محمدرضا حیدری

لوئیس فیگو

شناسنامه
نام کامل	لوئیس فیلیپ مادریا کائریو فیگو
زادروز	۴ نوامبر ۱۹۷۲
زادگاه	آلمادا،  پرتغال
قد	۱٫۸۰ متر
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی
پُست
باشگاه‌های حرفه‌ای
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی (گل)
‎۱۹۸۹-‎۱۹۹۵ ‎۱۹۹۵-۲۰۰۰ ۲۰۰۰-۲۰۰۵ ۲۰۰۵-۲۰۰۹	اسپورتینگ لیسبون بارسلونا رئال مادرید اینتر میلان	۱۳۷ (۱۶) ۱۷۲ (۳۰) ۱۶۴ (۳۶) ۱۰۵ (۹)
تیم ملی
۱۹۹۱-۲۰۰۶	تیم ملی فوتبال پرتغال	۱۲۷ (۳۲)

لوئیس فیلیپ مادریا کائریو فیگو (به پرتغالی: Luís Filipe Madeira Caeiro Figo) (متولد ۴ نوامبر ۱۹۷۲ آلمادا) بازیکن سابق تیم ملی فوتبال پرتقال و مرد سال ۲۰۰۱ فوتبال جهان و هم چنین رکورد دار تعداد بازی ملی در سطح پرتغال است.

 

 

زندگی ورزشی

در تیم‌هایی همچون اسپورتینگ، بارسلونا، رئال مادرید و اینتر میلان بازی کرده‌است.

انتقال جنجالی او در سال 2000 که مستقیماً از بارسلونا به رئال مادرید پیوست یکی از جنجالی ترین ترانسفر های تاریخ است این انتقال که با مبلغی بالاتر از 50 میلیون یورو شکل گرفت در دوران خود رکورد بازار نقل و انتقالات به حساب می آمد.که البته یک سال بعد با آمدن زین الدین زیدان از یوونتوس به رئال شکسته شد. هواداران بارسا به قدری از این انتقال خشمگین بودند که کینه خود را در اولین بازگشت او پس از این ترانسفر، به ورزشگاه نیوکمپ با پرتاب کردن سر خوک به سمت فیگو نشان دادند.

او که در ۳۱ مه ۲۰۰۹ از فوتبال خداحافظی کرد، در دوران حرفه‌ای خود ۱۲۷ بازی ملی برای تیم پرتغال داشته‌است.

فیگو در سال ۲۰۰۱ به عنوان بازیکن برتر سال فوتبال دنیا انتخاب شد.

او هم‌چنین در میان ۱۰۰ بازیکن برتر تمام ادوار فیفا قرار دارد.

فیگو با وجود خداحافظی از فوتبال ولی همچنان در صحنه فوتبال حضور دارد و به عنوان یکی از مدیران ارشد باشگاه اینتر میلان فعالیت می‌کند.

کاندیداتوری در انتخابات ریاست فیفا

در ژانویه ۲۰۱۵ لوئیس فیگو در مصاحبه با شبکه CNN، رسماً نامزدی خود برای ریاست فیفا را تایید کرد. ^[۱]

او سپ بلاتر را به برگزاری مناظره تلویزیونی دعوت کرد که توسط شبکه های بی بی سی و اسکای اسپورت منتشر شود ولی بلاتر این پیشنهاد را رد کرد. فیگو عنوان کرد که قصد داشته ایده هایش را به صورت رسانه ای به مردم منتقل کند.^[۲]

او هم چنین از طرح برگزاری رقابت های جام جهانی 2022 قطر در فصل زمستان، استقبال کرد. ^[۳] و هم چنین وعده داد در صورت برنده شدن جام جهانی را با شرکت ۴۸ تیم برگزار خواهد کرد. ^[۴] دیوید بکهام نیز از کاندیداتوری فیگو حمایت کرد. ^[۵]

در ۲۱ می ۲۰۱۵ وی با انتشار بیانیه ای از انتخابات فیفا کناره گیری کرد. ^[۶]

