آرژانتین
لقب	آسمان آبی و سفیدها Albicelestes آلبی سلسته
فدراسیون	اتحادیه فوتبال آرژانتین
کنفدراسیون	کونمبول (آمریکای جنوبی)
سرمربی	جراردومارتینو
کاپیتان	لیونل مسی
بیشترین بازی ملی	خاویر زانتی (۱۴۵)
بیشترین گل ملی	گابریل باتیستوتا (۵۶)
ورزشگاه خانگی	مونومنتال آنتونیو وسپوکیو لیبرتی
کد فیفا	ARG
رده‌بندی فیفا	٢
برترین رده در فیفا	۱ (۲۰۰۷، ۲۰۰۸)
پایین‌ترین رده در فیفا	۲۴ (آگوست ۱۹۹۶)
رده الو	۳
برترین رده الو	۱ (ژوئیه ۲۰۰۷)
پایین‌ترین رده الو	۲۸ (ژوئن ۱۹۹۰)
لباس اول لباس دوم
نخستین بازی ملی ۱۶ می ۱۹۰۱ اروگوئه ۲ - ۳ آرژانتین[۱]
بهترین پیروزی ۲۲ژانویه ۱۹۴۲ آرژانتین ۱۲ - ۰ اکوادور
بدترین شکست ۱۵ ژوئن ۱۹۵۱ چک و اسلواکی ۶ - ۱ آرژانتین
جام جهانی
حضور	۱۵ (نخستین ۱۹۳۰)
بهترین نتیجه	شرکت در دور پایانی: ۱۵ بهترین نتیجه: ۱۹۸۶, ۱۹۷۸
نام منطقه‌ای	کوپا آمریکا
حضور	۳۸ (نخستین ۱۹۱۶)
بهترین نتیجه	قهرمان در دوره‌های , ۱۹۲۵, ۱۹۲۷, ۱۹۲۹ ۱۹۳۷, ۱۹۴۱, ۱۹۴۵ ۱۹۴۶, ۱۹۴۷, ۱۹۵۵, ۱۹۵۷, ۱۹۵۹, ۱۹۹۱, ۱۹۹۳

تیم ملی فوتبال آرژانتین (به اسپانیایی: Selección de fútbol de Argentina) یک تیم فوتبال بین‌المللی است که به نمایندگی از کشور آرژانتین به میدان می‌رود. این تیم زیر نظر فدراسیون فوتبال آرژانتین فعالیت می‌کند.^[۲] ورزشگاه خانگی این تیم مونومنتال آنتونیو وسپوکیو لیبرتی^[۳] است و سرمربی این تیم جراردو مارتینو می‌باشد.^[۴] این تیم در حال حاضر در رتبه سومرده‌بندی فیفا جای دارد.^[۵]

آرژانتین ۲ بار در جام جهانی فوتبال، در سال‌های ۱۹۷۸ (به عنوان میزبان) و ۱۹۸۶،^[۶] قهرمان شده‌است. این تیم همراه با برزیل و اسپانیا،آلمان تیم‌هائی هستند که در خارج از قاره خود به قهرمانی جام‌جهانی رسیده‌اند.^[۷]آرژانتین همچنین در مسابقات کوپا آمریکا (۱۴ بار)، المپیک (۲ بار) و جام کنفدراسیون‌ها به قهرمانی رسیده‌است.

آرژانتین به همراه فرانسه دو تیمی هستند که در سه جام معتبر فوتبال (جام جهانی، جام کنفدراسیون‌ها و المپیک) قهرمان شده‌اند.^[۸] رقبای آرژانتین در دنیای فوتبال با توجه به رویدادهای تاریخی، آلمان، برزیل، اروگوئه و انگلستان هستند. بازی‌های آرژانتین با تیم‌های یاد شده همواره از حساسیت بسیار بالایی برخوردار می‌باشد.^[۹][۱۰]

در سال ۲۰۰۰، دیگو مارادونا ستاره سال‌های نه چندان دور آرژانتین در رای گیری اینترنتی فیفا جهت انتخاب بهترین بازیکن فوتبال قرن بیستم بیشترین رای را بدست آورد و به عنوان بهترین بازیکن قرن بیستم توسط طرفداران فوتبال جهان شناخته شد. در همین سال گل دوم وی به انگلستان در جام جهانی ۱۹۸۶ به عنوان برترین گل قرن برگزیده شد.^[۱۱]

 

 

تاریخچه

آغاز رسمی فوتبال در آرژانتین به سال ۱۸۹۳ بازمی‌گردد.^[۱۲]نخستین مسابقه رسمی تیم ملی فوتبال آرژانتین در ۱۶ می۱۹۰۱ مقابل اروگوئه در مونته ویدئو بود که با برد ۳-۲ آرژانتین به پایان رسید.^[۱۳] آرژانتین تا به حال در چهار فینال جام جهانی حضور داشته که حاصل آن دو عنوان قهرمانی می‌باشد. فینال نخست بازمی‌گردد به اولین دوره جام‌جهانی در سال ۱۹۳۰، دراین مسابقه آرژانتین در مقابل اروگوئه میزبان ۴-۲ بازنده شد. آسمان آبی و سفیدها (به اسپانیایی: Albicelestes) فینال بعدی خود را در کشور خود و با پیروزی ۳-۱ مقابل هلند به پایان بردند. آرژانتینی‌ها ۸ سال بعد و در مکزیک، به رهبری دیگو مارادونا با پیروزی ۳-۲ برابر آلمان غربی دومین قهرمانی را به دست آوردند. آخرین فینال آنهابازمی‌گردد به جام جهانی ۹۰ ایتالیا، که در مسابقه‌ای بحث برانگیز ۱-۰ مغلوب آلمان غربی شدند.^[۱۴]

سرمربی‌گری آرژانتین در جام‌های جهانی ۱۹۷۸ و ۱۹۸۶ را به ترتیب، سزار لوییس منوتی و کارلوس بیلاردو بر عهده داشتند.

آرژانتین در جام ملت‌های آمریکا جنوبی نیز با کسب ۱۴ عنوان قهرمانی بسیار موفق بوده‌است. قهرمانی جام کنفدراسیون‌ها در سال ۱۹۹۲، ۲ قهرمانی در بازی‌های المپیک در سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۸، از دیگر افتخارات مهم این تیم می‌باشد. در ماه مارس ۲۰۰۷ آرژانتین برای اولین بار به صدر رده‌بندی جهانی فیفا صعود کرد.^[۱۵]

جام‌جهانی ۱۹۳۰

جام‌جهانی ۱۹۷۸

فیفا در کنگره ششم ژوئیه سال ۱۹۶۶ خود در لندن تصمیم گرفت آرژانتین میزبان جام جهانی باشد و این مسوولیت در سالهای ۱۹۸۲ و ۱۹۸۶ به ترتیب به کشورهای اسپانیا و کلمبیا سپرده شد. دو سال پس از کودتای نافرجام در آرژانتین، این کشور میزبان جام‌جهانی ۱۹۷۸ بود. آرژانتین پس از حضور در فینال نخستین دوره رقابت‌های جام جهانی به میزبانی اروگوئه در سال ۱۹۳۰، مدتی طولانی انتظار کشید تا جام قهرمانی را بالای سر ببرد. حمایت بی‌دریغ تماشاگران از تیم میزبان، آنها را به پیروزی مقابل هلند در دیدار فینال جام یازدهم نایل کرد در حالیکه یوهان کرایف به دلیل اوضاع سیاسی از حضور در این جام سر باز زده بود. راهیابی آرژانتین تا فینال با جنجال فراوانی همراه بود.^[۱۶]

در مرحله گروهی این رقابت‌ها، ۴ گروه ۴ تیمی وجود داشت. تیمهای ایتالیا و آرژانتین از گروه ۱ به دور بعد راه یافته و فرانسه و مجارستان از راهیابی به دور بعدی محروم ماندند.^[۱۷] به دلیل دوم شدن آرژانتین در مرجله اول گروهی، این تیم همگروه برزیل در دور بعدی مسابقات شد. برزیل تقریباً از حضور خود در فینال مطمئن بود زیرا آرژانتین می‌بایست پرو را در آخرین مسابقه خود با اختلاف حداقل چهار گل شکست دهد. آرژانتینی‌ها ۶بار دروازه پرو را گشودند تا به این مهم دست یابند. این پیروزی جنجال‌های بسیاری را در پی داشت. برزیلی‌ها آرژانتین را متهم به تبانی کردند. در نهایت آرژانتین در فینال و در حضور بیش از ۷۱۰۰۰ تماشاگر ورزشگاه مونومنتال آنتونیو وسپوکیو لیبرتی موفق شد هلند را با نتیجه ۳-۱ شکست دهد و برای نخستین بار قهرمان جام‌جهانی فوتبال گردد.^[۱۸]

جام جهانی ۱۹۸۶

پس از ناکامی در جام‌جهانی ۱۹۸۲، آرژانتینی‌ها با امید بسیار وارد مکزیک شدند؛ دلیل اصلی امیدواری آنها دیگو مارادونا کاپیتان تیمشان بود. آرژانتین در گروه آ در کنار ایتالیا،بلغارستان وکره جنوبی قرار گرفت و با ۲ برد و ۱ تساوی برابر ایتالیا به عنوان سرگروه به مرحله بعد صعود کرد. در مرحله یک‌هشتم به مصاف رقیب سنتی خود، اروگوئه رفت و ۱ -۰ پیروز شد. حریف آرژانتین در مرحله بعد انگلستان بود.

دست خدا

سابقه حساسیت در بازی‌های آرژانتین و انگلیس به جام‌جهانی ۱۹۶۶ برمی گردد. در مرحله یک چهارم نهایی، آرژانتین برابر انگلیس میزبان قرار گرفت. داور آلمانی مسابقه به صورت غیر منتظره‌ای دستور به اخراج راتین، کاپیتان آرژانتین داد. اخراج راتین توسط کرتیلن آلمانی هنوز از معماهای جام جهانی است. راتین در این باره می‌گوید:«داور به تیم ما اخطار می‌داد. گویی همه انگلیسی‌ها فرشته بودند و همه ما دیو. او با من آلمانی حرف زد، بی آنکه یک کلمه‌اش را بفهمم و سپس مرا اخراج کرد... حق این است انگلیسی‌ها مجسمه کرتیلن داور آلمانی را از طلا بسازند و کنار مجسمه دریادار نلسن در میدان ترافالگر نصب کنند...»^[۱۹] انگلیس سرانجام آرژانتین ده نفره را در ومبلی شکست داد. پس از بازی، سرمربی انگلیس،الف رمزی در نشست خبری، آنها را حیوان نامید.^[۲۰] آرژانتین بیست سال انتظار کشید تا سرانجام در مکزیک، در همان مرحله یک چهارم نهایی، برابر انگلستان قرار گرفت، اما این‌بار این دیدار به دلیل درگیری دو سال پیش آرژانتین و انگلیس در جزایر فالکلند حساسیت بیشتری یافته بود.^[۲۱]

آرژانیتن به رهبری کاپیتان خود، دیگو مارادونا در مرحاله یک چهارم نهایی برابر انگلیس قرار گرفت. وقتی دو تیم وارد زمین شدند از آن به عنوان «فالکلند۲» یاد می‌کردند. در نیمه اول آرژانتین نسبتاً برتر بود ولی موفق به شکستن سد دفاعی انگلستان نشد.^[۲۲] دقیقه پس از شروع نیمه دوم مارادونا گل بحث‌برانگیز خود را به ثمر ساند. مارادونا با دست توپ را از بالای سر پیتر شیلتون، دروازه بان بلند قامت انگلیس عبور داد و یک گل تاریخی را به ثمر رساند. پس از بازی، مارادونا اعلام کرد که توپ را با دست وارد دروازه انگلستان کرده ولی آن دست، دست خدا بوده‌است.^[۲۳] ۴ دقیقه پس از دست خدا، اینبار مارادونا با پشت سر گذاشتن ۷ بازیکن انگلیس گلی را به ثمر رساند که سال‌ها بعد از سوی فیفا به عنوان بهترین گل قرن بیستم انتخاب شد.^[۲۴]

آرژانتین انگلیس را ۲-۱ شکست داد و در نیمه‌نهائی ۲-۰ از سد بلژیک گذشت تا در فینال حریف آلمان غربی شود. مسابقه‌ای که به یکی از زیباترین فینال‌های جام‌جهانی مبدل گشت. آرژانتین در ورزشگاه آزتک به مصاف آلمان غربی رفت، جایی که مارادونا دو گل برای خوسه لوییس براون و خورخه والدانو ساخت. این دو گل در دقایق ۲۲ و ۵۵ به ثمر رسیدند. آرژانتینی‌ها بازی را تمام شده می‌دیدند که آلمان‌های باروحیه با دو گل کارل هاینس رومنیگه (۷۴) و رودی فولر (۸۰) به بازی برگشتند. آلمان غربی به سختی می‌کوشید تا گل پیروزی را بزند، اما بازهم مارادونا مداخله‌ای سرنوشت‌ساز داشت و با یک پاس بسیار دیدنی خورخه بروچاگا را در یک ضدحمله روانه دروازه آلمان کرد تا او با خونسردی هارولد شوماخر را مغلوب کند تا آرژانتین برای دومین بار قهرمان جام‌جهانی فوتبال شود.^[۲۵]

جام‌جهانی ۱۹۹۰

چهاردهمین دوره جام جهانی فوتبال به میزبانی ایتالیا در تاریخ ۸ ژوئن ۱۹۹۰ آغاز شد و مدافع قهرمانی در گروه دوم با تیم‌های رومانی، شوروی و کامرون هم‌گروه شد. در بازی افتتاحیه جام، آرژانتین مقابل کامرون قرار گرفت و در پایان ۱-۰ مغلوب شگفتی‌ساز جام شد. در دیدار دوم آرژانتن موفق شد شوروی را ۲-۰ شکست دهد و در بازی سوم برابر رومانی ۱-۱ به تساوی رسید.

