محمدرضا حیدری

فرناندو تورس

شناسنامه
نام کامل	فرناندو خوزه تورس سانز[۱]
زادروز	۲۰ مارس ۱۹۸۴ (۳۱ سال)[۲]
زادگاه	مادرید، اسپانیا
قد	۱٫۸۳ متر[۳]
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی	اتلتیکو مادرید
شمارهٔ پیراهن	۱۹
پُست	مهاجم
باشگاه‌های جوانان
۱۹۹۵–۲۰۰۱	اتلتیکو مادرید
باشگاه‌های حرفه‌ای
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی (گل)
۲۰۰۱–۲۰۰۷ ۲۰۰۷–۲۰۱۱ ۲۰۱۱–۲۰۱۵ ۲۰۱۴–۲۰۱۵ ۲۰۱۵- ۲۰۱۵-	اتلتیکو مادرید لیورپول چلسی ← آ. ث. میلان (قرضی) آ. ث. میلان ← اتلتیکو مادرید (قرضی)	۲۱۴ (۸۲) ۱۰۲ (۶۵) ۱۱۰ (۲۰) ۱۰ (۱) ۰ (۰) ۴ (۳)
تیم ملی
۲۰۰۰ ۲۰۰۱ ۲۰۰۱ ۲۰۰۲ ۲۰۰۲ ۲۰۰۲–۲۰۰۳ ۲۰۰۳-	زیر ۱۵ سال اسپانیا زیر ۱۶ سال اسپانیا زیر ۱۷ سال اسپانیا زیر ۱۸ سال اسپانیا زیر ۱۹ سال اسپانیا زیر ۲۱ سال اسپانیا اسپانیا	۱ (۰) ۹ (۱۱) ۴ (۱) ۱ (۱) ۵ (۶) ۱۰ (۳) ۱۱۰ (۳۸)

فرناندو خوزه تورس سانز (به اسپانیایی: Fernando José Torres Sanz) ملقب به ال نینیو (به اسپانیایی: El Niño) (زادهٔ ۲۰ مارس ۱۹۸۴ در شهری در نزدیکی مادرید) بازیکن فوتبال اسپانیایی است. او هم اکنون بازیکن باشگاه فوتبال اتلتیکو مادرید و تیم ملی فوتبال اسپانیا است. 

زندگی و حرفه

پدربزرگ او تعصبی به فوتبال نداشت اما از طرفداران باشگاه فوتبال اتلتیکو مادرید بود و فرناندو این علاقه را از او به ارث برده بود به حدی که فرناندو برخلاف خواسته والدینش، فلوری و خوزه، مبنی بر ادامه تحصیل در رشته پزشکی فوتبالیست شد.

فرناندو فوتبالش را در پنج سالگی با تیم پارکو ۸۴ آغاز کرد. او در ابتدا می‌خواست مانند برادرش دروازه بان شود اما وقتی هفت ساله بود در یک بازی دو دندان جلویاش را از دست داد و مجبور به استفاده از پروتز مصنوعی شد. مادرش از او خواست تا پستش را عوض کند و به این ترتیب او مهاجم شد.

در نه سالگی پدرش با بردن او به اتاق مدال‌ها و افتخارات باشگاه اتلتیکو مادرید او را غافلگیر کرد. او که تا آن زمان تنها عکس‌هایی از جام‌ها و مدال‌های اتلتیکو را دیده بود توانست جام‌ها را از نزدیک ببیند و آنها را لمس کند.

تورس در یازده سالگی با به ثمر رساندن ۵۵ گل برای تیمش توانست جزء یکی از سه بازیکنی باشد که اجازه حضور در تست تمرینی اتلتیکو مادرید را بدست آورده و سرانجام پس از جلب نظر کادر فنی این تیم توانست قراردادش را در سال ۱۹۹۵ با اتلتیکو امضاء کند.

دوره زندگی باشگاهی

باشگاه فوتبال اتلتیکو مادرید

باشگاه فوتبال لیورپول

فرناندو تورس در سال ۲۰۰۷ به باشگاه لیورپول پیوست. او علی‌رغم پیشنهادهای مالی بهتر از سوی دیگر باشگاه‌ها، لیورپول را انتخاب کرد. تورس پس از پیوستن به لیورپول امیدوار بود که بتواند به واسطه شش فصل حضورش در کنار بازیکنان بسیار خوب آن بازی کند و گل‌های زیادی را به ثمر برساند. او می‌گوید: بین بازیکنی که در دسته دوم اسپانیا بازی می‌کرد با بازیکنی که الان هستم تفاوتهای فیزیکی و فنی زیادی است و مهمترین آنها نوع حرکت من در میدان است. به مرور زمان بدون آنکه حس کنی یاد می‌گیری که بهتر حرکت کنی. خیلی کمتر از قبل میدوی و بیشتر با توپ کار می‌کنی سرعتت بالا می‌رود و می‌توانی در دفاع هم به تیم کمک کنی. دانستن این که در کجای زمین قرار بگیری چیزی است که در طول تجربه مسابقات می‌توانی آن را یاد بگیری.

باشگاه فوتبال چلسی

وی در ۲۷ ژانویه ۲۰۱۱ برای انتقال به باشگاه فوتبال چلسی با توافق رسید^[۴] و قرارداد خود را در تاریخ ۳۱ ژانویه ۲۰۱۱ با مبلغ پنجاه میلیون پوند و به مدت ۴ سال به امضاء رساند تا رکوردی جدید در نقل و انتقالات انگلستان ثبت شود، این در حالی است که این قرارداد ششمین گران‌قیمت تاریخ فوتبال در جهان در زمان خود بوده است.^[۵]

آ. ث. میلان

فرناندو تورس با یک قرارداد قرضی دو ساله در ۱۶ آگوست ۲۰۱۴ به آ. ث. میلان پیوست.^[۶]

دوره زندگی ملی

تورس در چهارده سالگی به عنوان بهترین بازیکن رده سنی خودش در اروپا انتخاب شد. او توانست به همراه تیم ملی اسپانیا عنوان قهرمانی را در جام ملتهای اروپا و در رده سنی زیر شانزده سال بدست آورده و عنوان بهترین بازیکن و گلزن آن دوره از مسابقات را از آن خود کند. از آن زمان به بعد او به چهره‌ای شناخته شده در میان مردم تبدیل شد. فرناندو به همراه تیم ملی اسپانیا قهرمان جام ملتهای اروپا در رده سنی زیر ۱۹ سال شد و عنوان آقای گلی مسابقات را بدست آورد.

نخستین بازی او در تیم ملی بزرگسالان اسپانیا، در سال ۲۰۰۳ در برابر تیم ملی پرتغال بود. او همراه با تیم ملی در هفت تورنمنت مهم یعنی یورو ۲۰۰۴، جام جهانی ۲۰۰۶، یورو ۲۰۰۸، جام جهانی ۲۰۱۰، یورو ۲۰۱۲، جام کنفدراسیون‌ها ۲۰۱۳، جام جهانی ۲۰۱۴ شرکت داشت. او در جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۸، مجموعاً دو گل در مقابل تیم‌های ملی سوئد و آلمان (بازی فینال) به ثمر رساند.

در جام جهانی فوتبال ۲۰۱۰ شرکت داشت و در فینال و در دقایق پایانی به زمین رفت و در گل پیروزی اسپانیا مقابل هلند نقش اساسی داشت.

جوردی آلبا

آلبا در حال بازی برای والنسیا
شناسنامه
نام کامل	جوردی آلبا راموس
زادروز	۲۱ مارس ۱۹۸۹ ‏(۲۶ سال)
زادگاه	له‌هوسپیتالت ده یوبرگات، اسپانیا
قد	۱٫۷۰ متر (۵ فوت ۷ اینچ)
پست	مدافع / هافبک
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی	بارسلونا
شمارهٔ پیراهن	۱۸
باشگاه‌های جوانان
۱۹۹۸–۲۰۰۵	بارسلونا
۲۰۰۵–۲۰۰۷	کورنیا
۲۰۰۷	والنسیا
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی†	(گل)†
۲۰۰۷	کورنیا
۲۰۰۷–۲۰۰۸	والنسیا بی	۱۸	(۵)
۲۰۰۸–۲۰۱۲	والنسیا	۷۳	(۵)
۲۰۰۸–۲۰۰۹	← خیمناستیک (قرضی)	۳۵	(۴)
۲۰۱۲–	بارسلونا	۰	(۰)
تیم ملی‡
۲۰۰۶	زیر ۱۹ سال اسپانیا	۶	(۱)
۲۰۰۹	زیر ۲۰ سال اسپانیا	۹	(۰)
۲۰۰۸–۲۰۱۱	زیر ۲۱ سال اسپانیا	۴	(۰)
۲۰۱۱–	اسپانیا	۱۵	(۲)
*تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است و آمار به روز شده در تاریخ ۱۴ مهٔ ۲۰۱۲. ‡ آمار بازی‌ها و گل‌های ملی به‌روز شده در تاریخ ۲۷ ژوئن ۲۰۱۲

جوردی آلبا راموس (به اسپانیایی: Jordi Alba Ramos) بازیکن فوتبال اهل کشور اسپانیا است که برای بارسلونا در لا لیگا بازی می‌کند. پست این بازیکن دفاع چپ است ولی می‌تواند در پست هافبک چپ هم بازی کند.

او سابقهٔ بازی در تیم جوانان بارسلونا و والنسیا را در کارنامهٔ خود دارد. وی در سال ۲۰۱۲ با قراردادی به ارزش ۱۴ میلیون یورو از والنسیا به بارسلونا پیوست.^[۱]

او برای تیم ملی اسپانیا تاکنون در ۱۱ بازی به میدان رفته و یک بار موفق به گلزنی شده‌است.

 

آمار

باشگاهی

به‌روز شده در ۱۳ مهٔ ۲۰۱۲^[۲]

^۱شامل لیگ قهرمانان اروپا، جام یوفا/لیگ اروپا.

ملی

به‌روز شده در ۲۳ ژوئن ۲۰۱۲

ژاوی

شناسنامه
نام کامل	ژاویر هرناندز کروز
زادروز	۲۵ ژانویهٔ ۱۹۸۰ ‏(۳۵ سال)
زادگاه	تراسا، اسپانیا
قد	۱٫۷۰ متر
پست	هافبک میانی
شمارهٔ پیراهن	۶
باشگاه‌های جوانان
۱۹۹۱–۱۹۹۷	بارسلونا
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی†	(گل)†
۱۹۹۷–۱۹۹۹	بارسلونا (ب)	۶۱	(۴)
۱۹۹۸–۲۰۱۵	بارسلونا	۵۰۵	(۵۸)
۲۰۱۵–تاکنون	السد
تیم ملی
۱۹۹۸ تاکنون	کاتالونیا	۱۳	(۲)
۲۰۰۰–۲۰۱۴	اسپانیا	۱۲۰	(۱۲)
*تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است.

ژاویر هرناندز کروز (به اسپانیایی: Xavier Hernández Creus) (زادهٔ ۲۵ ژانویه ۱۹۸۰ در تراسا)، معروف به ژاوی بازیکن باشگاه فوتبال بارسلونا و تیم ملی فوتبال اسپانیا است.

او در تیم ملی اسپانیا و تیم بارسلونا نقش هافبک مرکزی را دارد.