رونالدینیو

شناسنامه
نام کامل	رونالدو ده آسیس موریرا
زادروز	۲۱ مارس ۱۹۸۰ ‏(۳۵ سال)
زادگاه	پورتو الگره، برزیل
قد	۱٫۸۳ سانتی متر
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی	کوئرتارو
شمارهٔ پیراهن	۴۹
پُست	هافبک هجومی و فوروارد
باشگاه‌های جوانان
۱۹۸۷–۱۹۹۸	گرمیو
باشگاه‌های حرفه‌ای
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی (گل)
۱۹۹۸–۲۰۰۱ ۲۰۰۱–۲۰۰۳ ۲۰۰۳–۲۰۰۸ ۲۰۰۸–۲۰۱۰ ۲۰۱۱–۲۰۱۲ ۲۰۱۲-۲۰۱۴ ۲۰۱۴-۲۰۱۵ ۲۰۱۵-	گرمیو پاری سن ژرمن بارسلونا آ.ث. میلان فلامینگو اتلتیکو مینیرو کوئرتارو فلومیننزه	۵۲ (۲۱) ۵۵ (۱۷) ۱۴۵ (۷۰) ۷۶ (۲۰) ۳۳ (۱۵) ۴۷ (۱۷) ۲۳ (۸) ۰ (۰)
تیم ملی
۱۹۹۹–	برزیل	۹۷ (۳۳)

رونالدو ده آسیس موریرا (زادهٔ ۲۱ مارس ۱۹۸۰ در پورتو الگره، برزیل) فوتبالیست مشهور برزیلی است که بیشتر با نام رونالدینیو گائوچو یا تنها «رونالدینیو» شناخته می‌شود. رونالدینیو در زبان پرتغالی به معنی «رونالدوی کوچک» است و جهت تمیز دادن او از رونالدو استفاده می‌شود.

رونالدینیو در حال حاضر در کوئرتارو مکزیک بازی می‌کند و با تیم بارسلونای اسپانیا به قهرمانی لیگ اسپانیا (۲ بار) و جام قهرمانان اروپا رسیده‌است. او تا بحال دو بار از سوی فیفا به عنوان بهترین بازیکن سال جهان برگزیده شده‌است. او از موفق‌ترین بازیکنان تیم ملی برزیل است و با این تیم به قهرمانی جام جهانی ۲۰۰۲ رسیده‌است.

 

 

سابقهٔ فوتبال

تیم ملی برزیل

رونالدینیو در تیم زیر ۱۷ سال برزیل شرکت داشت و در جام جهانی زیر ۱۷ سال مصر ۱۹۹۷ برای برزیل به میدان آمد و درخشید. رونالدینیو اولین بار در ۱۹ سالگی و در ۱۹۹۹ به تیم ملی بزرگسالان برزیل دعوت شد و در ۲۶ ژوئن آن سال برای اولین بار مقابل لاتویا به میدان آمد. اولین تورنمنتی که او در آن شرکت داشت کوپا آمریکا ۱۹۹۹ بود که او در اولین بازی خود در این مسابقات (در مقابل ونزوئلا) گلی را به ثمر رساند و در پیروزی برزیل نقش داشت.

رونالدینیو در فتح جام جهانی ۲۰۰۲ توسط برزیل نیز نقش داشت و مشخصا در مرحلهٔ یک چهارم نهایی از روی ضربهٔ آزاد و از فاصله۳۱ متری دروازهٔ انگلستان را گشود. او در همان بازی به علت خطا روی دنی میلز اخراج شد و نیمه نهایی را از دست داد اما مجدداً در فینال به میدان آمد و در پیروزی دو بر صفر مقابل آلمان و فتح جام شرکت داشت.

در ۹ ژوئن ۲۰۰۵ او به عنوان کاپیتان تیم ملی برزیل در مسابقات جام کنفدراسیون‌ها شرکت کرد و به همراه برزیل فاتح آن مسابفات شد. فینال آن بازی‌ها بین آرژانتین و برزیل بود که به پیروزی ۴-۱ برزیلی‌ها انجامید و رونالدینیو بهترین بازیکن این دیدار شناخته شد.

رونالدینیو در تیم برزیل برای جام جهانی ۲۰۰۶ حضور داشت ولی به سبب نمایشی ضعیف مورد انتقاد شدید قرار گرفت.