جام‌جهانی ۱۹۹۴

جام‌جهانی ۱۹۹۸

جام‌جهانی ۲۰۰۲

جام‌جهانی ۲۰۰۶

جام‌جهانی ۲۰۱۰

مهدی علیپورازکرج دستیار مارادونا

جام‌جهانی ۲۰۱۴

بیستمین دوره جام جهانی فوتبال به میزبانی برزیل در تاریخ ۱۲ ژوئن ۲۰۱۴ آغاز شد و آرژانتین در گروه ششم با تیم‌های ایران، بوسنی و نیجریه هم‌گروه شد. این تیم با پیروزی در ۳ دیدارهای مرحلهٔ گروهی به عنوان تیم نخست به مرحلهٔ بعد راه پیدا کرد. آرژانتین توانست با پشت سر گداشتن تیم‌های سوییس، بلژیک و هلند به دیدار پایانی مسابقات راه پیدا کند. حریف این تیم در فینال آلمان بود که در دبدار نیمه‌پایانی موفق شده بود با ۷ گل برزیل میزبان را در هم بکوبد. دیدار نهایی در ۹۰ دقیقهٔ قانونی با تساوی بدون گل پایان یافت و به وقت اضافه کشیده شد. در نهایت آرژانیتن با دریافت یک گل در دقیقهٔ ۱۱۳ بازی مغلوب شد جایگاه دوم مسابقات را کسب کرد. هم‌چنین لیونل مسی از سوی فیفا به عنوان بهترین بازیکن جام انتخاب گردید.

رکوردها

• آرژانتین و اروگوئه رکورد دار تعداد بازی بین دو تیم ملی در دنیا هستند. این دو تیم از سال ۱۹۰۱، ۱۹۸ بار به مصاف هم رفته‌اند؛ در ضمن اولین بازی این دو تیم در سال ۱۹۰۱ نخستین بازی فوتبال است که خارج از بریتانیا انجام شده‌است.^[۲۶][۲۷]
• مارسلو تروبیانی بازیکن آرژانتین در جام‌جهانی ۱۹۸۶ با ۲ دقیقه بازی از ابتدای بازی، رکورددار کمترین حضور در میدان می‌باشد.^[۲۸]

عملکرد جام‌جهانی

رکوردهای جام جهانی فوتبال										مقدماتی جام جهانی فوتبال
سال	مرحله	مقام	ت ب	ب	م	با	گ ز	گ خ		ت ب	ب	م	با	گ ز	گ خ
۱۹۳۰	نایب‌قهرمان	دوم	۵	۴	۰	۱	۱۸	۹
۱۹۳۴	مرحله اول	نهم	۱	۰	۰	۱	۲	۳
۱۹۳۸ تا ۱۹۵۴	انصراف
۱۹۵۸	مرحله گروهی	سیزدهم	۳	۱	۰	۲	۵	۱۰		۴	۳	۰	۱	۱۰	۲
۱۹۶۲	مرحله گروهی	دهم	۳	۱	۱	۱	۲	۳		۲	۲	۰	۰	۱۱	۳
۱۹۶۶	نیمه نهائی	پنجم	۴	۲	۱	۱	۴	۲		۴	۳	۱	۰	۹	۲
۱۹۷۰	حضور نداشت									۴	۱	۱	۲	۴	۶
۱۹۷۴	مرحله دوم گروهی	هشتم	۶	۱	۲	۳	۹	۱۲		۴	۳	۱	۰	۹	۲
۱۹۷۸	قهرمان	اول	۷	۵	۱	۱	۱۵	۴		–	–	–	–	–	–
۱۹۸۲	مرحله دوم گروهی	یازدهم	۵	۲	۰	۳	۸	۷		–	–	–	–	–	–
۱۹۸۶	قهرمان	اول	۷	۶	۱	۰	۱۴	۵		۶	۴	۱	۱	۱۲	۶
۱۹۹۰	نایب قهرمان	دوم	۷	۲	۳	۲	۵	۴		–	–	–	–	–	–
۱۹۹۴	یک هشتم نهائی	دهم	۴	۲	۰	۲	۸	۶		۸	۴	۲	۲	۹	۱۰
۱۹۹۸	یک چهارم نهائی	ششم	۵	۳	۱	۱	۱۰	۴		۱۶	۸	۶	۲	۲۳	۱۳
۲۰۰۲	مرحله گروهی	هجدهم	۳	۱	۱	۱	۲	۲		۱۸	۱۳	۴	۱	۴۲	۱۵
۲۰۰۶	یک چهارم نهائی	ششم	۵	۳	۲	۰	۱۱	۳		۱۸	۱۰	۴	۴	۲۹	۱۷
۲۰۱۰	یک هشتم نهائی	پنجم	۵	۴	۰	۱	۱۰	۶		۱۸	۸	۴	۶	۲۳	۲۰
جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴|۲۰۱۴]]	نایب قهرمان	فینال	دوم	۷	۵	۱	۱	۸		۴	۱۶	۹	۵	۲	۳۵	۱۵
جمع کل	۲ قهرمانی	۱۶/۲۰	۷۷	۴۲	۱۴	۲۱	۱۳۱	۸۴		۱۱۸	۶۸	۲۹	۲۱	۱۹۶	۱۱۱

• رنگ پس‌زمینه طلایی نشان دهنده قهرمانی، نقره‌ای نایب قهرمانی و همچنین رنگ حاشیه قرمز نشاندهنده میزبانی می‌باشد.

عناوین

• جام جهانی: ۲

۱۹۷۸، ۱۹۸۶

• کوپا امریکا: ۱۴

۱۹۲۱، ۱۹۲۵، ۱۹۲۷، ۱۹۲۹، ۱۹۳۷، ۱۹۴۱٬۱۹۴۵، ۱۹۴۶ ۱۹۴۷، ۱۹۵۵، ۱۹۵۷، ۱۹۵۹، ۱۹۹۱، ۱۹۹۳

• جام کنفدراسیون‌ها: ۱

۱۹۹۲

• جام سازمان ملل:۱

۱۹۵۴

• المپیک: ۲

۲۰۰۴، ۲۰۰۸

ترکیب لباس

لباس اول (میزبان) آرژانتین تشکیل شده‌است از پیراهن سفید با خطوط عمودی آبی، شورت سیاه و جوراب سفید / سیاه و سفید؛ همچنین لباس دوم (میهمان) این تیم معمولاً متشکل است از پیراهن آبی تیره، شورت سفید و جوراب آبی تیره.

لباس اول (میزبان)

۱۹۰۱–۱۹۱۰

۱۹۱۱–۱۹۷۴

۱۹۷۵

۱۹۷۸

۱۹۸۶

۱۹۹۰

۱۹۹۴

۱۹۹۸

۲۰۰۲

۲۰۰۶

۲۰۰۸

۲۰۱۰

۲۰۱۱

لباس دوم (میهمان)

۱۹۷۸

۱۹۹۴

۱۹۹۸

۲۰۰۲

۲۰۰۶

۲۰۰۸

۲۰۱۲

۲۰۱۱

کادر مربیان کنونی

فهرست بازیکنان

در ۱۳ می ۲۰۱۴، ۲۶ بازیکن تیم ملی آرژانتین برای حضور در جام جهانی ۲۰۱۴ اعلام شدند:^[۲۹]

ش. پست بازیکن ت‌ت (سن) بازی گل باشگاه   دروازه‌بان سرخیو رومرو ۲۲ فوریهٔ ۱۹۸۷ ‏(۲۸ سال) 45 0 باشگاه فوتبال موناکو   دروازه‌بان ماریانو آندوخار ۳۰ ژوئیهٔ ۱۹۸۳ ‏(۳۱ سال) 10 0 باشگاه فوتبال کاتانیا   دروازه‌بان آگوستین اوریون ۲۶ ژوئیهٔ ۱۹۸۱ ‏(۳۳ سال) 3 0 باشگاه فوتبال بوکا جونیورز     مدافع مارتین دمیکلیس ۲۰ دسامبر ۱۹۸۰ ‏(۳۴ سال) 37 2 باشگاه فوتبال منچستر سیتی   مدافع پابلو زابلتا ۱۶ ژانویهٔ ۱۹۸۵ ‏(۳۰ سال) 36 0 باشگاه فوتبال منچستر سیتی   مدافع فدریکو فرناندز (بازیکن فوتبال) ۲۱ فوریهٔ ۱۹۸۹ ‏(۲۶ سال) 24 2 باشگاه فوتبال ناپولی   مدافع مارکوس روخو ۲۰ مارس ۱۹۹۰ ‏(۲۵ سال) 20 0 باشگاه فوتبال اسپورتینگ پرتغال   مدافع ازکوئیل گارای ۱۰ اکتبر ۱۹۸۶ ‏(۲۸ سال) 18 0 باشگاه فوتبال بنفیکا   مدافع نیکولاس اوتامندی ۱۲ فوریهٔ ۱۹۸۸ ‏(۲۷ سال) 16 1 باشگاه فوتبال اتلتیکو مینیرو   مدافع هوگو کامپاینارو ۲۷ ژوئن ۱۹۸۰ ‏(۳۵ سال) 13 0 باشگاه فوتبال اینتر میلان   مدافع خوزه ماریا باسانتا ۳ آوریل ۱۹۸۴ ‏(۳۱ سال) 8 0 Monterrey     هافبک خاویر ماسکرانو ۸ ژوئن ۱۹۸۴ ‏(۳۱ سال) 96 2 باشگاه فوتبال بارسلونا   هافبک ماکسی رودریگز ۲ ژانویهٔ ۱۹۸۱ ‏(۳۴ سال) 53 15 باشگاه فوتبال نیولز اولد بویز   هافبک فرناندو گاگو ۱۰ آوریل ۱۹۸۶ ‏(۲۹ سال) 47 0 باشگاه فوتبال بوکا جونیورز   هافبک آنخل دی‌ماریا ۱۴ فوریهٔ ۱۹۸۸ ‏(۲۷ سال) 45 9 باشگاه فوتبال منچستر یونایتد   هافبک اوار بانگا ۲۹ ژوئن ۱۹۸۸ ‏(۲۷ سال) 24 2 باشگاه فوتبال نیولز اولد بویز   هافبک خوزه ارنستو سوسا ۱۹ ژوئن ۱۹۸۵ ‏(۳۰ سال) 19 1 باشگاه فوتبال اتلتیکو مادرید   هافبک لوکاس بیگلیا ۳۰ ژانویهٔ ۱۹۸۶ ‏(۲۹ سال) 17 0 باشگاه فوتبال لاتزیو   هافبک آگوستو فرناندز ۱۰ آوریل ۱۹۸۶ ‏(۲۹ سال) 6 1 باشگاه فوتبال سلتاویگو   هافبک انزو پرز ۲۲ فوریهٔ ۱۹۸۶ ‏(۲۹ سال) 6 1 باشگاه فوتبال بنفیکا   هافبک ریکاردو گابریل آلوارز ۱۲ آوریل ۱۹۸۸ ‏(۲۷ سال) 5 0 باشگاه فوتبال اینتر میلان     مهاجم لیونل مسی (کاپیتان) ۲۴ ژوئن ۱۹۸۷ ‏(۲۸ سال) 84 37 باشگاه فوتبال بارسلونا   مهاجم سرخیو آگوئرو ۲ ژوئن ۱۹۸۸ ‏(۲۷ سال) 50 21 باشگاه فوتبال منچستر سیتی   مهاجم گونسالو ایگواین ۱۰ دسامبر ۱۹۸۷ ‏(۲۷ سال) 36 21 باشگاه فوتبال ناپولی   مهاجم ازکویل لاوتزی ۳ مهٔ ۱۹۸۵ ‏(۳۰ سال) 29 4 باشگاه فوتبال پاری سن ژرمن   مهاجم رودریگو پالاسیو ۵ فوریهٔ ۱۹۸۲ ‏(۳۳ سال) 21 2 باشگاه فوتبال اینتر میلان

