امتیاز ترین تیم تاریخ فوتبال ایران ازسوی فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا) لقب گرفت[۱۳۲] و به رتبه پانزدهم رنکینگ جهانی فیفا (بهترین رنکینگ تاریخ خود) در ماه ژوئیه ۲۰۰۵ صعود کرد.[۱۳۳]
- جام جهانی ۲۰۰۶
همچنین علی کریمی با بازیهای درخشان خود یکی از ارکان صعود ایران به جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان بود.[۱۲۱]
کریمی که امید اصلی تیم ملی فوتبال ایران برای حضور در جام جهانی به شمار می‌رفت و از سوی وب سایت ورلد ساکر به عنوان بازیکن کلیدی ایران از او یاد می‌شد[۱۳۴] در جام جهانی ۲۰۰۶ نتوانست در اندازه‌های واقعی خود ظاهر شود.[۱۳۵] وی که پیش از شروع مسابقات در گفتگو با سایت فیفا از غیر قابل پیش بینی بودن جام جهانی سخن گفته بود،[۱۳۶] به فاصله چهار ماه پیش از شروع این مسابقات با مصدومیت شدید پیش بینی نشده در بوندسلیگا رو به رو شد.[۱۳۷] اصرار برانکو ایوانکویچ به آب درمانی و فیزیو تراپی‌های پیاپی موجب شد که کریمی علارقم مصدومیت؛[۱۳۸] پس از سه ماه دوری از میادین[۱۳۹] در دیدار دوستانه با کرواسی (به فاصله پانزده روز تا نخستین بازی ایران در جام جهانی) یک نیمه برای ایران به میدان برود.[۱۴۰] پس از بازی در این دیدار بار دیگر کریمی دچار مصدومیت شد. کریمی علارقم مصدومیت، در جام جهانی مقابل مکزیک به میدان رفت و در حالیکه در زمان حضور او در میدان بازی با تساوی ۱–۱ دنبال می‌شد توسط برانکو ایوانکویچ تعویض شد تا در نهایت تیم ملی ایران با نتیجه ۳ بر ۱ مغلوب مکزیک شود. تعویض کریمی توسط ایوانکویچ؛ علارقم بازی نود دقیقه‌ای دایی در حالی مورد انتقاد کارشناسان خارجی[۱۴۱] و داخلی قرار گرفت[۱۴۲][۱۴۳] که پیش از این دیدار، رسانه‌ها از اختلاف میان دایی و کریمی در تیم ملی خبر داده بودند.[۱۴۴] علی دایی پس از ارائه نمایش ضعیف در مقابل مکزیک،[۱۴۵] با فشار هواداران در بازی دوم مقابل پرتغال نیمکت نشین شد،[۱۴۶] اما در بازی سوم با آنگولا این کریمی بود که از سوی ایوانکویچ فرصت حضور در میدان را پیدا نکرد. کریمی پس از بازی با آنگولا در مصاحبه‌ای اعلام کرد که برانکو از خود اختیاری نداشته و افراد دیگری برای برانکو تصمیم گیری کرده‌اند.[۱۴۷] نیمکت نشینی کریمی در بازی با آنگولا در حالی از سوی ایوانکویچ انجام گرفت که این مربی دو ماه پیش از شروع رقابت‌های جام جهانی ۲۰۰۶ از اضافه شدن دایی به کادر فنی تیم ملی در آینده‌ای نزدیک خبر داده بود.[۱۴۸]
دوران مربیگری قلعه‌نویی، دایی و قطبی (۱۳۸۹–۱۳۸۶)
- جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۷
کریمی در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۷ در بازی با ازبکستان برای صدمین بار پیراهن تیم ملی فوتبال ایران را بر تن کرد.