باشگاهی

گرمیو

رونالدینیو فوتبال حرفه‌ای را از تیم جوانان گرمیو (در شهر پورتو آلگره) شروع کرد. اولین مربی او لوئیس فیلیپ اسکولاری بود که بعدها در فتح جام جهانی ۲۰۰۲ نیز مربی او شد. او برای اولین بار در جام باشگاه‌های آمریکای جنوبی در تیم بزرگسالان به دنیا آمد و سبک بازی، شم گلزنی، و قدرت کنترل توپ توسط او به شهرتش انجامید و نهایتاً در ۱۹۹۹ در سن ۱۹ سالگی به تیم ملی برزیل دعوت شد.

او در سال ۲۰۰۱ درصدد جدایی از گرمیو بود و از بسیاری از باشگاه‌ها بخصوص باشگاه‌های انگلیسی پیشنهاد داشت. علی‌رغم تمام این پیشنهادها (و برای مثال پیشنهاد باشگاه لیدز با رقمی نجومی) او به لیگ فرانسه رفت و با پاری سن ژرمن قراردادی پنج ساله بست.

پاری سن ژرمن

درتابستان ۲۰۰۱ رونالدینیو از گرمیو جدا شد و به پاری سن ژرمن پیوست. او در پاری سن ژرمن با مربی، لوئیس فرناندز، مشکلاتی داشت و مربی مدعی بود که او بیش از حد درگیر ذرق و برق پاریس و مسائل حاشیه‌ای است.

پس از جام جهانی ۲۰۰۲ و درخشش ویژهٔ او رونالدینیو مورد پیشنهادها بسیار قرار گرفت و بالاخره در تابستان۲۰۰۳ قصد جدایی خود را اعلام کرد. نتیجتاً باشگاه‌های بزرگ جهان همگی شروع به ارائهٔ پیشنهادهای خود کردند. منچستر یونایتد و رئال مادریدɵ̃ و بارسلونا مهم‌ترین پیشنهاددهنده‌ها بودند.

بارسلونا

در ۱۹ ژوئیه ۲۰۰۳ رونالدینیو با مبلغ ۱۸ میلیون پاوند به بارسلونا پیوست. خوان لاپورتا، رئیس وقت بارسلونا، ابتدا قول آوردن دیوید بکهام را به هواداران داده بود اما پیوستن بکهام به رئال مادرید او را بر آن داشت که به دنبال رونالدینیو برود و نهایتاً از سد رقبایی چون منچستر یونایتد گذاشت و رونالدینیو را جذب کرد. بدین ترتیب رونالدینیو در میان بازار شایعات به باشگاهی پیوست که قبلاً برزیلی‌های بسیاری را در پرورش داده بود: اواریستو، روماریو، رونالدو و ریوالدو.

رونالدینیو از همان ابتدا هنر خود را در بارسلونا نیز نشان داد. او در بازی تدارکاتی مقابل آث میلان گلی به ثمر رساند و از پایه‌های پیروزی ۲ بر صفر تیمش بود. این اولین گل او برای بارسلونا بود.

او در اولین فصل حضورش در لالیگا به همراه بارسلونا به نایب قهرمانی آن رسید. در ۲۰ دسامبر ۲۰۰۴ رونالدینیو از سوی فیفا به عنوان بازیکن برگزیدهٔ سال انتخاب شد و در این راه تیری آنری و آندری شوچنکو را مغلوب کرد.