انگلستان
لقب	سه شیرها
فدراسیون	اتحادیه فوتبال انگلستان
کنفدراسیون	یوفا
سرمربی	روی هاجسون
دستیار	ری لوینگتون گری نویل
کاپیتان	وین رونی
بیشترین بازی ملی	پیتر شیلتون (۱۲۵)
بیشترین گل ملی	بابی چارلتون (۴۹)
ورزشگاه خانگی	ورزشگاه ومبلی
کد فیفا	ENG
رده‌بندی فیفا	۱۴ ( ۹ آوریل ۲۰۱۵) ۳ پله
برترین رده در فیفا	۳ (اوت ۲۰۱۲)
پایین‌ترین رده در فیفا	۲۷ (فوریه ۱۹۹۶)
رده الو	۹ (۳۱ دسامبر ۲۰۱۴)
برترین رده الو	۱ (۱۸۷۲−۱۸۷۶ ۱۸۹۲−۱۹۱۱ ۱۹۶۶−۱۹۷۰ ۱۹۸۷−۱۹۸۸)
پایین‌ترین رده الو	۱۶ (۱۹ ژوئن ۲۰۱۴)
لباس اول     لباس دوم
نخستین بازی ملی  اسکاتلند ۰-۰ انگلیس ۳۰ نوامبر ۱۸۷۲
بهترین پیروزی ایرلند ۰-۱۳ انگلیس ۱۸ فوریه ۱۸۸۲
بدترین شکست  مجارستان ۷-۱ انگلیس ۲۳ مه ۱۹۵۴
جام جهانی
حضور	۱۴ (نخستین ۱۹۵۰)
بهترین نتیجه	قهرمان ۱۹۶۶
نام منطقه‌ای	جام ملت های اروپا
حضور	۷ (نخستین ۱۹۶۸)
بهترین نتیجه	مقام سوم: ۱۹۶۸ نیمه نهایی: ۱۹۹۶

تیم ملی فوتبال انگلستان (به انگلیسی : England National Football Team ) تیم فوتبالی است که از سال ۱۸۷۲ ، نماینده کشور انگلیس در مسابقات بین‌المللی بوده‌است. این تیم تحت کنترل اتحادیه فوتبال انگلیس (The Football Association) می‌باشد و همچنین یکی از اعضای رسمی فیفا و اتحادیه فوتبال اروپا یوفا است. تیم ملی انگلیس نخستین بازی بین‌المللی خود را در برابر اسکاتلند در شهر پاتریک ، اسکاتلند در سال ۱۸۷۲ انجام داد که این مسابقه نخستین بازی بین‌المللی در تاریخ فوتبال جهان نیز به شمار می‌آید که بازی با نتیجه ۰-۰ مساوی به پایان رسید.^[۱] تیم ملی انگلیس یکی از هشت کشوری است که قهرمان جام جهانی شده‌است، این افتخار در سال ۱۹۶۶ که میزبانی آن دوره نیز بر عهدهٔ انگلستان بود برای این تیم به دست آمد. دیگر افتخار این تیم در جام‌های جهانی ، مقام چهارم در جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا است.

رقیب سنتی انگلستان تیم اسکاتلند است. رقابت فوتبال بین انگلستان و اسکاتلند از دهه ۱۸۷۰ میلادی آغاز شد اما از دهه ۱۹۶۰ با پایان یافتن بازی‌های پشت سر هم این دو تیم، رقابت انگلستان با تیم‌های دیگر مانند آرژانتین و آلمان پررنگ‌ تر شده‌است. ورزشگاه خانگی این تیم ومبلی لندن است که از سال ۱۹۵۰ به بعد تیم ملی انگلیس بازی‌های خود را در این ورزشگاه برگزار می کند. در حال حاضر سرمربی این تیم روی هاجسون است که پس از برکناری فابیو کاپلو به این سمت نائل آمده‌است.

 

 

پوشش رسانه ای مسابقات

تمامی رقابتهای تیم ملی انگلیس با گزارش کامل پیش و پس از بازی به صورت زنده از ایستگاه رادیویی بی بی سی ۵ پخش می شود. در پخش تلویزیونی نیز تمامی بازی‌ها، چه به‌صورت رسمی و یا غیر رسمی،از فصل ۲۰۰۸—۲۰۰۹ تا فصل ۲۰۱۷—۲۰۱۸ از شبکه آی تی وی به صورت زنده پخش می‌شود. همچنین شبکه اینترنتی ProLigaTV که اختصاص به پخش مسابقات فوتبال دارد، به مدت شش سال تا سال ۲۰۲۰ بازی‌های تیم ملی انگلیس را در اینترنت به صورت زنده پخش می‌کند.
برای نخستین بار در تاریخ بازی‌های تیم ملی انگلیس، بازی این تیم در برابر اوکراین در چارچوب رقابت‌های مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل تنها از طریق اینترنت پخش گردید. مشترکان این شبکه اینترنتی می‌توانستند با پرداخت مبلغی از ۴٫۹۹ تا ۱۱٫۹۹ پونداین بازی را به صورت زنده تماشا کنند. برآورد شده‌است که حدود ۳۰۰٬۰۰۰ مشترک این بازی بودند و بینندگان آن نیز تا مرز ۵۰۰٬۰۰۰ نفر تخمین زده شده‌اند. ^[۲]

پوشاک تیم ملی انگلستان

بازه زمانی	سازنده البسه
۱۹۷۴-۱۹۸۴	ادمیرال
۱۹۸۴-۲۰۱۳	آمبرو
۲۰۱۳- تاکنون	نایک

ورزشگاه

 

در پنجاه سال نخست فعالیت تیم ملی انگلیس، به دلیل آنکه این تیم دارای زمین اختصاصی نبود، بازی‌های این تیم در سرتاسر کشور در زمین‌های کریکت برگزار می‌شد تا اینکه در سال ۱۹۲۴ با ساخت ورزشگاه ومبلی در لندن بازی‌های تیم ملی انگلیس به این ورزشگاه منتقل شد. نخستین بازی انجام شده در این ورزشگاه مربوط به بازی دوستانه در برابر تیم ملی اسکاتلند در همین سال می‌باشد سپس به مدت ۲۶ سال در این ورزشگاه که در اصل به خاطر برگزاری نمایشگاه سلطنتی انگلیس ساخته شده‌بود، بازی انجام نپذیرفت تا اینکه سرانجام در سال ۱۹۵۰ ورزشگاه ومبلی به صورت رسمی به عنوان محل برگزاری بازی‌های تیم ملی انگلیس انتخاب شد.
در سال ۲۰۰۱ این ورزشگاه برای بازسازی مجدد به صورت کامل تخریب شد. در بین سال‌های احداث مجدد ومبلی، مسابقات خانگی تیم ملی انگلیس در ورزشگاه الدترافورد برگزار می‌شد و اگر به دلایلی این ورزشگاه آماده برگزاری مسابقه نبود، بازی در ورزشگاه خانگی تیم نیوکاسل یعنی سنت جیمز پارک به انجام می‌رسید. در حال حاضر مالک ورزشگاه ومبلی اتحادیه فوتبال انگلستان است.

سرودهای ویژه

تیم ملی انگلیس دارای سرودهای ویژه می باشد که توسط تماشاگران در ورزشگاه‌ها خوانده می‌شوند. از مشهورترین این سرودها می‌توان به سرود، "تا زنده ام، انگلیسی هستم" ، " انگرررلند انگرررلند" و یا سرود " خداوند نگه‌دار ملکه باد" اشاره کرد.
سرود " خداوند نگه‌دار ملکه باد"

مربیان

مربیان گذشته

از آغاز تا کنون ۱۷ سرمربی هدایت تیم ملی انگلیس را برعهده داشته‌اند. نخستین سرمربی این تیم والتر وینترباتم بود که به مدت ۱۶ سال از ۱۹۴۶ تا ۱۹۶۲ هدایت این تیم را برعهده داشت. هم اکنون نیز سرمربی این تیم روی هاجسون است که از سال ۲۰۱۲ تا کنون پس از برکناری فابیو کاپلو هدایت این تیم را برعهده دارد.

• آمار سرمربیان تیم ملی انگلیس. به روز شده در تاریخ ۱ آوریل ۲۰۱۵

#	نام	ملیت	دوران	بازی	برد	تساوی	باخت	درصد پیروزی	مسابقات
۱	والتر وینترباتم		۱۹۴۶-۱۹۶۲	۱۳۹	۷۸	۳۳	۲۸	۵۶٫۱	جام جهانی ۱۹۵۰ - دور گروهی جام جهانی ۱۹۵۴ - دور یک‌چهارم نهایی جام جهانی ۱۹۵۸ - دور گروهی جام جهانی ۱۹۶۲ - دور یک‌چهارم نهایی
۲	آلف رمزی		۱۹۶۳-۱۹۷۴	۱۱۳	۶۹	۲۷	۱۷	۶۱٫۱	جام جهانی ۱۹۶۶ - قهرمان جام ملت های اروپا ۱۹۶۸ - سوم جام جهانی ۱۹۷۰ - دور یک چهارم نهایی
۳	جو مرکر		۱۹۷۴	۷	۳	۳	۱	۴۲٫۹	__
۴	دان ریوی		۱۹۷۴-۱۹۷۷	۲۹	۱۴	۸	۷	۴۸٫۳	مرحله مقدماتی جام ملت های اروپا ۱۹۷۶ - حذف
۵	ران گیرین وود		۱۹۷۷-۱۹۸۲	۵۵	۳۳	۱۲	۱۰	۶۰٫۰	جام ملت های اروپا ۱۹۸۰ - دور گروهی جام جهانی ۱۹۸۲ - دور دوم
۶	بابی رابسون		۱۹۸۲-۱۹۹۰	۹۵	۴۷	۳۰	۱۸	۴۹٫۵	جام جهانی ۱۹۸۶ - دور یک چهارم نهایی جام ملت های اروپا ۱۹۸۸ - دور گروهی جام جهانی ۱۹۹۰ چهارم
۷	گراهام تیلور		۱۹۹۰-۱۹۹۳	۳۸	۱۸	۱۳	۷	۴۷٫۴	جام ملت های اروپا ۱۹۹۲ - دور گروهی
۸	تری ونبلز		۱۹۹۴-۱۹۹۶	۲۳	۱۱	۱۱	۱	۴۷٫۸	جام ملت های اروپا ۱۹۹۶ - نیمه نهایی
۹	گلن هادل		۱۹۹۶-۱۹۹۹	۲۸	۱۷	۶	۵	۶۰٫۷	جام جهانی ۱۹۹۸ - دور یک هشتم نهایی
۱۰	هاوارد ویلکینسون		۱۹۹۹-۲۰۰۰	۲	۰	۱	۱	۰٫۰	__
۱۱	کوین کیگان		۱۹۹۹-۲۰۰۰	۱۸	۷	۷	۴	۳۸٫۹	جام ملت های اروپا ۲۰۰۰ - دور گروهی
۱۲	پیتر تیلور		۲۰۰۰	۱	۰	۰	۱	۰٫۰	__
۱۳	اسون گوران اریکسون		۲۰۰۱-۲۰۰۶	۶۷	۴۰	۱۷	۱۰	۵۹٫۷	جام جهانی ۲۰۰۲ - دور یک چهارم نهایی جام ملت های اروپا ۲۰۰۴ - دور یک چهارم نهایی جام جهانی ۲۰۰۶ - دور یک چهارم نهایی
۱۴	استیو مک کلارن		۲۰۰۶-۲۰۰۷	۱۸	۹	۴	۵	۵۰٫۰	مرحله مقدماتی جام ملت های اروپا ۲۰۰۸ - حذف
۱۵	فابیو کاپلو		۲۰۰۸-۲۰۱۲	۴۲	۲۸	۸	۶	۶۶٫۷	جام جهانی ۲۰۱۰ - دور یک هشتم نهایی
۱۶	استوارت پیرس		۲۰۱۲	۱	۰	۰	۱	۰٫۰	__
۱۷	روی هاجسون		۲۰۱۲-تا کنون	۳۹	۲۲	۱۲	۵	۵۶٫۴	جام ملت های اروپا ۲۰۱۲ - دور یک چهارم نهایی جام جهانی ۲۰۱۴ - دور گروهی

کادر کنونی مربی‌گری

نام	سمت
روی هاجسون	سرمربی
ری لوینگتون	کمک مربی
گری نویل	مربی اول تیم
دیو واتسون	مربی دروازبانان
مارک سرتوری	ماساژور
گری لوین	فیزیوتراپ

بازیکنان

این بازیکنان از سوی روی هاجسون برای بازی در برابر لیتوانی در ۲۷ مارس ۲۰۱۵ از سری رقابت‌های مقدماتی جام ملت‌ها و بازی تدارکاتی در برابر ایتالیا در ۳۱ مارس به تیم ملی دعوت شدند.
 

• فهرست به روز شده بازیکنان در تاریخ ۱ آوریل ۲۰۱۵ پس از بازی دوستانه در برابر تیم ملی ایتالیا.