ژاوی از سن ۱۱ سالگی در بارسلونابوده است. او اولین بازی خود برای تیم بارسلونا را در ۱۸ آگوست ۱۹۹۸ و مقابل مایورکا انجام داده است. او از آن زمان در ۸۲۵ مسابقه شرکت کرده و ۸۷ گل زده است. ژاوی اولین بازیکن بارسلونا است که بیش از ۱۵۰ بازی بین‌المللی را در کارنامه دارد.

از سال ۲۰۰۰ تاکنون ژاوی ۱۳۳ بازی ملی داشته و به همراه تیم یورو ۲۰۰۸، جام جهانی ۲۰۱۰ و یورو ۲۰۱۲ را از آن خود کرده است. در یورو ۲۰۰۸ او بهترین بازیکن جام خوانده شد. ژاوی ۵ بار نامزد بهترین فوتبالیست جهان شده و ۳ بار در سال‌های ۲۰۰۹، ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ عنوان سومی بهترین بازیکن جهان را دریافت کرده است. او ۴ بار توسط فدراسیون بین‌المللی تاریخ فوتبال (IFFHS)به عنوان بهترین بازی ساز فوتبال شناخته شده است. ژاوی ۵ بار در تیم سال اروپا حضور داشته ۲۰۰۸٬۲۰۰۹٬۲۰۱۰٬۲۰۱۱٬۲۰۱۲. در ۲۰۱۱ او دومین بازیکن برتر اروپا شد.

 اوایل زندگی

ژاوی که در تراسا، بارسلونا، کاتولونیا به دنیا آمده، محصولی از آکادمی فوتبال بارسلونا، لاماسیا است که از سن ۱۱ سالگی جز ثابتی در تیم بارسلونا بوده است. پدرش گواگیم بازیکن اسبق تیم فوتبال سابادل بوده است. ژاوی که در تیم آکادمی راه خود را مشخص کرده عضوی کلیدی از تیم یوردی گونزالو در بارسونا ب بود که از به دستهٔ دومی راه یافتند.

تیم‌های باشگاهی

ژاوی از سن ۱۱ سالگی در بارسلونا حضور داشت و ۲۴ سال برای این محبوب بازی‌های خوبی را به نمایش گذاشت او قهرمانی‌های زیادی را کسب کرد که بیش تر ان‌ها مربوط به زمانی بود که پپ گواردیولا در این تیم حضور داشت کسب کرد از جمله این قهرمانی ۶ قهرمانی متوالی در دوسال حضور گواردیولا.

او یکی از محدود بازیکنانی است که علیرغم حضور در [[[ باشگاه فوتبال بارسلونا ]]] در قلب اغلب هواداران [[[ رئال مادردید ]]] نیز جای دارد.

برخی از هواداران بدلیل حالت خاص موهای سر او به وی لقب (مو آناناسی) را میدهند.

او سرانجام در بازی که مقابل دپرتیولاکرونیا داشت و بای هم مساوی داشت با جام قهرمانی که کسب کرد با اشک‌های فراوان دور زمین نیوکمپ را زد و برای همیشه از نیوکمپ رفت تا بازی اش را درتیم السد قطر با ۱۰۸ میلیارد تمام کند.

تیم‌ملی

ژاوی توانایی زیادی در پاس دهی و بازی خوانی دارد و در تیم ملی هم در تورنمنت‌های زیادی شرکت کرده است:المپیک ۲۰۰۰، جام جهانی ۲۰۰۲، یورو ۲۰۰۴، جام جهانی ۲۰۰۶، یورو ۲۰۰۸، جام جهانی ۲۰۱۰ و یورو ۲۰۱۲. و جام جهانی ۲۰۱۴

یورو ۲۰۰۸

بعد از بازی فینال که با برتری ۱–۰ اسپانیا بر آلمان همراه بود، ژاوی برترین بازیکن آیت تورنمنت انتخاب شد. ژاوی در این تورنمنت برترین هافبک بود، دفاع و تکل، شکل دهی حمله و پاس‌های زیاد او منجر به دومین قهرمانی اسپانیا در این تورنمنت بعد از قهرمانی در یورو ۱۹۶۴ بود. اندی روکسبورگ رئیس کمیتهٔ تاکتیکی و تکنیکی یوفا در مورد انتخاب ژاوی گفت: «ما ژاوی را برگزیدیم چونکه کلمه‌ای به نام سبک فوتبال اسپانیا را مشخص کرد. او در بازی روان بود و با کنترل، پاس دهی و بازکردن فضا برای اسپانیا زمینه را برای قهرمانی اسپانیا فراهم کرد».

• در نیمه نهایی او گل اول اسپانیا را به روسیه زد بازی که در نهایت با برتری ۳–۰ اسپانیا به پایان رسید.
• در فینال هم او توپ را هدایت کرد و به سمت زمین آلمان‌ها برد و با پاس به فرناندو تورس بازی را بر آلمان‌ها تمام کرد.

جام جهانی ۲۰۱۰

ژاوی جزئی از لیست ۲۳ نفرهٔ تیم ملی اسپانیا بود و این تورنمنت با قهرمانی اسپانیا به پایان رسید. ژاوی در این تورنمنت ۶۶۹ پاس داد که از این میان ۵۹۹ پاس سالم داشت یعنی ۹۰ درصد پاس سالم.

ژاوی در این تورنمنت ۸۰٫۰۲ کیلومتر دوید یعنی در هر مسابقه ۱۱٫۵ کیلومتر و در فینال ۱۵ کیلومتر دوید.

• در یک شانزدهم نهایی و در مقابل پرتغال ژاوی پاس گل را به داوید ویا داد و در دقیقهٔ ۶۳ سبب برتری ۱–۰ مقابل پرتغال شد. داوید ویا توپ را با پای چپ زد و توپ پس از برخورد به ادواردو با شوت پای راست خود داوید ویا وارد دروازه شد.
• در نیمه نهایی و در مقابل آلمان ژاوی ضربهٔ کرنری را زد که با ضربهٔ سر پویول به گل تبدیل شد. بازی که با پیروزی ۱–۰ مقابل آلمان به پایان رسید.

یورو ۲۰۱۲

«پم، پم، پم» ژاوی صدای پاس بین او اینیستا را این گونه توصیف کرده است.

• در بازی‌های گروهٔ C، و در مقابل ایرلند ژاوی رکورد بیشترین پاس رد و بدل شده در این تورنمنت‌ها را شکست. ۱۳۶ پاس (۱۲۷ پاس صحیح و ۹۴درصد پاس درست). رکورد قبلی مربوط به رونالد کومان بود که در یورو ۱۹۹۲ و در بازی هلند و دانمارک به ثبت رسیده بود. ژاوی و اینیستا ۲۲۹ پاس دادند که بیشتر از پاس‌های رد و بدل شدهٔ ۱۱ نفر ایرلندی‌ها بود.
• در فینال که با برتری ۴–۰ مقابل ایتالیا بود، ژاوی ۲ پاس گل داد یکی به یوردی آلبا و دیگری به فرناندو تورس و به این ترتیب تنها بازیکنی لقب گرفت که در دو فینال یورو پاس گل داده است. با قهرمانی در این تورنمنت ژاوی موفقترین بازیکن تاریخ تیم ملی اسپانیا شد، افتخاری که قبلاً مشترکاً بین ژاوی و پویول بود و چون پویول این جام را به خاطر مصدومیت از دست داد، ژاوی به پر افتخارترین بازیکن تاریخ اسپانیا تبدیل شد.

 

سبک بازی

ژاوی یکی از بهترین بازیسازهای نسل خود و یا شاید بهترین بازیساز در طول تاریخ فوتبال باشد. توانایی ژاوی متکی بر پیدا کردن و بهره‌وری از فضا است. خود ژاوی در این مورد می‌گوید «این چیزی است که من انجام می‌دهم، نگاه برای پیدا کردن فضا. هر روز. من همیشه نگاه می‌کنم تا فضایی پیدا کنم». ژاوی دید و بازی خوانی عالی، پاس‌های دقیق نقطه‌ای و توانایی کنترل توپ در سطح جهانی است که به او این اجازه را می‌دهد که در جریان بازی توپ از دست نرود. توانایی ژاوی در کنترل بازی به او لقب عروسک استاد را داده است. توانایی منحصربه‌فرد دیگر در بازی ژاوی چرخش‌های هوشمندانه و زیبای اوست که مداوما تکرار می‌شود و بازی را از روزنه‌های بسته به فضاهای بازتر منتقل می‌کند.

جوایز و افتخارات

ردهٔ باشگاهی

• لالیگا(۸): ۹۹–۱۹۹۸، ۰۵–۲۰۰۴ ،۰۶–۲۰۰۵ ،۰۹–۲۰۰۸ ،۱۰–۲۰۰۹ ،۱۱–۲۰۱۰ ،۱۳–۲۰۱۲، ۲۰۱۴–۲۰۱۵
• سوپر کاپ اسپانیا(۶): ۲۰۰۵، ۲۰۰۶ ،۲۰۰۹، ۲۰۱۰،

۲۰۱۱، ۲۰۱۳

• جام قهرمانان باشگاه‌های اروپا(۳): ۰۶–۲۰۰۵، ۰۹–۲۰۰۸، ۱۱–۲۰۱۰ ;
• جام حذفی اسپانیا(۲): ۰۹–۲۰۰۸، ۱۲–۲۰۱۱ ;
• سوپرکاپ اروپا(۲): ۲۰۰۹ ،۲۰۱۱ ;
• جام قهرمانی باشگاه‌های جهان:۲۰۰۹ ،۲۰۱۱ ;

تیم ملی

• جام قهرمانی جوانان جهان:۱۹۹۹
• مدال نقرهٔ المپیک تابستانی: ۲۰۰۰
• جام قهرمانی یوفا:۲۰۰۸ ،۲۰۱۲
• جام جهانی ۲۰۱۰:

او در ۲۳ می ۲۰۱۵ در بازی مقابل دیپورتیو لاکرونیا که با تساوی ۲–۲ به پایان رسید آخرین بازی برای بارسلونا در لالیگا را انجام دادو جام قهرمانی را برای بیست وسومین باربه بارسلونارسید. او بعد از فینال کوپا دل ری مقابل ویا رئال و فینال چمپیونز لیگ مقابل یونتوس به باشگاه السد قطر میپیوند.

خداحافظی از بارسلونا

ژاوی در سال ۲۰۱۵ در فینال جام باشگاه های اروپا، آخرین بازی خود را با پیراهن بارسلونا انجام داد و کاپ قهرمانی را بالای سر برد.