- محرومیت و انتخابی جام جهانی ۲۰۱۰
وی در سال ۲۰۰۸ و درحالیکه ۱۰۸ بازی ملی در کارنامه داشت[۴۴] در پی انتقاداتی شدید از فدراسیون فوتبال ایران از حضور در تیم ملی محروم شد. کریمی فدراسیون فوتبال ایران را بی برنامه خواند و اعلام کرد که فوتبال ایران با شرایط کنونی رو به عقب گام می‌گذارد.[۱۴۹] پس از محرومیت کریمی از تیم ملی، علی کفاشیان رئیس فدراسیون فوتبال ایران اعلام کرد که با هماهنگی با علی دایی (سرمربی وقت تیم ملی) او را از حضور در تیم ملی محروم کرده‌اند.[۱۵۰] چندی بعد با مداخله محمود احمدی‌نژاد و سید حسن خمینی محرومیت کریمی بخشیده شد.[۱۵۱] اما وی از سوی علی دایی به تیم ملی ایران دعوت نشد تا بار دیگر اختلافات این دو همبازی قدیمی بیش از پیش نمایان شود. با دعوت نشدن کریمی به تیم ملی وی با ارسال نامهای به فدراسیون فوتبال از تیم ملی خداحافظی کرد[۴۹] و برای اثبات توانایی‌های خود به پرسپولیس بازگشت. کریمی در ۴ بازی اول خود در لیگ برتر برای پرسپولیس ۵ بار گلزنی کرد تا نشان دهد کنار گذاشته شدن او از تیم ملی دلیل فنی نداشته است.[۴۹] دایی پس از بازیهای درخشان کریمی در لیگ او را به تیم ملی دعوت کرد[۵۰] اما این بار این کریمی بود که دعوت او را نپذیرفت.[۴۹] دایی در واکنش به خداحافظی کریمی از تیم ملی، اعلام کرد تا زمانی که سرمربی تیم ملی خواهد بود کریمی را به تیم ملی دعوت نخواهد کرد.[۱۵۲] با ادامه درخشش کریمی در لیگ برتر و لیگ قهرمانان آسیا دوستان مشترک کریمی و دایی تصمیم گرفتند به خاطر منافع ملی این دو همبازی سابق را با هم آشتی دهند. پس از آشتی دایی و کریمی توسط دوستان مشترکی چون خداداد عزیزی،[۱۵۳] علی کریمی برای بازگشت به تیم ملی اعلام آمادگی کرد[۱۵۴] و با لباس تیم ملی در تمرینات پرسپولیس حضور یافت[۱۵۵] اما بار دیگر توسط دایی به تیم ملی ایران دعوت نشد تا بیش از گذشته مشکلات دایی با او نمود پیدا کند. سرانجام در هشتم فروردین سال ۱۳۸۸ و درحالی که کریمی توسط ۱۲۰۰۰۰ تماشاگر حاضر در ورزشگاه آزادی مورد تشویق قرار گرفت،[۱۵۶] تیم ملی ایران تحت رهبری علی دایی مغلوب عربستان شد و با کسب ۶ امتیاز از ۵ بازی در رتبه چهارم جدول گروه قرار گرفت.[۱۵۷] علی دایی که بین دو نیمه مسابقه، در واکنش به تشویق کریمی از سوی حاضرین در ورزشگاه، تماشاگران را به سکوت دعوت کرده بود[۱۵۸] در پایان مسابقه تحت فشار تماشاگران با بازیکنان عربستان به رختکن رفت و از سرمربیگری تیم ملی برکنار شد.[۱۵۹]