شماره جایگاه بازیکن تاریخ تولد/سن بازی‌های ملی باشگاه دروازه‌بان‌ها   دروازه‌بان جو هارت ۱۹۸۷ (۲۷ سال) ۵۰ منچستر سیتی   دروازه‌بان رابرت گرین ۱۹۸۰ (۳۵ سال) ۱۲ پارک رنجرز   دروازه‌بان جک باتلند ۱۹۹۳ (۲۳ سال) ۱ استوک‌سیتی مدافعان   مدافع فیل جگیلکا ۱۹۸۲ (۳۲ سال) ۳۵ اورتون   مدافع گری کیهیل (کاپیتان دوم) ۱۹۸۵ (۲۹ سال) ۳۴ چلسی   مدافع رایان برتراند ۱۹۸۹ (۲۵ سال) ۳ ساوت‌همپتون   مدافع کیران گیبز ۱۹۸۹ (۲۵ سال) ۷ آرسنال   مدافع ناتانیل کلاین ۱۹۹۱ (۲۳ سال) ۴ ساوت همپتون   مدافع کایل وکر ۱۹۹۰ (۲۴ سال) ۱۱ تاتنهام   مدافع کریس اسمالینگ ۱۹۸۹ (۲۵سال) ۱۶ منچستریونایتد   مدافع فیل جونز ۱۹۹۲ (۲۳ سال) ۱۵ منچستر یونایتد هافبک‌ها   هافبک جیمز میلنر ۱۹۸۶ (۲۹ سال) ۵۳ منچستر سیتی   هافبک فابین دلف ۱۹۸۹ (۲۵ سال) ۵ استون ویلا   هافبک مایکل کریک ۱۹۸۳ (۳۳ سال) ۳۳ منچستر یونایتد   هافبک جردن هندرسون ۱۹۹۰ (۲۴ سال) ۲۰ لیورپول   هافبک اندروس تاونزند ۱۹۹۱ (۲۳ سال) ۷ تاتنهام   هافبک رایان میسون ۱۹۹۱ (۲۳ سال) ۱ تاتنهام   هافبک راس بارکلی ۱۹۹۳ (۲۱ سال) ۱۲ اورتون   هافبک تئو والکات ۱۹۸۹ (۲۶سال) ۳۶ آرسنال مهاجمان   مهاجم وین رونی(کاپیتان) ۱۹۸۵ (۲۹ سال) ۱۰۳ منچستر یونایتد   مهاجم هری کین ۱۹۹۳ (۲۱ سال) ۲ تاتنهام رکوردها

بیشترین بازی ملی

به روز شده تا ۱ آوریل ۲۰۱۵ پس از بازی دوستانه برابر ایتالیا
 

علامت * بازیکنی که هنوز بازی می‌کند یا امکان دارد بازی کند.

بیشترین گل ملی

 

بازیکنانی که شمار گل‌های زده‌شان برابر باشد با توجه به شمار بازی‌های کمتر در رده‌بندی بالاتر قرار گرفته‌اند.
علامت * بازیکنی که هنوز بازی می‌کند یا امکان دارد بازی کند.
 

• به روز شده تا ۱ آوریل ۲۰۱۵ پس از بازی دوستانه برابر ایتالیا

بیشترین کاپیتانی

تا کنون ۶۹ بازیکن، بازوبند کاپیتانی تیم ملی انگلیس را بر بازو بسته‌اند. از میان این بازیکنان کاتبرت اوتاوی در تاریخ ۳۰ نوامبر ۱۸۷۲ به عنوان نخستین کاپیتان تیم ملی انگلیس بازوبند را بر بازو بست. ^[۳] هم اکنون وین رونی مهاجم تیم منچستر یونایتد به عنوان شصت و نهمین کاپیتان تیم ملی انگلیس است.همچنین در جام جهانی ۱۹۶۶ که در خلال آن انگلیس قهرمان جهان شد ٫ بابی مور اسطوره باشگاه وستهام کاپیتان این تیم بود. ده بازیکنی که بیشترین بار بازوبند کاپیتانی تیم ملی را بر بازو بسته‌اند بدین صورت می‌باشند:

نتایج اخیر و برنامه دیدار های آتی

نتایج

۳ سپتامبر ۲۰۱۴ بازی دوستانه	انگلستان	۰-۱	نروژ	لندن, انگلستان	[نمایش]

۸ سپتامبر ۲۰۱۴ مقدماتی جام ملت ها	سوئیس	۰– ۲	انگلستان	بازل, سوئیس	[نمایش]

۹ اکتبر ۲۰۱۴ مقدماتی جام ملت ها	انگلستان	۰-۵	سن مارینو	لندن, انگلیس	[نمایش]

۱۲ اکتبر ۲۰۱۴ مقدماتی جام ملت ها	استونی	۱-۰	انگلستان	تالین, استونی	[نمایش]

۱۵ نوامبر ۲۰۱۴ مقدماتی جام ملت ها	انگلستان	۳ – ۱	اسلوونی	لندن, انگلیس	[نمایش]

۱۸ نوامبر ۲۰۱۴ بازی دوستانه	اسکاتلند	۱ – ۳	انگلستان	گلاسکو, اسکاتلند	[نمایش]

۲۷ مارس ۲۰۱۵ مقدماتی جام ملت ها	انگلستان	۴ - ۰	لیتوانی	لندن, انگلستان	[نمایش]

۳۱ مارس ۲۰۱۵ بازی دوستانه	ایتالیا	۱–۱	انگلستان	تورین, ایتالیا	[نمایش]

دیدارهای آتی

برنامه بازی‌های آتی تیم ملی انگلیس تا پایان سال ۲۰۱۵ به شرح زیر است^[۴]

۷ ژوئن ۲۰۱۵ بازی دوستانه	جمهوری ایرلند	v	انگلستان	دوبلین, ایرلند	[نمایش]

۱۴ ژوئن ۲۰۱۵ مقدماتی جام ملت ها	اسلوونی	v	انگلستان	اسلوونی	[نمایش]

۵ سپتامبر ۲۰۱۵ مقدماتی جام ملت ها	سن مارینو	v	انگلستان	سرواله,سان مارینو	[نمایش]

۸ سپتامبر ۲۰۱۵ مقدماتی جام ملت ها	انگلستان	v	سوئیس	لندن, انگلستان	[نمایش]

۹ اکتبر ۲۰۱۵ مقدماتی جام ملت ها	انگلستان	v	استونی	لندن, انگلستان	[نمایش]

۱۲ اکتبر ۲۰۱۵ مقدماتی جام ملت ها	لیتوانی	v	انگلستان	ویلنیوس, لیتوانی	[نمایش]

۱۷ نوامبر ۲۰۱۵ بازی دوستانه	انگلستان	v	فرانسه	لندن, انگلیس	[نمایش]

رقابتهای ملی

جام جهانی

تیم ملی انگلیس تا کنون ۱۴ بار در مسابقات جام جهانی فوتبال شرکت داشته‌است. نخستین حضور این تیم در جام جهانی ۱۹۵۰ برزیل با سرمربی‌گری والتر وینترباتم بود که توفیقی در آن مسابقات به دست نیاوردند. آخرین حضور آنها نیز در جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل بود که با دو شکست و یک تساوی در همان دور گروهی از جام جهانی حذف شدند. بهترین نتایج این تیم در رقابتهای جام جهانی ۱۹۶۶ بود که با میزبانی خودشان به عنوان قهرمانی جهان دست یافتند. همچنین در جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا با سرمربی‌گری بابی رابسون به مقام چهارم جهان دست یافتند.

میزبان/ سال	دور	رتبه	بازی	برد	مساوی*	باخت	گ.ز	گ.خ
۱۹۳۰	راه نیافت
۱۹۳۴
۱۹۳۸
۱۹۵۰	دور گروهی	۸ ام	۳	۱	۰	۲	۲	۲
۱۹۵۴	یک چهارم	۶ ام	۳	۱	۱	۱	۱	۸
۱۹۵۸	دور گروهی	۱۱ام	۴	۰	۳	۱	۴	۵
۱۹۶۲	یک چهارم	۸ ام	۴	۱	۱	۲	۵	۶
۱۹۶۶	قهرمان	اول	۶	۵	۱	۰	۱۱	۳
۱۹۷۰	یک چهارم	۸ ام	۴	۲	۰	۲	۴	۴
۱۹۷۴	راه نیافت
۱۹۷۸
۱۹۸۲	دور ۲ ام گروهی	۶ ام	۵	۳	۲	۰	۶	۱
۱۹۸۶	یک چهارم	۸ ام	۵	۲	۱	۲	۷	۳
۱۹۹۰	چهارم	۴ ام	۷	۳	۳	۱	۸	۶
۱۹۹۴	راه نیافت
۱۹۹۸	یک هشتم	۹ ام	۴	۲	۱	۱	۷	۴
۲۰۰۲	یک چهارم	۶ ام	۵	۲	۲	۱	۶	۳
۲۰۰۶	یک چهارم	۷ ام	۵	۳	۲	۰	۶	۲
۲۰۱۰	یک هشتم	۱۳ ام	۴	۱	۲	۱	۳	۵
۲۰۱۴	دور گروهی	۲۶ ام	۳	۰	۱	۲	۲	۴
مجموع	۱۴ از ۲۰	۱ عنوان	۶۲	۲۶	۲۰	۱۶	۷۹	۵۶

علامت * بر روی مساوی شامل بازی‌های هم است که در مراحل حذفی پس از تساوی به ضربات پنالتی کشیده شده‌اند.

جام جهانی ۱۹۶۶ انگلستان

برای کسب میزبانی جام جهانی ۱۹۶۶ سه کشور اسپانیا ، فرانسه و انگلستان به رقابت پرداختند که در نهایت در ۲۲ اوت ۱۹۶۰ در مراسمی که در شهر رم برگزار شد کشور انگلیس به عنوان میزبان این این پیکار ها برگزیده شد. نتیجه رای گیری بین اعضای آن زمان فیفا بدین گونه انجام گرفت.

1.  انگلستان, ۳۴ رای
2.  آلمان غربی، ۲۷ رای
3.  اسپانیا پیش از رای گیری انصراف داد

این مسابقات به مدت ۲۰ روز در تاریخ یازدهم تا سی‌ام ژوئیه سال ۱۹۶۶ در ۷ شهر لندن دو ورزشگاه ، بیرمنگام ، شفیلد ، منچستر ، ساندرلند ، لیورپول و میدلزبورو برگزار شد.

انگلیس در گروه اول بازی ها با تیم‌های اروگوئه ، فرانسه و مکزیک هم گروه شد که با ۲ برد و یک تساوی به عنوان سر گروه راهی مرحله یک‌چهارم پایانی شد. آنها در آغاز در ومبلی لندن با اروگوئه به تساوی بدون گل دست یافتند، سپس به ترتیب مکزیک و فرانسه را با نتایج ۲ بر ۰ در همین ورزشگاه مغلوب کردند. پس از انگلیس، اروگوئه به عنوان تیم دوم جواز حضور در مرحله بعدی را بدست آورد.

تیم	بازی	برد	مساوی	باخت	گ.ز	گ.خ	تفا	امتیاز
انگلستان	۳	۲	۱	۰	۴	۰	∞	۵
اروگوئه	۳	۱	۲	۰	۲	۱	۲٫۰۰	۴
مکزیک	۳	۰	۲	۱	۱	۳	۰٫۳۳	۲
فرانسه	۳	۰	۱	۲	۲	۵	۰٫۴۰	۱

در مرحله یک‌چهارم پایانی تیم ملی انگلیس به مصاف تیم دوم گروه دوم یعنی آرژانتین رفت که در پایان با حساب ۱-۰ این تیم را از پیش روی برداشت. تک گل این بازی را جف هرست در دقیقه ۷۸ به ثمر رساند. بدین روی تیم ملی انگلیس در مرحله نیمه پایانی باید در برابر پرتغال قرار می گرفت.
در بازی نیمه پایانی که در ورزشگاه ومبلی برگزار شد٫ تیم انگلیس در یک بازی نزدیک و با درخشش بابی چارلتون توانست با حساب ۲ بر ۱ یاران اوزه بیو را از پیش روی بردارند. هر دو گل انگلیس را بابی چارلتون در دقایق ۳۰ و ۸۰ به ثمر رساند. تک گل پرتغالی‌ها را نیز اوزه بیو از روی نقطه پنالتی در دقیقه ۸۲ به ثمر رساند. با این حساب تیم ملی انگلیس توانست برای نخستین بار به فینال جام جهانی راه یابد که در آن بازی باید در برابر آلمان غربی قرار می‌گرفت.
بازی فینال در روز ۳۰ اوت در ساعت ۱۵:۰۰ در حضور ۹۶٫۹۲۴ نفر در ورزشگاه ومبلی برگزار شد. این بازی در وقت‌های معمول با حساب ۲-۲ مساوی به پایان رسید. اما در وقت اضافه، ضربه بحث برانگیز جف هرست، که به اعتقاد آلمان از خط نگذشته بود را کمک داور بازی گل اعلام کرد تا بازی ۳-۲ به سود انگلیس شود. در ادامه وقت‌های اضافی تیم ملی انگلیس گل دیگری را هم به ثمر رساند تا در پایان با شکست آلمان غربی با نتیجه ۴-۲، تنها قهرمانی این تیم در جام جهانی بدست آید.^[۵]. جف هرست مهاجم تیم ملی انگلیس و باشگاه وستهام ستاره این بازی بود که با زدن سه گل توانست در این بازی هت تریک کند. وی همچنان تنها بازیکنی است که در تاریخ فینال‌های جام جهانی توانسته است هت تریک کند.^[۶]

۳۰ اوت ۱۹۶۶ ۱۵:۰۰ BST

انگلستان	۲-۴ (وقت اضافه)	آلمان غربی
جف هرست  '۱۸، '۱۰۱، '۱۲۰ مارتین پیترز  '۷۸	گزارش	هلموت هالر  '۱۲ ولفگانگ وبر  '۸۹

ومبلی, لندن تماشاگران: ۹۶٫۹۲۴ داور: گوتفرید دینست (سوئیس)

 

جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا

انگلیس در این جام جهانی در سید یک قرار گرفت و پس از مراسم قرعه کشی در گروه ششم با تیم‌های ایرلند ، هلند و مصر هم گروه شد. در پایان بازی‌های این گروه تیم انگلیس به عنوان سرگروه، ایرلند به عنوان تیم دوم و هلند به عنوان یکی از تیم‌های برتر سوم راهی مرحله یک هشتم پایانی شدند. انگلیس در آغاز با ایرلند به تساوی ۱-۱ دست یافت، سپس با هلند بدون گل مساوی شد و در پایان نیز تیم مصر را با نتیجه ۱-۰ از پیش روی برداشت. بهترین گلزن انگلیس در این جام، گری لینکر بود که توانست چهار گل را برای تیمش به ثمر برساند.

