محمدرضا حیدری

الیور کان

الیور کانجام ملت‌های اروپا ۲۰۰۴
شناسنامه
زادروز	۱۵ ژوئن ۱۹۶۹ ‏(۴۶ سال)
زادگاه	کارلسروهه، آلمان غربی
قد	۱٫۸۸ متر (۶ فوت ۲ اینچ)[۱]
پست	دروازه‌بان
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی	بازنشسته
باشگاه‌های جوانان
۱۹۷۵–۱۹۸۷	کارلسروهه
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی†	(گل)†
۱۹۸۷–۱۹۹۰	کارلسروهه	۷۳	(۰)
۱۹۸۷–۱۹۹۴	کارلسروهه	۱۲۸	(۰)
۱۹۹۴–۲۰۰۸	بایرن مونیخ	۴۲۹	(۰)
مجموع		۶۳۰
تیم ملی
۱۹۹۵–۲۰۰۶	آلمان	۸۶	(۰)
افتخارات[نمایش]
*تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است.

الیور رالف کان (به آلمانی: Oliver Rolf Kahn)^[۲] کاپیتان و بازیکن پیشین تیم ملی آلمان و باشگاه فوتبال بایرن مونیخ است. کان یکی از بهترین دروازه‌بانان تاریخ فوتبال جهان است. کان که هوادارن او لقب King یا سلطان را به او داده‌اند تنها دروازه‌بانی است که به عنوان بهترین بازیکن جام جهانی را از آن خود کرده‌است.

 

 

زندگینامه

الیور کان متولد پانزدهم ژوئن ۱۹۶۹ در شهر کارلسروهه در جنوب آلمان و در نزدیکی شهر اشتوتگارت است. او از هفت سالگی رو به ورزش فوتبال آورد و در تیم نوجوانان کالسروهه مشغول به بازی شد. او هرگز به تیم ملی جوانان دعوت نشد. سپس او از سال ۱۹۹۰ کار خود را در بوندس لیگا آغاز کرد و در سطح اول فوتبال آلمان شروع به فعالیت کرد. نخستین موفقیت او، رسیدن با تیم کارلسروهه به مرحله نیمه نهایی جام یوفا در سال ۱۹۹۳ بود. او با بازیهای خود و نوع خاص دروازه بانی اش همه را در آن مقطع زمانی در لیگ آلمان متعجب کردو در سال ۱۹۹۴ لقب «دروازه‌بان سال» را به خود اختصاص داد. تا اینکه در نهایت برای حضور در رقابتهای جام جهانی ۱۹۹۴ آمریکا به تیم ملی آلمان دعوت شد. ولی در تیم ملی دروازه‌بان سوم بود و سنگربان اول آلمان‌ها در آن سالها بدو ایگنر بود و کان هرگز نتوانست در جام هانی ۱۹۹۴ آمریکا به میدان برود. اما پس از بازگشت از جام جهانی و در شرایطی که مدت زمانی به آغاز فصل جدید بوندس لیگا باقی نمانده بود او در آغاز فصل ۹۵-۱۹۹۴ با پیشنهاد باشگاه باواریایی بایرن مونیخ مواجه شد. او با مبلغ پنج میلیون مارک بی درنگ از باشگاه کارلسروهه که از دوران کودکی در آن عضویت داشت به سمت مونیخ حرکت کرد و به قرمزهای باواریا پیوست. این مبلغ تا آن زمان در بوندسلیگا برای هیچ دروازه‌بانی پرداخت نشده بود.
 

او در سال ۱۹۹۵ دروازبان دوم آلمانها و رقیب اصلی آندریاس کوپکه بود. بایرنی‌ها در سال ۱۹۹۹ به خاطر الیور کان ستارهٔ تیم، در لیگ قهرمانان اروپا درخشیدند. اما در فینال مسابقات و در وقت اضافه با دریافت دو گل از منچستر یونایتد در حالی که تا دقیقه ۹۰ یک بر صفر بیش بودند بازی را واگذار کردند. الیور کان بعدها گفته بود که: «شوک بارسلونا را تا مدت‌ها نتوانستم فراموش کنم».
بایرن بعد از آن در سال ۲۰۰۱ توانست به لطف الیور کان بار دیگر در بازی نهایی حضور یابد و این بار در ضربات پنالتی بر «والنسیا» غلبه و جام قهرمانی را تصاحب کند. کان با دفع سه پنالتی، ستاره آن مسابقه لقب گرفت.
آلمان‌ها در جام جهانی ۲۰۰۲ توانستند مقام دوم را کسب کنند که این را مدیون ستارهٔ پرفروغ خودالیور کان بودند. الیور کان در جام جهانی ۲۰۰۲ به عنوان اولین دروازه‌بان جایزهٔ بهترین بازیکن جام (توپ طلای آدیداس) را تصاحب کرد.
الیور کان در ماه اکتبر سال ۲۰۰۸ رسماً با انجام بازی خداحافظی کنارگیری خود را از فوتبال اعلام کرد. در این بازی تمامی بازی کنان سابق تیم بایرمونیخ و تیم ملی آلمان حضور داشتند و تماشاگران زیادی نیز به الیانس ارنای شهر مونیخ امده و الیور کان دروازه بان اسطوره‌ای این تیم را تشویق کردند.

دانستنی‌های درباره وی

کان در روز سوم مارس ۲۰۰۱ در بازی نهایی با هانزاروستوک در حالی که بایرن۲-۳ از حریف خود عقب بود به خط حمله تیمش اضافه شد و روی ضربه ارسالی کرنر با مشت توپ را وارد دروازهٔ هانزا کرد ولی داور کارت زرد دوم را به وی نشان داد و کان گریه کنان زمین را ترک کرد.

 

قبل از آغاز اولین دیدار فصل ۲۰۰۷-۲۰۰۶ در مقابل آرمینیا بیلفلد میشاییل رنسینگ با یک شوت تمرینی صورت الیور کان مورد اصابت قرار داد، رنگ پریدگی و تورم صورت او اجازه حفاظت از دروازه را به او نمی‌داد، بایرن با رنسینگ آن بازی را۲-۰ پیروز شد.

در یکی از فصول نا موفق بایرن یکی از خبرنگاران حاضر در کنفرانس از الیور کان در مورد احساسش نسبت به کمبودهای موجود در بایرن سوال میکنه که کان در جواب به او می‌گوید: توپها! توپها! ما به توپها نیاز داریم، اگه منظورم رو می‌فهمی؟

کان در دوران بازیگری فرد خوش اخلاقی نبود و به طور مداوم با بازیکنان حریف و خودی درگیری لفظی و فیزیکی داشت که همین خصوصیت، او را از بقیه دروازبانان دنیا متمایز می‌کرد.

رونالدو مهاجم سابق تیم ملی برزیل دربارهٔ او گفته:وقتی در مقابل او قرار می‌گیرم نصف توانم را از دست می‌دهم.

کان در یک مصاحبه بعد از جام جهانی ۲۰۰۶ اعلام کرد تجربه‌ای که در این جام روی نیمکت به دست آوردم در بیست سال بازی و تمرین مداوم کسب نکرده بودم.

کان اولین و آخرین دروازبانی است که جایزه بهترین (بازیکن) جام جهانی را بدست آورده.(۲۰۰۲)

وی در یک مصاحبه جنجالی اعلام کرد خوشحالم که در فینال جام جهانی ۲۰۰۲ آن اشتباه را انجام دادم در غیر این صورت زندگیم تباه شده بود. او اعلام کرد تا قبل از این اشتباه تمرینات مکرر جسمی و ذهنی انجام می‌داده که بسیاری از آنها بی دلیل و اضافی بوده‌اند. او در ادامه خاطرنشان کرد اگر من آن اشتباه راانجام نمی‌دادم پس به من ثابت می‌شد که کارهایم صحیح هستند و من به آنها ادامه می‌دادم و چیزهای دیگری که در دنیا وجود داشت را فراموش می‌کردم.

پدرش والف کان بازیکن تیم ملی جوانان آلمان و همبازی سپ مایر بوده

کان از سن ۵ سالگی تا ۳۸ سالگی زیر نظر سپ مایر تمرین می‌کرد

پدرش در مورد او می‌گوید وقتی بچه بود روزهای یکشنبه (در آلمان یکشنبه‌ها تعطیل است) مرا از خواب بیدار می‌کرد و مرا وادار به تمرین کردن با خود می‌کرد.

در جواب خبرنگار یوفا که در مورد چگونه دروازبان شدنش از وی پرسید اینگونه جواب داد:یکروز پدر بزرگم به خانه ما آمد ومن دیدم که یک ست کامل از لوازم سپ مایر برایم خریده‌است. آن روز تصمیم گرفتم دروازبان شوم.

وی لقب پیروزمندترین بازیکن تاریخ بوندسلیگا را یدک می‌کشد.

کان در یک جلسه تمرینی، از ۱۰ پنالتی سپ مایر، ۹ پنالتی را مهار کرد و همگان برای او هورا می‌کشیدند. اما پس از این تمرین کان که ناراحت به نظر می‌رسید، در فکر آن ضربه‌ای بود که نتوانست مهار کند.

کان با مهار ضربه پنالتی یاران والنسیا، باعث قهرمانی بایرن مونیخ در سال ۲۰۰۱ در ضربات پنالتی شد.

کان در نهم ژوئیه ۲۰۱۱ برای بار دوم ازدواج کرد.^[۳]

افتخارات

همراه باشگاه

• بوندس لیگا: ۱۹۹۷، ۱۹۹۹، ۲۰۰۰، ۲۰۰۱، ۲۰۰۳، ۲۰۰۵، ۲۰۰۶، ۲۰۰۸
• جام حذفی فوتبال آلمان: ۱۹۹۸، ۲۰۰۰، ۲۰۰۳، ۲۰۰۵، ۲۰۰۶، ۲۰۰۸
• لیگا پوکال: ۱۹۹۷، ۱۹۹۸، ۱۹۹۹، ۲۰۰۰، ۲۰۰۴، ۲۰۰۷
• جام یوفا: ۱۹۹۶
• لیگ قهرمانان اروپا: ۲۰۰۱
• جام بین قاره‌ای: ۲۰۰۱

همراه تیم ملی آلمان

• قهرمانی در جام ملت‌های اروپا: ۱۹۹۶
• جام جهانی فوتبال دوم: ۲۰۰۲
• سوم جام جهانی: ۲۰۰۶

افتخارات شخصی

• بهترین بازیکن بازی: برای عملکرد فوق العاده در دیدار فینال لیگ قهرمانان اروپا, ۲۰۰۱
• بهترین دروازه‌بان جهان فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال -اول: ۱۹۹۹، ۲۰۰۱، ۲۰۰۲
• بهترین دروازه‌بان جهان فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال - دوم: ۲۰۰۰
• بهترین دروازه‌بان جهان فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال - سوم: ۲۰۰۳
• بهترین دروازه‌بان جهان فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال - چهارم: ۲۰۰۴
• بهترین دروازه‌بان اروپا: ۱۹۹۹، ۲۰۰۰، ۲۰۰۱، ۲۰۰۲
• مرد سال فوتبال آلمان: ۲۰۰۰، ۲۰۰۱
• مرد سال فوتبال جهان: دوم، ۲۰۰۲
• بوندسلیگا بهترین دروازه بان: ۱۹۹۴، ۱۹۹۷، ۱۹۹۸، ۱۹۹۹، ۲۰۰۱
• توپ طلای جام جهانی:۲۰۰۲ ۲۰۰۲
• بهترین دروازه بان جام جهانی: ۲۰۰۲
• جایزه بازی جوانمردانه یوفا: ۲۰۰۱
• جایز ورزشی نشریه بیلد: ۲۰۰۶