با دعوت شدن کریمی به تیم ملی از سوی افشین قطبی، وب سایت رسمی فیفا با تیتر "جادوگر بر می‌گردد" با اشاره به نقش کریمی در صعود ایران به جام جهانی ۲۰۰۶ از دعوت کریمی به تیم ملی توسط افشین قطبی خبر داد و از وی به عنوان ناجی ایران برای صعود به جام جهانی ۲۰۱۰ یاد کرد.[۱۲۱] کریمی پس از بازگشت به تیم ملی تک گل ۳ امتیازی ایران در مقابل امارات در بازی برگشت مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ را روی یک حرکت انفرادی به ثمر رساند و امیدهای ایران را برای صعود زنده نگاه داشت. در آخرین بازی مقابل کره جنوبی او و چند بازیکن دیگر با بستن مچ‌بندهای سبز همبستگی خود را با معترضان به انتخابات ریاست جمهوری نشان دادند.[۱۶۰] پس از آن اخباری در مورد محرومیت یا خداحافظی این بازیکنان منتشر شد که فدراسیون فوتبال ایران در پاسخ به پرسش فیفا در این مورد اعلام کرد تصمیمی علیه این بازیکنان اتخاذ نشده‌است.[۱۶۱] پس از این بازی کریمی برای دومین بار از تیم ملی فوتبال ایران خداحافظی کرد.[۱۶۲] با ناکامی ایران در صعود به جام جهانی ۲۰۱۰ وب سایت AFC با ارئه گزارشی از دلایل عدم حضور ایران در جام جهانی ۲۰۱۰ دعوت نشدن کریمی به تیم ملی توسط دایی را دومین عامل ناکامی ایران معرفی کرد[۱۶۳] و از کریمی به عنوان یکی از ۱۱ غایب بزرگ آسیا در جام جهانی ۲۰۱۰ یاد کرد.[۱۶۴]
کریمی در اسفند ۸۸ بار دیگر از سوی افشین قطبی به تیم ملی دعوت شد و در بازی مقابل تایلند حاضر شد.[۱۶۵]
دوران مربیگری کیروش (۱۳۹۳–۱۳۹۰)
- انتخابی جام جهانی ۲۰۱۴
او پس از مدتی دوری از تیم ملی دوباره توسط کارلوس کیروش، سرمربی تیم، به تیم ملی ایران دعوت شد.[۱۶۶]
نقد سبک بازی، انضباط و رویکرد حرفه‌ای
شناخته‌شده‌ترین خصیصه فوتبال علی کریمی، مهارت وی در دریبل‌زنی است.[۱۶۷] «دریبل‌های خیره‌کننده» و «تغییرمسیرهای ناگهانی» از ویژگی‌های بازی اوست و به خاطر همین به «جادوگر» مشهور شده‌است.[۱۶۸] ورلد ساکر در مطلبی که در ۲۲ سالگی کریمی نوشته، او را بازیکنی با «حرکات و کار با توپِ هیپنوتیزم‌کننده» و «مهارت چشم‌نواز» توصیف کرده‌است.[۱۶۹]
مجله کیکر در سال ۲۰۰۴ در گزارشی درباره کریمی می‌نویسد: «او با هر دو پا خوب شوت می‌زند، خیلی سریع تغییر جهت می‌دهد و بازیکنی است که تیم حریف را وادار به سرگیجه می‌کند».[۲۰]
مجله فیفا در شماره آوریل ۲۰۰۶، او را یکی از ۲۰ ستاره بالقوه در جام جهانی ۲۰۰۶ برمی‌شمرد و چنین توصیف می‌کند: «بازیکنی درخشان و تماشایی، اما گاهی غیرمؤثر که شاید سریع‌ترین یا پرتلاش‌ترین نباشد».[۱۷۰] کریمی در ایران هواخواهان سینه‌چاکی دارد که به خاطر حرکات فردی‌اش بازی او را با دیه‌گو مارادونا مقایسه می‌کنند و به «مارادونای آسیا» ملقب شده‌است.[۱۷۰][۱۷۱] به نوشته جان دیوردن در ای‌اس‌پی‌ان، کریمی یکی از بااستعدادترین بازیکنان تاریخ فوتبال آسیا به‌شمار می‌رود.[۱۷۲]
کریمی یک بازیکن هجومی خطرناک، پرجنب‌وجوش و فرز است.[۲۲]
با وجود این که او سابقه بازی در خط دفاعی، خط میانی و خط حمله را دارد،[۱۷۳] ذاتاً بازیکنی با خصوصیات تهاجمی است.[۱۷۱] کریمی یک بازیکن بازی‌ساز محسوب می‌شود[۱۶۸][۱۷۴] و توانایی ارسال پاس‌های خطرناکی را دارد.[۱۷۴]