آندره‌آ پیرلو
Andrea Pirlo

پیرلو در حال بازی برای یوونتوس در سال ۲۰۱۲
شناسنامه
نام کامل	آندره‌آ پیرلو[۱]
زادروز	۱۹ مهٔ ۱۹۷۹ ‏(۳۶ سال)
زادگاه	فلرو، لومباردی، ایتالیا
قد	۱٫۷۷ متر (۵ فوت ۱۰ اینچ)[۲]
پست	هافبک
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی	نیویورک سیتی
باشگاه‌های جوانان
۱۹۹۴–۱۹۹۵	برشا
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی†	(گل)†
۱۹۹۵–۱۹۹۸	برشا	۴۷	(۶)
۱۹۹۸–۲۰۰۱	اینتر میلان	۲۲	(۰)
۱۹۹۹–۲۰۰۰	← رجینا (قرضی)	۲۸	(۶)
۲۰۰۱	← برشا (قرضی)	۱۰	(۰)
۲۰۰۱–۲۰۱۱	آ. ث. میلان	۲۸۴	(۳۲)
۲۰۱۱–۲۰۱۵	یوونتوس	۱۱۹	(۱۶)
۲۰۱۵-	نیویورک سیتی	۰	(۰)
تیم ملی‡
۱۹۹۳-۱۹۹۴	زیر ۱۵ سال ایتالیا	۳	(۰)
۱۹۹۴-۱۹۹۵	زیر ۱۶ سال ایتالیا	۶	(۲)
۱۹۹۵-۱۹۹۶	زیر ۱۷ سال ایتالیا	۴	(۰)
۱۹۹۶–۱۹۹۷	زیر ۱۸ سال ایتالیا	۱۸	(۷)
۱۹۹۸–۲۰۰۲	زیر ۲۱ سال ایتالیا	۳۷	(۱۵)
۲۰۰۰–۲۰۰۴	المپیک ایتالیا	۹	(۱)
۲۰۰۲–	ایتالیا	۱۱۵	(۱۳)
افتخارات[نمایش]
*تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است و آمار به روز شده در تاریخ ۲۲ September ۲۰۱۳. ‡ آمار بازی‌ها و گل‌های ملی به‌روز شده در تاریخ ۱۰ September ۲۰۱۳

آندره‌آ پیرلو (به ایتالیایی: Andrea Pirlo) هافبک ملی پوش ایتالیایی است و هم اکنون با شماره ۲۱ برای باشگاه یوونتوس بازی می‌کند.

وی به جهت بازی سازی و ضربه‌های آزاد استثنائی شهرت فراوانی کسب کرده‌است.

پیرلو که همراه با تیم ملی ایتالیا نایب قهرمانی در یورو ۲۰۱۲ و قهرمانی در جام جهانی ۲۰۰۶ را در کارنامه دارد. در حال حاضر هافبک دفاعی بازیساز تیم یوونتوس است. او به خاطر تکنیک، دریبل، دید عالی، تخصص عالی در ضربات آزاد و شوت و پاس‌های بلند و دقیق تحسین شده است. هم تیمی‌هایش در تیم ملی ایتالیا به او لقب معمار را داده‌اند زیراپاس‌های دقیق او سبب گل‌های فراوانی برای تیم ملی شده است. در چند سال اخیر هواداران یوونتوس به او لقب استاد داده‌اند. و در سال‌های طولانی حضورش در تیم میلان، که ده سال طلایی در کارنامه او محسوب می‌شود به او لقب «مترونوم» داده بودند. زیرا مانند مترونوم در موسیقی که سرعت نواخت آهنگ را تنظیم می‌کند، پیرلو کسی بود که آهنگ حرکت تیم را تنظیم می‌کرد.

 

اوایل زندگی

آندره آ پیرلو متولد یک خانوادهٔ ثروتمند است و پدر او دارای دو مرکز بزرگ ذوب آهن می‌باشد. از آنجایی که خانواده پیرلو علاقه‌مند به بازی فوتبال هستند آندره آ را در بازی فوتبال پشتیبانی می‌کردند. پیرلو دارای یک برادر می‌باشد که ۳ سال از او بزرگ‌تر است وی همچنین خواهری دارد که ۱۰ سال از او جوانتر است.

در سال ۱۹۹۵ و در مقابل رجینا اولین بازی خودش برای تیم برشا را انجام داد. بعد از پیوستن به تیم اصلی، توسط مربی وقت، اینتر میرکا لوچسکو (Mircea Lucescu)، به اینتر آورده شد. پیرلو خریداری شد ولی نتوانست در تیم اصلی جای باز کند و به همراه اینتر در فصل ۹۹-۱۹۹۸ مقامی هشتمی سری آ را کسب کرد. فصل بعد او به توصیه مارچلو لیپی سرمربی جدید اینتر به طور قرضی به رجینا پیوست و بعد از فصلی خوب او دوباره به اینتر بازگشت. ولی پس از بازگشتش، لیپی دو هفته بعد از اینتر اخراج شد و جانشینش مارکو تاردلی، با اینکه پیرلو را به خوبی میشناخت و مربی او در تیم زیر 21 سال و تیم المپیک ایتالیا بود، اصلاً به او باز ی نمیداد. در این فصل فقط چهار بار برای اینتر بازی کرد و نیم فصل دوم را در تیم قبلی اش، برشا، به صورت قرضی گذراند.

تیم‌های باشگاهی

میلان

 

بعد از سه فصل نه چندان خوب در اینتر، او به رقیب همشهری آث میلان پیوست. مبلغ قرارداد ۳۵ لیرهٔ ایتالیا (۱۸ میلیون دلار) بود. هر چند که این قرارداد به صورت معاوضهٔ پیرلو با درزن برنکیچ (Dražen Brnčić) به میلان منتقل شد و میلان از این معاوضه ۹ میلیون دلار سود کرد. در این بین چندین معاوضهٔ دیگر هم انجام شد که شامل انتقال کریستیان بروکی به میلان در ازای گولی مین پیترو آرژانتینی (Guly)، و تعویض متیو بوگانی (Paolo Ginestra) در اینتر به جای پائولو گینسترا (Matteo Bogan) در میلان بود.

در میلان و زیر نظر کارلو آنجلوتی او راه خود را پیدا کرد و به یکی از بهترین بازی سازهای دفاعی جهان و یکی از بهترین ضربات آزاد جهان تبدیل شد. در میلان ۲ بار قهرمانی سری آ در سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۱۱ و جزئی جدانشدنی از هافبک‌های تیم میلان بود که قهرمانی در جام قهرمانی اروپا در سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۷ رسیدند. در ۲۰۰۵ او دومین بازیساز برتر جام باشگاه‌های اروپا بود که با چهار پاس گل نقش عمده‌ای در رسیدن به فینال آن جام راداشت. هر چند با از دست دادن پنالتی اش و گرفته شدن شوتش توسط یرژی دودک، ستارهٔ فراموش شدهٔ آن جام به حساب آمد.

پیرلو کارش را با نقش هافبک هجومی آغاز کرد ولی در برشا و زیر نظر کارلو مازونه (Carlo Mazzone) سرمربی برشا به هافبک دفاعی بازیساز تبدیل شد و روبرتو باجو نقش هافبک تهاجمی را بر عهده گرفت. شاید قابل توجه ترین پاس او در برشا دادن پاس بلندش به روبرتو باجو بود که سبب گل تساوی روبرتو باجو در ورزشگاه دلال پی تورین و مقابل یوونتوس شد. در میلان فاتح تریم و کارلو آنجلوتی با بازی دادن به پیرلو در مقابل هافبک‌های هجومی مثل روی کاستا و کاکا سبب پیشرفت بازی او شدند و او توانست در نقش هافبک همه‌کاره عمل کند. او به همراه دو دوستش کلارنس سیدورف و جنارو گتوسو سه هافبک اصلی میلان برای سال‌ها بودند. در فصل ۰۳-۲۰۰۲ او ۲۵۸۹ پاس، کنترل توپ (۱۲۳ ساعت و ۳۹ دقیقه) و ۲۰۹۳ پاس صحیح داشت. یعنی در هر مسابقه ۹۰ پاس. او نامزد بهترین بازیکن جهان و بهترین بازیساز جهان در سال ۲۰۰۷ بود که هر دوی این عناورین به کاکا هم تیمی اش داده شد. بعد از خروج کاکا و آنجلوتی در تابستان ۲۰۰۹، چلسی مبلغ ۱۲ میلیون دلار و کلودیو پیتزارو را در عوض پیرلو به میلان پیشنهاد داد. هر چند که این پیشنهاد توسط باشگاه رد شد. سیلویو برلوسکونی این پیشنهاد را رد کرد و گفت که پیرلو تا بازنشستگی جزئی از تیم میلان خواهد ماند. در ۲۰۰۹ پیرلو شوتی تماشایی از فاصلهٔ ۳۰ متری وارد دروازهٔ رئال کرد که سبب پیروزی ۳-۲ مقابل این تیم شد. در ۲ اکتبر ۲۰۱۰ پیرلو گلی از فاصلهٔ ۴۰ یاردی وارد دروازهٔ جنوا کرد. در ۱۴ می ۲۰۱۱ میلان ۴-۱ بازی مقابل کالیاری را برد و به قهرمانی در سری آ رسید. در این بازی پیرلو به جای ماسیمو آمبروزینی به بازی آمد و این آخرین بازی پیرلو با پیراهن تیم میلان بود. پیرلو همچنین خروجش از میلان را تایید کرد، بعد از این که باشگاه قراردادش را تمدید نکرد. در آخرین فصل حضور پیرلو در میلان، او فقط ۱۷ بازی انجام داد و ۱ گل و ۳ پاس گل داد.

یوونتوس

 

پیرلو در سال 2011 با یک قرار داد آزاد به یوونتوس پیوست.در یووه پیرلو دوباره به اوج رسید و در همان سال اول با یوونتوس با درخشش بسیار وی ونقش بازیسازی فوق العاده و ضربات آزادش باعث قهرمانی بدون شکست یوونتوس در سری آ شد.در سال دوم و سوم حضورش در یووه به این روند ادامه داد و با درخشش بسیار با یووه به دو قهرمانی دیگر در سری آ رسید.

تیم ملی

جام جهانی ۲۰۰۶

 

• نخستین بازی برای تیم ملی ایتالیا: بازی مقابل آذربایجان

پیرلو در مرحلهٔ مقدماتی با دوگلی که به اسکاتلند و از روی ضربهٔ آزاد موجب تضمین صعود ایتالیا به جام جهانی شد. در بازی اول و مقابل غنااو گل اول ایتالیا را به ثمر رساند و پاس گلی را به ویچنزه یاکویینتا داد تا بازی ۲-۰ تمام شود. و بهترین بازیکن زمین شناخته شد.

در بازی با آمریکا او پاس گلی به آلبرتو جیلاردینو فرستاد و بازی با نتیجهٔ ۱-۱ به پایان رسید. در نیمه نهایی و در مقابل آلمان او پاس گلی را در دقایق اضافه به فابیو گرسو فرستاد و بهترین بازیکن زمین شناخته شد.

در بازی با فرانسه او پاس گل تساوی بخش را به مارکوماتراتزی و از روی کرنرداد. بازی به وقت اضافه و پنالتی کشیده شد و ایتالیا قهرمان شد. پیرلو برای بار سوم برترین بازیکن میدان شناخته شد. او سومین بازیکن برتر جام شد و توپ برنز را کسب کرد. همچنین بهترین و بیشترین پاسور گل شناخته شد.