یورگن کلینزمان

شناسنامه
زادروز	۳۰ ژوئیهٔ ۱۹۶۴ ‏(۵۰ سال)
زادگاه	گوپینگن، آلمان غربی
قد	۱٫۸۱ متر (۵ فوت ۱۱ اینچ)
پست	مهاجم
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی	ایالات متحده (سرمربی)
باشگاه‌های جوانان
۱۹۷۲–۱۹۷۴	TB Gingen
۱۹۷۴–۱۹۷۸	SC Geislingen
۱۹۷۸–۱۹۸۱	Stuttgarter Kickers
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی†	(گل)†
۱۹۸۱–۱۹۸۴	اشتوتگارت کیکر	۶۱	(۲۲)
۱۹۸۴–۱۹۸۹	اشتوتگارت	۱۵۵	(۷۹)
۱۹۸۹–۱۹۹۲	اینتر میلان	۹۵	(۳۴)
۱۹۹۲–۱۹۹۴	موناکو	۶۵	(۲۹)
۱۹۹۴–۱۹۹۵	تاتنهام هاتسپر	۴۱	(۲۱)
۱۹۹۵–۱۹۹۷	بایرن مونیخ	۶۵	(۳۱)
۱۹۹۷–۱۹۹۸	سمپدوریا	۸	(۲)
۱۹۹۷–۱۹۹۸	→ تاتنهام هاتسپر (قرضی)	۱۵	(۹)
۲۰۰۴–۲۰۰۳	اورنج کانتی بلو ستار	۸	(۵)
مجموع		۵۱۳	(۲۳۲)
تیم ملی
۱۹۸۰–۱۹۸۱	West Germany U-۱۶	۳	(۰)
۱۹۸۴–۱۹۸۵	زیر ۲۱ سال آلمان	۸	(۳)
۱۹۸۷–۱۹۸۸	West Germany Olympic	۱۴	(۸)
۱۹۸۷–۱۹۹۸	آلمان	۱۰۸	(۴۷)
دوران مربیگری
۲۰۰۴–۲۰۰۶	آلمان
۲۰۰۸–۲۰۰۹	بایرن مونیخ
۲۰۱۱–	ایالات متحده
افتخارات[نمایش]
*تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است.

یورگن کلینزمان (به آلمانی: Jürgen Klinsmann) (زادهٔ ۳۰ ژوئیه ۱۹۶۴ در گوپینگن بادن-وورتمبرگ) مهاجم اسبق و مربی سابق فوتبال آلمان است.

 

 

دوران کودکی

شهر کوچک گوپینگن واقع در جنوب بادن-وورتمبرگ زادگاه یورگن است، شهری که تمام خاطرات بچگی او مربوط به آن جاست. یورگن مانند خیلی از کودکان آن زمان آلمان با فوتبال در کوچه و خیابان آشنا شد، ۸ ساله بود که برای تیم محله‌شان فوتبال بازی می‌کرد جالب این که او روزها درس می‌خواند و بعد از مدرسه در نانوایی پدرش مشغول به کار می‌شد تا در آن جا روش پخت نان را فرا گیرد ولی اشتیاق به فوتبال والبته تشویق‌های والدینش هرگز مانع جدایی او از ورزش محبوبش نشد روزی دو ساعت آن هم در سخت‌ترین شرایط به تدریج از او یک پدیده می‌ساخت پدیده‌ای که بدها به یکی از جاودانه‌ترین ستارگان فوتبال آلمان و جهان بدل شد.

عرصۀ باشگاهی

اشتوتگارت کیکرز

یورگن تا ۱۷ سالگی همچنان به صورت آماتور فعالیتش را در فوتبال ادامه داد تا اینکه وی در ۱۷ سالگی به تیم اشتوتگارت کیکرز در لیگ دسته دوم المان ملحق شد. در ابتدای کارش از سوی مربی تیم در همه پستها بازی گرفته شد (به جز دروازبانی). یورگن در ۶۱ بازی با پیراهن اشتوتگارت کیکرز موفق شد ۲۲ بار گلزنی کند وی همچنین در سال ۱۹۸۳ با به ثمر رساندن ۱۹ گل به عنوان آقای گل مسابقات دستهٔ دوم انتخاب شد تا همین عامل موجب بازشدن راهی به سوی ترقی برای او شود.

اشتوتگارت

 

درسال ۱۹۸۴ وی به تیم اشتوتگارت می‌پیوندد و در اولین فصل حضور خود ۱۵ بار دروازهٔ حریفان را باز می‌کند. او در همین سال به عضویت تیم نوجوانان آلمان در می‌آید در سال ۱۹۸۶ کلینزمان در یک بازی ۵ گل به ثمر می‌رساند پیش از او تنها ده بازیکن موفق به کسب چنین افتخاری شده بودند در سال ۱۹۸۸ با به ثمر رساندن ۱۹ گل به عنوان بهترین گلزن بوندس لیگا معرفی می‌شود وی در همین سال به عنوان مرد سال فوتبال آلمان انتخاب شد در سال ۱۹۸۹ تیم اشتوتگارت با کلینزمان به فینال جام یوفا می‌رسد اما یاران مارادونا با شکست دادن این تیم قهرمانی را جشن می‌گیرند.

اینتر میلان

پس از درخشش در المپیک ۱۹۸۸ سران اینتر میلان دست به خرید ستارگان آلمانی زدند. آن ها کلینزمان، لوتار ماتئوس، آندریاس برمه، را به عنوان شاه مهره در اختیار گرفتند و موفق شدند که در سال ۸۹ فاتح اسکودتو گردند. در سال ۱۹۹۰ کلینزمان خود را به سرعت با شرایط فوتبال ایتالیا وفق می‌دهد و ۱۳ گل برای اینتر به ثمر می‌رساند. بعد از جام جهانی ۱۹۹۰، وی و تیم اینتر فاتح جام یوفا شدند و این اولین افتخار بزرگ باشگاهی او به شمار می‌رفت. ۹۵ بازی و ۳۴ گل آمار نسبتاً خوبی برای او بود.

موناکو

کلینزمان بعد از اینتر راهی تیم موناکو شد و در اولین حضورش، موناکو به مقام دومی لیگ ۱ فرانسه رسید. پس از رسوایی رشوه خواری‌های المپیک مارسی و پس از رد صلاحیت، موناکو به مقام اولی لیگ رسید و در لیگ قهرمانان سال بعد جایگزین مارسی شد. به لطف گلزنی‌های کلینزمان موناکو به نیمه نهایی رفت اما در مقابل آ ث میلان شکست خورد، کلینزمان با ۴ گل زده در لیگ قهرمانان بهترین گلزن موناکو بود. فصل ۱۹۹۴–۱۹۹۳ همراه با مصدمیت بود و موناکو به مقامی بهتر از ۹ دست نیافت و کلینزمان شروع به انتقاد از نگرش تک مهاجم بازی کردن تیم کرد و سال بعد دست به اقدامی مهم زد. اقدامی که بعداً موجب آشتی ساکسونها با ژرمنها شد.

تاتنهام هاتسپر

محبوبترین آلمانی انگلیس!

کلینزمان در سال ۱۹۹۴ راهی جزیره مه آلود و پایتخت همیشه بارانی شد تا برای سفیدپوشان تاتنهام بازی کند. انگلیسی‌ها که بر سر بسیای از مسایل همیشه با آلمان‌ها نزاع داشته و دارند! با انواع و اقسام توهین‌ها پذیرای این تازه‌وارد به کشورشان بودند. یکی از ورزشی نویسهای روزنامه گاردین عنوان مقاله جنجالی اش را چنین تیتر زد: چرا ما از کلینزمان متنفریم!^{[نیازمند منبع]}

اما کلینزمان همیشه با خوش رویی و رفتار موقر و با گلزنیهایش پاسخ ساکسونها را می‌داد تا این که آخر فصل به عنوان مرد سال فوتبال لیگ جزیره انتخاب شد. همان روزنامه نگار روزنامه گاردین این بار در مدح او نوشت: چرا ما عاشق کلینزمان هستیم!^{[نیازمند منبع]}

حتی تدی شرینگام کلینزمان را به عنوان الگوی ورزشی خود خواند^{[نیازمند منبع]} اما این پایان قصه کامیابی‌های کلینزی نبود. وی وقتی که اعلام کرد قصد ترک لندن و بازگشت به وطن را دارد، با خیل عظیم هوادارانش مواجه شد که از او می‌خواستند تا در لندن بماند، اما کلینزمان با احترام به همه آنها راهی باواریا شد تا بار دیگر شاگردی قیصر فوتبال را بکند.

بایرن مونیخ

سال ۱۹۹۶ سالی پربار برای کلینزمان بود. تیم بایرن مونیخ با بهره جستن از مهاجمی مثل او در کنار پاپن فرانسوی و لوتار ماتئوس هم فاتح بوندسلیگا شد و هم قهرمان جام یوفا. کلینزمان در آن سال ۱۵ بار برای بایرن در اروپا گل زد تا رکوردی جاودانه را از خود به یادگار بگذارد، مجموع ۱۵ گل در ۱۲ بازی رکوردی که هنوز شکسته نشده است.

سال‌های پایانی

وی پس از آن راهی ایتالیا شد و سال‌های پایانی بازی اش را در سمپدوریا گذراند و سپس به طور قرضی به تاتنهام رفت و تیم با او از سقوط به دسته پایین‌تر نجات پیدا کرد و در سال ۱۹۹۸ با بازی در برابر ساوتهمپتون در روز پایانی لیگ برتر در کنار دوستان نزدیک و هوادارانش از مستطیل سبز خداحافظی کرد.

عرصهٔ ملی

در سال ۱۹۸۷ وی همراه با تیم ملی فوتبال آلمان به آمریکای جنوبی سفر می‌کند و اولین بازی ملی خود را مقابل برزیل انجام می‌دهد. این بازی با نتیجهٔ ۱–۱ به پایان رسید. کلینزمان همراه با تیم ملی آلمان بازی‌های خوبی را در جام ملت‌های اروپا سال ۱۹۸۸ انجام می‌دهد و همراه با تیم المپیک این کشور در سئول مدال برنز المپیک را دریافت می‌کند. وی در این سال به عنوان مرد سال فوتبال آلمان انتخاب شد.

جام جهانی ۱۹۹۰

جام جهانی ۱۹۹۰ در سرزمین چکمه برگزار شد و این ژرمن‌ها بودند که توانستند بر بام جهان بایستند. کلینزمان در این سال با تیم پر ستارهٔ آلمان با شکست آرژانتین و دیگو مارادونا در فینال جام را در ایتالیا نصیب خود می‌کنند و قهرمان جهان می‌شوند کلینزمان دراین جام ۳ گل زد در همین سال کلینزمان بعد از زلزله رودبار و منجیل با مردم مصیبت زده این شهرها ابراز همدردی کرد و جزء معدود فوتبالیست‌های حرفه‌ای بود که برای کمک به مردم این منطقه گام برداشت البته فدراسیون فوتبال ایران در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه و پیش از بازی ایران و آلمان با اهدای تابلو فرش به کلینزمان حرکت انسان دوستانه او را پاسخ داد.