او بهترین پست برای خود را هافبک آزاد پشت مهاجمان می‌داند.[۱۷۳] وی همچنین توانایی بازی در پست‌های مهاجم نوک و مهاجم بال یا وینگر را نیز دارد[۱۷۱] و از قدرت گلزنی خوبی برخوردار است.[۱۶۸] کریمی در پرسپولیس و تیم ملی، نخستین بازیهای خود را به ترتیب در پست‌های هافبک راست و هافبک چپ انجام داد.[۵۶] در سالهای آخر دهه ۷۰ که کریمی در پرسپولیس تحت مربیگری علی پروین بازی می‌کرد، پروین به او اختیار کامل می‌داد و به او می‌گفت «هر کاری دلت می‌خواهد می‌توانی انجام دهی. دریبل بزن و برو توی محوطه جریمه حریف». پروین اعتقاد داشت که حرکات کریمی در محوطه جریمه برای ایجاد موقعیت یا گرفتن ضربه پنالتی بسیار مناسب است.[۱۶۷]
در زمان مربیگری برانکو ایوانکویچ که تیم ملی ایران معمولاً با آرایش ۱–۳–۲–۴ بازی می‌کرد، کریمی بیشتر در پست هافبک تهاجمی یا نفوذی پشت سر علی دایی و بین مهدی مهدوی‌کیا و وحید هاشمیان بازی می‌کرد[۱۷۵] و با مهدوی‌کیا و حسین کعبی هماهنگی خوبی داشت.[۱۷۶]
«بی‌علاقگی به شرکت در کارهای دفاعی» و «محوشدن از جریان بازی (در هنگام دفاع)» معمولاً از نقاط ضعف بازی کریمی عنوان می‌شود که پس از حضور او در بوندسلیگا تا حدی بهبود یافت.[۱۷۶]
کریمی با توجه به استعداد و موهبت خدایی که دارد می‌توانست در این تیم‌ها (رئال مادرید و بارسلونا) بازی کند اما او فاقد همت و انگیزه‌های لازم برای استفاده از این موهبت الهی است. جاه‌طلبی و خودنمایی لازم را ندارد و رسیدن به ثروت‌های کلان از فوتبال در وجودش کم‌رنگ است. منزوی و درخودفرورفته است و هیچ‌گاه تن به مصالح روزگار برای پیشرفت نمی‌دهد.[۱۷۷]
ابوالفضل جلالی، مدیر برنامه‌های کریمی
کریمی به «تنبلی» و «راحت‌طلبی» مشهور شده‌است. وی در سال ۱۳۸۴ در این خصوص به روزنامه همشهری گفته‌است: «زمانی که من با تیم‌های ایرانی و اماراتی بودم خیلی سخت تمرین نمی‌کردم و شاید به همین خاطر به بازیکنی راحت‌طلب معروف شده‌ام.»[۱۷۸] و در مصاحبه‌ای در سال ۱۳۹۰ به خبرآنلاین گفت: «چطور بازیکنی که اسمش را می‌گذارید تنبل، می‌تواند با ماگات که در تمام اروپا معروف است به دیوانه، کار کند و با تمرینات سخت و سنگین او که شهرت جهانی دارد کنار بیاید؟».[۱۷۹] «بی‌انگیزگی برای پیشرفت»، ردکردن پیشنهاد باشگاه‌های اروپایی و ترجیح‌دادن باشگاه‌های عربی به اروپایی از مهم‌ترین انتقاداتی است که به دوران بازیگری کریمی می‌شود.[۱۶۷]
کریمی را در تمام این سال‌ها یک بازیکن آرام، منضبط و بااخلاق دیدم.[۱۸۰]
علی کریمی از لحاظ اخلاقی بازیکنی درون‌گرا و کم‌حرف شناخته می‌شود، اما چالش‌هایی که دوران بازیگری‌اش را تحت تأثیر قرارداده، او را به عنوان یک بازیکن «عصیان‌گر» و «یاغی» مطرح کرده‌است. چالش‌هایی مانند هل‌دادن داور در سال ۱۳۷۷ و محرومیت یک‌ساله توسط ای‌اف‌سی، لگدزدن به ساک کادر پزشکی تیم ملی در جام جهانی ۲۰۰۶، محرومیت از بازیهای ملی توسط فدراسیون فوتبال در سال ۱۳۸۷، اخراج از استیل‌آذین در سال ۱۳۸۹ و اختلاف با مربیان و مدیران باشگاه‌هایش نظیر آجرلو، انصاریفرد، رویانیان، دایی و ژوزه از وی چنین چهره‌ای ساخته‌است.[۱۸۱][۱۸۰][۱۸۲]