یورو ۲۰۱۲

عملکرد مثبت پیرلو در فصل اولش با یوونتوس و قهرمانی با این تیم در سری آ موجبات دعوت او را به تیم ملی فراهم کرد و چزاره پراندلی نام او را در فهرست ۲۳ نفره برای تیم ملی جای داد. در بازی افتتاحیهو مقابل اسپانیا، پیرلو پاس گل عمقی اش را برای دی ناتاله فرستاد و سبب شد که بازی ۱-۱ متوقف شود. در ۱۴ ژوئن و بازی با کرواسی اولین گل ایتالیا را از روی ضربهٔ آزاد به ثمر رساند و در بازی با ایرلند، پاس گلش را برای آنتونیو کاسانو فرستاد. بازی با نتیجهٔ ۲-۰ تمام شد و ایتالیا به مرحلهٔ حذفی صعود کرد.

در ۲۴ ژوئن و بازی با انگلیس، بازی به وقت اضافه و پنالتی کشیده شد و پیرلو ضربهٔ پنالتی چیپ خود راوارد دروازهٔ جوهارت کرد که این ضربه سبب تضعیف روحیهٔ بازیکنان انگلیس و صعود به مرحلهٔ نیمه نهایی شد. پیرلو در این بازی بهترین بازیکن میدان لقب گرفت.

در نیمه نهایی و در ۲۸ ژوئن و در مقابل آلمان برترین بازیکن میدان شناخته شد و بازی با نتیجهٔ ۲-۱ به سود ایتالیا به پایان رسید. در فینال و در مقابل اسپانیا، ایتالیا۴-۰ مغلوب اسپانیا شد و پیرلو به مقام نایب قهرمانی یورو رسید. او و اینیستا ۳ بار برترین بازیکنان زمین شناخته شدند و پیرلو جزئی از تیم منتخب یورو شد. پیرلو که پیش از این اعلام کرده بود پس از جام جهانی 2014 از تیم ملی خداحافظی می‌کند،بعد از حذف ایتالیا در مرحله گروهی این جام از تصمیمش صرفنظر کرده و در 36 سالگی هنوز در بازی های تیم ملی ایتالیا به میدان می رود و اعلام کرده تصمیم برای بازی کردن یا نکردنش در تیم ملی با آنتونیو کنته (سرمربی تیم ملی ایتالیا) است.

افتخارات

پیرلو در رده‌های زیر ۱۵ زیر ۱۸ و زیر ۲۱ برای تیم ملی ایتالیا بازی کرده است و در جام قهرمانی زیر ۲۱ سال اروپا مقام قهرمانی را برای تیمش به ارمغان آورد. او همچنین جز تیم ملی ایتالیا در جام جهانی ۲۰۰۲ و دارای مدال برنز المپیک ۲۰۰۴ است. در جام جهانی ۲۰۰۶ پیرلو بهترین پاسور گل و در ۳ بازی هم بهترین بازیکن میدان شناخته شد. و توپ برنز (سومین بازیکن برتر جام) و همچنین جز تیم منتخب جام جهانی شد. او همچنین جز تیم منتخب یورو ۲۰۱۲ بود و همچون در سه بازی برترین بازیکن زمین شناخته شد.

همراه با میلان او دوبار جام قهرمانی باشگاه‌های اروپا (۲۰۰۳ و ۲۰۰۷)، دو بار سوپرکاپ باشگاه‌های اروپا(۲۰۰۳ و ۲۰۰۷)، یک بار جام قهرمانی باشگاه‌های جهان(۲۰۰۷)، دو قهرمانی در سری آ ایتالیا(۲۰۰۴ و۲۰۱۱)، یک سوپرکاپ ایتالیا(۲۰۰۴) و یک جام حذفی ایتالیا (۲۰۰۳) را کسب کرده است. در ۲۰۱۲ و به همراه یوونتوس قهرمانی در سری آ و جام سوپرکاپ ایتالیا را از آن خود کرد.

او همچنین مقام سوم، دوم و چهارم بهترین بازیساز جهان را در سال‌های ۲۰۰۶، ۲۰۰۷ و ۲۰۱۲ توسط موسسهٔ IFFHS (فدارسیون بین‌المللی تاریخ فوتبال) را از آن خود کرده است. او همچنین چهارمین بازیکن برتر یورو ۲۰۱۲ بود و او همچنین در سال ۲۰۰۷ هفتمین بازیکن برتر جهان و پنجمین بازیکن سال ۲۰۰۷ و هفتمین بازیکن برتر جهان در ۲۰۱۲ را از آن خود کرد. در ۲۰۱۲ پیرلو برترین بازیکن سری آ و جزنی از تیم فصل سری آ بود.

افتخارات المپیک: مدال برنز فوتبال مردان - المپیک ۲۰۰۴ آتن

سبک بازی

پیرلو معمولاً نقش هافبک دفاعی خلاق و بازی ساز را در تیم ملی ایتالیا و یوونتوس را بر عهده دارد. پیرلو تکنیک، دریبل، کنترل، بازی خوانی و پاس دقیق نقطه‌ای دارد و او متخصص ضربات آزاد چه به صورت شوت و پاس را دارد. هم تیمی‌هایش در تیم ملی لقب معمار را داده‌اند، چون پاس‌های دقیق او موجبات گل‌های زیادی برای تیم ملی ایتالیا شده است.

مسعود اوزیل

اوزیل در آرسنال در سال ۲۰۱۳
شناسنامه
نام کامل	مسعوت اوزیل
زادروز	۱۵ اکتبر ۱۹۸۸ ‏(۲۶ سال)
زادگاه	گلزنکیرشن، آلمان غربی
قد	۱٫۸۱ متر (۵ فوت ۱۱ اینچ)
پست	هافبک تهاجمی / هافبک
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی	آرسنال
شمارهٔ پیراهن	۱۱
باشگاه‌های جوانان
۱۹۹۵–۱۹۹۸	وستفالیا ۰۴ گلزنکیرشن
۱۹۹۸–۱۹۹۹	تئوتونیا شالکه-نورد
۱۹۹۹–۲۰۰۰	فالکه گلزنکیرشن
۲۰۰۰–۲۰۰۵	روت وایس اسن
۲۰۰۵–۲۰۰۷	شالکه ۰۴
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی†	(گل)†
۲۰۰۶–۲۰۰۸	شالکه ۰۴	۳۰	(۰)
۲۰۰۸–۲۰۱۰	وردر برمن	۷۱	(۱۳)
۲۰۱۰–۲۰۱۳	رئال مادرید	۱۰۵	(۱۹)
۲۰۱۳–	آرسنال	۴۱	(۹)
تیم ملی‡
۲۰۰۶–۲۰۰۷	زیر ۱۹ سال آلمان	۱۱	(۴)
۲۰۰۷–۲۰۰۹	زیر ۲۱ سال آلمان	۱۶	(۵)
۲۰۰۹–	آلمان	۶۴	(۱۸)
*تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است و آمار به روز شده در تاریخ ۵ آوریل ۲۰۱۵. ‡ آمار بازی‌ها و گل‌های ملی به‌روز شده در تاریخ ۲۹ مارس ۲۰۱۵.

مسعود اوزیل (به آلمانی: Mesut Özil) (زاده ۱۵ اکتبر ۱۹۸۸ در گلزنکیرشن) بازیکن فوتبال آلمان است که در آرسنال و تیم ملی آلمان بازی می‌کند.^[۱]به او لقب پادشاه پاس را داده‌اند و از سوی فیفا آقای پاس گل جهان معرفی شده است. او قابلیت بازی با توپ، پاس‌های عالی و قدرت دید بالایی دارد. اولین تیم او وستفالیا ۰۴ بود که تیمی محلی در منطقه شالکه است، پس از آن به شالکه ۰۴ ملحق شد و اولین بازیش برای این تیم را در ۱۷ سالگی انجام داد و به یکی از پدیده‌های تیمش مبدل شد. در دومین فصل مورد اعتماد اسلومکا، مربی جدید تیم قرار نداشت. پدر اوزیل از این وضعیت خسته شد پس از رد پیشنهاد تمدید قرارداد یک میلیون یورویی توسط شالکه، پسرش را راهی وردربرمنی کرد که به دنبال جانشینی برای دیگو بود. بازیکن برزیلی به باشگاه فوتبال یوونتوس رفت و اوزیل با ۴٫۵ میلیون یورو به باشگاه فوتبال وردربرمن رفت تا ناجی این تیم باشد و بعد آن اوزیل با بستن قراردادی به ارزش ۱۵ میلیون یورو به باشگاه فوتبال رئال مادرید اسپانیا پیوست. پس از آن دوباره به دلیل احتمال جا نداشتن در ترکیب اصلی رئال برای بازی کردن خود به قیمت ۴۲٫۵میلون پوند به باشگاه انگلیسی آرسنال پیوست.

 

محتویات

جام جهانی ۲۰۱۰

اوزیل ۲۱ ساله، با توجه به غیبت بالاک در جام جهانی، طراح اصلی تیم ملی آلمان در جام جهانی بود و در تیم ملی کشورش، با یک سبک بازی فوق العاده به مقام سومی جهان رسید. تکنیک او جان تازه‌ای به فوتبال ماشینی آلمان بخشید و البته باید شهرت خود را مدیون یواخیم لوو، تئوریسین متبحر آلمانی باشد. او در سه بازی تیم آلمان بازی کرد و در بازی با غنا از لبه محوطه ۱۸ قدم یک گل به ثمر رساند.^[۲]

زندگی شخصی

مسعود اوزیل از نسل سوم ترک ها ^[۳] آلمانی که پدر و مادرش اهل روستای هیشیراوغلو از شهر دورک استان زونگولداغ است.^[۴] مصطفی پدر مسعود در دو سالگی به آلمان مهاجرت کرد.^{[۵][۶][۷] [۸]}

خانواده‌اش مدت‌ها پیش به کشور آلمان مهاجرت کرده‌اند. مسعود در ۱۵ اکتبر ۱۹۸۸ در شهر گلزنکیرشن آلمان غربی سابق زاده می‌شود. مسعود اوزیل با ماریا لاگربلوم (خواهر سارا کونور، خواننده مشهور آلمانی) ازدواج کرد اما این ازدواج چندان به طول نینجامید بعد از حضور اوزیل در اسپانیا همسرش بنا به گفتهٔ خودش طاقت دوری از کشورش و نبود اوزیل در خانه به خاطر شرکت در تمرینات فشردهٔ رئال مادرید را نیاورد و از او جدا شد. ، اسطوره اوزیل زین الدین زیدان است.

اوزیل یک مسلمان معتقد است و قبل از ورود به زمین، آیاتی از قرآن را می‌خواند. او در مصاحبه با روزنامه چاپ برلین تاگسشپیل گفت: «من نماز می‌خوانم و هم‌تیمی‌هایم می‌دانند در آن مدت کوتاه نمی‌توانند با من صحبت کنند.»^[۹][۱۰]

رئال مادرید

اوزیل با بستن قراردادی به ارزش ۱۵ میلیون یورو به باشگاه فوتبال رئال مادرید اسپانیا پیوست. اوزیل در مسابقات باشگاههای فوتبال اسپانیا (لالیگا) نیز به عنوان یکی از تأثیرگذارترین بازیکنان رئال مادرید موجبات قهرمانی این تیم را فراهم نمود.

 

آرسنال

اوزیل پس از ۳ سال حضور در رئال مادرید در نقل و انتقالات تابستان ۲۰۱۳ با قراردادی ۵ ساله به ارزش ۵۰ میلیون یورو به باشگاه فوتبال آرسنال انگلیس پیوست.