جام ملت‌های اروپا ۱۹۹۲

در سال ۱۹۹۲ در جریان رقابت‌های جام ملت‌های اروپا در سوئد نیمکت نشین می‌شود اما پس از مصدومیت رودی فولر بار دیگر به ترکیب اصلی تیم راه می‌یابد. آلمان به دیدار فینال راه می‌یابد اما در مقابل تیم شگفتی‌ساز دانمارک شکست می‌خورد.

جام جهانی ۱۹۹۴

جام جهانی ۱۹۹۴ با درخشش یورگن در مرحله گروهی آغاز شد. او در سه باز گروهی چهار گل زد و سبب صعود تیمش به مرحله یک‌هشتم شد. در مقابل بلژیک یکی از گل های تیمش را زد و در پیروزی ۳–۲ درمقابل بلژیک تأثیر گذار بود. اما در یک چهارم ژرمن ها با شکست برابر بلغارستان راهی خانه شدند. کلینزمان با ۵ گل زده بهترین مهاجم آلمان در جام بود و در همین سال به عنوان مرد سال فوتبال آلمان انتخاب شد.

جام ملت‌های اروپا ۱۹۹۶

در جام ملت‌های اروپا ۱۹۹۶ آلمان با کاپیتانی کلینزمان با پیروزی در مقابل دیدگان ۷۶۰۰۰ تماشاچی ورزشگاه ومبلی انگلستان در ضربات پنالتی انگلیس را می‌برد و در فینال با دو گل الیور بیرهوف در مقابل تک گل پاتریک برگر چک را شکست می‌دهد. تیم ملی آلمان موفق شد برای سومین بار فاتح جام ملت‌های اروپا شود تا کاپیتان کلینزمان جام خوش نقش اروپا را از دستان ملکه انگلستان دریافت کند. کلینزمان با ۳ گل زده بهترین گل زن تیمش بود.

جام جهانی ۱۹۹۸

جام جهانی ۹۸ با گلزنی های یورگن و الیور بیرهوف آغاز شد ولی آلمان در مرحله یک‌ چهارم مغلوب کرواسی می‌شود. خیره به نقطه‌ای نامعلوم، مغموم و ناراحت در حالی که پیراهن حریف که در پایان بازی عوض کرده بود را روی شانه‌اش انداخته و به رختکن باز می‌گشت.

این آخرین حالت یورگن کلینزمان مهاجم سابق تیم ملی آلمان است که علاقه‌مندان از او در ۴ ژوئیه ۱۹۹۸ و در استادیوم لیون به خاطر دارند. حالتی که با دوران پرافتخار بازیگریش همخوانی نداشته است. شکست ۳ بر صفر مقابل کرواسی در مرحله یک چهارم پایانی جام جهانی ۹۸ پایانی ناامیدکننده برای ژرمن‌ها در آن سال بود. اما به هر حال زندگی باید بگذرد و اکنون کلینزمان به عنوان دومین نفر از مهاجمان بزرگ فوتبال آلمان در دهه قبل، بعد از رودی فولر عنان کار تیم ملی را بر عهده گرفته و در اندیشه بازسازی تیمی مقتدر برای جام جهانی ۲۰۰۶ به میزبانی کشورش است.

سال‌های مربیگری

تیم ملی المان

کلینزمان از ۲۶ ژوئیه ۲۰۰۴ و زمانی که ۴۰ سال داشت از سوی فدراسیون فوتبال آلمان به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال این کشور منصوب شد و به همراه الیور بیرهوف و یوآخیم لو تصمیم گرفت تا تیم ملی آلمان را در کشور خودش قهرمان جهان کند..

 

به جرات می‌توان گفت یورگن کلینزمان به عنوان یک مربی در کنار زمین فعالیتش کمتر از بازیکنان نبود. حرکاتی که در زمان شادی به هنگام گل زدن تیم یا حرکاتی که در زمان ناراحتی و افسوس به خاطر گل خوردن انجام می‌داده بسیار معروف است. کمتر مربی بوده که بتواند به اندازه کلینزمان به هوا بپرد یا تک تک بازیکنان را بعد از بازی بغل و سرشان را نوازش کند. کمتر مربی بوده که وقتی توپ به بیرون زمین می‌رفته به دنبال توپ برود و آن را به بازیکنان بدهد. او پس از اینکه با تیم جوان آلمان توانست در مقابل برزیل بازی را با نتیجه مساوی یک بر یک به پایان برساند توانست تیم ملی آلمان را در مقابل تیم ملی اتریش پیروز از زمین بیرون آورد. سرمربی تیم ملی فوتبال آلمان چند ماه مانده به برگزاری مسابقات جام جهانی ۲۰۰۶ مورد انتقادات شدید از سوی رسانه‌ها، سیاستمداران و ورزش دوستان قرار گرفت. بخصوص پس از شکست ۴ بر ۱ تیمش در مقابل تیم ملی ایتالیا در اول مارس ۲۰۰۶ در معرض انتقادات بیشتری قرار گرفت. در جام جهانی ۲۰۰۶، عملکرد تیم کلینزمان باعث خاموش شدن منتقدان شد ۳ برد در دور اول برابر کاستاریکا و لهستان و اکوادور و سئود به عنوان تیم اول، پیروزی ۰–۲ در مقابل سوئد در مرحله یک هشتم نهای و شکست آرژانتین در در ضربات پنالتی با حساب ۴–۲، در نیمه نهایی در روز ۴ ژوئیه در مقابل ایتالیا در ۹۰ فوتبال به نتیجه ۰–۰ رسیدند و در دو وقت اضافه ۱۵ دقیقه با نتیجه ۲–۰ مغلوب ایتالیا شدند و در بازی رده‌بندی با پیروزی ۳–۱ در برابر پرتقال به مقام سومی قناعت کردند. یورگن کلینزمان در ۱۲ ژوئیه ۲۰۰۶ در حالی که آلمان را به مقام سومی جهان در جام جهانی ۲۰۰۶ رساند، استعفاء داد این در حالی بود که همه از او خواهش می‌کردند در سمت خود باقی بماند همان‌هایی که در ماههای اولیه کار کلینزمان در روزنامه‌ها تیتر زدند: کلینزمان قاتل است! کلینزمان در حالی که تیم ملی فوتبال آلمان روزهای بسیار بدی را می‌گذراند توانست با مربیگری خوبش آلمان را به یکی از بهترین تیم‌های فوتبال جهان تبدیل کند. تیمی که بیشتر بازیکنان آن جوان و زیر ۲۲ سال می‌باشند. با مربیگری یورگن کلینزمان، لوکاس پودولسکی بهترین بازیکن جوان جام جهانی و میروسلاو کلوزه آقای گل در این رقابتها شد. او حتی بعد از استعفاء نیز حمایت خود را از تیم ملی فوتبال آلمان قطع نکرد و با حمایت او، میشائیل بالاک به تیم چلسی پیوست.

بایرن مونیخ

یورگن در ژوئیه ۲۰۰۸ به عنوان سرمربی بایرن مونیخ انتخاب می‌شود و در لیگ قهرمانان نتایج خوبی می‌گیرد. بایرن در دور اول به عنوان تیم اول صعود می‌کند و در یک هشتم نهای نتیجه‌ای شگفت‌انگیز ۵–۰ در دور رفت و ۷–۱ در دور برگشت و در مجموع ۱۲–۱ اسپورتینگ لیسبون را شکست می‌دهد اما در مقابل تیم آماده بارسلونا در نیوکمپ ۴–۰ مغلوب و در دور برگشت در آلیانز به نتیجه ۱–۱ و در مجموع ۵–۱ حذف می‌شود. در بوندس لیگا تیم فوتبال بایرن مونیخ در ورزشگاه خانگی آلیانز آرنا مقابل شالکه ۰۴ تن به شکست یک بر صفر می‌دهد و نمی‌تواند خواست های سران بایرن را بر آورده کند و با توجه به شکست تیم در مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا برابر بارسلونا باشگاه بایرن مونیخ یورگن کلینزمان را تنها پس از یک فصل حضور در این تیم، از سمت سرمربیگری تیم فوتبال این باشگاه برکنار کرد.

تیم ملی آمریکا

کلینزمان از سال ۲۰۱۱ سرمربی تیم ملی فوتبال ایالات متحده است.^[۱]

زندگی شخصی

او ساکن جنوب کالیفرنیا است،^[۲] همسرش Debbie Chin یک آمریکایی چینی-تبار است، و مفسر ورزشی فوتبال شبکه‌ای اس پی ان آمریکا است.^[۳]

افتخارات

 

شخصی

• مرد سال فوتبال آلمان: ۱۹۸۸؛۱۹۹۴
• مرد سال فوتبال لیگ جزیره: ۱۹۹۵
• آقای گل بوندسلیگا: ۱۹۸۸
• آقای گل جام یوفا: ۱۹۹۶

باشگاهی

• قهرمان سوپرجام ایتالیا:۱۹۸۹
• قهرمان جام یوفا: ۱۹۹۶;۱۹۹۱
• قهرمان بندسلیگا: ۱۹۹۷
• قهرمان جام حذفی المان: ۱۹۹۷

ملی

• مسابقات قهرمانی فوتبال اوپا: قهرمان ۱۹۹۶
• مسابقات قهرمانی فوتبال اوپا: نائب قهرمان ۱۹۹۲
• مسابقات قهرمانی فوتبال جهان: قهرمان ۱۹۹۰

فرانتس بکن‌باوئر
Franz Beckenbauer

Beckenbauer in ۲۰۰۸.
شناسنامه
نام کامل	Franz Anton Beckenbauer
زادروز	۱۱ سپتامبر ۱۹۴۵ ‏(۶۹ سال)
زادگاه	مونیخ، آلمان
قد	۱٫۸۱ متر (۵ فوت ۱۱ ۱⁄۲ اینچ)
پست	دفاع آخر
باشگاه‌های جوانان
سال‌ها	باشگاه‌ها
۱۹۵۱–۱۹۵۹	SC ۱۹۰۶ München
۱۹۵۹–۱۹۶۴	جوانان بایرن مونیخ
مجموع		۵۸۷	(۸۱)
تیم ملی
سال‌ها	تیم	بازی‌ها†	(گل‌ها)†
۱۹۶۴	جوانان آلمان غربی	۳	(۳)
۱۹۶۵	ب آلمان غربی	۲	(۰)
۱۹۶۵–۱۹۷۷	آلمان	۱۰۳	(۱۴)
دوران مربیگری
Years	Team
۱۹۸۴–۱۹۹۰	آلمان
۱۹۹۰–۱۹۹۱	المپیک مارسی
۱۹۹۳–۱۹۹۴	بایرن مونیخ
۱۹۹۶	بایرن مونیخ
افتخارات[نمایش]

فرانس بِکِن‌باوِر (به آلمانی: Franz Beckenbauer)، فوتبالیست، مربی و یکی از رئیسان فدراسیونی و باشگاهی آلمان است. او در کشورش با نام قیصر (آلمانی:Kaiser) مشهور شده است و این لقب را مدیون توانایی‌هایی است که برای فوتبال آلمان انجام داده است. بکن باور را بعد از پله بهترین بازیکن تمام ادوار و بهترین مدافع تاریخ فوتبال به حساب می اورند. فرانس از موفقترین و معروفترین مدیران فوتبالی جهان به شمار می‌آید.