منصور پورحیدری، ناصر ابراهیمی و محمد پنجعلی از جمله کسانی هستند که یاغی‌بودن علی کریمی را قبول ندارند.[۱۸۰][۱۸۲]
هنگامی که کریمی در سال ۱۳۹۳ پیشنهاد دستیاری تیم ملی ایران را پذیرفت با واکنش‌های منفی و انتقاد برخی دست‌اندرکاران مواجه‌شد، چون در آن زمان هیچ‌گونه سابقه و مدرک مربیگری نداشت.[۱۸۳]
خداحافظی از فوتبال
- خداحافظی‌ها از فوتبال ملی
کریمی ۲ بار از تیم ملی فوتبال ایران خداحافظی کرد، اما پس از هر دوی این موارد باز هم در تیم بازی کرد.[۱۸۴]
بار اول در ۱۸ مهر ۱۳۸۷، با نوشتن نامهای به رئیس فدراسیون فوتبال ایران از بازیهای ملی خداحافظی کرد.[۱۸۵] این در حالی بود که رابطه کریمی با سرمربی وقت تیم علی دایی دچار تنش بود.[۱۸۴] پس از برکناری دایی و انتصاب افشین قطبی، وی دوباره به تیم دعوت شد و بازی کرد.[۱۸۴] بار دوم، کریمی در ۲ تیر ۱۳۸۸، پس از تساوی مقابل کره جنوبی و عدم راهیابی تیم به جام جهانی ۲۰۱۰ همراه با مهدی مهدوی‌کیا و وحید هاشمیان از بازیهای ملی خداحافظی کرد.[۱۸۶]
کریمی در خرداد ۱۳۹۰ برای بازگشت به تیم اعلام آمادگی کرد و کارلوس کیروش وی را دوباره به تیم دعوت کرد.[۱۸۴]
- خداحافظی در سال ۱۳۹۲ و بازگشت
کریمی پس از بازی پرسپولیس با سپاهان در فینال جام حذفی در ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۲ از دنیای فوتبال خدا حافظی کرد. کریمی پس از خداحافظی از فوتبال اعلام کرد، فوتبال جای امثال او نیست و «دایه‌های مهربانتر از مادر» باید فوتبال را بچرخانند.[۱۸۷]
خداحافظی کریمی از فوتبال، بازتاب گسترده‌ای داشت و سایت رسمی فیفا با اشاره به خداحافظی علی کریمی از دنیای فوتبال، از او به عنوان اسطوره فوتبال ایران یاد کرد و خداحافظی او از میادین فوتبال را غیر منتظره خواند.[۱۸۸]
- خداحافظی
سرانجام علی کریمی در ۲۹ تیر ۱۳۹۳ برای همیشه از فوتبال خداحافظی کرد و درحالی که او اعلام کرده بود امیدوار است بتواند با پیراهن پرسپولیس از فوتبال خداحافظی کند اما اینطور نشد. بدین ترتیب تراکتورسازی تبریز آخرین باشگاهی بود که کریمی پیراهن آن را بر تن کرد.[۱۸۹]
مربیگری
کریمی در سال ۲۰۰۶ در مصاحبه‌ای با مجله فیفا نسبت به این که پس از خداحافظی روزی مربی شود ابراز علاقه کرده‌بود.[۱]
دستیاری در تیم ملی ایران
در مرداد ۱۳۹۳، رسانه‌ها گزارش دادند کارلوس کیروش در مذاکراتش با فدراسیون فوتبال ایران برای تمدید قرارداد، کریمی را به عنوان گزینه دستیاری خود مطرح کرده‌است.[۱۹۰] این خبر در حالی که نامهای دیگری نیز برای دستیاری کیروش مطرح می‌شد، تلویحاً مورد تکذیب قرار گرفت.[۱۹۱][۱۹۲]
کریمی در ۳ مهر ۱۳۹۳ رسماً به عنوان دستیار کیروش در تیم ملی ایران معرفی شد.[۱۹۳] کریمی در چند اردوی تمرینی تیم ملی ایران در کنار کیروش کار کرد[۱۹۴] اما در ۹ دی ۱۳۹۳، ساعاتی پیش از پرواز تیم به استرالیا برای شرکت در جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۵ از سمت خود کناره‌گیری کرد.[۱۹۵]