در ۱۹ نوامبر ۲۰۰۵ هنرنمایی رونالدینیو و به ثمر رساندن دو گل از سمت او بود که باعث پیروزی سه بر صفر بارسلونا مقابل رئال مادرید شد. رونالدینیو در سال ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵ به خوبی برای تیمش به میدان رفت و به عنوان بهترین بازی‌کن اروپا و بهترین مهاجم لیگ قهرمانان اروپا انتخاب شد. رونالدینیو سومین فوتبالیست برزیلی تاریخ است که عنوان بهترین بازی‌کن سال اروپا را به دست می‌آورد. او در ۱۹ دسامبر ۲۰۰۵ دوباره به عنوان بهترین بازی‌کن سال انتخاب شد و این عنوان را از فرانک لمپارد و ساموئل اتوو ربود. رونالدینیو در سال ۲۰۰۶ نیز در جام قهرمانان اروپا برای بارسلونا به میدان آمد. در ۷ مارس ۲۰۰۶ او در بازی برگشت مقابل چلسی در نیوکمپ، انتقام سال گذشته را با به ثمر رساندن یک گل در تساوی یک بر یک مقابل چلسی گرفت. این تساوی باعث صعود بارسلونا به یک چهارم نهایی بازی‌ها شد. جلوهٔ دیگر رونالدینیو در ۱۸ آوریل ۲۰۰۶ و بازی رفت نیمه‌نهایی مقابل آث میلان بود که رونالدینیو با پاس خود، پایه‌گذار تک گل بازی توسط لودویک ژولی شد. بازی برگشت نیز بدون گل تمام شد تا رونالدینیو به همراه بارسلونا به فینال بازی‌ها راه پیدا کند. در این میان در ۳ مه ۲۰۰۶ بارسلونا با شکست دادن یک بر صفر سلتاویگو قهرمان لیگ اسپانیا شد و رونالدینیو نیز این افتخار را به کارنامه‌اش افزود. تنها چند هفته بعد، در ۱۷ می۲۰۰۶، بارسلونا به فینال جام باشگاه‌های اروپا رفت و آن‌جا آرسنال را ۲ بر یک مغلوب کرد. رونالدینیو این فصل را با مجموع ۲۵ گل تمام کرد که تابحال بهترین رکورد او است.

آ. ث. میلان

در ۱۷ ژوئیه ۲۰۰۸ با امضای قراردادی ۳ساله به ارزش ۲۱ میلیون یورو از جمع بازیکنان بارسلونا خارج شد و به عضویت آ. ث. میلان ایتالیا درآمد.^[۱]

فلامینگو

درسال ۲۰۱۱ رونالدینیو بار دیگر به لیگ برتر برزیل بازگشت اما او این بار به باشگاه فلامینگو پیوست. شماره ۱۰ و بازوبند کاپیتانی را تصاحب کرد. رونالدینیو در ۳۳ بازی که برای فلامینگو به میدان رفت ۱۵ گل را به ثمر رساند.

اتلتیکو مینیرو

رونالدینیو پس از جدایی از باشگاه فلامینگو در سال ۲۰۱۲ به باشگاه فوتبال اتلتیکو مینیرو پیوست. او در این تیم شماره ۴۹ را در اشاره به سال تولد مادرش انتخاب نمود. اتلتیکو با کاپیتانی رونالدینهو در سال ۲۰۱۳ قهرمان جام لیبرتادورس شد.

کوئرتارو

وی در سال ۲۰۱۴ نیز به تیمی در مکزیک به نام کوئرتارو (به انگلیسی: Querétaro) پیوست و در این تیم نیز شماره ۴۹ را به تن کرد.

فلومیننزه

در ۱۱ ژوئیه سال ۲۰۱۵ میلادی رونالدینیو اعلام کرد که به برزیل بازگشته و قراردادی ۱ و نیم ساله با باشگاه فوتبال فلومیننزه پیوست .

زندگی شخصی

مادر رونالدینیو، میگوئلینا، سابقاً فروشندهٔ خانه‌به‌خانه بوده‌است و اکنون پرستار است. پدر او، ژائو، کارگر کشتی بود و در ضمن فوتبالیست آماتوری برای تیم کروزیرو. ژائو هنگام هشت سالگی رونالدینیو هنگام شنا در استخر خانوادگی دچار حملهٔ قلبی شد و درگذشت. برادر بزرگ رونالدینیو، روبرتو، در سطح حرفه‌ای و برای باشگاه گرمیو بازی می‌کرد اما مصدومیت باعث شد فوتبال را کنار بگذارد. او در حال حاضر مدیر برنامه‌های رونالدینیو است.

رونالدینیو با خاناینا ناتیل ویانا مندس، رقاصه‌ای که سابقهٔ شرکت در برنامهٔ تلویزیونی «دومینگائو ده فائوستائو» را داشت، ازدواج کرد و در ۲۵ فوریه ۲۰۰۵ صاحب اولین فرزند خود از خاناینا شد و او را به یاد پدرش ژائو نام‌گذاری کرد.

معروف است که او از کودکی به فوتسال و فوتبال ساحلی علاقه داشت و استعدادش به همان‌جا برمی‌گردد.