1. راه پیموده شده انگلیس در مراحل حذفی جام جهانی^[۷]
    

۲۶ ژوئن ۱۹۹۰ ۲۱:۰۰

انگلستان	۰-۱(وقت اضافه)	بلژیک
دیوید پلات  '۱۱۹	گزارش

ورزشگاه رناتو دلارا, بولونیا تماشاگران: ۳۴٫۵۲۰ داور: پیتر میکلسون (دانمارک)

 

۱ ژوئیه ۱۹۹۰ ۲۱:۰۰

کامرون	۳-۲(وقت اضافه)	انگلستان
امانوئل کوند  '۶۱ (پنالتی) اگونه اکه که  '۶۵	گزارش	دیوید پلات  '۲۵ گری لینکر  '۸۳ (پنالتی)، '۱۰۵ (پنالتی)

ورزشگاه سن پائولو, ناپل تماشاگران: ۵۵٫۲۰۵ داور: ادگاردو کودسل (مکزیک)

 

۴ ژوئیه ۱۹۹۰ ۲۰:۰۰

آلمان غربی	۱-۱(وقت اضافه)	انگلستان
آندریاس برمه  '۶۰	گزارش	گری لینکر  '۸۰
	پنالتی‌ها
آندریاس برمه لوتار ماتیوس ریدل اولاف تون	۳-۴	گری لینکر پیتر بیردزلی دیوید پلات استوارت پیرس کریس وادل

ورزشگاه دل آلپی, تورین تماشاگران: ۶۲٫۶۲۸ داور: ژوزه روبرتو رایت (برزیل)

 

بازی رده‌بندی

۷ ژوئیه ۱۹۹۰ ۲۰:۰۰

ایتالیا	۱-۲	انگلستان
روبرتو باجو  '۷۱ سالواتوره سکیلاچی  '۸۶ (پنالتی)	گزارش	دیوید پلات  '۸۱

ورزشگاه سن نیکولا, باری تماشاگران: ۵۱٫۴۲۱ داور: ژوئل کوئینو (فرانسه)

 

1. ترکیب تیم ملی انگلیس در جام جهانی ایتالیا
    

۲۲ بازیکن توسط بابی رابسون سرمربی انگلیس در این جام جهانی به تیم ملی دعوت شد.^[۸]
 

#	نام	زاد روز	باشگاه	پست
۱	پیتر شیلتون	۱۸ سپتامبر ۱۹۴۹	دربی کانتی	دروازه بان
۲	گری استیونز	۲۷ مارس ۱۹۶۳	گلاسکو رنجرز	مدافع
۳	استوارت پیرس	۲۴ آوریل ۱۹۶۲	ناتینگهام فارست	مدافع
۴	نیل وب	۳۰ ژوئیه ۱۹۶۳	منچستر یونایتد	هافبک
۵	دس واکر	۲۶ نوامبر ۱۹۶۵	ناتینگهام فارست	مدافع
۶	تری بوچر	۲۸ دسامبر ۱۹۵۸	گلاسکو رنجرز	هافبک
۷	برایان رابسون (کاپیتان)	۱۱ ژانویه ۱۹۵۷	منچستر یونایتد	هافبک
۸	کریس وادل	۱۴ دسامبر ۱۹۶۰	المپیک مارسی	هافبک
۹	پیتر بیردزلی	۱۸ ژانویه ۱۹۶۱	لیورپول	مهاجم
۱۰	گری لینکر	۳۰ نوامبر ۱۹۶۰	تاتنهام هاتسپر	مهاجم
۱۱	جان بارنز	۷ نوامبر ۱۹۶۳	لیورپول	مهاجم
۱۲	پل پارکر	۴ مارس ۱۹۶۴	کیو پی آر	مدافع
۱۳	کریس وودز	۱۴ نوامبر ۱۹۵۹	گلاسکو رنجرز	دروازه بان
۱۴	مارک رایت	۱ اوت ۱۹۶۳	دربی کانتی	مدافع
۱۵	تونی دوریگو	۳۱ دسامبر ۱۹۶۳	چلسی	مدافع
۱۶	استیو مک ماهون	۲۰ اوت ۱۹۶۱	لیورپول	هافبک
۱۷	دیوید پلات	۱۰ ژوئن ۱۹۶۶	استون ویلا	هافبک
۱۸	استیو هودگ	۲۵ اکتبر ۱۹۶۵	ناتینگهام فارست	هافبک
۱۹	پل گسکوین	۲۷ مه ۱۹۶۷	تاتنهام هاتسپر	هافبک
۲۰	ترور استیون	۲۱ اکتبر ۱۹۶۳	گلاسکو رنجرز	هافبک
۲۱	استیو بول	۲۸ مارس ۱۹۶۵	ولورهمپتون	مهاجم
۲۲	دیو بیسنت	۲۰ مارس ۱۹۵۹	چلسی	دروازه بان

جام ملت‌های اروپا

تیم ملی انگلیس تا کنون در ۸ دوره از جام ملت های اروپا حضور داشته است که بهترین رتبه آنها در این پیکارها مقام سومی در ۱۹۶۸ ایتالیا با سرمربی‌گری آلف رمزی فقید بوده است.

سال/میزبان	دور	مقام	بازی	برد	مساوی*	باخت	گ.ز	گ.خ
۱۹۶۰	راه نیافت	-	-	-	-	-	-	-
۱۹۶۴	راه نیافت	-	-	-	-	-	-	-
۱۹۶۸	نیمه نهایی	۳	۲	۱	۰	۱	۲	۱
۱۹۷۲	راه نیافت	-	-	-	-	-	-	-
۱۹۷۶	راه نیافت	-	-	-	-	-	-	-
۱۹۸۰	دور گروهی	۵	۳	۱	۱	۱	۳	۳
۱۹۸۴	راه نیافت	-	-	-	-	-	-	-
۱۹۸۸	دور گروهی	۷	۳	۳	۰	۳	۲	۷
۱۹۹۲	دور گروهی	۷	۳	۰	۲	۱	۱	۲
۱۹۹۶	نیمه نهایی	۳	۵	۲	۳	۰	۸	۳
/ ۲۰۰۰	دور گروهی	۱۱	۳	۱	۰	۲	۵	۶
۲۰۰۴	یک چهارم	۵	۴	۲	۱	۱	۱۰	۶
/ ۲۰۰۸	راه نیافت	-	-	-	-	-	-	-
/ ۲۰۱۲	یک چهارم	۵	۴	۲	۲	۰	۵	۳
مجموع	۸ از ۱۴	عناوین ۰

جام ملت های ۱۹۶۸ ایتالیا

این مسابقات با حضور چهار کشور به صورت تک حذفی برگزار شد که در بازی نخست، انگلیس پس شکست از یوگسلاوی برای کسب مقام سوم به مصاف تیم ملی شوروی رفت که با شکست این تیم به مقام سوم این بازی‌ها دست یافت.

۵ ژوئن ۱۹۶۸ ۲۱:۱۵

یوگسلاوی	۱ – ۰	انگلستان
دراگان دژاجیچ  '۸۷

ورزشگاه آرتمیو فرانکی, فلورانس تماشاگران: ۲۱٬۸۳۴ داور: خوزه ماریا دمنتیس اوریبال (اسپانیا)

 

بازی رده‌بندی

۸ ژوئن ۱۹۶۸ ۱۶:۴۵

انگلستان	۲ – ۰	اتحاد جماهیر شوروی
بابی چارلتون  '۳۹ جف هرست  '۶۳

ورزشگاه المپیک رم, رم تماشاگران: ۶۸٬۸۱۷ داور: ایسوان ژولت (مجارستان)

 

جام ملت‌های ۱۹۹۶ انگلستان

 

این مسابقات برای نخستین بار بود که با حضور ۱۶ تیم برگزار می شد. تیم ملی انگلیس با تیم‌های ملی هلند ، اسکاتلند و سوئیس در گروه اول بازی‌ها هم گروه شد. آنها نخست در بازی افتتاحیه با تساوی ۱-۱ مقابل سوئیس، بازی‌ها را آغاز کردند سپس در یک بازی حساس با دو گل آلن شیرر و پل گسکوین با نتیجه ۲-۰ حریف سنتی خود، اسکاتلند را از پیش روی برداشتند و در پایان با نتیجه ۴-۱ از سد تیم پر مهره هلند گذشتند. با این حساب تیم ملی انگلیس با کسب ۷ امتیاز به عنوان سرگروه به دور یک چهارم پایانی صعود کرد. آنها در این دور باید به مصاف تیم دوم گروه دوم یعنی اسپانیا می‌رفتند.

در این مرحله پس تساوی بدون گل با اسپانیا در ضربات پنالتی با نتیجه ۴ بر ۲ این حریف را شکست دادند و با این برد، بر طبق برنامه مسابقات باید به مصاف برنده بازی آلمان در برابر کرواسی می رفتند که آلمان‌ها با شکست حریف خود، رقیب انگلیسی‌ها در بازی نیمه‌پایانی ومبلی شدند.

در این بازی که در روز ۲۶ ژوئن برگزار شد، انگلیس خیلی زود با گلزنی مهاجم گل‌زن خود، آلن شیرر در دقیقه ۳ به گل دست یافت که آلمان‌ها نیز خیلی زود در دقیقه ۱۶ با گلزنی اشتفان کونتس حساب کار را ۱-۱ مساوی کردند. بازی با همین نتیجه در وقت معمول به پایان رسید. در وقت‌های اضافی نیز گلی از خط دروازه‌ها نگذشت تا گل طلایی هم کارساز نباشد و در نهایت بازی به ضربات پنالتی کشیده شود. در ضربات پنالتی آلمان با حساب ۶-۵ انگلستان را از پیش روی برداشت، تا با حذف میزبان مسابقات، مانع از حضور آنان در فینال جام ملت‌ها شوند. در پایان این جام، آلن شیرر با ۵ گل عنوان آقای گلی این جام را کسب کرد.^[۹]

۲۶ ژوئن ۱۹۹۶ ۲۰:۳۰

آلمان	۱-۱(وقت اضافه)	انگلستان
اشتفان کونتس  '۱۶	گزارش	آلن شیرر  '۳
	پنالتی‌ها
توماس هسلر توماس اشترونتس اشتفان روتر کریستیان سایگه اشتفان کونتس اندریاس مولر	۵-۶	آلن شیرر دیوید پلات استوارت پیرس پل گسکوین تدی شرینگهام گریت سوتگیت

ورزشگاه ومبلی, لندن تماشاگران: ۷۵٫۸۶۲ داور: ساندرو پل (مجارستان)

 

افتخارات

جام جهانی فوتبال

• قهرمان (۱) = ۱۹۶۶
• چهارم (۱) = ۱۹۹۰

جام ملت های اروپا

• سوم (۱) = ۱۹۶۸
• نیمه نهایی (۱) = ۱۹۹۶

جایزه بازی جوانمردانه

• برنده (۲) = ۱۹۹۰ ، ۱۹۹۸

آلمان

لقب	Die Mannschaft (تیم), Nationalelf (یازده ملی‌پوش) یا DFB-Elf (یازده ملی‌پوش), Die Adler (عقاب‌ها), Schwarz und Weiß (سیاه‌وسفید)
فدراسیون	فدراسیون فوتبال آلمان (Deutscher Fußball-Bund – DFB)
کنفدراسیون	یوفا (اروپا)
سرمربی	یوآخیم لوو
بیشترین بازی ملی	لوتار ماتئوس (۱۵۰)
بیشترین گل ملی	میروسلاو کلوزه (۷۱)
کد فیفا	GER
رده‌بندی فیفا	۱
برترین رده در فیفا	۱[۱] (دسامبر ۱۹۹۲، اوت ۱۹۹۳، دسامبر ۱۹۹۳، فوریه ۱۹۹۴ – مارس ۱۹۹۴، ژوئن ۱۹۹۴)
پایین‌ترین رده در فیفا	۲۲[۱] (مارس ۲۰۰۶)
رده الو	۱
برترین رده الو	۱ (۹۲–۱۹۹۰، ۹۴–۱۹۹۳، ۹۷–۱۹۹۶، ۲۰۱۴–)
پایین‌ترین رده الو	۱۷ (۱۹۲۳)
لباس اول   لباس دوم
نخستین بازی ملی
سوئیس ۵–۳ آلمان (بازل، سوئیس؛ ۵ آوریل ۱۹۰۸)[۲]
بهترین پیروزی
آلمان ۷–۱برزیل- سخت‌ترین برد در جام جهانی۲۰۱۴:آلمان۲–۱اجزایر امپراطوری روسیه (استکهلم، سوئد؛ ۱ ژوئه ۱۹۱۲)[۳]
بدترین شکست
آماتورهای انگلستان ۹–۰ آلمان (آکسفورد، انگلستان؛ ۱۳ مارس ۱۹۰۹)[۴][۵]
جام جهانی فوتبال
حضور	۱۸ (نخستین ۱۹۳۴)
بهترین نتیجه	قهرمان، ۱۹۵۴، ۱۹۷۴، ۱۹۹۰، ۲۰۱۴
جام ملت‌های اروپا
حضور	۱۱ (نخستین ۱۹۷۲)
بهترین نتیجه	قهرمان، ۱۹۷۲، ۱۹۸۰، ۱۹۹۶
جام کنفدراسیون‌ها
حضور	۲ (نخستین ۱۹۹۹)
بهترین نتیجه	سوم، ۲۰۰۵