 

 

زندگی و افتخارات

 

بکن‌باور در ۱۱ سپتامبر ۱۹۴۵ در مونیخ متولد شد. او سال ۱۹۵۴ هنگامی که تنها نُه سال داشت، فوتبال حرفه‌ای خود را در باشگاه اس سی مونیخ، آغاز کرد. او سال ۱۹۵۸ به تیم بایرن‌مونیخ رفت که در آن زمان دومین باشگاه بزرگ شهر مونیخ بود.

بکن‌باور اولین بازی خود برای تیم ملی آلمان را ۲۶ سپتامبر ۱۹۶۵ انجام داد و اولین بازی‌اش در جام جهانی سال ۱۹۶۶ بود.

برای اولین بار در زمان او، باشگاه بایرن‌مونیخ سال ۱۹۶۶ موفق شد جام باشگاه‌های برتر آلمان را صاحب شود. این باشگاه در سال آینده‌اش، یعنی سال ۱۹۶۷ نیز موفق به کسب همین عنوان شد و از این گذشته، در همین سال جام باشگاه‌های برتر اروپا را نیز حتی به دست آورد.

بکن‌باور سال ۱۹۷۱، کاپیتان تیم ملی کشورش، یعنی آلمان غربی شد. سال ۱۹۷۲، آلمان غربی توانست برنده جام ملت‌های اروپا شود و سال ۱۹۷۴، بکن‌باور توانست برای وطنش نیز جام جهانی را به ارمغان بیاورد.

بکن‌باور سال ۱۹۷۷، بایرن مونیخ و همچنین تیم ملی را ترک کرد و به بازی در باشگاه نیویورک کوسموس در جام قهرمانی آمریکای شمالی پرداخت. او بین سالهای ۱۹۸۰-۱۹۸۲ نیز در هامبورگر اس فا بازی می‌کرد.

او بین سالهای ۱۹۸۴-۱۹۹۰، سرمربی تیم ملی آلمان شد؛ و سالهای ۱۹۹۴ و ۱۹۹۶، همین سمت را در باشگاه بایرن‌مونیخ به دست آورد.

از این گذشته، فرانس بکن‌باور تدارک‌دهنده و همچنین تهیه‌کننده اساسیِ بازیها در جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶ به شمار می‌آید. موسسه خیریه‌ای نیز به نام او و از طرف خودش، به منظور کمک به معلولین و سایر محتاجان دیگر تأسیس شده است.

افتخارها

شخصی

• مرد سال فوتبال آلمان: ۱۹۶۶،۱۹۶۸،۱۹۷۴،۱۹۷۶
• مرد سال فوتبال اروپا: ۱۹۷۲،۱۹۷۶
• جام جهانی ۱۹۶۶: ۱۹۶۶

باشگاهی

• بایرن مونیخ
  • بوندس لیگا

قهرمان در سالهای:۱۹۶۸،۱۹۷۱،۱۹۷۲،۱۹۷۳،۱۹۷۴

• • جام حذفی

قهرمان در سالهای:۱۹۷۳،۱۹۷۴،۱۹۷۵،۱۹۷۶

• • لیگ قهرمانان اروپا

قهرمان در سالهای:۱۹۷۴،۱۹۷۵،۱۹۷۶

• • جام باشگاهای جهان:۱۹۷۶

تیم ملی فوتبال آلمان

• جام جهانی فوتبال
  • قهرمان جهان ۱۹۷۴
  • نائب قهرمان جهان ۱۹۶۶
  • سوم جهان ۱۹۷۰
• جام ملتهای اروپا
  • قهرمان اروپا ۱۹۷۲
  • نائب قهرمان ۱۹۷۶

به عنوان سرمربی

• جام جهانی فوتبال
  • ۱۹۹۰ قهرمان جهان
  • ۱۹۸۶ نائب قهرمان جهان
• بوندس لیگا
  • ۱۹۹۳-۱۹۹۴ قهرمان
• جام اتحادیه اروپا
  • ۱۹۹۶ قهرمان جام یوفا

زین‌الدین زیدان

پرتره زیدان
شناسنامه
نام کامل	زین‌الدین یزید زیدان[۱][۲]
زادروز	۲۳ ژوئن ۱۹۷۲ ‏(۴۳ سال)[۱]
زادگاه	مارسی
قد	۱٫۸۵ متر (۶ فوت ۱ اینچ)
پست	هافبک هجومی
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی	رئال مادرید کاستیا (سرمربی)
باشگاه‌های جوانان
۱۹۸۲–۱۹۸۳	سنت هنری
۱۹۸۳–۱۹۸۶	سپتمز لس والنز
۱۹۸۶–۱۹۸۹	کن
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی†	(گل)†
۱۹۸۹–۱۹۹۲	کن	۶۱	(۶)
۱۹۹۲–۱۹۹۶	بوردو	۱۳۹	(۲۸)
۱۹۹۶–۲۰۰۱	یوونتوس	۱۵۱	(۲۴)
۲۰۰۱–۲۰۰۶	رئال مادرید	۱۵۵	(۳۷)
مجموع		۵۰۶	(۹۵)
تیم ملی
۱۹۸۸–۱۹۸۹	زیر ۱۷ سال فرانسه	4	(۱)
۱۹۸۹–۱۹۹۰	زیر ۱۸ سال فرانسه	۶	(۰)
۱۹۹۰–۱۹۹۴	زیر ۲۱ سال فرانسه	۲۰	(۳)
۱۹۹۴–۲۰۰۶	تیم ملی فرانسه	۱۰۸	(۳۱)
دوران مربیگری
۲۰۱۳–۲۰۱۴	رئال مادرید (دستیار مربی)
۲۰۱۴–	رئال مادرید کاستیا
*تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است.

 

زین‌الدین یزید زیدان (زادهٔ ۲۳ ژوئن ۱۹۷۲ در مارسی، فرانسه) (ملقب به زیزو) فوتبالیست سابق فرانسوی (الجزایری‌الاصل) است که در پست هافبک بازی می‌کرد. کارشناسان زیادی بر این باور اند که زیدان یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال است. او برای تیم‌های باشگاهی همچون یوونتوس و رئال مادرید و تیم ملی فوتبال فرانسه توپ می‌زد.

زیدان در طول عمر حرفه‌ای خود سه بار به عنوان بهترین بازیکن سال جهان از سوی فیفا (در ۱۹۹۸، ۲۰۰۰ و ۲۰۰۳) انتخاب شد. او یک بار جایزهٔ بهترین بازیکن سال اروپا، یک بار جایزهٔ پرارزش‌ترین بازیکن جام باشگاه‌های اروپا و یک بار جایزهٔ بهترین بازیکن جام جهانی را دریافت کرده‌است و به قهرمانی جام جهانی، جام ملت‌های اروپا، جام باشگاه‌های اروپا، لیگ ایتالیا، و لیگ اسپانیا نائل آمده‌است و از این رو می‌توان او را از پرافتخارترین بازیکنان تاریخ دانست. او در ضمن در فینال جام جهانی (سه بار) و در فینال جام باشگاه‌های اروپا گل زده‌است. او در فرانسه رده دومین فوتبالیست تاریخ فرانسه را به خود اختصاص داده‌است.

زیدان پس از مسابقات جام جهانی ۲۰۰۶ از فوتبال خداحافظی کرد و به این ترتیب رئال مادرید آخرین تیم باشگاهی و فینال جام جهانی ۲۰۰۶ آخرین بازی حرفه‌ای او بود. در همین فینال ضربهٔ سر او به شکم ماتراتزی و کارت قرمزی که دریافت کرد، یکی از جنجالی‌ترین لحظات تاریخ زندگی‌اش را در آخرین لحظات عمر حرفه‌ای‌اش رقم می‌خورد تیم زیدان هرسال باتیم دوستان رونالدو بازی می‌کند درتیم دوستان زیدان دسایی وجود دارد

کن

زیدان برای اقامت شش هفته‌ای به کن رفت، اما سرانجام به مدت چهار سال برای بازی در سطح حرفه‌ای در این باشگاه در آنجا ماند. او که در سن چهارده سالگی برای پیوستن به کن خانواده اش را ترک کرده بود، توسط مدیر باشگاه کن jean-claude Elineau کن دعوت شده بود، تا خوابگاهی را که او با ۲۰ بازیکن دیگر به اشتراک گذاشته شده را ترک کند و برای ماندن با او و خانواده اش نزد آنها برود. زیدان بعدها گفت که در زندگی با Elineaus بود که او تعادل را پیدا کرد. زیدان اولین بازی حرفه‌ای خود را با کن در ۱۸ مه ۱۹۸۹ در سن شانزده سالگی در بازی لیگ ۱ برابر در برابر نانت انجام داد. او اولین گل خود را برای باشگاه در تاریخ ۸ فوریه ۱۹۹۱ نیز در برابر نانت در پیروزی ۲–۱ به ثمر رساند. پس از بازی در یک جشن با حضور همه بازیکنان کن، رئیس باشگاه کن Alen Pedretti، ماشینی را که به زیدان برای اولین گلش برای باشگاه را وعده داده بود به او هدیه کرد. او تا سال ۱۹۹۲ در این باشگاه بازی می‌کرد و جمعاً در ۶۵ بازی لیگ فرانسه به میدان آمد و ۶ گل به ثمر رساند. او در ۱۹۹۲ در سن بیست سالگی به بوردو، یکی از مطرح‌ترین باشگاه‌های فرانسه پیوست.

بوردو

زیدان جمعاً چهارسال از ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۶ برای بوردو بازی کرد. در این چهار سال او در ۱۵۷ بازی لیگ فرانسه شرکت داشت و ۳۲ گل به ثمر رساند.

یوونتوس

پس از چهار سال بازی در بوردو، زیدان در ۱۹۹۶ با مبلغ سه میلیون دلار به یوونتوس ایتالیا پیوست. در یوونتوس او تحت مربیگری مارچلو لیپی در کنار کسانی دیدیه دشان، الساندرو دل پیرو، و ادگار داویدز به یکی از اصلی‌ترین ستاره‌های تیم، بدل شد.

او در پنج سال بازی با یوونتوس به دو بار قهرمانی لیگ ایتالیا دست یافت و دو بار پیاپی، در سال‌های ۱۹۹۷ و ۱۹۹۸، در فینال جام باشگاه‌های اروپا به میدان آمد. (که به همراه یوونتوس هر دو را شکست خوردند).

زیدان جمعاً پنج سال، یعنی تا سال ۲۰۰۱، در یوونتوس بازی کرد. در این پنج سال ۱۵۱ بار در لیگ ایتالیا به میدان آمد و ۲۴ گل نیز به ثمر رساند.