پاس گل

او تا سال ۲۰۱۲ در تمامی تورنمنت‌ها ۶۰ پاس گل داده است و در مجموع در لیگ تا ژانویه ۲۰۱۳، ۴۰ پاس گل داده است و از این رو به عنوان آقای پاس گل جهان محسوب شد و به او لقب پادشاه پاس گل را داده‌اند. او در سال ۲۰۱۲، ۳۰ پاس گل داد که رکوردار پاس گل در بین ۵ لیگ معتبر جهان است.

بازیکنان زیر عنوان "آقای پاس گل جهان" را در سال ۲۰۱۲ کسب کردند.

•  آلمان، مسعود اوزیل، باشگاه فوتبال رئال مادرید، ۳۰ پاس گل
•  اسپانیا، خوان ماتا، باشگاه فوتبال چلسی، ۲۷ پاس گل
•  فرانسه، فرانک ریبری، باشگاه فوتبال بایرن مونیخ، ۲۶ پاس گل

ماریو بالوتلی

شناسنامه
نام کامل	ماریو بارووا بالوتلی
زادروز	۱۲ اوت ۱۹۹۰ ‏(۲۴ سال)
زادگاه	پالرمو، ایتالیا
قد	۱٫۸۹ متر (۶ فوت ۲ اینچ)
پست	مهاجم
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی	باشگاه فوتبال لیورپول
شمارهٔ پیراهن	۴۵
باشگاه‌های جوانان
۲۰۰۱-۲۰۰۶	Lumezzane
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی†	(گل)†
۲۰۰۵-۲۰۰۶	Lumezzane	۲	(۰)
۲۰۰۶-۲۰۱۰	اینتر میلان	۵۹	(۲۰)
۲۰۱۰-۲۰۱۳	منچستر سیتی	۵۴	(۲۰)
۲۰۱۳-۲۰۱۴	آ. ث. میلان	۴۳	(۲۶)
۲۰۱۴–	باشگاه فوتبال لیورپول	١٥	(١)
تیم ملی‡
۲۰۰۸–۲۰۱۰	ایتالیا زیر ۲۱ سال	۱۶	(۶)
۲۰۱۰–	تیم ملی فوتبال ایتالیا	٣٣	(١٣)
*تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است و آمار به روز شده در تاریخ ۱۰ فوريه ۲۰۱۵. ‡ آمار بازی‌ها و گل‌های ملی به‌روز شده در تاریخ ۲۴ ژوئن ۲۰۱۴

ماریو بالوتلی (به انگلیسی: Mario Balotelli) متولد ۱۲ اوت ۱۹۹۰، مهاجم ملی‌پوش تیم ملی فوتبال ایتالیا و باشگاه فوتبال لیورپول است.

ماریو بالوتلی از یک زوج مهاجر غنایی، توماس و رز باروآه، در پالرمو ایتالیا متولد شد. مدت کوتاهی پس از تولد او خانواده اش به شهر دیگری در ایتالیا مهاجرت کردند. در همان زمان به دنبال بیماری جدی روده که منجر به یک جراحی سخت شد، زندگی ماریو جوان تهدید شد. اگرچه شرایط جسمی او تا پایان سال ۱۹۹۲ کاملاً بهبود یافت. تحت تاثیر شرایط جسمی ماریو و زندگی سخت خانواده اش، والدین او تصمیم گرفتند از سرویس‌های اجتماعی برای حمایت شدن درخواست کمک کنند. در سال ۱۹۹۳ خانواده باروآه با این پیشنهاد که یک خانواده ایتالیایی، خانواده بالوتلی، عهده دار مسئولیت ماریو شود موافقت کردند. در ابتدا ماریو روزهای هفته را در کنار بالوتلی‌ها سپری می‌کرد و آخر هفته‌ها نزد خانواده خود باز می‌گشت. اما پس از مدتی قرار شد ماریو برای همیشه و به طور دائم با سیلویا و فرانچسکو بالوتلی که خانه بزرگ و مجللی در همان شهر داشتند زندگی کند. ماریو در خانه بالوتلی‌ها رشد کرد تا پس از سال‌ها و به شهرت رسیدنش خانواده غنایی اش درخواست بازگشت او را کردند. پیشنهادی که ماریو آن را نپذیرفت چون معتقد بود خانواده غنایی او را فقط به خاطر موقعیتی که به دست آورده می‌خواهند در غیر این صورت در طول سال‌های گذشته رفتار متفاوتی می‌داشتند. وی تاکنون در تیم‌های معتبری مانند لومیزانه، اینترمیلان ، منچسترسیتی ، میلان بازی کرده‌است و در حال حاضر در تیم باشگاهی لیورپول بازی می‌کند. او به همراه تیم ملی فوتبال ایتالیا حضور در جام ملت‌های اروپا ۲۰۱۲ و جام جهانی ۲۰۱۴ را نیز در کارنامهٔ ورزشی خود دارد.^[۱] وی در مصاحبه با نشریه تله فان مدعی شده‌است که می‌تواند مرد سال فوتبال جهان شود.^[۲]

 

 

بازگشت به خانه

در تاریخ ۲۹ ژانویه ۲۰۱۳ ماریو بالوتلی با قراردادی ۴/۵ ساله به ارزش ۲۲ میلیون یورو به میلان ایتالیا پیوست.^[۳]

انتقال به لیورپول

در تاریخ ٢١ آگوست ۲۰۱۴ باشگاه میلان با مبلغ ١٦ میليون پوند پذیرفت،ماریو بالوتلی به لیورپول بپیوندد.^[۴]این قرارداد درتاریخ ٢٥ آگوست ۲۰۱۴ به امضا رسید.^[۵]

گل‌های ملی

#	تاریخ	ورزشگاه	حریف	امتیاز	نتیجه	رقابت
۱.	۱۱ نوامبر ۲۰۱۱	ورزشگاه شهری وروتسواف، وروتسواف، لهستان	لهستان	۰–۱	۰–۲	بازی دوستانه
۲.	۱۸ ژوئن ۲۰۱۲	ورزشگاه شهری پوزنان، پوزنان، لهستان	جمهوری ایرلند	۰–۲	۰–۲	یورو ۲۰۱۲
۳.	۲۸ ژوئن ۲۰۱۲	ورزشگاه ملی ورشو، ورشو، لهستان	آلمان	۰–۱	۱–۲
۴.				۰–۲
۵.	۱۶ اکتبر ۲۰۱۲	ورزشگاه سن سیرو، میلان، ایتالیا	دانمارک	۱-۳	۱-۳	مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴
۶.	۲۱ مارس ۲۰۱۳	ورزشگاه ژنو، ژنو، سوئیس	برزیل	۲-۲	۲-۲	بازی دوستانه
۷.	۲۶ ژوئن ۲۰۱۳	ورزشگاه ملی تاکالی، تاکالی، مالت	مالت	۰–۱	۰–۲	مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴
۸.				۰–۲
۹.	۱۶ ژوئن ۲۰۱۳	ورزشگاه ماراکانا، ریو دو ژانیرو، برزیل	مکزیک	۱-۲	۱-۲	جام کنفدراسیون‌ها ۲۰۱۳
۱۰.	۱۹ ژوئن ۲۰۱۳	ورزشگاه ایتایپاوا آرنا پرنامبوکو، رسیف، برزیل	ژاپن	۲-۳	۳-۴	جام کنفدراسیون‌ها ۲۰۱۳
۱۱.	۱۰ سپتامبر ۲۰۱۳	ورزشگاه یوونتوس، تورین، ایتالیا	جمهوری چک	۱-۲	۱-۲	مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴
۱۲.	۱۵ اکتبر ۲۰۱۳	ورزشگاه سن پائولو، ناپل، ایتالیا	ارمنستان	۲-۲	۲-۲	مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴
۱۳.	۱۴ ژوئن ۲۰۱۴	ورزشگاه آرنا آمازونیا، مانائوس، برزیل	انگلستان	۱-۲	۱-۲	جام جهانی ۲۰۱۴

استیون جرارد

جرارد در جام ملت‌های اروپا ۲۰۱۲
شناسنامه
نام کامل	استیون جورج جرارد[۱]
زادروز	۳۰ مهٔ ۱۹۸۰ ‏(۳۵ سال)[۱]
زادگاه	ویتسون، مرسی‌ساید، انگلستان
قد	۱٫۸۳ متر (۶ فوت ۰ اینچ)[۲]
پست	هافبک
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی	لیورپول
شمارهٔ پیراهن	۸
باشگاه‌های جوانان
۱۹۸۷–۱۹۹۸	لیورپول
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی†	(گل)†
۱۹۹۸–۲۰۱۵	لیورپول	۵۰۳	(۱۱۹)
تیم ملی
۱۹۹۹–۲۰۰۰	زیر ۲۱ سال انگلستان	۴	(۱)
۲۰۰۰–۲۰۱۴	انگلستان	۱۱۴	(۲۱)
*تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است.

استیون جورج جرارد (به انگلیسی: Steven Gerrard) (زادهٔ ۳۰ مه ۱۹۸۰) (معروف به استیوی جی) فوتبالیستی انگلیسی است که در حال حاضر در باشگاه فوتبال لیورپول بازی می‌کند. او را از بهترین هافبک‌های حال حاضر جهان می‌دانند. او، پس از دیدیه دشان، جوان‌ترین کاپیتانی است که جام باشگاه‌های اروپا را بالای سر برده‌است (در قهرمانی لیورپول در جام ۲۰۰۵).

 

زندگی ورزشی

باشگاه فوتبال لیورپول

استیون جرارد در حال حاضر محبوبترین بازیکن ورزشگاه انفیلد ۵۰ هزار نفری است. او بر خلاف بسیاری از اسطوره‌های تیم لیورپول همچون رابی فاولر، مایکل اوون و جیمی کاراگر، از زمان کودکی طرفدار لیورپول بود. تصادفاً یکی از اقوام کم‌سن و سال‌تر او به نام آنتونی جرارد فوتبالیستی حرفه‌ای است که کار را با اورتون (رقیب سنتی لیورپول) آغاز کرد و اکنون در لیگ دستهٔ دوم انگلستان برای والسال بازی می‌کند.

جرارد معمولاً به عنوان هافبک میانی بازی می‌کند گرچه در فصل ۲۰۰۵–۲۰۰۶ بیشتر به عنوان هافبک راست به میدان آمد. او گاهی به عنوان دفاع راست نیز بازی کرده‌است که معروف‌ترین مثال آن وقت‌های اضافهٔ فینال جام باشگاه‌های اروپای ۲۰۰۵ است.

جرارد تمام عمر ورزشی خود را در لیورپول گذرانده‌است. او در ردهٔ زیرسن از سال ۱۹۸۹ (۹ سالگی) تا سال ۹۸ برای تیم‌های پایهٔ لیورپول بازی می‌کرد و از سال ۹۸ نیز برای تیم بزرگسالان لیورپول بازی می‌کند. او در حال حاضر شمارهٔ ۸ این تیم را به تن دارد و کاپیتان آن است. از سال ۹۸ تا بحال مجموعاً در ۴۷۱ بازی لیورپول حاضر بوده و ۱۱۱ گل به ثمر رسانده‌است.