رونالدینیو از طرفداران پر و پا قرص موسیقی برزیلی است و با دوستانش طبل می‌نوازد و آواز می‌خواند.

مهدی مهدوی‌کیا

شناسنامه
نام کامل	مهدی مهدوی‌کیا
زادروز	۱ مرداد ۱۳۵۶ (۳۸)سال [۱]
زادگاه	شهر ری، ایران
قد	۱۷۲سانتی‌متر
نام مستعار	موشک ایرانی[۲]
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی	بازنشسته
شمارهٔ پیراهن	۲,١٧,۱۹,۷
پُست	هافبک
باشگاه‌های جوانان
۱۳۷۴-۱۳۷۰	بانک ملی
باشگاه‌های حرفه‌ای
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی (گل)
۱۳۷۷-۱۳۷۴ ۱۳۷۷-۱۳۷۸ ۱۳۷۸-۱۳۸۶ ۱۳۸۸-۱۳۸۶ ۱۳۹۰-۱۳۸۸ ۱۳۹۰ ۱۳۹۲-۱۳۹۰	پرسپولیس بوخوم هامبورگ اینتراخت فرانکفورت استیل‌آذین داماش گیلان پرسپولیس	۵۴ (۱۸) ۱۲ (۳) ۲۰۸ (۲۶) ۳۲ (۰) ۳۴ (۴) ۱۴ (۰) ۲۷ (۳)
تیم ملی
۱۳۸۸-۱۳۷۵	ایران	۱۱۱ (۱۳)

مهدی مهدوی‌کیا (زاده ۲ مرداد ۱۳۵۶ - شهر ری اصالتاً اهل اراک ^[۳]کاپیتان پیشین باشگاه پرسپولیس^[۴] و تیم ملی فوتبال ایران و سفیر کنونی قاره آسیا در فوتبال پایه است.^[۵] او در باشگاه‌های بانک ملی، پرسپولیس، بوخوم و هامبورگ، اینتراخت فرانکفورت آلمان و داماش گیلان بازی کرده‌است. او در سال ۲۰۰۳ از طرف کنفدراسیون فوتبال آسیا به عنوان بازیکن برتر فوتبال آسیا شناخته شد. هواداران هامبورگ به او لقب موشک ایرانی داده بودند.^[۲]

مهدوی‌کیا در ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۲ از فوتبال خداحافظی کرد.

او دو بار در فصل‌های ۲۰۰۳-۲۰۰۲ و ۲۰۰۴-۲۰۰۳ از سوی هواداران هامبورگ به عنوان بهترین بازیکن این تیم انتخاب شد و یک بار هم از سوی نشریه معتبر کیکر عنوان بهترین بال راست بوندسلیگا را به دست آورد. از دیگر افتخارات ورزشی مهدوی‌کیا انتخاب در لیست ۱۱ نفره تیم منتخب قرن هامبورگ در کنار بازیکنان بزرگی مانند فان در فارت می‌باشد که در جشن ۱۲۵ سالگی هامبورگ از طرف این باشگاه اعلام گشت.^[۶]

مهدوی‌کیا در نظرخواهی فدراسیون بین‌المللی آمار و تاریخ فوتبال جهان در ابتدای سال ۲۰۱۰ به عنوان بیست و هفتمین بازیکن محبوب جهان انتخاب شد.^[۷]

 

 

فوتبال ملی

مهدوی‌کیا همواره در دوران ورزشی خود یکی از بازیکنان موثر در تیم ملی فوتبال ایران بود. وی با حضور در دو جام جهانی ۹۸ و ۲۰۰۶ خود را در سطح بین‌المللی مطرح کرد.^[۲] مهدی پس از بازی با کره جنوبی که در چارچوب مسابقات مقدماتی جام جهانی فوتبال ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی در حالی که ایران بازی را یک بر یک تساوی کرد و از صعود به جام جهانی باز ماند از تیم ملی فوتبال ایران خداحافظی کرد.^[۸]

وی پس از خداحافظی نامه‌ای را خطاب به مخالفانش که او را وطن‌فروش نامیده بودند نوشت.^[۹]