تیم ملی فوتبال آلمان (به آلمانی: Die deutsche Fußballnationalmannschaft) تیم فوتبالی است که از سال ۱۹۰۸، نمایندهٔ کشور آلمان در مسابقات بین‌المللی است.^[۲] این تیم تحت کنترل فدراسیون فوتبال آلمان (Deutscher Fußball-Bund) است که در سال ۱۹۰۰ تأسیس شده‌است.^[۶][۷] در سال ۱۹۴۹، آلمان به دو تیم آلمان غربی و آلمان شرقی تقسیم شد که هر دو توسط فیفا به رسمیت شناخته شدند تا سال ۱۹۹۰ که دوباره با هم متحد شدند. رکوردهای این دو تیم، با هم ادغام شده‌است.^[۸][۹]

آلمان یکی از موفق‌ترین تیم‌های ملی فوتبال در دنیاست. آن‌ها چهار بار قهرمان جام جهانی فوتبال (۱۹۵۴، ۱۹۷۴، ۱۹۹۰، ۲۰۱۴) و سه‌بار قهرمان جام ملت‌های اروپا (۱۹۷۲، ۱۹۸۰، ۱۹۹۶) شده‌اند.^[۶] آن‌ها همچنین دارای سه نایب‌قهرمانی در جام ملت‌های اروپا، چهار نایب قهرمانی در جام جهانی و چهار مقام سومی در جام جهانی هستند.^[۶] آلمان شرقی در سال ۱۹۷۶ قهرمان المپیک نیز شد.^[۱۰] آلمان تنها کشوری است که هم در ردهٔ مردان و هم در ردهٔ زنان در جام جهانی فوتبال به مقام قهرمانی رسیده‌است. همچنین تنها کشور اروپایی (در دنیا به همراه برزیل) است که به تمام جام‌های جهانی که اجازهٔ حضور در آن‌ها را داشته، راه یافته‌است. سرمربی فعلی این تیم، یواخیم لو است.

 

 

القاب

در آلمان این تیم به صورت ساده Nationalmannschaft (تیم ملی)، DFB-Auswahl (منتخب DFB) یا Nationalelf (یازده ملی‌پوش) خطاب می‌شود در حالی که در رسانه‌های خارجی به آن‌ها Mannschaft (تیم) گفته می‌شود. از عبارت‌های Die Adler (عقاب‌ها) یا Deutsche Adler (عقاب‌های آلمانی) نیز گاهی استفاده می‌شود.^[۱۱]

تاریخچه

دوران ابتدایی

بین سال ۱۹۰۱–۱۸۹۹ قبل از تشکیل تیم‌های ملی در رده بین‌المللی تیم ملی آلمان ۵ بازی غیررسمی با انگلیس انجام داد که در همه این بازی‌ها، انگلیسی‌ها موفق به شکست آلمان‌ها شدند. ۸ سال بعد از تأسیس فدراسیون فوتبال آلمان، آلمان اولین بازی رسمی خود را با تیم ملی سوئیس انجام داد که سوئیس با نتیجه ۵ بر ۳ آلمان را مغلوب کرد.^[۲] به طور تصادفی اولین بازی‌های تیم ملی آلمان بعد از جنگ جهانی اول و بعد از جنگ جهانی دوم و همچنین بعد از اتحاد آلمان همه مقابل سوئیس انجام شده‌است. حتی اولین قهرمانی آلمان در جام جهانی نیز در کشور سوئیس بوده‌است.

در سال‌های اولیه بازیکنان به وسیله DFB (فدراسیون فوتبال آلمان) انتخاب می‌شدند. در آن زمان هنوز مربی برای تیم انتخاب نشده بود. اولین مربی تیم ملی آلمان اتو نرتز بود که معلم مدرسه در شهر مانهایم بود و هدایت تیم ملی را از سال‌های ۱۹۳۶–۱۹۲۶ بر عهده گرفت.^[۱۲] فدراسیون به دلیل رکود بزرگ توانایی اعزام تیم ملی به اروگوئه را در سال ۱۹۳۰ برای نخستین دوره جام جهانی فوتبال نداشت. اما ۴ سال بعد، در نخستین حضور خود در جام جهانی در ایتالیا، موفق به کسب مقام سوم شد. در سال ۱۹۳۶ که المپیک در شهر برلین برگزار شد تیم ملی عملکرد ضعیفی به نمایش گذاشت و سپ هربرگر به عنوان مربی آلمان منصوب شد. در سال ۱۹۳۷ بعد از برد ۸–۰ دانمارک در شهر بیرسلاو (وروتسواف) به نام یازده مردان بیرسلاو معروف شدند.^[۱۳][۱۴]

بعد از الحاق اتریش به آلمان نازی) در سال ۱۹۳۸ (آنشلوس) به دلیل درخواست سیاستمداران آلمان نازی، ۵ یا ۶ بازیکن حرفه‌ای اتریش به تیم ملی آلمان پیوستند تا در جام جهانی ۱۹۳۸ در فرانسه شرکت کنند اما تیم ملی آلمان در همان ابتدای کار از دور رقابت‌ها کنار رفت و بدترین نتیجه تاریخ جام جهانی آلمان کسب شد (صرف نظر از سال ۱۹۳۰ و ۱۹۵۰ که آلمان در این جام‌ها شرکت نکرد).

در زمان جنگ جهانی دوم تیم ملی آلمان بیش از ۳۰ بازی ملی انجام داد اما در سال ۱۹۴۲ همه بازیکنان تیم ملی برای انجام وظیفه سربازی فراخوانده شدند.

سه تیم ملی آلمان

به زمانی گفته می‌شود که بعد از جنگ جهانی دوم آلمان داری سه تیم بود آلمان غربی، آلمان شرقی و تیم ملی فوتبال زارلند.

شگفتی در برن

آلمان غربی به کاپیتانی فریتس والتر در جام جهانی فوتبال ۱۹۵۴ موفق به کسب مقام قهرمانی شد. این قهرمانی در حالی به دست آمد که آلمان در دور گروهی مسابقات ۸–۳ مغلوب مجارستان شده بود اما در فینال جام جهانی فوتبال ۱۹۵۴ آلمان ۶ دقیقه به پایان بازی با گل هلموت ران موفق به شکست مجارستان با نتیجه ۳ بر ۲ شد و به نظر کارشناسان شگفتی بزرگی در برن اتفاق افتاد.

باخت‌های به یاد ماندنی: گل ومبلی و بازی قرن

آلمان در جام جهانی فوتبال ۱۹۵۸ به مقام چهارمی رسید و در جام جهانی فوتبال ۱۹۶۲ تا مرحله یک چهارم نهایی پیش رفت. به دلیل نتایج نه چندان راضی کننده فدراسیون هدایت تیم ملی را بر عهده هلموت شون گذاشت. درجام جهانی فوتبال ۱۹۶۶ آلمان شوروی را با یک گل شکست داد تا بازی فینال را در مقابل تیم میزبان یعنی انگلیس در ورزشگاه ومبلی برگزار کند. بازی در وقت‌های معمول ۲–۲ به پایان رسید اما ضربه بحث برانگیز جف هرست، که به اعتقاد آلمان از خط نگذشته بود، را کمک داور بازی گل اعلام کرد تا بازی ۳–۲ به سود انگلیس شود. در دقایق پایانی وقت اضافی انگلیس گل دیگری را به ثمر رساند تا بازی را انگلیس ۴–۲ برده و قهرمان شود. در جام جهانی فوتبال ۱۹۷۰ در مکزیک آلمان برای انتقام آمد. آنها موفق شدند انتقام شکست ۴ سال قبل خود در مقابل انگلیس را بگیرند. سپس در مرحله نیمه نهایی به مصاف ایتالیا رفتند. در این بازی خاطره انگیز که بعدها از آن به عنوان بازی قرن یاد شد آلمان علی‌رغم بازی بسیار نزدیک و مصدومیت فرانتس بکن‌باوئر که شانه‌اش دررفته بود بازی را ۴–۳ واگذار کرد. اما اتفاق خوبی که برای آلمان‌ها در این جام رخ داد آقای گلی گرد مولر گلزن افسانه‌ای آلمان با ۱۰ گل زده بود. آلمان در بازی رده‌بندی با یک گل اروگوئه را شکست داد و به مقام سومی رسید.

جام جهانی در خاک خودی

قبل از جام جهانی فوتبال ۱۹۷۴ آلمان موفق به قهرمانی اروپا در سال ۱۹۷۲شد و در فینال شوروی را با سه گل شکست داد و آماده جام جهانی شد. آلمان در فینال این رقابت‌ها به مصاف هلند رفت. تیمی که با اجرای توتال فوتبال بازی‌های درخشانی از خود به نمایش گذاشته بود و مدعی اصلی جام بود. در بازی فینال هلند با گل یوهان نیکنز یک بر صفر پیش افتاد اما بازی بسته و دقیق آلمان کار را برای هلند سخت کرد. آلمان با گل‌های پائول برایتنر و گرد مولر دومین قهرمانی در جام جهانی را تجربه کرد.

اواخر دهه ۷۰ و اوایل دهه ۸۰

در اروپا آلمان در بازی فینال مغلوب چکسلواکی شد. بازی در وقت قانونی ۲–۲ به پایان رسید اما در ضربات پنالتی آلمان ۵ بر ۳ بازی را واگذار کرد. از آن موقع به بعد تیم ملی آلمان هرگز در ضربات پنالتی مغلوب نشده است فقط دو مورد از دست دادن پنالتی دیده می‌شود که یکی از آنها در نیمه نهایی جام جهانی فوتبال ۱۹۸۲ اولی اشتیلیکه پنالتی خود را از دست داد هر چند که در آخر آلمان بود که فرانسه را شکست داد. مورد دوم از دست دادن پنالتی لوکاس پودولسکی در جام جهانی فوتبال ۲۰۱۰ مقابل صربستان بود. آلمان در جام جهانی فوتبال ۱۹۷۸ واقع در آرژانتین نتوانست از عنوان قهرمانی خود دفاع کند و با باخت ۳ بر ۲ مقابل اتریش از گردونه رقابت کنار رفت و مربی موفق آلمان هلموت شون بازنشسته شد و هدایت تیم ملی آلمان را یوپ دروال بر عهده گرفت. تحت مربیگری یوپ آلمان موفق به فتح جام ملتهای اروپا در سال ۱۹۸۰ شد. در جام جهانی ۱۹۸۲ آلمان‌ها نمایش خوبی داشتند و به مقام نایب قهرمانی مسابقات رسیدند. آلمان در بازی فینال ۳–۱ از ایتالیا باخت. بازی به یاد ماندنی برای آلمان‌ها در این جام برد تیم ملی فوتبال فرانسه بود که بازی ۳–۱ باخته را به تساوی ۳–۳ رساندند و در ضربات پنالتی پیروز بازی شدند.

افتخارات بکن باوئر برای تیم ملی آلمان

 

بعد از نتیجه ضعیف در جام ملتهای اروپا در سال ۱۹۸۴ آلمان با قدرت در جام جهانی فوتبال ۱۹۸۶ حاضر اما بار دیگر در بازی فینال بازی را به آرژانتین و دیگو مارادونا باخنتد تا سومین نایب قهرمانی خود را تجربه کرده باشند. در سال ۱۹۸۸آلمان در مرحله نیمه نهایی جام ملتهای اروپا از هلند شکست خوردند. اما در جام جهانی فوتبال ۱۹۹۰ با شکست دادن آرژانتین در فینال انتقام گرفته و لوتار ماتیوس کاپیتان آلمان سومین جام ژرمن‌ها را بالای سر برد. فرانتس بکن‌باوئر تنها کسی است که هم به عنوان مربی و هم به عنوان کاپیتان جام جهانی را فتح کرده‌است. این یکی از خاص‌ترین عناوین تاریخچه فوتبال است که در کتاب تاریخ جام جهانی فقط یک نام در جلوی آن نوشته شده است: فرانتس بکن باوئر

دوران برتی فوگتس(۱۹۹۸–۱۹۹۰)

بعد از قهرمانی آلمان در جام جهانی دو کشور آلمان غربی و آلمان شرقی به هم پیوستند و بازیکنان خوبی مانند ماتیاس سامر و [[اولف کیرشتن] در ترکیب تیم ملی آلمان قرار گرفتند. اولین بازی آلمان در عرصه بین‌المللی بعد از اتحاد جام ملت‌های اروپا ۱۹۹۲ می‌باشد که دانمارک شگفتی ساز مسابقات شد و موفق به پیروزی برابر آلمان در فینال شد. مشکلی که آلمان در این دوران داشت کهولت سن بازیکنانش بود. آن‌ها عملکرد مناسبی در جام جهانی فوتبال ۱۹۹۴ نداشتند و بلغارستان موفق به شکست آلمان در دور یک چهارم نهایی مسابقات شد. در جام ملت‌های اروپا ۱۹۹۶ آلمان موفق به کسب قهرمانی در این جام شد. با گل الیور بیرهوف که در وقت‌های اضافی بازی به ثمر رسید، بیرهوف به عنوان اولین بازیکنی لقب گرفت که گل طلایی را به ثمر رسانده است. این آخرین قهرمانی آلمان در سطح اروپااست. بعد از قهرمانی آلمان در این جام آن‌ها راهی فرانسه شدند تا در جام جهانی فوتبال ۱۹۹۸ شرکت کنند. باز هم آلمان خوب کار نکرد و در مرحله یک چهارم نهایی با سه گل مغلوب کرواسی شد. بعد از این باخت آلمان، مربی تیم برتی فوگتس از سمت خود برکنار شد و به جای او اریش ریبک انتخاب شد.