جرارد برای اولین بار در ۳۰ نوامبر ۱۹۹۸ برای لیورپول به میدان آمد. او در نیمهٔ دوم بازی مقابل بلک‌برن با وگارد هگم تعویض شد.^[۳] اولین ۹۰ دقیقهٔ او در جام یوفا و بازی مقابل سلتاویگو بود و با این‌که لیورپول در آن شب شکست خورد، جرارد ۱۸ ساله نام خود را مطرح کرد. او در ۵ دسامبر ۱۹۹۹ در بازی مقابل شفیلد ونزدی اولین گل خود را بری لیورپول به ثمر رساند.^[۴]

در سال ۲۰۰۱ او به عنوان بازی‌کن جوان سال در انگلستان از سوی «انجمن بازی‌کنان حرفه‌ای» انتخاب شد. در همان فصل او به همراه لیورپول به فینال سه جام راه یافت و در همهٔ آن‌ها بازی کرد. در فینال جام یوفا مقابل آلاوز گل دوم را به ثمر رساند.

در تابستان ۲۰۰۴ چلسی وارد مذاکره برای خرید او شد اما نهایتاً جرارد ماندن در لیورپول را ترجیح داد. دلایل این ماندن متفاوت و قابل بحث هستند. بعضی می‌گویند او می‌خواست پیش دوستان و خانواده‌اش بماند، بعضی می‌گویند مربی جدید لیورپولی‌ها، رافائل بنیتز، علت این انتخاب بود و بعضی می‌گویند طرفداران لیورپول او را به مرگ تهدید کرده بودند.

او در ۲۰ سپتامبر ۲۰۰۴ مقابل منچستر یونایتد مصدوم شد و این مصدومیت تا نوامبر آن سال او را از بازی محروم کرد. در آخرین بازی مرحلهٔ گروهی جام باشگاه‌های اروپای همان سال جرارد از فاصلهٔ بیست و پنج یارد گلی حیاتی مقابل المپیاکوس یونان به ثمر رساند. لیورپول در آن بازی برای صعود نیاز به پیروزی با دو گل داشت و جرارد با به ثمر رساندن گل سوم صعود را تضمین کرد. خود جرارد آن گل را بهترین گلش برای لیورپول می‌داند.

از دیگر گل‌های معروف او گلی است که در فینال جام باشگاه‌ةای همان سال در ۲۵ می ۲۰۰۵ در استانبول مقابل آث میلان به ثمر رساند. در آن هنگام آث میلان ۳ بر ۰ از لیورپول جلو بود و گل جرارد که با ضربهٔ سر به ثمر رسید آغاز بازی طوفانی لیورپولی‌ها بود. چند دقیقه بعد ولادیمیر اسمیچر گل دوم لیورپول را زد. سپس گنارو گاتوزو در یکی از حملات جرارد در محوطهٔ جریمه روی او خطا کرد، داور اعلام پنالتی کرد و ژابی آلونسو توپ را در دو ضرب به گل تبدیل کرد تا لیورپول ۳–۳ مساوی کند و نهایتاً جام را فتح کند. فینال آن جام را کلاً می‌توان اوج دورهٔ ورزشی جرارد دانست، خود او در مورد آن بازی گفته‌است: «چگونه می‌توانم پس از شبی مثل این، (لیورپول را) ترک کنم؟» او در آن مسابقات به عنوان باارزش‌ترین بازیکن فصل نیز انتخاب شد.

جرارد در فینال جام حذفی مقابل وست‌هام نیز به عنوان کاپیتان به میدان آمد و دو گل به ثمر رساند. گل دوم او در وقت‌های تلف‌شدهٔ نیمهٔ دوم به ثمر رسید و باعث به تساوی رسیدن بازی شد. جرارد از ۳۵ یاردی دروازهٔ شاکا هیسلوپ را باز کرد. گل او از طرف برنامهٔ مشهور «بازی روز» به عنوان گل فصل انتخاب شد و از بهترین گل‌های تاریخ جام حذفی انگلستان است. طبق محاسبات توپ او در یک ثانیه ۳۵ یارد را طی کرد و این بدین معنی است که حدود ۶۸ مایل در ساعت سرعت داشته‌است. در ضمن با این گل جرارد به افتخار بزرگی نایل آمد. او به عنوان یک هافبک در فینال چهار جام بزرگ گل زده بود. یعنی جام حذفی (۲۰۰۶ مقابل وستهام)، جام اتحادیه (۲۰۰۳ مقابل منچستر یونایتد)، جام یوفا (۲۰۰۱ مقابل آلاوز)، و جام باشگاه‌های اروپا (۲۰۰۵ مثابل آث میلان).

در ۸ ژولای ۲۰۰۵ پس از ماجراهایی جرارد نهایتاً پیشنهاد چلسی را کنار زد و به همراه جیمی کاراگر قراردادش را به مدت چهار سال تمدید کرد. در پایان فصل ۲۰۰۵–۲۰۰۶ او از طرف «انجمن بازیکنان حرفه‌ای» به عنوان بازیکن سال انگلستان انتخاب شد. از زمان جان بارنس در ۱۹۸۸ هیچ‌کس از لیورپول به چنین افتخاری نایل نیامده بود. بعدها بنیتو فلورو، مدیر رئال مادرید، نیز برای خرید او وارد مذاکره شد اما جرارد با رد هرگونه پیشنهاد اعلام کرد: «تا وقتی که کسی بگوید مرا نمی‌خواهد، این‌جا می‌مانم!»

تیم ملی فوتبال انگلستان

جرارد در تیم ملی انگلستان شمارهٔ ۴ را به تن می‌کند. او از سال ۲۰۰۰ در این تیم بازی می‌کند و تا بحال در ۷۰ بازی ملی حاضر بوده و ۱۴ گل به ثمر رسانده‌است. (این آمار تا ۲۰ فوریه ۲۰۰۹ به روز شده‌است). در حال حاضر استیون کاپیتان دوم تیم ملی انگلستان است. در سپتامبر ۲۰۰۱ او در بازی انگلستان مقابل آلمان که به برتری ۵ بر ۱ انگلستان انجامید، یک گل به ثمر رساند و این اولین گل او برای تیم ملی انگلستان بود. با این که استیون جرارد یکی از ارکان‌های تیم ملی فوتبال انگلستان برای صعود به جام جهانی بود ولی خودش به علت مصدومیت جام جهانی ۲۰۰۲ را از دست داد.

جرارد در نزدیکی‌های جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان مصدومیت کوتاهی داشت و گفته می‌شد که شاید اولین بازی انگلستان را از دست بدهد. اما او به بازی آمد و به همراه تیمش پاراگوئه را یک بر صفر شکست دادند. این اولین حضور او در جام جهانی بود که یک کارت زرد نیز برایش به ارمغان داشت. جرارد در بازی دوم انگلستان مقابل ترینیداد و توباگو نیز به میدان آمد. در آن بازی انگلستان با گل پیتر کراوچ یک بر صفر جلو افتاد و سپس در دقیقهٔ ۹۱ جرارد گل دوم را به ثمر رساند تا صعود انگلستان مسجل شود. جالب است که این گل نیز مقابل شاکا هیسلوپ به ثمر رسید، یعنی همان دروازه‌بانی که در فینال جام حذفی از ۳۵ یاردی از جرارد گل خورده بود.

جرارد در بازی سوم مقابل سوئد استراحت داده شد تا کارت دیگری دریافت نکند و از بازی بعدی محروم نشود اما به عنوان ذخیره به میدان آمد و دروازهٔ سوئد را باز کرد. جرارد در یک هشتم نهایی مقابل اکوادور نیز به میدان آمد و در پیروزی انگلستان نفش داشت. در یک چهارم نهایی انگلستان مقابل پرتغال ابتدا به تساوی صفر بر صفر رسید و کار به پنالتی کشیده شد. در پنالتی‌ها جرارد و دو هم تیمی اش پنالتی‌هاشان را گل نکردند تا انگلستان از جام حذف شود.

لس آنجلس گلکسی

در تاریخ ۷ ژانویه ۲۰۱۵ باشگاه لس آنجلس گلکسی اعلام کرد که جرارد را برای مدت ۱۸ ماه به خدمت گرفته است. هزینه این انتقال ۹ میلیون دلار اعلام شده است. جرارد در جولای ۲۰۱۵ که مصادف با پایان لیگ برتر فوتبال انگلستان ۱۵–۲۰۱۴ می‌باشد به این تیم در لیگ برتر فوتبال آمریکا خواهد پیوست.^[۵]

زندگی شخصی

جرارد در ویستون، مرسی‌ساید متولد شد و در هویتون، مرسی‌ساید بزرگ شد. او در وست‌دربی، لیورپول به دبیرستان کاتولیک کاردینال هینان می‌رفت. جرارد در حال حاضر با الکس کوران (Alex Curran) از مرسی‌ساید نامزد کرده‌است. او از سال ۲۰۰۲ با الکساندر رابطه داشت و از ۲۰۰۴ با او نامزد کرد. آن‌ها صاحب دو فرزند هستند و قرار است در تابستان ۲۰۰۷ ازدواج کنند. فرزندان استیون و الکس، لیلی-الا(Lilly-Ella) (زادهٔ ۲۳ فوریهٔ ۲۰۰۴) و لکسی(Lexie) (زادهٔ ۹ مه ۲۰۰۶) نام دارند.

افتخارات

با لیورپول

• قهرمانی جام یوفا، جام حذفی و جام اتحادیه در فصل ۲۰۰۰–۲۰۰۱
• قهرمانی جام خیریه و سوپرکاپ اروپا و نایب قهرمانی لیگ برتر در فصل ۲۰۰۱–۲۰۰۲
• قهرمانی جام اتحادیه و نایب قهرمانی جام خیریه در فصل ۲۰۰۲–۲۰۰۳
• قهرمانی جام قهرمانان اروپا و نایب قهرمانی جام اتحادیه در فصل ۲۰۰۴–۲۰۰۵
• قهرمانی جام حذفی و سوپرکاپ اروپا و نایب قهرمانی جام باشگاه‌های جهان در فصل ۲۰۰۵–۲۰۰۶
• قهرمانی جام خیریه ۲۰۰۶
• قهرمانی در جام اتحادیه در سال ۲۰۱۲–۲۰۱۱
• نایب قهذمانی در لیگ برتر انگلیس در سال ۲۰۱۳–۲۰۱۴

جوایز شخصی

• بازیکن جوان سال انگلستان در سال ۲۰۰۱ (از سوی انجمن بازی‌کنان حرفه‌ای)
• باارزش‌ترین بازیکن فصل جام باشگاه‌های اروپا در فصل ۲۰۰۴–۲۰۰۵
• بازیکن سال انگلستان در سال ۲۰۰۶ (از سوی انجمن بازی‌کنان حرفه‌ای)
• بهترین بازیکن لیگ برتر انگلستان در سال۲۰۰۶و۲۰۰۹
• بازیکن سال انگلستان در سال ۲۰۱۳

رابین فن پرسی

شناسنامه
نام کامل	رابین فن پرسی[۱]
زادروز	۶ اوت ۱۹۸۳ ‏(۳۱ سال)[۱]
زادگاه	روتردام، هلند
قد	۱٫۸۶ متر (۶ فوت ۱ اینچ)[۲]
پست	مهاجم
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی	فنر باغچه
شمارهٔ پیراهن	۲۰
باشگاه‌های جوانان
۱۹۹۷–۱۹۹۹	Excelsior
۱۹۹۸–۲۰۰۱	فاینورد
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی†	(گل)†
۲۰۰۱–۲۰۰۴	فاینورد	۶۱	(۱۵)
۲۰۰۴–۲۰۱۲	آرسنال	۱۹۴	(۹۶)
۲۰۱۲–	منچستر یونایتد	۸۶	(۴۸)
تیم ملی‡
۲۰۰۱	زیر ۱۹ سال هلند	۶	(۰)
۲۰۰۲–۲۰۰۵	زیر ۲۱ سال هلند	۱۲	(۱)
۲۰۰۵–	هلند	۹۸	(۴۹)
*تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است و آمار به روز شده در تاریخ ۲۰ ژوئن ۲۰۱۵. ‡ آمار بازی‌ها و گل‌های ملی به‌روز شده در تاریخ ۲۰ ژوئن ۲۰۱۵

رابین فن پرسی (به هلندی: Robin van Persie) (متولد ۶ اوت ۱۹۸۳) فوتبالیست هلندی است که در حال حاضر در نقش مهاجم برای منچستر یونایتد و تیم ملی هلند بازی می‌کند. او از محصولات تیم جوانان فاینورد است. او در سال ۲۰۰۴ به آرسنال پیوست و در اوت ۲۰۱۱ کاپیتان این تیم شد. یک سال بعد وی به منچستر یونایتد پیوست. سبک بازی او با مارکو فان باستن اسطوره هلندی، مقایسه می‌شود.