فوتبال باشگاهی

مهدوی‌کیا در سال ۱۹۹۸ به باشگاه بوخوم پیوست و در سال ۱۹۹۹ به باشگاه هامبورگ رفت و ۸ سال عضو این تیم بوندس لیگا بود که با تمام شدن قرارداد خود در سال ۲۰۰۷ به تیم اینتراخت فرانکفورت پیوست،^[۱۰] وی در سال ۱۳۸۸ پس از فسخ قرارداد با تیم فرانکفورت به تیم استیل‌آذین پیوست.^[۱۱]

داماش گیلان

مهدوی‌کیا پس از سقوط تیم استیل‌آذین به لیگ آزادگان از این تیم جدا شده و با تیم داماش گیلان قرارداد امضا کرد.^[۱۲]

مهدوی‌کیا در مجموع ۲۵۰ بار - تا پایان فوریه ۲۰۰۹ - در بوندس‌لیگا به میدان رفته است و ۲۹ گل به ثمر رسانده است.

بازگشت به پرسپولیس

وی در دی ماه سال ۱۳۹۰، با عقد قراردادی ۶ ماهه به تیم پرسپولیس پیوست^[۴] و در نخستین بازی، که دیداری دوستانه در برابر آرمین قزوین بود، توانست گلزنی کند. بازگشت او همزمان با بازگشت مصطفی دنیزلی بود. این بازیکن بعد از پایان قرارداد شش‌ماهه خود با پرسپولیس به گفته محمد رویانیان به مدت یک سال دیگر قرارداد خود را تمدید کرد.^[۱۳]

محبوب‌ترین در جهان

در نوامبر ۲۰۱۲ سایت فیفا اعلام کرد که مهدوی‌کیا محبوبترین بازیکن جهان در مرحله مقدماتی شناخته شده است.^[۱۴] وی پس از پایان رای‌گیری عنوان محبوب‌ترین بازیکن آسیا و عنوان دوم محبوبترین بازیکن جهان در سال ۲۰۱۲ را به خود اختصاص داد.^{[۱۵][۱۶][۱۷]}

مرد اخلاق ورزش ایران

در ۲۳ اسفند ۱۳۹۱ مهدوی‌کیا به عنوان مرد اخلاق ورزش ایران در سال ۱۳۹۱ برگزیده شد.^[۱۸]

خداحافظی از فوتبال

مهدی مهدوی‌کیا سرانجام در ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۲ هنگامی که ۳۶ سال داشت به طور رسمی از میادین فوتبال خداحافظی کرد. در ابتدا طبق توافق پرسپولیس و سپاهان برای حضور نمادین مهدوی‌کیا در فینال جام حذفی عنوان شد که قبل از فینال جام حذفی مسابقه‌ای نمادین انجام خواهد شد. اما این مسابقه نمادین صورت نگرفت و مهدوی کیا در ۵ دقیقه پایانی بازی وارد زمین شد. در نهایت سپاهان در ضربات پنالتی پیروز شد و مهدی مهدوی کیا در حالیکه بازیکنان پرسپولیس زمین را ترک کرده بودند به تنهایی در بین تشویق تماشگران پرسپولیس و سپاهان چهار گوشه زمین را بوسید و ناکام از بلند کردن جام زمین را ترک کرد.^[۱۹] در ادامه مسئولان باشگاه پرسپولیس خواهان دعوت تیم هامبورگ برای انجام بازی خداحافظی مهدوی کیا شدند ولی با موافقت مهدی مهدوی کیا در نهایت از تیم پیشکسوتان باشگاه میلان برای انجام یک بازی خیریه دعوت به عمل امد. تیم پیشکسوتان پرسپولیس در روز ۷ آذر ۱۳۹۲ میزبان تیم پیشکسوتان میلان با حضور بازیکنانی مانند پائولو مالدینی، فرانکو بارزی و گتوسو بود، مهدوی کیا در اواخر نیمه اول بجای فرشاد پیوس به میدان آمد و پیوس پیراهن خود را که شماره ۱۷ داشت به او داد، همچنین محمد پنجعلی کاپیتان تیم پیشکسوتان پرسپولیس نیز بازوبند کاپیتانی را بر بازوی مهدوی کیا بست. در نهایت این بازی با نتیجه ۳ بر ۱ به سود پیشکسوتان میلان تمام شد و مهدوی کیا با دور افتخاری خود در تشویق پرشور تماشاگران در ورزشگاه آزادی، کفش‌های خود را آویزان کرد و دوران فوتبالی خود را به عنوان بازیکن به سرانجام رساند.