آمار
باشگاهی
ملی
- بازی
۲ بازی ملی علی کریمی در میان ۱۲۷ بازی ملی رسمی او محاسبه نمی‌شود. بازی جام ال‌جی ۲۰۰۱ مقابل الجزایر در ۱۲ اسفند ۱۳۸۰ و بازی دوستانه مقابل غنا در ۷ تیر ۱۳۸۶ به دلیل این که این دو کشور با تیم امید خود بازی می‌کردند از نظر فیفا فیفا به عنوان بازی ملی شناخته نمی‌شود.[۲۰۱]
| سال |
بازی |
گل |
| ۱۹۹۸ |
۹ |
۱ |
| ۱۹۹۹ |
محرومیت |
| ۲۰۰۰ |
۲۱ |
۹ |
| ۲۰۰۱ |
۱۹ |
۶ |
| ۲۰۰۲ |
۷ |
۴ |
| ۲۰۰۳ |
۷ |
۴ |
| ۲۰۰۴ |
۱۷ |
۷ |
| ۲۰۰۵ |
۸ |
۰ |
| ۲۰۰۶ |
۹ |
۴ |
| ۲۰۰۷ |
۶ |
۰ |
| ۲۰۰۸ |
۵ |
۰ |
| ۲۰۰۹ |
۳ |
۱ |
| ۲۰۱۰ |
۱ |
۰ |
| ۲۰۱۱ |
۶ |
۱ |
| ۲۰۱۲ |
۹ |
۱ |
| مجموع |
۱۲۷ |
۳۸ |
| منبع[۲۰۱] |
| برد |
۷۴ |
| باخت |
۳۱ |
| مساوی |
۲۲ |
| امتیاز |
۱۷۹ |
| مجموع |
۱۲۷ |
| منبع[۲۰۱] |
- گل
- در قسمت نتیجه بازی جدول زیر، همواره تعداد گلهای تیم ملی ایران در سمت راست آمده‌است.[۲۰۱]
افتخارات
باشگاهی
رده پایه
- نفت تهران
- مسابقات نوجوانان تهران: قهرمانی[۲۰۲]
- فتح تهران
- مسابقات امیدهای تهران: قهرمانی[۲۰۲]
رده بزرگسالان
- پرسپولیس
- الاهلی
- بایرن مونیخ
- شالکه ۰۴
- تراکتورسازی
ملی
فردی
- او در نظر سنجی برنامه نود در تاریخ ۷ اردیبهشت ۹۴ بالاتر از فرهاد مجیدی و خداداد عزیزی به عنوان محبوب ترین بازیکن دو دهه اخیر فوتبال ایران انتخاب شد.
[۲۰۳]
خارج از دنیای فوتبال
زندگی شخصی
کریمی در سال ۱۳۷۸ و ۲۰–۱۹ سالگی ازدواج کرد[۲۰۴][۴] و دو فرزند پسر به نامهای هاوش و هیرسا دارد.[۸] کریمی ازدواج زودهنگام خود را از دلایل موفقیتش می‌داند و در مورد این که فرزندانش مانند او بازیکن فوتبال شوند ابراز علاقه کرده‌است، اما گفته‌است آنها را به فوتبال بازی‌کردن مجبور نمی‌کند و ترجیح می‌دهد آنها را در انتخاب آینده خود آزاد بگذارد.[۲۰۴] همسر وی چندان اهل فوتبال نیست و اخبار در مورد همسرش را دنبال نمی‌کند.[۲۰۴]
حامد کاویانپور، علی انصاریان و پوریا پورسرخ از دوستان نزدیک او هستند.[۲][۴]
کریمی به سینما و موسیقی علاقه دارد[۴] و چندان اهل مطالعه نیست اما در صورتی که وقت داشته‌باشد، روزنامه می‌خواند.[۲] او به‌جز فوتبال به والیبال ساحلی نیز علاقه دارد[۲] و اوقات فراغت خود را با سفر به شمال می‌گذراند.[۸] وی دوست‌دار بازی مجید نامجومطلق، دیمیتریو آلبرتینی و دیگو مارادونا بوده‌است.[۴]
کریمی به زندگی در خارج از کشور علاقه ندارد و به همین دلیل چندین بار پیشنهاد تیم‌های خارجی را رد کرده‌است.[۲۰۴]
او در سال ۱۳۹۱ به خبرنگار خبرگزاری فارس گفته‌است علاقه دارد پس از بازنشستگی از فوتبال، به فعالیت‌های اجتماعی مانند دفاع از حقوق کودکان و فعالیت برای ورزش پاک بپردازد.[۲۰۵]
شغل دوم