 

محتویات

دوران فعالیت

 

فن پرسی فوتبال حرفه‌ای را در باشگاه «فاینورد» هلند آغاز کرد. او در آن باشگاه در جناحین زمین بازی می‌کرد و بسیار موفق ظاهر می‌شد. رابین فن پرسی با وجود استعداد زیادی که از خود نشان می‌داد رابطه خوبی با «برت ون مارویک» مربی «فاینورد» نداشت. «مارویک» مربی خیلی سخت‌گیری بود و حتی یک‌بار درست قبل از بازی تیمش برابر رئال مادرید در بازی‌های جام اروپا، فن پرسی را به خانه فرستاد. همین رابطه تیره نشان می‌داد پس از پایان قرارداد با باشگاه فاینورد امیدی به تمدید آن نیست.

 

در همان زمان بود که آرسن ونگر متوجه فن پرسی شد. البته باشگاه‌های «آیندهوون»، «وردربرمن» و «سه‌ویا» هم به انتقال و خرید او علاقه زیادی نشان دادند ولی آرسنال باشگاه‌های دیگر را کنار زد و با مبلغ سه میلیون پوند با او قرارداد بست. پس از ورود «فن پرسی» به آرسنال او مهاجم باشگاه شد و خیلی خوب استعداد خود را به همگان نشان داد.

تا وقتی تیری آنری در آرسنال بود فن پرسی اغلب روی نیمکت ذخیره می‌نشست ولی پس از جدایی آنری از آرسنال در فصل بازی‌های ۲۰۰۸-۲۰۰۷ فن پرسی مهاجم اول تیم شد و گل‌های به یادماندنی را به ثمر رساند.

در بازی‌های مقدماتی ۲۰۰۸ اروپا فن پرسی تاثیر خوبی در بازی‌های مقابل لوگزامبورگ و بلاروس داشت و با دو گل خود سبب شد تیم ملی هلند سه بر هیچ بازی را ببرد. او این روند را در بازی‌های بعدی هم ادامه داد و گل‌های بیشتری به ثمر رساند.

منچستر یونایتد

۱۳–۲۰۱۲

۱۵ اوت ۲۰۱۲، باشگاه آرسنال اعلام کرد که بر سر انتقال فن پرسی با منچستر یونایتد به توافق رسیده و فقط توافقات شخصی فن پرسی و منچستر یونایتد باقی‌مانده‌است.^[۳] در ۱۷ اوت ۲۰۱۲، وی با مبلغ ۲۲٫۵ میلیون پوند به علاوه ۱٫۵ میلیون پوند که در صورت قهرمانی منچستر یونایتد در لیگ برتر یا لیگ قهرمانان اروپا در چهار سال آینده به آرسنال پرداخت خواهد شد، رسماً به منچستر یونایتد پیوست. او با منچستر یونایتد قرارداد ۴ ساله (تا ژوئن ۲۰۱۶) امضا کرد.^[۴][۵]

او اولین بار در دقیقه ۶۸ بازی با اورتون به عنوان یار تعویضی به جای دنی ولبک به میدان آمد که یونایتد آن بازی را در نهایت ۱ بر صفر باخت. پنج روز بعد، در بازی با فولهام، با اولین شوتش برای باشگاه، اولین گلش برای این تیم را به ثمر رساند. در آن بازی با منچستر یونایتد ۳-۲ برد. در ۲ سپتامبر ۲۰۱۲، او اولین هتریکش را برای یونایتد در مقابل ساوت‌همپتون انجام داد که آن بازی هم ۳-۲ به سود منچستر به پایان رسید.

در ۲۲ آوریل ۲۰۱۳، فن پرسی مقابل تیم استون ویلا هت‌تریک کرد و سبب شد تا تیمش با برد ۳–۰ مقابل این تیم، به بیستمین قهرمانی در لیگ برتر جزیره دست پیدا کند.^[۶]

در پایان فصل، طرفداران تیم منچستر یونایتد، فن پرسی را به عنوان بهترین بازیکن فصل انتخاب کردند و جایزه سر مت بازبی در فصل ۱۳–۲۰۱۲ به او رسید.^[۷]

۱۴–۲۰۱۳

فن پرسی در شروع این فصل، در بازی جام خیریه با ویگان، دو گل به ثمر رساند و یونایتد با پیروزی ۲ بر صفر قهرمان جام خیریه ۲۰۱۳ شد که اولین جام دیوید مویس هم به حساب می‌آمد.

در اولین بازی لیگ، فن پرسی ۲ گل از ۴ گل تیمش مقابل سوانسی را به ثمر رساند و یونایتد بازی اول خود را ۴-۱ برد.

 

جام جهانی ۲۰۱۴

فن پرسی در جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل هم خوش درخشید. در اولین بازی تیم ملی هلند مقابل اسپانیا که مدافع عنوان قهرمانی بود فن پرسی دو گل زیبا زد و این بازی با نتیجه ۵ بر یک خاتمه یافت.گل اول فن پرسی در این بازی یکی از زیباترین گل های ادوار جام جهانی بود. برای اولین بار در تاریخ جام جهانی برگزار کننده فینال جام قبل در دوره گروهی با هم همگروه شدند و بازنده فینال انتقام سختی از برنده جام قبلی گرفت.

گرت بیل

بیل در پیراهن تیم رئال مادرید
شناسنامه
نام کامل	گرت فرانک بیل
زادروز	۱۶ ژوئیهٔ ۱۹۸۹ ‏(۲۵ سال)
زادگاه	کاردیف، ولز
قد	۱٫۸۶ متر (۶ فوت ۱ اینچ)
پست	هافبک
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی	رئال مادرید
شمارهٔ پیراهن	۱۱
باشگاه‌های جوانان
–	کاردیف
۲۰۰۵–۲۰۰۶	آکادمی ساوت‌همپتون
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی†	(گل)†
۲۰۰۶–۲۰۰۷	ساوت‌همپتون	۴۰	(۵)
۲۰۱۳–۲۰۰۷	تاتنهام هاتسپر	۱۴۶	(۴۲)
۲۰۱۳–	رئال مادرید	۵۱	(۲۷)
تیم ملی‡
۲۰۰۵–۲۰۰۶	زیر ۱۷ سال ولز	۷	(۱)
۲۰۰۶	زیر ۱۹ سال ولز	۱	(۱)
۲۰۰۶–۲۰۰۸	زیر ۲۱ سال ولز	۴	(۲)
۲۰۰۶–	ولز	۴۷	(۱۴)
*تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است و آمار به روز شده در تاریخ ۱۹ مه ۲۰۱۳. ‡ آمار بازی‌ها و گل‌های ملی به‌روز شده در تاریخ ۲۶ مارس ۲۰۱۳

گرت بیل(به انگلیسی: Gareth Bale) (زادهٔ ۱۶ ژوئیه ۱۹۸۹) در ولز است که در حال حاضر به عنوان هافبک و وینگر در لالیگا و باشگاه رئال مادرید و تیم ملی ولز بازی می‌کند. بزرگان فوتبال او را به عنوان یک فوتبالیست با سرعت فوق العاده، با توانایی بالای عبور از حریف، شوت زنی دقیق با پای چپ و ویژگی‌های فیزیکی استثنایی توصیف کرده‌اند. بیل برادرزاده کریس پایک فوتبالیست سابق شهر کاردیف است.

بیل از طرف مجله ورلدساکر با سرعت 36.9 کیلومتر برساعت بالاتر از هم تیمی خود کریس رونالدو با سرعت 33.6 به عنوان سریعترین بازیکن حال حاضر فوتبال جهان معرفی شد.

 

 

زندگینامه

بیل فوتبال حرفه‌ای را از ساوت‌همپتون و با بازی در خط دفاعی آغاز کرد که تبهر خاصی در اجرای ضربات آزاد داشت. با آغاز تغییر باشگاه و حضور در تاتنهام هات اسپرز در سال ۲۰۰۷، با تغییر مدیریتی و تاکتیکی او بیشتر تبدیل به یک بازیکن تهاجمی شد. با آغاز فصل ۲۰۰۹–۱۰، بیل نقش محوری در تاتنهام، چه در داخل کشور و چه در لیگ قهرمانان ایفا کرد. نقطه اوج بیل بازی تاتنهام در مقابل اینتر میلان در لیگ قهرمانان اروپا بود در آن بازی تاتنهام ۴-۳ شکست خورد اما آنچه از این دیدار بیش از همه در یادها ماند، هت تریک فوق‌العاده بیل بود. او با تکنیک و سرعت فوق العاده‌اش خط دفاعی قهرمان اروپا را بارها به هم ریخت و چیزی نمانده بود که شکست سنگین تیمش را به یک تساوی خاطره انگیز تبدیل کند. توانایی او برای عبور از خط دفاعی اینتر حیرت انگیز بود و مایکون که از بهترین مدافعان جهان بود را محو کرد و در بازی بعدی تانتهام و اینتر میلان باز هم بیل گل زد و پاس گل داد تا تاتنهام این بار ۱-۳ پیروز شود، بیل دفاع اینترمیلان را از هم پاشید و نقطه شهرتش بازی‌های او مقابل اینتر بود. گرت بیل در بازی با نوریچ در حالی که بازی مساوی بود دردقیفهٔ ۹۳ باعث قهرمانی در سوپر کاپ انگلیس شد و لقب او جنگنده نام گرفت. گرت بیل با مبلغ ۱۰۰٬۰۰۰٬۰۰۰ به رئال مادرید پیوست.

 

افتخارات

گرت بیل سال ۲۰۱۱ جایزه بهترین بازیکن سال انگلیس را به دست آورده بود و در سال ۲۰۱۳ نیز بازیکن سال فوتبال انگلیس شد و در ادامه نیز بیل عنوان بهترین بازیکن جوان لیگ جزیزه را به دست‌آورد. او با حضور فوق العادش در تاتنهام به عنوان یکی از نمادهای فیفا ۲۰۱۴ لقب گرفت.