رئال مادرید

در سال ۲۰۰۱ زیدان در یکی از مشهورترین انتقال‌های تاریخ فوتبال به رئال مادرید پیوست. رقم این انتقال، ۷۴ میلیون یورو بود که تا آن زمان در تاریخ فوتبال بی‌سابقه بود و حتی تا ۱۰ سال بعد هم هیچ بازیکنی به این مبلغ هنگفت به باشگاهی دیگر منتقل نشد. او در سال‌هایی به رئال مادرید پیوست که این تیم با جذب بزرگ‌ترین ستارگان جهان به داشتن «کهکشانی» از بازیکنان فوتبال مشهور بود. زیدان یکی از مهم‌ترین ستاره‌های این کهکشان بود و از سایر ستاره‌های نورانی آن می‌شود به کسانی چون دیوید بکهام، روبرتو کارلوس، لوئیس فیگو، رائول گونزالس و رونالدو اشاره کرد.

زیدان پنج سال آخر عمر فوتبالی خود را در رئال گذراند و جمعاً در ۱۵۵ بازی لیگ اسپانیا به میدان آمد و ۳۴ گل به ثمر رساند.

اوج دوران او با این تیم در فینال جام باشگاه‌های اروپا ۲۰۰۱–۲۰۰۲ بود. این بازی در ورزشگاه همپدن پارک، گلاسکوی اسکاتلند برگزار می‌شد و رئال مادرید و بایر لورکوزن در فینال در برابر هم قرار گرفته بودند. زیدان در این بازی گل پیروزی رئال را به ثمر رساند تا بالاخره قهرمانی جام باشگاه‌های اروپا را نیز به کارنامه‌اش اضافه کند. در ضمن گل او در این فینال از زیباترین گل‌های تاریخ فوتبال شمرده می‌شود.

زیدان در ۷ مه۲۰۰۶ آخرین بازی باشگاهی خود برای رئال مادرید (و آخرین بازی باشگاهی عمرش) را انجام داد. در این بازی که در ورزشگاه معروف سانتیاگو برنابئو انجام می‌گرفت، هم‌تیمی‌های او لباس ویژه‌ای پوشیده بودند که عنوان «زیدان، از ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۶» را بر خود داشت. هواداران رئال به گرمی از زیدان استقبال کردند. این بازی مقابل ویلا رئال بود و نهایتاً ۳–۳ مساوی تمام شد. زیدان گل دوم تیمش را به ثمر رساند. در انتهای این بازی، او پیراهنش را با خوان رومان ریکلمه، از ویارئال، تعویض کرد. تشویق شدید تماشاچیان به حدی بود که او را به گریه انداخت. همچنین بازی با همین تیم در سال ۲۰۰۵ موضوع فیلم مستندی به نام «زیدان، چهره‌ای از قرن بیست و یکم» شد.

تیم ملی فرانسه

زیدان ملیت هر دو کشور الجزایر و فرانسه را دارد و بنابراین می‌توانست برای الجزایر نیز به میدان بیاید. معروف است که عبدالحمید کرمالی، مربی وقت الجزایر، در جوانی از دعوت زیدان خودداری کرده زیرا او برای یک هافبک «به اندازه کافی سریع نیست».

به هر حال زیدان در ۱۷ اوت ۱۹۹۴ برای اولین بار در تیم ملی فرانسه ظاهر شد. در این بازی، در مقابل جمهوری چک، او در دقیقه ۶۳ به عنوان تعویضی به میدان آمد. بازی ۰–۰ مساوی بود و زیدان در وقت کمی که داشت، دو گل به ثمر رساند تا ۲–۲ تمام شود و به این ترتیب از همان ابتدا نگاه همگان را به سوی خود جلب کرد.

زیدان در سال ۱۹۹۸ به همراه تیم ملی فرانسه، میزبان جام جهانی ۱۹۹۸ بود. او در بازی دوم فرانسه (که پیروزی ۴–۰ مقابل عربستان صعودی را در پی داشت) خطای بدی روی کاپیتان عربستان، فؤاد امین، مرتکب شد و به این ترتیب کارت قرمز دریافت کرد و از دو بازی محروم شد. در آن زمان ادعا می‌شد که امین لفظی به زیدان توهین کرده‌است. زیدان در یک چهارم نهایی مقابل ایتالیا به میدان آمد و پس از این‌که بازی بعد از ۱۲۰ دقیقه به پنالتی کشید، ضربهٔ پنالتی خود را به گل تبدیل کرد. او در فینال جام مقابل برزیل به میدان آمد و با به ثمر رساندن دو گل، پایه‌گذار پیروزی ۳–۰ تیمش شد تا فرانسه برای اولین بار در تاریخ، قهرمان جام جهانی شود. دو گل او در این بازی با ضربهٔ سر به ثمر رسید که به نوبهٔ خود برای هافبکی چون او قابل توجه بود. بسیاری این بازی را نقطه عطف تاریخ زندگی زیدان می‌دانند.

دو سال بعد زیدان از اعضای تیم ملی فرانسه در یورو ۲۰۰۰ بود. او از بهترین بازی‌کنان فرانسه در این جام بود. زیدان در یک چهارم نهایی از روی ضربهٔ آزاد مستقیم دروازهٔ اسپانیا را باز کرد و در آخرین ثانیه‌های بازی نیمه نهایی با پرتغال، گل طلایی را از روی نقطه پنالتی به ثمر رساند تا نقش عمده‌ای در رسیدن تیم به فینال داشته باشد. فرانسه در فینال نیز ایتالیا را، در یکی از جنجالی‌ترین بازی‌های تاریخ اروپا، ۲ بر ۱ شکست داد تا با فتح جام جهانی ۱۹۹۸ و یورو ۲۰۰۰ به یکی از پرافتخارترین تیم‌های تاریخ بدل شود. ۳۴ سال از آخرین باری که تیمی جام جهانی و جام ملت‌های اروپا را پشت سر هم به دست آورده بود، می‌گذشت. در این هنگام بسیاری فرانسه را بزرگ‌ترین تیم فوتبال دنیا می‌دانستند.

زیدان در جام جهانی ۲۰۰۲ نیز از اعضای تیمش بود اما به علت مصدومیت در دو بازی اول غایب بود. این تورنمنت، یکی از بدترین افتضاحات فرانسوی‌ها بود که با بازی‌های ضعیف بدون زدن حتی یک گل و با کسب تنها یک امتیاز از جام حذف شدند. زیدان تنها در بازی آخر مقابل دانمارک به میدان آمد.

در یورو ۲۰۰۴ نیز زیدان به همراه تیم ملی فرانسه به میدان آمد و شاهد باخت تیمش مقابل یونان، تیمی که بعدها قهرمان همان جام شد، بود. پس از این جام زیدان رسماً در ۱۲ اوت ۲۰۰۴ از فوتبال ملی کناره‌گیری کرد.

با این حال پس از این‌که فرانسه در راه صعود به جام جهانی ۲۰۰۶ به مشکلاتی برخورد زیدان در اوت ۲۰۰۵ (یک سال پس از کناره‌گیری) اعلام کرد که برای کمک به تیم ملی فرانسه برمی‌گردد و مجدداً به عنوان کاپیتان تیم انتخاب شد. او در ۳ سپتامبر ۲۰۰۵ اولین بازی خود پس از خداحافظی را مقابل جزایر فارو انجام داد و در پیروزی ۳–۰ تیمش نقش داشت. فرانسه نهایتاً به عنوان اولین تیم از گروه خود به جام جهانی ۲۰۰۶ صعود کرد.

در ۲۵ آوریل ۲۰۰۶، پس از یک فصل پر از مصدومیت در رئال مادرید، زیدان تصمیم نهایی خود برای کناره‌گیری از فوتبال، چه باشگاهی و چه ملی، را اعلام کرد. این کناره‌گیری به پس از اتمام جام جهانی ۲۰۰۶ حواله داده شد.

در ۲۷ مه ۲۰۰۶ زیدان در پیروزی ۱–۰ تیمش مقابل مکزیک نقش داشت و صدمین بازی ملی خود را در این بازی انجام داد. با این حساب او در کنار مارسل دسایی، دیدیه دشان و لیلیان تورام به یکی از تنها چهار بازی‌کنی بدل گشت که بیش از صدبار برای فرانسه به میدان آمده‌اند.

جام جهانی ۲۰۰۶

زیدان در جام جهانی ۲۰۰۶ برای سومین جام پیاپی در ترکیب تیم ملی فرانسه ظاهر شد و این بار بازوبند کاپیتانی را به دست داشت. او در هر دو بازی اول، مقابل سوئیس و کره جنوبی، کارت زرد گرفت و از بازی سوم محروم شد. در یک هشتم نهایی، مقابل اسپانیا، او به ترکیب تیم بازگشت و با یک گل و یک پاس گل نقش مهمی در صعود تیمش به یک چهارم نهایی داشت.

در یک چهارم نهایی، فرانسه در بازی حساسی مقابل برزیل، مدافع عنوان قهرمانی، قرار گرفت. این تکرار فینال جام جهانی ۱۹۹۸ بود. زیدان در این بازی، برای اولین بار در تاریخ فوتبال خود، به تیری هانری پاس گل داد تا فرانسه ۱–۰ پیروز بازی شود و به نیمه نهایی صعود کند. زیدان به دلیل بازی زیبا و حرکات تکنیکی منحصربه‌فرد خود در این بازی به عنوان بهترین بازیکن این دیدار انتخاب شد.

چهار روز بعد، فرانسه در نیمه نهایی مقابل پرتغال به میدان رفت تا زیدان از روی نقطه پنالتی دروازهٔ ریکاردو را باز کند و فرانسه به فینال راه پیدا کند.

در ۹ ژوئیه ۲۰۰۶ بازی فینال بین فرانسه و ایتالیا برگزار شد و زیدان نیز به عنوان کاپیتان فرانسه به میدان آمد. این آخرین بازی تاریخ زندگی ورزشی او بود. او در دقیقهٔ ۷ از روی نقطهٔ پنالتی برای فرانسه گل زد تا به همراه پله، واوا و پل بریتنر یکی از چهار بازی‌کنی باشد که تا بحال در دو فینال جام جهانی گل زده‌اند. بازی در وقت معمولی ۱–۱ مساوی شد و کار به وقت اضافه کشید. نزدیک بود زیدان در وقت اضافهٔ اول با ضربهٔ سر دروازه را باز کند اما بوفون ضربهٔ او را مهار کرد. دقیقهٔ ۱۱۰ این بازی، که می‌رفت آخرین بازی زیدان باشد، به یکی از جنجالی‌ترین صحنه‌های تاریخ فوتبال در جهان بدل شد. در طی این صحنه (که در پایین شرح داده شده‌است) زیدان اخراج شد و نتیجتاً در ضربات پنالتی شرکت نداشت و فرانسه روی غیاب او و پاتریک ویرا (که مصدوم و تعویض شده بود) با نتیجهٔ ۵–۳ مغلوب شد.

با وجود حرکت جنجالی و اخراج زیدان در فینال، او عنوان به‌ترین بازی‌کن جام جهانی ۲۰۰۶ را از خود کرد تا کلکسیون افتخارات بی‌نظیرش کامل شده باشد.