دوران کان و بالاک

 

آلمان دچار افت شدیدی از لحاظ بازیکن شد اما در میان این مشکلات دو بازیکن شاخص آلمان الیور کان و میشائیل بالاک امیدبخش بودند. ابتدا در جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۰ آلمان با عملکردی ضعیف از دور رقابت‌ها حذف شد و اریش ریبک از سمت خود استعفاء داد و به جای او رودی فولر مربی تیم ملی آلمان شد. تیم رودی فولر در جام جهانی فوتبال ۲۰۰۲ به خوبی کار کرد و با درخشش الیور کان، میشائیل بالاک و میروسلاو کلوزه تا مرحله فینال رفتند و این بار در فینال مغلوب برزیل شدند. بعد از این آلمان نتوانست موفقیت خود در جام جهانی ۲۰۰۲ را تکرار کند و در جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۴ در دور گروهی حذف شدند و رودی فولر از سمت خود کنار رفت و یورگن کلینزمان به عنوان جانشین او انتخاب شد. آلمان‌ها امید زیادی داشتند که درجام جهانی فوتبال ۲۰۰۶، که در کشور خودشان برگزار می‌شد، قهرمان شوند. آلمان در این بازی‌ها نتایج خوبی کسب کردند و با شکست دادن تیم ملی فوتبال آرژانتین که یکی از تیم‌های آماده این جام بود پا به مرحله نیمه نهایی گذاشتند اما باز هم مغلوب تیم ملی فوتبال ایتالیا شدتد. در مرحله رده‌بندی این مسابقات آلمان پرتغال را شکست داد و به مقام سوم دست یافت.

دوران یواخیم لو تا الان

 

پس از جام جهانی یواخیم لو دستیار کلینزمان سرمربی شد. در این زمان سیاست فدراسیون فوتبال آلمان به پرورش بازیکنان جوان تغییر کرد و با مربیگری یواخیم لو در جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۸ عملکرد خوبی داشت و فقط در مرحله فینال مغلوب تیم ملی فوتبال اسپانیا شد. آلمان پا بازیکنانی کاملاً جوان مانند مسعود اوزیل، توماس مولر و مانوئل نویر بازی‌های درخشانی را انجام دادند و با بردهای خیره کنند مقابل تیم‌های انگلیس و آرژانتین در جام جهانی فوتبال ۲۰۱۰ کارشناسان را متحیر کرد. اما باز هم در مرحله نیم نهایی مغلوب اسپانیا شد. در مرحله رده‌بندی اروگوئه را شکست داد و به مقام سوم رسید. در جام ملت‌های اروپا ۲۰۱۲ آلمان یکی از قدرتمندترین تیم‌ها بود که با پیروزی در تمام بازی‌های خود در مرحله مقدماتی به این مسابقات صعود کرده بود. همچنین با توجه به قرار گرفتن آن‌ها در گروه مرگ مسابقات به خوبی عمل کردند. اما در نیمه نهایی ۲۰۱۲ با یک بازی عجیب در مقابل ایتالیا که اصلاً نشانی از آلمان آماده قبل از نیمه نهایی نداشت، بازی را ۲ بر ۱ واگذار کردند. در نهایت آلمانٍ یواخیم لوو توانست در جام جهانی ۲۰۱۴ با شکست همه رقیبان از جمله پیروزی به یاد ماندنی برابر برزیل و در نهایت شکست آرژانتین با اقتدار به مقام قهرمانی دست یابد.

استادیوم

 

آلمان ورزشگاه ملی خاصی ندارد و بازی‌های ملی خود را در ورزشگاه‌های مختلف انجام می‌دهد اما بیشتر بازی‌های ملی را در ورزشگاه المپیک برلین انجام داده است.

افتخارات

جام جهانی

• قهرمان(۴بار): ‏۱۹۵۴، ‏۱۹۷۴، ‏۱۹۹۰، ‏۲۰۱۴
• نایب قهرمان(۴بار): ‏۱۹۶۶، ‏۱۹۸۲، ‏۱۹۸۶، ‏۲۰۰۲
• سومی(۴بار): ‏۱۹۳۴، ‏۱۹۷۰، ‏۲۰۰۶، ‏۲۰۱۰
• چهارمی(۱بار): ‏۱۹۵۸

جام ملت‌های اروپا‏

• قهرمان(۳بار): ‏۱۹۷۲، ‏۱۹۸۰، ‏۱۹۹۶
• نایب قهرمان(۳بار): ۱۹۷۶، ‏۱۹۹۲، ‏۲۰۰۸
• سومی(۲بار): ‏۱۹۸۸، ‏۲۰۱۲

جام کنفدراسیون‌ها‏

• سومی(۱بار): ‏۲۰۰۵

المپیک تابستانی‏‏‏

• قهرمان(۱بار): ‏۱۹۷۶
• نایب قهرمان(۱بار): ‏۱۹۸۰
• سومی(۳بار): ‏۱۹۶۴، ‏۱۹۷۲، ‏۱۹۸۸
• چهارمی(۱بار): ‏۱۹۵۲

خلاصه افتخارات

رقابت				مجموع
جام جهانی فوتبال	۴	۴	۴	۱۲
جام ملت‌های اروپا	۳	۳	۲	۸
جام کنفدراسیون‌ها	۰	۰	۱	۱
المپیک	۱	۱	۳	۵
مجموع	۸	۸	۱۰	۲۶

بازیکنان

ترکیب فعلی

آمار به‌روز شده تا ۲۵ مارس ۲۰۱۵. این آمار، آمار نهایی پس از بازی با تیم ملی فوتبال گرجستان است.

ش. پست بازیکن ت‌ت (سن) بازی گل باشگاه ۱ دروازه‌بان مانوئل نویر ۲۷ مارس ۱۹۸۶ ‏(۲۹ سال) 58 0 باشگاه فوتبال بایرن مونیخ ۱۲ دروازه‌بان رن روبرت تسیلر ۱۲ فوریهٔ ۱۹۸۹ ‏(۲۶ سال) 5 0 باشگاه فوتبال هانوفر ۹۶ ۲۲ دروازه‌بان رومان وایدنفلر ۶ اوت ۱۹۸۰ ‏(۳۴ سال) 4 0 باشگاه فوتبال بروسیا دورتموند   ۲ مدافع شکودران مصطفی ۱۷ آوریل ۱۹۹۲ ‏(۲۳ سال) 7 0 باشگاه فوتبال والنسیا ۳ مدافع یوناس هکتور ۲۷ مهٔ ۱۹۹۰ ‏(۲۵ سال) 3 0 باشگاه فوتبال کلن ۴ مدافع بندیکت هوودس ۲۹ فوریهٔ ۱۹۸۸ ‏(۲۷ سال) 32 2 باشگاه فوتبال شالکه ۰۴ ۵ مدافع متس هوملس ۱۶ سپتامبر ۱۹۸۸ ‏(۲۶ سال) 39 4 باشگاه فوتبال بروسیا دورتموند ۱۴ مدافع هلگر بادشتوبر ۱۳ مارس ۱۹۸۹ ‏(۲۶ سال) 31 1 باشگاه فوتبال بایرن مونیخ ۱۵ مدافع سباستین رودی ۲۸ فوریهٔ ۱۹۹۰ ‏(۲۵ سال) 7 0 باشگاه فوتبال هافنهایم ۱۷ مدافع ژرومه بواتنگ ۳ سپتامبر ۱۹۸۸ ‏(۲۶ سال) 51 0 باشگاه فوتبال بایرن مونیخ   ۶ هافبک سامی خدیرا ۴ آوریل ۱۹۸۷ ‏(۲۸ سال) 54 5 باشگاه فوتبال رئال مادرید ۷ هافبک باستیان شواینشتایگر ۱ اوت ۱۹۸۴ ‏(۳۰ سال) 109 23 باشگاه فوتبال بایرن مونیخ ۸ هافبک مسعود اوزیل ۱۵ اکتبر ۱۹۸۸ ‏(۲۶ سال) 64 18 باشگاه فوتبال آرسنال ۹ هافبک آندره شورله ۶ نوامبر ۱۹۹۰ ‏(۲۴ سال) 44 17 باشگاه فوتبال وولفسبورگ ۱۰ هافبک لوکاس پودولسکی ۴ ژوئن ۱۹۸۵ ‏(۳۰ سال) 123 48 باشگاه فوتبال اینتر میلان ۱۱ هافبک مارکو رویس ۳۱ مهٔ ۱۹۸۹ ‏(۲۶ سال) 25 9 باشگاه فوتبال بروسیا دورتموند ۱۳ هافبک توماس مولر ۱۳ سپتامبر ۱۹۸۹ ‏(۲۵ سال) 63 27 باشگاه فوتبال بایرن مونیخ ۱۶ هافبک کریم بلعربی ۸ آوریل ۱۹۹۰ ‏(۲۵ سال) 5 0 باشگاه فوتبال بایر ۰۴ لورکوزن ۱۸ هافبک تونی کروس ۴ ژانویهٔ ۱۹۹۰ ‏(۲۵ سال) 58 9 باشگاه فوتبال رئال مادرید ۲۰ هافبک کریستوف کرامر ۱۹ فوریهٔ ۱۹۹۱ ‏(۲۴ سال) 9 0 باشگاه فوتبال بروسیا مونشن‌گلادباخ ۲۱ هافبک ایلکای گوندوغان ۲۴ اکتبر ۱۹۹۰ ‏(۲۴ سال) 9 2 باشگاه فوتبال بروسیا دورتموند   ۱۹ مهاجم ماریو گوتسه ۳ ژوئن ۱۹۹۲ ‏(۲۳ سال) 43 13 باشگاه فوتبال بایرن مونیخ ۲۳ مهاجم مکس کروز ۱۹ مارس ۱۹۸۸ ‏(۲۷ سال) 11 1 باشگاه فوتبال بروسیا مونشن‌گلادباخ

بیشترین بازی ملی

تا ۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۴.

 

بهترین گلزنان

 

تا ۹ ژوئیه ۲۰۱۴.

 

نفت تهران

نام کامل باشگاه	باشگاه فوتبال نفت تهران
لقب(ها)	ارواح زرد،گربه سیاه ها[۱] [۲]
تاریخ تأسیس	۱۳۲۹
نام ورزشگاه	ورزشگاه تختی تهران (استادیوم فرح) سابق (گنجایش: ۳۰٬۰۰۰ نفر[۳])
مالک	شرکت ملی نفت ایران
مدیرعامل	منصور قنبرزاده
مربی	علیرضا منصوریان
لیگ	لیگ برتر ایران
۱٥–۲۰۱۴	۳
وب‌گاه	وب‌گاه رسمی
لباس اول         لباس دوم

 

 

باشگاه فوتبال نفت تهران یک باشگاه فوتبال ایرانی است و هم‌اکنون در لیگ برتر فوتبال ایران حضور دارد.
علیرضا منصوریان سرمربی تیم فوتبال نفت می‌باشد، بازی‌های خانگی تیم نفت تهران در ورزشگاه تختی تهران (استادیوم فرح) سابق^[۴] انجام می‌گیرد.
این تیم از موفق‌ترین تیم‌های فوتبال حاضر در لیگ برتر در چند سال اخیر بوده است.
تیم نفت در اولین حضورش در جمع تیم‌های آسیایی در لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۱۵ موفق شده تا مرحله یک چهارم نهایی پیش برود.
نفت تهران در جام حذفی ۹۴-۱۳۹۳ به مقام نایب قهرمانی رسیده است.

تاریخچه

افتتاح باشگاه ورزشی تهران در سال ۱۳۵۲ توسط دکتر اقبال وزیر وقت آن زمان انجام شد و این اولین گام برای شکل گیری تیم فوتبال نفت تهران و تمرینات این تیم قبل از انقلاب اسلامی بود.