۱۰۰ میلیون یا ۹۳ میلیون

در سال ۲۰۱۳ گرت بیل عقد قراردادی ۱۰۰ میلیون یورویی به تیم مادریدی پیوست. اما مدیران تاتنهام می‌گویند ۹۳ میلیون یورو به آن‌ها پرداخت شده است.

تیم ملی

از دید بزرگان

• زیدان: بعد از رونالدو و مسی، بیل بهترین است.
• رائول: پس از رونالدو و مسی، بیل بهترین بازیکن دنیا است
• هری ردنپ: شگفت انگیز است، او به اندازه یک گاو نر نیرومند است، مهمتر از همه این است که می‌تواند هر کسی را ویران کند.
• لوئیز سوارز: اطمینان دارم که پس از مسی و رونالدو، گرت بیل بهترین و جذاب ترین بازیکن در دنیای فوتبال است.
• فابیو کاپلو: گرت بیل بهترین بازیکن لیگ برتر انگلیس است.
• کواچیچ: بیل یکی از بهترین بازیکنان حال حاضر جهان است.
• دیوید سیمن: او عالی است جنگنده، برای تیم، با تیم، و همیشه برنده است.
• الکس فرگوسن: او زمانی یک پسر بچه استخوانی بود اما حالا مثل یک بوکسور ساخته شده است.
• جاناتان بارنت: بیل از نیمار بهتر است و این را در یکی از بهترین لیگ‌های جهان نشان داده است

فرانسِسک فابرگاس

شناسنامه
نام کامل	فرانسِسک فابرگاس سولِر
زادروز	۴ مهٔ ۱۹۸۷ ‏(۲۸ سال)
زادگاه	بارسلونا، اسپانیا
قد	۱.۷۵ سانتی متر
نام مستعار	سِسک
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی	چلسی
شمارهٔ پیراهن	۴
پُست	هافبک وسط
باشگاه‌های جوانان
۱۹۹۵-۱۹۹۷ ۱۹۹۷-۲۰۰۳ ۲۰۰۳	ماتارو بارسلونا آرسنال
باشگاه‌های حرفه‌ای
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی (گل)
۲۰۰۳-۲۰۱۱ ۲۰۱۱-۲۰۱۴ ۲۰۱۴-	آرسنال بارسلونا چلسی	۲۱۲ (۳۵) ۹۶ (۲۸) ۳۴ (۳)
تیم ملی
۲۰۰۲-۲۰۰۳ ۲۰۰۳-۲۰۰۴ ۲۰۰۵ ۲۰۰۴-۲۰۰۵ ۲۰۰۶- ۲۰۰۴-	زیر ۱۶ سال اسپانیا زیر ۱۷ سال اسپانیا زیر ۲۰ سال اسپانیا زیر ۲۱ سال اسپانیا اسپانیا کاتالونیا	۸ (۰) ۱۴ (۷) ۵ (۰) ۱۲ (۸) ۹۴ (۱۳) ۳ (۰)

فرانسِسک (سِسک) فابرگاس سولِر (به اسپانیایی: Francesc "Cesc" Fàbregas Soler)، بازیکن فوتبال عضو باشگاه فوتبال چلسی و تیم ملی فوتبال اسپانیا است.

 

 

زندگینامه

متولد سال ۱۹۸۷ میلادی در شهر بارسلونای اسپانیاست. او هم اکنون برای تیم باشگاهی چلسی و تیم ملی اسپانیا به عنوان هافبک وسط، بازی می‌کند.

فابرگاس کار خود را از آکادمی بارسلونا و به عنوان کارآموز فوتبال شروع کرد اما بلافاصله در سپتامبر سال ۲۰۰۳ توسط باشگاه آرسنال انگلستان، خریداری شد. او در اولین فصل حضور در آرسنال، چندان به خدمت گرفته نشد اما در فصل ۴-۲۰۰۳، به دلیل مصدومیت‌های پی در پی هافبک‌های آرسنال، بیشتر به میدان رفت. سِسک در سال ۲۰۰۳ به تیم زیر هفده سال اسپانیا دعوت شد و در همان سال در کشور فنلاند، برای این تیم به میدان رفت. او به دلیل بازی‌های فوق العاده برای تیم آرسنال، در سال ۲۰۰۶ به تیم بزرگ سال اسپانیا دعوت شد تا در جام جهانی ۲۰۰۶، برای این تیم به میدان برود.

سابقهٔ حضور در باشگاه‌ها

سال‌های اولیه

فابرگاس در ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۳ به تیم لندنی آرسنال پیوست. او بازهم به دلیل سنّ کم وارد تیم اصلی (بزگ سال) نشد ولی مصدومیت‌های پی در پی هافبک‌های کلیدی آرسنال، همچون پاتریک ویرا و اِدو، باعث شد که آرسن ونگر سرمربی آرسنال، او را به خدمت بگیرد. سِسک در ۲۳ اکتبر همان سال با بازی در مقابل تیم رودِر هام یونایتد، با ۱۶ سال و ۱۷۷ روز سن، جوان‌ترین بازیکن تاریخ آرسنال شناخته شد. وی همچنین با گلزنی در بازی با تیم ولوِرهمپتون در جام حذفی انگلستان، که به برد ۱-۵ آرسنال انجامید، نام خود را به عنوان جوان‌ترین گلزن این تیم در تاریخ تیم آرسنال، ثبت کرد. در همان سال فابرگاس با تیم آرسنال، قهرمان لیگ انگلستان شد ولی به دلیل بازی نکردن در این لیگ، مدالی دریافت نکرد. فابرگاس در فصل ۵-۲۰۰۴، برای اولین بار، به دلیل مصدومیت‌های پاتریک ویرا، اِدو و گیلبرتو سیلوا در لیست یازده نفرهٔ آرسن ونگر قرار گرفت. وی به عنوان جوان‌ترین بازیکن تاریخ لیگ انگلستان شناخته شد و با بازی‌های درخشان در مقابل تیم هایی همچون بلک بِرن و منچستر یونایتد، پاتریک ویرا و دیگر هافبک‌های وسط تیم آرسنال را نیمکت نشین کرد! فابرگاس جوان، در جام باشگاه‌های اروپا هم به میدان رفت و با گلزنی در برابر تیمروزِنبورگ، نام خود را به عنوان دومین جوانترین گلزن تاریخ این جام ثبت کرد. وی در جمع یازده نفرهٔ تیم آرسنال که با شکست تیم منچستر یونایتد قهرمان جام حذفی سال ۲۰۰۵ شد، حضور داشت.

پیوستن به یازده نفر اصلی تیم آرسنال

با ترک پاتریک ویرا در سال ۲۰۰۶ از تیم آرسنال و پیوستن به تیم یوونتوس، فرانسِسک فابرگاس به جای این بازیکن به خدمت گرفته شد. هیچ کس در آن زمان فکر نمی‌کرد که او با سن کم بتواند در جمع یازده نفرهٔ اصلی آرسنال دوام بیاورد اما او با درخشش در بازی‌های جام قهرمانان اروپا و لیگ انگلستان کیفیت بازی خود را به همگان نشان داد. فرانسِسک در بازی با تیم یوونتوس ایتالیا، در مقابل یار قدیمی خود، پاتریک ویرا قرار گرفت. او در مقابل تکل‌های خشن پاتریک دوام آورد و با ثمر رساندن یک گل و ساختن گلی دیگر برای آرسنال به موفقیت‌های خود افزود. فابرگاس با آرسنال به فینال جام قهرمانان رفت و در مقابل تیم سال‌های نوجوانی خود یعنی تیم بارسلونا قرار گرفت اما آرسنال در این بازی با نتیجهٔ ۱-۲ مغلوب این تیم شد.

فابرگاس در پایان فصل ۰۶-۲۰۰۵ با پیشنهادها زیادی از سوی تیم رئال مادرید اسپانیا رو به رو شد. آرسن ونگر، سرمربی آرسنال در یکی از مصاحبه‌های خود گفت: "فرانسسک فروشی نیست و به هیچ پیشنهادی از سوی هیچ تیمی گوش نخواهیم داد." و آرسنال با سِسک در سپتامبر ۲۰۰۶ با اینکه این بازیکن ۶ سال دیگر هم با آرسنال قرارداد داشت، قراردادی ۵ ساله امضا کرد. فابرگاس دلیل رد کردن پیشنهادات دیگر و امضای قراردادی جدید را آرسن ونگر و شیوهٔ بازی آرسنال دانست.

فرانسِسک در فصل ۰۷-۲۰۰۶، تجارب بسیاری کسب کرد. او که به جمع بازیکنان اصلی تیم آرسنال پیوسته بود، در همهٔ بازی‌های لیگ انگلستان حضور داست و در مجموع با ۱۳ پاس گل به عنوان دومین بهترین پاسور لیگ معرفی شد. او در این فصل جوایز و عنوان‌های متعددی دزیافت کرد که از آن جمله می‌توان به جایزهٔ روزنامهٔ ایتالیایی توتو اِسپرت (Toto Sport) (که هر سال به بازیکن برتر سال داده می‌شود)، جایزهٔ بازیکن برتر ماه ژانویه و عنوان بهترین بازیکن فصل آرسنال، اشاره کرد به علاوه، سِسک نامزد کسب عنوان‌های بهترین بازیکن دنیا و بهترین بازیکن جوان دنیا بود اما هردوی این جوایز به کرسیتیانو رونالدو اهدا شد.

پیوستن به تیم بارسلونا

مذاکرت بارسا و آرسنال سبب شد که وی با قراردادی ۳۴ میلیون پوندی راهی بارسلونا شود.

سسک فابرگاس پیراهن شماره ۴ بارسلونا را به تن داشت.

چلسی

در ۱۲ ژوئن ۲۰۱۴ با قراردادی پنج ساله به باشگاه فوتبال چلسی پیوست.^[۱]

تیم ملی

وی با تیم ملی اسپانیا قهرمان یورو ۲۰۰۸ و ۲۰۱۲ و همچنین قهرمانی در جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی را به دست آورده است .

در تیم ملی پیراهن شماره ۱۰ را میپوشد.

در جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل در مرحله گروهی به همراه تیم ملی کشورش با کسب مقام سومی وداع زودهنگامی با جام جهانی داشت.

تیم جوانان

فرانسِسک فابرگاس در سال ۲۰۰۳، در بازی‌های جام جهانی زیر ۱۷ سال که در کشور فنلاند جریان داشت، برای تیم ملی جوانان اسپانیا به میدان رفت. تیم اسپانیا در دیدار نهایی مغلوب تیم محبوب برزیل شد ولی این موضوع از ارزش‌های سِسک کم نکرد. او با این که به عنوان هافبک در میدان حضور داشت، بهترین گلزن این تورنمنت شناخته شد و جایزهٔ بهترین بازیکن تورنمنت را هم از آن خود کرد. تیم زیر ۱۷ سال اسپانیا به همراه فرانسِسک، در جام ۲۰۰۴ اروپا نیز شرکت کرد ولی باز هم در بازی نهایی شکست خورد. سِسک به عنوان بازیکن طلایی این تورنمنت انتخاب شد.