درگیری با مارکو ماتراتزی در فینال

در دقیقهٔ ۱۱۰ بازی فینال، زیدان در صحنه‌ای بدون توپ با سر به شکم مارکو ماتراتزی ضربه زد. زمینهٔ این درگیری کلماتی بود که ماتراتزی به زیدان گفته بود (در پایین توضیح داده شده‌است). داور بازی، هوراشیو الیزوندو، این صحنه را ندیده بود اما لوئیس مدینا کانتالخو، داور چهارم، صحنه را گزارش کرد تا زیدان با دریافت کارت قرمز از بازی اخراج شود. او بازوبند کاپیتانی را به ویلی سانیول سپرد (تا او آن را به بازوی فابین بارتز ببندد) و از زمین خارج شد.

علت درگیری

پس از پایان بازی تحقیقات و لب‌خوانی‌های وسیعی برای مشخص شدن علت درگیری و کلمات تحریک‌کنندهٔ ماتراتزی صورت گرفت. بسیاری می‌گفتند ماتراتزی با توهینی نژادپرستانه زیدان را به «تروریست» بودن متهم کرده اما بعدها هم زیدان و هم ماتراتزی این را رد کردند. ماتراتزی ادعا کرد که توهینی که به زیدان کرده‌است بسیار عادی بوده و از آن نوعی است که در زمین فوتبال رایج است.

سه روز پس از بازی زیدان در دو مصاحبهٔ تلویزیونی در این مورد شرکت کرد. او در این مصاحبه‌ها اعلام کرد که ماتراتزی به خواهر و مادرش توهین کرده‌است و ضمن معذرت‌خواهی، اعلام کرد که از کاری که کرده پشیمان نیست. او در ضمن هرگونه توهین‌های نژادپرستانه از سوی ماتراتزی را غیرواقعی و محصول جنجال نشریات و رسانه‌ها دانست.

افتخارات

• جام جهانی: ۳ بار حضور (۱۹۹۸٬۲۰۰۲٬۲۰۰۶) - یک بار قهرمانی (۱۹۹۸) - یک بار نایب قهرمانی (۲۰۰۶)
• جام ملت‌های اروپا: سه بار حضور (۱۹۹۶٬۲۰۰۰٬۲۰۰۴)، یک بار قهرمانی (۲۰۰۰)
• جام باشگاه‌های اروپا: یک بار قهرمانی (در ۲۰۰۱–۲۰۰۲ با رئال مادرید)
• لیگ ایتالیا: دو بار قهرمانی (در ۱۹۹۶–۱۹۹۷ و ۱۹۹۷–۱۹۹۸ با یوونتوس)
• لیگ اسپانیا: یک بار قهرمانی (در ۲۰۰۲–۲۰۰۳ با رئال مادرید)
• جام بین‌قاره‌ای: دو بار قهرمانی (در ۱۹۹۶ با یوونتوس و در ۲۰۰۲ با رئال مادرید)
• سوپرکاپ اروپا: دو بار قهرمانی (در ۱۹۹۶ با یوونتوس و در ۲۰۰۲ با رئال مادرید)
• سوپرکاپ ایتالیا: یک بار قهرمانی (در ۱۹۹۷ با یوونتوس)
• سوپرکاپ اسپانیا: دو بار قهرمانی (در ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳ با رئال مادرید)

جایزه‌ها و افتخارت شخصی

• سه بار بهترین بازیکن سال جهان از سوی فیفا (در ۱۹۹۸، ۲۰۰۰ و ۲۰۰۳)
• یک بار بهترین بازیکن سال اروپا (توپ طلایی) از مجلهٔ «فرنس فوتبال» (در ۱۹۹۸)
• یک بار باارزش‌ترین بازیکن جام باشگاه‌های اروپا (در فصل ۲۰۰۱–۲۰۰۲ با رئال مادرید)
• دو بار بهترین بازیکن جام جهانی (در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان و ۱۹۹۸ فرانسه)
• بهترین بازیکن نیم‌قرن انتهایی قرن بیستم (در سال ۲۰۰۴ از سوی بازدیدکنندگان سایت اینترنتی یوفا)
• شوالیهٔ لژدواونور از ۱۹۹۸
• حامل مشعل المپیک در المپیک آتن ۲۰۰۴
• برنده یک عمر فعالیت ورزشی (جایزه ورزشی لاروس) در ۲۰۱۰

زندگی شخصی

زیدان از والدینی الجزایری در مارسی به دنیا آمده‌است و جوان‌ترین فرزند خانوادهٔ هفت نفری خود است (چهار خواهر و برادر بزرگ‌تر دارد). پدر و مادرش، اسماعیل و ملیکه، نام داشتند و نسب‌شان به روستایی در الجزایر برمی‌گشت او مسلمان و سنی مذهب است. حزب دست راستی فرانسه، جبهه ملی، ادعا می‌کرد که پدر زیدان در جریان جنگ استقلال الجزایر از «حرکی» ها بوده‌است (یعنی از کسانی که در رکاب ارتش فرانسه و علیه الجزایر جنگیده‌اند) اما زیدان این ادعا را به شدت رد کرده‌است. زیدان همیشه گذشته و تاریخ خود را ارج نهاده‌است زیدان در ۱۹۹۳ با ورونیک، رقاص و مدل اسپانیایی‌الاصل، ازدواج کرد. آن‌ها چهار پسر به نام‌های انزو (زادهٔ ۲۴ مارس ۱۹۹۵)، لوکا (زادهٔ ۱۳ مه ۱۹۹۸)، تئو (زادهٔ ۱۸ مه ۲۰۰۲) و الیاس (زادهٔ ۲۶ دسامبر ۲۰۰۵) دارند که انزو همکنون در باشگاه فوتبال رئال مادرید کاستیا بازی می‌کند.

متفرقه

• الگوی زیدان در دوران جوانی که سبک بازی خود را ابتدا از وی تقلید می‌کرده انزو فرانچسکولی بازیکن اهل اروگوئه بوده و زیدان بعدها بدلیل تعلق خاطر به این بازیکن نام فرزند خود را انزو گذاشت.
• زیدان ۱۸۵ سانتیمتر قد دارد.
• زیدان هنگام انتقال از یوونتوس به رئال مادرید با قیمت ۴۷ میلیون پاوند لقب «گران‌ترین بازیکن تاریخ فوتبال تا آن هنگام» را به دست آورد.
• ۳۴امین تولد زیدان مصادف با آخرین بازی فرانسه در مرحلهٔ گروهی جام جهانی ۲۰۰۶ مقابل توگو بود. اما زیدان این بازی را به علت دریافت دو کارت زرد در دو بازی قبلی از دست داد. به هر صورت فرانسه در غیاب او نیز موفق به به پیروزی ۲–۰ شد و به مرحلهٔ بعدی راه یافت.
• زیدان دقیقاً چهار سال از پاتریک ویرا که در ۲۳ ژوئن ۱۹۷۶ به دنیا آمده بزرگ‌تر است.
• زیدان با شرکت‌هایی همچون لگو، آدیداس، کریستین دیور، جنرالی، فرانس تله‌کوم، اورنج، آئودی و فورد همکاری تبلیغاتی داشته‌است و از ثروت‌مندترین ورزش‌کاران جهان بوده‌است.

گابریل باتیستوتا

شناسنامه
نام کامل	گابریل عمر باتیستوتا
زادروز	۱ فوریهٔ ۱۹۶۹ ‏(۴۶ سال)
زادگاه	رکونکیستا، آرژانتین
قد	۱٫۸۵ متر
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی	بازیکن بازنشسته
شمارهٔ پیراهن	۹
پُست	مهاجم
باشگاه‌های حرفه‌ای
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی (گل)
۱۹۸۸-۱۹۸۹ ۱۹۸۹-۱۹۹۰ ۱۹۹۰-۱۹۹۱ ۱۹۹۱-۲۰۰۰ ۲۰۰۰-۲۰۰۳ ۲۰۰۳ ۲۰۰۳-۲۰۰۵	نیولز اولد بویز ریور پلاته بوکا جونیورز فیورنتینا آ. اس. رم اینتر میلان (قرضی) العربی	۲۴ (۷) ۲۱ (۴) ۳۰ (۱۳) ۲۶۹ (۱۶۸) ۶۳ (۳۰) ۱۲ (۲) ۲۱ (۲۵)
تیم ملی
۲۰۰۲ - ۱۹۹۱	آرژانتین	۷۸ (۵۶)

گابریل عمر باتیستوتا (به اسپانیایی: Gabriel Omar Batistuta) (زادهٔ ۱ فوریهٔ ۱۹۶۹) بازیکن بازنشستهٔ فوتبال آرژانتینی است.

زندگی حرفه‌ای

گابریل باتیستوتا فوتبال حرفه‌ای را از تیم نیولز اولد بویز در سال ۱۹۸۸ شروع کرد. بعد از آن به تیم‌های بوکاجونیورز و ریورپلاته پیوست.

• در سال ۱۹۹۱ به تیم فیورنتینا رفت و ۹ سال در آنجا بازی کرد.
• از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۳ در آ. اس. رم بازی کرد.

پایان دوران بازیگری

باتیستوتا در پایان دوران بازیگری خود در فوتبال به تیم العربی قطر پیوست.

حاشیه

وی یکی از گلزن ترین بازیکنان دوران خودش بود و در ۴۱۴ بازی در تیم‌های مختلف ۳۱۱ گل به ثمر رساند.^{[نیازمند منبع]}

لقب او در زمان اوج شهرتش باتی‌گل به معنای باتیستوتای گل زن بود.^{[نیازمند منبع]}

وی در زمانی که در آ. اس. رم بازی می‌کرد، با پیراهن این تیم گلی زیبا به تیم سابق خود یعنی فیورنتینا زد، و بعد از آن گریه کرد. به گفتهٔ خود باتیستوتا، هواداران این تیم بعد از ترک باشگاه مجسمهٔ او که در شهر قرار داشت را شکستند. ولی عده‌ای از آنها که همچنان به او علاقه‌مند بودند خرده‌های مجسمه را به عنوان یادگاری از وی با خود به خانه هایشان بردند.^{[نیازمند منبع]}

وی همچنین ۷۸ بازی و ۵۶ گل ملی درکارنامه دارد.^[۱]

مهدی رحمتی

شناسنامه
نام کامل	سید مهدی رحمتی اسکویی[۱]
زادروز	۲ فوریهٔ ۱۹۸۳ ‏(۳۲ سال)
زادگاه	تهران، ایران
قد	۱۸۷ سانتی‌متر
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی	استقلال
شمارهٔ پیراهن	۱
پُست	دروازه‌بان
باشگاه‌های جوانان
۱۳۷۶–۱۳۷۴ ۱۳۸۳–۱۳۷۶	پاس فجر سپاسی
باشگاه‌های حرفه‌ای
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی (گل)
۱۳۸۳–۱۳۷۹ ۱۳۸۴–۱۳۸۳ ۱۳۸۶–۱۳۸۴ ۱۳۸۸–۱۳۸۶ ۱۳۹۰–۱۳۸۸ ۱۳۹۰–۱۳۹۳ ۱۳۹۳–۱۳۹۴ ۱۳۹۴–	فجر سپاسی سپاهان استقلال مس کرمان سپاهان استقلال پیکان استقلال	۴۰ (۰) ۲۶ (۰) ۲۳ (۰) ۶۵ (۰) ۶۴ (۰) ۹۸ (۰) ۲۹ (۰) ۰ (۰)
تیم ملی
۱۳۸۹ ۱۳۸۳–۱۳۹۱	تیم ملی جوانان تیم ملی امید تیم ملی امید تیم ملی	۶ (۰) ۷ (۰) ۷۷ (۰)

 

سید مهدی رحمتی (زاده ۱۴ بهمن ۱۳۶۱ در تهران) دروازه‌بان سابق تیم ملی فوتبال ایران و کنونی باشگاه فوتبال استقلال تهران است.^[۲] رحمتی با ۷۷ بازی ملی بعد از احمدرضا عابد زاده دومین دروازبان با ببشترین بازی‎های در تیم ملی ایران است. او همچنین در تیم‌های مطرح ایران بازی کرده است و با ۴ قهرمانی یکی از پر افتخارترین بازیکنان لیگ است. او در خرداد ۹۳ از استقلال جدا شد اما در تیر ۹۴ به استقلال برگشت. از نظرسنجی خبرآنلاین بعد از ناصر حجازی و عابدزاده سومین دروازبان تاریخ ایران است. او همچنین با جواد نکونام و فرهاد مجیدی از مخالفان سرسخت امیر قلعه نویی هستند. او همچنین در سال ۲۰۱۰ بهترین دروازبان آسیا و در سال ۲۰۱۳ دومین دروازبان برتر آسیا شد.