گل‌های ملی

#	تاریخ	محل برگزاری	حریف	نتیجه	دست‌آورد	مسابقات
۱	۲۱ آوریل ۱۹۹۷	تبریز، ایران	غنا	۳–۰	برنده	دوستانه
۲	۲ ژوئن ۱۹۹۷	دمشق، سوریه	مالدیو	۱۷–۰	برنده	مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸
۳	۱۱ ژوئن ۱۹۹۷	تهران، ایران	مالدیو	۹–۰	برنده	مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸
۴	۱۳ سپتامبر ۱۹۹۷	دالیان، چین	چین	۴–۲	برنده	مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸
۵	۱۳ سپتامبر ۱۹۹۷	دالیان، چین	چین	۴–۲	برنده	مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸
۶	۳۱ ژانویه ۱۹۹۸	هنگ کنگ، هنگ کنگ	شیلی	۱–۱	تساوی	دوستانه
۷	۲۱ ژوئن ۱۹۹۸	لیون، فرانسه	ایالات متحده آمریکا	۲–۱	برنده	جام جهانی ۱۹۹۸
۸	۱۶ ژانویه ۲۰۰۰	پاسادینا، ایالات متحده	ایالات متحده آمریکا	۱–۱	تساوی	دوستانه
۹	۳۱ مارس ۲۰۰۰	حلب، سوریه	مالدیو	۸–۰	برنده	مقدماتی جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۰
۱۰	۱۲ اکتبر ۲۰۰۱	تهران، ایران	عراق	۲–۱	برنده	مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲
۱۱	۱۸ فوریه ۲۰۰۴	تهران، ایران	قطر	۳–۱	برنده	مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶
۱۲	۳۰ مارس ۲۰۰۵	پیونگ یانگ، کره شمالی	کره شمالی	۲–۰	برنده	مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶
۱۳	۱۵ اکتبر ۲۰۰۹	تهران، ایران	کره شمالی	۲–۱	برنده	مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰

افتخارات

• نایب قهرمانی جام حذفی فوتبال ایران ۹۲-۹۱ به همراه تیم پرسپولیس
• قهرمان لیگ آزادگان ۷۴ به‌همراه باشگاه فوتبال پرسپولیس تهران
• قهرمان لیگ آزادگان ۷۵ به‌همراه باشگاه فوتبال پرسپولیس تهران

بازی خداحافظی میشاییل بالاک

مهدوی‌کیا در خرداد ۱۳۹۲ در بازی خداحافظی میشاییل بالاک (که به صورت غیر رسمی برگزار شد^[۲۰][۲۱]) در کنار بزرگان فوتبال جهان به سرمربی‌گری خوزه مورینیو ۸۲ دقیقه بازی کرد.^[۲۲]

فرهاد مجیدی

فرهاد مجیدی
شناسنامه
نام کامل	فرهاد مجیدی[۱]
زادروز	۱۳ خرداد ۱۳۵۵ ۳ ژوئن ۱۹۷۶ ‏(۳۹ سال)
زادگاه	تهران، ایران[۱]
قد	۱٫۷۹
پست	هافبک / مهاجم
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی	بازنشسته
شمارهٔ پیراهن	۷
باشگاه‌های جوانان
۱۹۹۳–۱۹۹۵	بهمن
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی†	(گل)†
۱۹۹۵–۱۹۹۷	بهمن	۱۹	(۷)
۱۹۹۷–۱۹۹۹	استقلال تهران	۳۲	(۱۵)
۲۰۰۰	راپیدوین	۱۲	(۲)
۲۰۰۰	استقلال تهران	۳	(۰)
۲۰۰۰–۲۰۰۶	الوصل		(۱۰۸)
۲۰۰۳	← العین (قرضی)	۳	(۱)
۲۰۰۶	← الاهلی (قرضی)		(۶)
۲۰۰۶–۲۰۰۷	النصر	۱۴	(۴)
۲۰۰۷	الاهلی	۹	(۱)
۲۰۰۷–۲۰۱۲	استقلال تهران	۱۱۷	(۳۹)
۲۰۱۲	← الغرافه (قرضی)	۱۵	(۶)
۲۰۱۳	استقلال تهران	۲۱	(۷)
تیم ملی‡
۱۹۹۶–۲۰۱۱	ایران	۴۵	(۱۰)
*تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است. ‡ آمار بازی‌ها و گل‌های ملی به‌روز شده در تاریخ .