تیم فوتبال نفت قبل از انقلاب اسلامی مربیانی چون مرحوم حمید شیرزاده گان، ایرج سده و بازیکنانی با سابقه مثل داود پهلوانی، محمد مایلی کهن و مصطفی توکلی را در ترکیب خود داشت که با این تیم و مربیانی که ذکر شد توانستند قهرمان جام حذفی باشگاههای تهران شوند. کاپ قهرمانی آن دوره از جام حذفی هم اکنون در باشگاه ورزشی تهرانسر که محل تمرینات و مسابقات تیم نفت بود موجود است.

ریاست امور ورزش در قبل از انقلاب که می‌توان آنرا نقطه عطفی در پیشرفت ورزش فوتبال در تاریخ صنعت نفت تهران دانست بر عهده آقایان جعفر نامدار و پرویز دهداری بود.

با تلاش‌های افرادی چون ناصر فریاد شیران مربی تیم و محمد علیپور رئیس سازمان فوتبال این تیم، تیم نفت توانست پس از سال‌ها انتظار و تلاش جایگاه خود را تغییر داده ودر سال ۱۳۸۵ به لیگ دسته یک و در سال ۱۳۸۹ به لیگ برتر کشور راه یابد.

آمار و عملکرد

نفت تهران در لیگ قهرمانان آسیا

بازیکنان

بازیکنان برجسته

• بهرام میرشیبانی^[۵]
• سید محمود حقیقیان^[۵]
• علی کریمی و جواد نکونام از بازیکنان سابق تیم‎های پایه نفت تهران هستند.^[۶]

بازیکنان کنونی

مطابق با آیین نامه نقل و انتقالات لیگ برتر در فصل ۹۴-۱۳۹۳، باشگاه‌های لیگ برتری مجاز به استفاده از ۱۸ بازیکن بزرگ‌سال، ۶ بازیکن زیر ۲۳ سال، ۵ بازیکن زیر ۲۱ سال و ۳ بازیکن زیر ۱۹ سال می‌باشند. در این میان هر تیم می‌تواند از ۴ بازیکن خارجی، شامل حداقل یک بازیکن آسیایی، استفاده کند.

بازیکن کنونی باشگاه فوتبال نفت تهران عبارتنداز:^[۷]

شماره   نقش بازیکن ۱ دروازه‌بان علیرضا بیرانوند ٢ هافبک مهدی شیری ٣ مدافع کارلوس سانتوس ٤ مدافع جلال حسینی ٥ مدافع سیامک کوروشی ۶ هافبک علیرضا عزتی ٧ مهاجم مهدی مومنی ٨ هافبک حمید بوحمدان ٩ مهاجم آلویس نانگ ١٠ هافبک وحید امیری ۱۱ هافبک پیام صادقیان ١٢ مهاجم عیسی آل‌کثیر ۱۳ مدافع وحید حمدی‌نژاد ۱۴ مدافع سعید لطفی ١٦ هافبک عباس بوعذار ١٩ هافبک محمد دانشگر U23

شماره   نقش بازیکن ٢٠ مدافع میثم جودکی U21 ۲۲ مدافع رضا علیاری U23 ۲۳ هافبک ایمان مبعلی ۲٧ هافبک آرش رضاوند U23 ۳۰ دروازه‌بان احمد گوهری U21 ۳۱ مهاجم علی قربانی ۴۰ دروازه‌بان وحید شیخ ویسی ٤٢ مدافع علی مقتدایی U21 ٤٣ هافبک سعید قمی U23 ٤٥ هافبک محمد پاک نهاد U23 ۷۷ مهاجم ارسلان مطهری U23 ٩٩ دروازه‌بان علی محسن زاده U23 -- هافبک علیرضا صبوری آزاد U23

مربیان

مربیان پیشین

مربیان پیشین

• مرتضی یکه^[۸]
• مهدی دینورزاده^[۸]
• عارف سیدعلیخانی^[۹]
• محمد یاوری^[۹]
• بهرام میرشیبانی^[۹]
• ناصر فریادشیران^[۹]
• حسین فرکی
• منصور ابراهیم‌زاده
• یحیی گل‌محمدی
• علیرضا منصوریان

کادر فنی

• سر مربی علیرضا منصوریان
• مربی سید مجتبی حسینی
• مربی غلام حسنوی
• مربی دروازه بانان سید محسن سیدی

ماجرای انتقال به اراک

در آذر ۱۳۸۹ محمدرضا رحیمی، معاون اول رئیس جمهور ایران پس از سفر استانی به استان مرکزی از انتقال این تیم به اراک خبر داد.^[۱۰] پس از مخالفت‌هایی که در محافل ورزشی با این تصمیم دولت صورت گرفت، سیداحمد لطفی آشتیانی نماینده اراک در مجلس باشگاه نفت تهران را «هدیه دولت به مردم استان مرکزی» نامید و وی با شرکت در سیاسی ترین برنامه نود در تاریخ اذعان کرد «واگذاری این تیم به اراک مصوبه هیٲت دولت است و هیچ‌کس نمی‌تواند آن را تغییر دهد و آقای عادل فردوسی پور نیز نمی‌تواند این مصوبه را لغو کند.»^[۱۱] اما سخنگوی باشگاه نفت تهران اعلام کرد: «انتقال نفت تهران به استان مرکزی منتفی می‌شود» لطفی تمام سعی خود را نمود تا با انتقال باشگاه نفت محبوبیتی بدست آورده و برای بار دوم وارد مجلس شود ولی رای نیاورد و سر انجام این انتقال نیزانجام نشد.^[۱۲]

بازی تراکتورسازی و نفت تهران

پخش رسانه

 

بازی فوتبال تراکتورسازی تبریز–نفت تهران در چارچوب هفته ۳۰ام لیگ ۹۳–۹۴، در روز جمعه ۲۵ اردیبهشت در ورزشگاه یادگار امام تبریز برگزار شد. هر دو تیم در حالی با ۵۷ امتیاز به مصاف یکدیگر می‌رفتند که با پیروزی در این مسابقه برای اولین بار قهرمان لیگ برتر می‌شدند. از سوی دیگر سپاهان ۵۶ امتیازی نیز با تساوی این دو و پیروزی در دیدار سایپا قهرمان لیگ برتر می‌شد. این بازی در نهایت با تساوی ۳ بر ۳ به پایان رسید و منجر به قهرمانی سپاهان شد.

اتفاقات جنجالی این دیدار بعد اشتباه در یک صحنه مشکوک به پنالتی روی بازیکن تراکتورسازی و اخراج تیموریان توسط داور مسابقه علیرضا فغانی اتفاق افتاد، پس از این اخراج و در حالی که تراکتور ۳ بر ۱ از نفت پیش بود، بازی به تساوی کشید. بعدتر، کارشناسان داوری اعلام کردند که داور در این بازی اشتباهات تاثیرگذاری داشته است ^[۱۳]. دیگر اتفاق جنجالی این دیدار خوشحالی بازیکنان و برخی از هواداران تراکتور سازی پس از نتیجه بازی بود که بعداً مشخص شد خبری به اشتباه مبنی بر تساوی ۲ بر ۲ سپاهان و سایپا به آنها رسیده است؛^[۱۴] آنها قطع خطوط ارتباطی و اشتباهات داوری را عامل قهرمان نشدن خود دانستند.

افتخارات

• جام حذفی
  • نایب قهرمانی (۱): ۹۴-۱۳۹۳

فولاد

نام کامل باشگاه	باشگاه فرهنگی ورزشی فولاد خوزستان
لقب(ها)	فولاد مردان[۱]
تاریخ تأسیس	۱۳۶۵ خورشیدی
نام ورزشگاه	ورزشگاه غدیر اهواز (گنجایش: ۵۰٬۰۰۰ نفر)
مالک	شرکت فولاد خوزستان
مدیرعامل	سیف‌الله دهکردی
مربی	دراگان اسکوچیچ
لیگ	جام خلیج فارس
۹۲-۹۳	۱ام[۲]
وب‌گاه	fooladfc.ir
لباس اول لباس دوم لباس سوم

باشگاه فرهنگی ورزشی فولاد خوزستان یکی از باشگاه‌های خوزستانی حاضر در لیگ برتر فوتبال ایران است که در چند سال اخیر توانسته با کشف و پرورش بازیکنان بومی و مستعد این استان و همچنین سایر استان‌های کشور، ضمن کسب عناوین مختلف در رقابت‌های فوتبال داخل کشور در رده‌های سنی مختلف، اعتبار ویژه‌ای برای خود کسب نماید. اخبار اعتراضات و مهمترین عناوین استان خوزستان را میتوانید در سایت آفتاب خوزستان مشاهده کنید . باشگاه فولاد خوزستان با داشتن مدارس حرفه‌ای فوتبال و با استفاده از دانش مربیان خارجی مانند وینگو بگوویچ، لوکا بوناچیچ و ملادن فرانچیچ توانست بازیکنان مطرحی مانند ایمان مبعلی، حسین کعبی، ابراهیم میرزاپور، جلال کاملی مفرد، بختیار رحمانی، پژمان منتظری، آرش افشین، اسماعیل شریفات و... را به فوتبال ایران معرفی کند. در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴ در بازی تیم ملی ایران و کره جنوبی از ۶ ملی‌پوش فولاد ۵ نفر به زمین رفتند و پیروزی ۴-۳ را رقم زدند.^[۳]

فولاد تاکنون دو مرتبه در فصل ۸۴-۱۳۸۳ و فصل ۹۳-۱۳۹۲ قهرمان لیگ برتر فوتبال ایران شده است. فولاد در فصل ۸۴-۱۳۸۳ با کسب ۶۴ امتیاز از ۳۰ بازی (۲/۱۳ امتیاز از هر بازی) مقتدرانه‌ترین قهرمانی در لیگ برتر ایران را کسب کرد.^[۴]

این تیم همچنین سابقه خوبی در وارد کردن بازیکنان باکیفیت خارجی دارد. از میان بازیکنانی که از طریق این باشگاه به فوتبال ایران پای گذاشتند می‌توان به فابیو جانوآریو، عماد محمد رضا، لوسیانو پریرا و آرماندو سا اشاره کرد.

طبق رده‌بندی برترین تیم‌های باشگاهی جهان در سال ۲۰۱۴ میلادی که توسط فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال صورت گرفت، تیم فوتبال فولاد خوزستان با کسب 93.50 امتیاز و کسب رتبه 185 جهان، به عنوان برترین تیم ایرانی در قاره آسیا قرار گرفت.^[۵]

 

 

تاریخچه

آغاز فعالیت و راهیابی به رقابت‌های کشوری (۱۳۶۵-۱۳۷۴)

فولاد خوزستان تیمی است که تا قبل از سقوط و انحلال تیم فوتبال «جنوب اهواز» کسی از آن اطلاعی نداشت. در اصل این تیم جنوب اهواز بود که پروانه باشگاه فوتبال خود را در سال ۱۳۷۴ به فولاد خوزستان واگذار کرد تا این تیم بتواند در لیگ سراسری ایران بازی کند.

تیم فولاد در سال ۱۳۶۵ فعالیت خود را از لیگ دسته چهارم اهواز آغاز کرد؛ در سال ۱۳۷۰ قهرمان اهواز شده و دو سال بعد از آن به لیگ دسته دوم فوتبال خوزستان راه پیدا کرده بود. فولاد در اولین حضورش قهرمان گروه اول این لیگ شد و به دسته بالاتر راه یافت. حضور این تیم در لیگ اول خوزستان هم با قهرمانی همراه بود. فولاد با این قهرمانی جواز حضور در لیگ منطقه‌ای ایران را کسب کرد اما هیچ‌گاه در این لیگ حاضر نشد؛ چرا که در سال ۱۳۷۴ باشگاه در حالیکه فصل را به اتمام رساند، با پشت سر گذاشتن مراحل انتقال امتیاز جایگزین باشگاه سقوط کرده و ورشکسته «جنوب اهواز» در لیگ دوم فوتبال ایران شد.^[۶]

فعالیت در دسته دوم و اول (۱۳۷۴-۱۳۸۴)

پس از یک سال حضور در لیگ دوم کشور، در سال ۱۳۷۵ فولاد خوزستان با مربیگری «همایون شاهرخی» توانست با کسب عنوان نایب قهرمانی به لیگ آزادگان (لیگ سطح یک) راه پیدا کند. حضور در لیگ اول کشور افتخار و کاری شگفت انگیز برای این تیم محسوب می‌شد چرا که آنها ده سال پیش از آن، در لیگ دسته چهار محلی بازی می‌کردند. اما آنها به همین بسنده نکردند و ۴ سال بعد در اولین دوره جام خلیج فارس عنوان سومی را به دست آوردند.^[۷]

قهرمانی در لیگ برتر (۱۳۸۳-۱۳۸۴)

این تیم در سال ۱۳۸۴ توانست پس از سالها فوتبال خوزستان را به یکی از بزرگترین افتخارات خود نایل آورد. این تیم با هدایت مربی کروات خود، ملادن فرانچیچ، و با حضور بازیکنان نامداری چون ایمان مبعلی، پژمان منتظری، ابراهیم میرزاپور و... توانست قهرمان لیگ برتر باشگاه‌های ایران شود.^[۸] این امر با شکست تیم‌های بزرگی از جمله استقلال و پرسپولیس در هر دو بازی رفت و برگشت میسر شد.