او همچنین سابقه سنگربانی در تیم‌های فجر سپاسی شیراز، سپاهان اصفهان، استقلال تهران و مس کرمان را داشته‌است.

رحمتی در یک خانواده مذهبی چهار نفره، از والدینی آذربایجانی در تهران به‌دنیا آمد،^[۳][۴] وی متأهل و دارای دو فرزند به نام‌های علی و عطا است.^[۵] همچنین وی در اواخر سال ۱۳۸۹ در مصاحبه‌ای جنجالی مدعی شد در اوایل دوران جوانی برای گذران زندگی با ماشین شخصی مسافرکشی می‌کرده‌است.^[۶]

زندگی ورزشی

سال ۱۳۷۴ اولین قرار دادش را با تیم نوجوانان پاس امضاء کرد و تا سال ۱۳۷۶ درتمامی رده‌های سنی این باشگاه بازی کرد. بعد به تیم دخانیات و سپس به تیم فجر سپاسی پیوست در آنجا بود که رحمتی در سطح اول فوتبال ایران مطرح شد و بعد از چهار فصل حضور در فجر سپاسی به تیم سپاهان پیوست. حضور او در سپاهان به یک فصل بیشتر نرسید تا این که در سال ۱۳۸۴ پیراهن استقلال را بر تن کرد. وی بعد از ۲ فصل بازی در استقلال، ۲ فصل هم تیم در مس کرمان حضور یافت و در ابتدای لیگ نهم دوباره به سپاهان بازگشت. رحمتی درسال ۱۳۸۸ توانست دروزاه‌بان اول تیم ملی شود. وی پس‌از ۲ فصل بازی در تیم سپاهان بار دیگر در سال ۱۳۹۰ به استقلال بازگشت. در ۲۵ اسفند ۹۰ در حساس‌ترین بازی سال استقلال که این تیم می‌توانست بعد از ۳ سال به قهرمانی در فوتبال برتر ایران رسیده و برای ششمین بار قهرمان جام حذفی شود، او با لباسی به زمین رفت که مرحوم حجازی برایش به یادگار گذاشته بود. او لباس مرحوم حجازی را در این بازی به تن کرد. لباسی که روزگاریسال ناصر حجازی با آن توانست ستاره برتر بازی ایران و کره شمالی باشد در پیونگ یانگ و از آنجا به عقاب آسیا مشهور شود. لباسی سبز رنگ که حجازی از آن خاطرات زیادی در بازی‌های ملی داشت.^[۷] رحمتی پس از ۳ سال حضور در استقلال و اختلاف با مدیریت جدید باشگاه به تیم تازه لیگ برترشدهٔ پیکان پیوست تا این فصل با پیراهن این تیم به میدان برود.^[۸]

فجر سپاسی

او اولین بار در سال ۷۹ به فجر سپاسی آمد و اولین تیم بزرگسال او فجر سپاسی بود. او با فجر سپاسی‌به قهرمانی جام حذفی رسید. ^[۹].

سپاهان‌

او اولین بار در سال ۸۳ به سپاهان آمد و یک فصل در سپاهان ماند. و برای بار دوم در سال ۸۸ به سپاهان رفت او در سپاهان خوب درخشید و با بازی های خوب توانست دروازبان اول تیم ملی فوتبال شود و با سپاهان دو قهرمانی لیگ برتر بدست آورد.

استقلال

او اولین بار در سال ۸۴ به استقلال پیوست و توانست با بازی خوب جای وحید طالب لو را در دروازبانی بگیرد و بازی‌های مهمی درون دروازه بایستد.او برای بار دوم در سال ۹۰ به استقلال پیوست و با استقلال به قهرمانی لیگ و جام حذفی رسید. او برای بار سوم در تیر ۹۴ به استقلال پیوست.

خداحافظی از تیم ملی

رحمتی در ۱ بهمن ۱۳۹۱ از تیم ملی ایران به صورت موقت خداحافظی کرد و علت این اتفاق را بیان نکرد.

کلین شیت

مهدی رحمتی در لیگ برتر فوتبال ایران ۹۲–۱۳۹۱ با تیم استقلال از ۳۴ بازی برگزار شده در لیگ برتر توانست ۲۱ بار دروازه خود را بسته نگه دارد همچنین وی از چهار بازی برگزار شده در جام حذفی توانست در ۳ مسابقه دروازه اش را بسته نگه دارد که در مجموع ۳۸ مسابقه‌ای که در لیگ برتر و جام حذفی انجام داد توانست در ۲۴ مسابقه دروازه خود را بسته نگه دارد که در ادوار گذشته فوتبال ایران ثبت چنین آماری از سوی یک دروازبان بی‌سابقه بوده است.^[۱۰]

آمار باشگاهی

آخرین به روز رسانی ۱۵ فوریه ۲۰۱۵

افتخارات

باشگاهی

• لیگ برتر
• قهرمانی در لیگ برتر فوتبال ایران ۸۵-۸۴ به همراه تیم استقلال تهران
• قهرمانی در لیگ برتر فوتبال ایران ۸۹-۸۸ به همراه تیم سپاهان اصفهان
• قهرمانی در لیگ برتر فوتبال ایران ۹۰-۸۹ به همراه تیم سپاهان اصفهان
• قهرمانی در لیگ برتر فوتبال ایران ۹۲-۹۱ به همراه تیم استقلال تهران
• سومی در لیگ برتر فوتبال ایران ۸۸-۸۷ به همراه تیم مس کرمان
• سومی در لیگ برتر فوتبال ایران ۹۱-۹۰ به همراه تیم استقلال تهران
• جام حذفی
• قهرمانی در جام حذفی ۸۰-۷۹ به همراه تیم فجر سپاسی شیراز
• قهرمانی در جام حذفی ۹۱-۹۰ به همراه تیم استقلال تهران
• نایب قهرمانی در جام حذفی ۸۱-۸۰ به همراه تیم فجر سپاسی شیراز
• نایب قهرمانی در جام حذفی ۸۲-۸۱ به همراه تیم فجر سپاسی شیراز

ملی

• قهرمانی فوتبال غرب آسیا
• قهرمانی در مسابقات فوتبال غرب آسیا ۲۰۰۴ به همراه تیم ملی فوتبال ایران
• قهرمانی بازیهای آسیایی بوسان کره جنوبی
• قهرمانی جام سایوان ایران
• قهرمانی جام ال. جی ایران
• قهرمانی جام ال. جی سوریه

فردی

• بهترین دروازه بان آسیا در سال ۲۰۱۰
• دومین دروازه بان برتر آسیا در سال ۲۰۱۳
• بهترین دروازه بان لیگ فوتبال ایران۹۱–۹۰
• بهرتین دروازه بان لیگ فوتبال ایران ۹۲–۹۱
• رکورد کلین شیت تاریخ فوتبال ایران ۹۲–۹۱
• انتخاب به عنوان سومین بازیکن محبوب جهان در سال ۲۰۱۲
• انتخاب به عنوان دومین بازیکن برتر ایران در سال ۱۳۹۱ به نگاه بینندگان برنامه «۹۰»^[۱۱]
• جزء ۵ بازیکن پرافتخار لیگ برتر فوتبال ایران با ۴ عنوان قهرمانی به همراه تیم‌های استقلال تهران و سپاهان اصفهان^[۱۲]

بهترین دروازه بان سال‌های ۹۰ تا ۹۲

آرش افشین

آرش افشین در حال بازی برای باشگاه فوتبال فولاد خوزستان, ۲۲ فوریه ۲۰۱۳
شناسنامه
نام کامل	آرش افشین
زادروز	۲۱ ژانویهٔ ۱۹۸۹ ‏(۲۶ سال)
زادگاه	رامهرمز, استان خوزستان[۱]
قد	۶ فوت ۱ اینچ (۱٫۸۵ متر)
پست	مهاجم , هافبک
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی	ملوان بندر انزلی (قرضی از فولاد خوزستان)
شمارهٔ پیراهن	۱۶
باشگاه‌های جوانان
۲۰۰۷–۲۰۰۸	استقلال تهران[۱]
۲۰۰۸–۲۰۰۹	فولاد خوزستان[۱]
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی†	(گل)†
۲۰۰۹–۲۰۱۳	فولاد خوزستان	۹۱	(۲۳)
- ۲۰۱۳	سپاهان اصفهان	۱۳	(۱)
۲۰۱۳–	فولاد خوزستان	۸	(۲)
۲۰۱۴–	← ملوان بندر انزلی (قرضی)	۰	(۰)
تیم ملی‡
۲۰۰۹–۲۰۱۱	تیم ملی فوتبال امید ایران	۱۵	(۵)
۲۰۱۰–۲۰۱۲	تیم ملی فوتبال ایران	۴	(۱)

آرش افشین (زاده ۱ بهمن ۱۳۶۷ در رامهرمز) بازیکن ملی‌پوش ایرانی است. او هم‌اکنون در ملوان بندر انزلی بازی می‌کند.

 

 

آغاز فوتبال و دوران باشگاهی

 

آرش افشین سالهای نوجوانی خود را در باشگاه بنیاد رامهرمز سپری کرد و در جوانی به تیم فرهنگ شهرداری رامهرمز پیوست و مدتی را به همراه این تیم در سوپرلیگ استان گذراند. افشین یک فصل را در تیم جوانان استقلال تهران سپری کرد و سپس توسط آکادمی فوتبال فولاد خوزستان به خدمت گرفته شد. پس از یک فصل حضور در رده امید، با نظر مجید جلالی، به تیم بزرگسالان باشگاه اضافه شد و برای اولین بار بازی در لیگ برتر را تجربه کرد. افشین پس از ۴ فصل بازی در تیم بزرگسالان فولاد، در تابستان ۱۳۹۲، به باشگاه فوتبال سپاهان اصفهان پیوست. البته قبل از پیوستن به باشگاه سپاهان زمزمه‌های حضور درباشگاه لیل فرانسه و باشگاه استقلال به گوش می‌رسید. او پس از یک نیم فصل ناموفق در سپاهان مجدداً در ابتدای نیم فصل دوم ۱۳۹۲-۱۳۹۳ به فولاد خوزستان پیوست.
پس از جنجال کارت معافیت بازیکنان فوتبال، وی به عنوان بازیکن-سرباز یا قراردادی دوساله به باشگاه فوتبال ملوان بندر انزلی پیوست.