کریمی زمانی که در فتح بازی می‌کرد با خودروی پیکان خود در خیابان‌های کرج مسافرکشی می‌کرد. پس از این که درآمدش افزایش یافت، این کار را رها کرد و به ساخت‌وساز ساختمان روی آورد. وی از سهامداران پوشاک ورزشی مجید است.[۲۰۶]
شرکت در امور خیریه
علی کریمی در امور خیریه زیادی شرکت داشته‌است و از این نظر بیش از هر بازیکن دیگری در ایران مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفته‌است.[۲۰۷] کریمی بارها از کودکان یتیم و بی‌سرپرست یا بیمار حمایت مادی و معنوی کرده[۲۰۷] و در مراکز درمانی و بهزیستی با آنها دیدار یا بازی کرده‌است.[۲۰۸][۲۰۹]
پس از این که قدبلندترین پسر ایرانی در برنامه ماه‌عسل شبکه ۳ دو آرزوی زندگی خود را ملاقات با علی کریمی و داشتن لپ‌تاپ عنوان کرد، کریمی به دیدار او رفت و یک لپ‌تاپ به او هدیه داد.[۲۰۷]
کریمی همچنین پس از پایان برخی بازیهای خود در کنار زمین پیراهنش را به یک جانباز، معلول و چاق‌ترین پسر ایران هدیه داده‌است.[۲۱۰][۲۱۱] تقبل هزینه‌های درمانی بابک معصومی، بازیکن سابق تیم ملی فوتسال ایران نیز از مواردی است که مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت.[۲۰۷]
او در سال ۱۳۹۰ تعدادی از پیراهن‌های خود را برای مصرف در امور خیریه به حراج گذاشت.[۲۱۲]
علی کریمی در هنر
در یکی از صحنه‌های فیلم آفساید، یکی از شخصیت‌های زن فیلم که به طور غیرقانونی به ورزشگاه آزادی تهران رفته، برای این که تماشاگران در دستشویی ورزشگاه متوجه زن‌بودن او نشوند صورتک علی کریمی را به چهره می‌زند.[۲۱۳]
در سال ۱۳۸۹ اعلام شد که یک گروه فیلم‌ساز قصد دارد با مطالعه زندگی کریمی، فیلم مستندی در مورد او بسازند.[۲۱۴]
در شهریور ۱۳۹۱، شهرداری منطقه ۲۱ تهران اعلام کرد که قصد دارد مجسمه علی کریمی را بسازد و در منطقه وردآورد نصب کند.[۲۱۵] در حالی که کریمی با ساخت مجسمه خود مخالفت کرد، در بهمن‌ماه از مجسمه او رونمایی شد.[۲۱۶]
موارد سیاسی
نام علی کریمی در تعدادی از اسناد دیپلماتیک آمریکا که ویکی‌لیکس منتشر کرده‌است به چشم می‌خورد.[۱۷۲]
به نوشته عصر ایران، کریمی در دیدارهای محمود احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهور سابق ایران از تمرینات تیم ملی سعی می‌کرد از او دوری کند و این نشان می‌دهد که احمدی‌نژاد محبوب او نیست.[۲۱۷]
به گزارش سایت گل، علی کریمی به همراه چند نفر دیگر از بازیکنان تیم ملی ایران تصمیم گرفتند در بازی ۲۷ خرداد ۱۳۸۸ با کره جنوبی (که با اعتراضات به انتخابات ۱۳۸۸ همزمان بود) در حمایت از میرحسین موسوی با مچ‌بند سبز وارد زمین شوند و او در نیمه دوم با پیچیدن باند سفیدی روی مچ‌بندش، از درخواست بازکردن مچ‌بند که در بین دو نیمه از او شد امتناع کرد.[۲۱۸]
کریمی در سال ۱۳۹۰ پیراهن امضاشده شالکه ۰۴ خود را به خانواده اشکان سهرابی از کشتگان سال ۱۳۸۸ هدیه داد.[۲۱۹]
:: بازدید از این مطلب : 54
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