ارش افشین در مصاحبه ای که با سایت ورزش3 در خصوص سبک بازیش اش گفته است که:من در یک بازی در محلات که در منطقه ی گلستان شهر اهواز بود عاشق سبک بازی کردن یکی از بازیکنان تیم حریف شدم که چون هم پست خودم بود واقعا از نحوه ی بازی کردن اون لذت بردم و تصمیم گرفتم سبک بازیم مثل اون بشه، اون موقع نمیدونستم اسم اون چیه ولی بعد از پرسش از دوستان مشترکمون فهمیدم اسمش محمد داودیه و اهل میداود استان خوزستان است ولی فکر نکنم در تیمی در لیگ برتر بازی کند و من امیدوار از استعدادهای شهرمون بیشتر استفاده بشه

آمار باشگاهی

آخرین به روز رسانی ۳۰ شهریور ۱۳۹۲

• پاس گل

عملکرد ملی

افشین با عمل‌کرد خوب خود در تیم ملی امید توانست نظر افشین قطبی را به خود جلب کند. او اولین بار از طرف قطبی برای بازی در جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۱ دعوت شد. این بازیکن جوان تیم ملی در بازی مقابل امارات، رکورد منحصربه‌فردی را از خود به جای‌گذاشت. افشین در این بازی که دومین بازی ملی‌اش بود موفق به زدن اولین گل ملی خود شد و چند دقیقه بعد با کارت قرمز از بازی اخراج شد. این اتفاق در حالی روی داد که این بازیکن جوان شب تولدش را سپری می‌کرد و فردای ان روز ۲۱ ساله می‌شد. او با این گل دومین گلزن جوان ایران بعد از کریم انصاری‌فرد در تاریخ جام ملت‌های آسیا شد.

گل‌های ملی

#	تاریخ	مکان برگزاری	حریف	گل	نتیجه	تورنمنت
۱	۲۹ دی ۱۳۸۹	ورزشگاه القطر، دوحه	امارات متحده عربی	۳-۰	۳-۰	جام ملت‌های آسیا

دانیل داوری

شناسنامه
نام کامل	دانیل داوری
زادروز	۶ ژانویهٔ ۱۹۸۸ ‏(۲۷ سال) ۱۶ دی ۱۳۶۶
زادگاه	گیسن، آلمان
قد	۱۹۲ سانتی‌متر
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی	گراس‌هاپر
پُست	دروازه‌بان
باشگاه‌های جوانان
	ماینس
باشگاه‌های حرفه‌ای
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی (گل)
۲۰۰۷-۲۰۰۹ ۲۰۰۹-۲۰۱۱ ۲۰۰۹-۲۰۱۴ ۲۰۱۴-	ماینس بی اینتراخت برانشویگ بی اینتراخت برانشویگ گراس‌هوپر	۳۲ (۰) ۱۲ (۰) ۱۰۱ (۰) ٤ (۰)
تیم ملی
۲۰۱۳-	ایران	۴ (۰)

دانیال داوری (زاده ۱۶ دی ۱۳۶۶ در گیسن) بازیکن فوتبال ایرانی - آلمانی است.

 

 

زندگی شخصی

داوری متولد شهر گیسن در حومه فرانکفورت است. او دورگه به حساب می‌آید؛ چرا که پدری ایرانی و مادری لهستانی-آلمانی دارد. پدر او مهرزاد داوری متولد شهر اصفهان میباشد. دانیل داوری تا سن ۱۴ سالگی، ۳ ورزش هندبال، فوتبال و بسکتبال را به طور همزمان دنبال می‌کرد و در ابتدا دروازه بان هندبال بود اما به پیشنهاد مربیانش، فوتبال را به عنوان رشتهٔ اول انتخاب کرد و با تغییر پست، از مهاجم ، به یک دروازه بان تبدیل شد.

در دوران نوجوانی، با تیم ملی زیر ۱۶ ساله‌های آلمان تمرین می‌کرد. رالف فارمن و ران رابرت زیلر در آن زمان دروازه‌بان‌های اول و دوم تیم آلمان بودند و داوری مجالی برای نمایش توانایی‌هایش پیدا نکرد.

خانوادهٔ داوری ساکن شهر گیسن هستند و او بازی تیم‌های ملی ایران و پرتغال در جام جهانی ۲۰۰۶ را که در این شهر و در ورزشگاه کامرزبانک برگزار شده بود، از نزدیک تماشا کرد. او رابطه بسیار نزدیک و صمیمانه ای با پسر عمه خود ، فرهود قائدی که به نوعی مدیر برنامه های او در ایران است دارد. او به همراه آندرانیک تیموریان و استیون بیت آشور سه ملی پوش مسیحی تیم ملی در جام جهانی برزیل بودند.

او کاتولیک است^[۱] و در تاریخ ۲۸ ستامبر ۲۰۱۴ دانیال و همسرش "کریستینا" صاحب فرزندی با نام "الیا" شدند.

زندگی ورزشی

دانیال اولین بازی‌اش را در بوندس لیگای ۲، مقابل تیم کارلسروهه، در سال ۲۰۱۱ تجربه کرد. در این بازی او ۲۳ سال و ۷ ماه و ۶ روز سن داشت. تیم برانشویگ این بازی خارج از خانه را ۳-۱ برد. تیم او با کمترین گل خورده در بوندسلیگای ۲ صدر نشین بود. در سال ۲۰۱۳ اینتراخت برانشویگ، تیمی که دانیال داوری دروازه‌بانش بود، توانست پس از ۲۸ سال به رقابت‌های بوندس‌لیگای ۱ بازگردد. آنها با گل دمیر ورانچیچ توانستند اینگولشتات را در خانه حریف ببرند. این گل در دقیقه ۹۲ به ثمر رسید؛ البته ماریان پتکوویچ در این مسابقه در دروازه برانشوایگ ایستاده بود.^[۲] داوری با میانگین نمره ۲٫۹۴ از نشریه کیکر در ۱۰ بازی، جزو برترین دروازه بان‌ها به شمار می‌آید.

این بازیکن از تیم محلی ویسک که در آنجا متولد شد، بازیگری خود را آغاز نمود. سپس در سال ۲۰۰۷ به تیم جوانان ماینس رفت، او در رده بزرگسالان و در تیم دوم ماینز نیز بازی کرد. دانیال در فصل ۲۰۰۸ با تیم دوم ماینتز، قهرمان مسابقات منطقهٔ جنوب غرب آلمان شد و در سال ۲۰۱۱ هم همراه با آینتراخت برانشویگ لیگ ۳ آلمان را فتح کرد. در بین سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۹، ۳۲ بازی برای آنها انجام داد و سرانجام نیز در تابستان سال ۲۰۰۹، به تیم اینتراخت برانشویگ ملحق شد. او در این ۴ سال، ۵۵ بازی برای این تیم انجام داده است. وی در پایان نیم فصل اول بوندسلیگا ۲۰۱۳-۲۰۱۴ به عنوان بهترین بازیکن اینتراخت برانشویگ معرفی شد.

دانیال در تاریخ ۲۹ می ۲۰۱۴ با عقد قراردادی دوساله به تیم فوتبال باشگاه فوتبال گراس‌هاپر زوریخ نایب قهرمان فصل ۲۰۱۴-۲۰۱۳ لیگ برتر کشور سوئیس پیوست.^[۳]

تیم‌های پایه

دانیال داوری کار خود را از تیم ماینس شروع کرده است و در سال ۲۰۰۹ به تیم اینتراخت برانشویگ پیوست.

فوتبال ملی

در تاریخ ۲۱ ژانویه ۲۰۱۳، کارلوس کیروش، سرمربی تیم ملی فوتبال ایران، دانیال داوری را به تیم ایران دعوت کرد. دانیال اولین بازی ملی خود را در تاریخ ۱۵ نوامبر ۲۰۱۳ در جریان بازی‌های مقدماتی جام ملت‌های آسیا مقابل تایلند انجام داد. وی همچنین در دیدار مقابل لبنان در مقدماتی جام ملت‌های آسیا در درون دروازه ایران ایستاد.

هاشم بیگ زاده

شناسنامه
نام کامل	هاشم بیک زاده
زادروز	۲ بهمن ۱۳۶۳ ۳۱ سال
زادگاه	شیراز ، ایران
قد	۱٫٨٩متر
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی	استقلال تهران
شمارهٔ پیراهن	۱۶
پُست	دفاع چپ/هافبک
باشگاه‌های حرفه‌ای
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی (گل)
۱۳۸۴-۱۳۸۷ ۱۳۸۷-۱۳۸۹ ۱۳۹۱-۱۳۸۹ ۱۳۹۱-	فجر سپاسی استقلال تهران سپاهان استقلال	(۵) ۴۳(۱) ۳۶(۱) ۴۰(۲)
تیم ملی
	ایران	۱۷(۱)

هاشم بیک‌زاده (زادهٔ ۲ بهمن ۱۳۶۲ در شیراز)^[۱] فوتبالیست حرفه‌ای و عضو تیم ملی فوتبال ایران و باشگاه استقلال تهران است.

 

 

رده باشگاهی

بیک‌زاده در پایان فصل ۱۳۸۶-۱۳۸۷ جام خلیج فارس از باشگاه فجر سپاسی شیراز به باشگاه استقلال تهران پیوست. او پس درخشش در بازی‌های تیم فجر سپاسی، مورد توجه دو باشگاه پرسپولیس و استقلال تهران قرار گرفت و سرانجام عضویت در باشگاه آبی‌پوشان را برگزید. هاشم بیگ زاده طی قرارداد یک ساله برای فصل ۹۱-۹۲ قرارداد خود را با تیم استقلال تهران به ثبت رساند. وی در تیرماه ۱۳۹۳ قرارداد خود را به مدت دو سال دیگر با استقلال تمدید کرد.^[۲]

رده ملی

بیگ‌زاده بازی در تیم ملی را در مسابقه‌ای دوستانه با تیم ملی امارات متحده عربی در سال ۲۰۰۶ آغاز کرد. سپس برای شرکت در بازی‌های غرب آسیا ۲۰۰۷ (به میزبانی کشور اردن) دوباره به تیم ملی دعوت شد و نخستین گل ملی‌اش را در بازی فینال در برابر تیم ملی عراق به ثمر رساند، تیم ایران در آن بازی با برتری ۲-۱، جام قهرمانی را به دست آورد.^[۳] او برای بازی‌های مقدماتی جام جهانی فوتبال ۲۰۱۰ نیز به تیم ملی دعوت شد.^[۴][۵]

افتخارات

• لیگ برتر
• قهرمانی در لیگ برتر فوتبال ایران ۸۸-۱۳۸۷ به همراه تیم استقلال تهران
• قهرمانی در لیگ برتر فوتبال ایران ۹۰-۱۳۸۹ به همراه تیم سپاهان اصفهان
• قهرمانی در لیگ برتر فوتبال ایران ۹۱-۱۳۹۰ به همراه تیم سپاهان اصفهان
• قهرمانی در لیگ برتر فوتبال ایران ۹۲-۱۳۹۱ به همراه تیم استقلال تهران