فرهاد مجیدی (زاده ۱۳ خرداد ۱۳۵۵) بازیکن فوتبال اهل ایران است که در ۷ آبان ۱۳۹۲ در باشگاه استقلال تهران از دنیای فوتبال کناره گیری کرد. وی سابقه بازی در باشگاه‌های بهمن کرج، راپیدوین اتریش، الوصل امارات، العین امارات، الاهلی امارات، النصر امارات و الغرافه قطر را دارد.

 

 

زندگی شخصی

وی از خانواده‌ای مازندرانی است^[۲] ولی متولد و ساکن تهران است. وی یک برادر و ۲ خواهر دارد که به غیر از فرهاد، برادرش فرزاد نیز به فوتبال روی آورد. همسر وی، فرناز مؤمنی نام دارد و دارای دو فرزند به نام‌های تیام و سیام (امیر بردیا) می‌باشد.^[۳]

زندگی ورزشی

دوران باشگاهی

فرهاد مجیدی دوران فوتبال خود را با تیم فوتبال صنایع پارچین که محل زندگی خود و کار پدرش در آنجا بود شروع کرد. نخستین تیم رسمی که فرهاد مجیدی در آن بازی کرد، تیم جوانان کشاورز بود. او بعد از مدتی بازی در این تیم به جوانان بهمن پیوست. پس از گذشت مدت زمان کوتاهی به طور قرضی برای بازی در مسابقات استانی به تیم پارچین بازگشت. بعد ۸ ماه حضور قرضی در در تیم پارچین تیم بهمن بار دیگر خواستار او شود و دوباره به این تیم بازگشت.^[۴]

بهمن کرج

مجیدی در ۲ فصل حضور خود در بهمن کرج ۷ گل برای این تیم به ثمر رساند. در تیر ماه سال ۷۶ مجیدی که تنها ۲۰ سال داشت مورد توجه تیم استقلال تهران قرار گرفت و از تیم بهمن به استقلال تهران پیوست.^[۵]

استقلال تهران

مجیدی در اولین فصل حضور خود در استقلال تهران همراه با این تیم قهرمان لیگ آزادگان در فصل ۷۷–۷۶ شد. در فصل بعد حضور خود در این تیم به نایب قهرمانی جام باشگاه‌های آسیا، نایب قهرمانی جام حذفی، و همچنین نایب قهرمانی لیگ آزادگان دست یافت. بعد از بازی جنجالی استقلال تهران و فجر سپاسی در شیراز و محرومیت چند جلسه‌ای که نصیب وی شد، مجیدی راهی اتریش شد و به تیم راپید وین پیوست.^[۶]

راپید وین

او در نیم فصل دوم در ۱۲ بازی برای تیم راپید وین به میدان رفت و ۲ گل هم به ثمر رساند.^[۷] مجیدی با پایان فصل ۲۰۰۰–۱۹۹۹ لیگ اتریش بار دیگر به استقلال برگشت.

استقلال تهران

در سال ۱۳۷۹ و پس از بازگشت از اتریش مجیدی در ۶ بازی برای استقلال به میدان رفت و پس از مدت کوتاهی با پیشنهاد باشگاه فوتبال الوصل امارات راهی کشور امارات شد.

الوصل امارات

پس از پیوستن این بازیکن ایرانی به الوصل، تلویزیون دبی اسپرت در گزارشی، حضور مجیدی در این تیم را یکی از عوامل افزایش طرفداران الوصل دانست.^[۸] او در ۵/۵ فصلی که الوصل را همراهی کرد ۶۸ گل در لیگ امارات و ۴۰ گل در جام حذفی، جام اتحادیه و جام خلیج فارس به ثمر رساند و به یکی از برترین گلزنان تاریخ باشگاه فوتبال الوصل امارات تبدیل شد.^[۹][۱۰] در آوریل سال ۲۰۰۳ مجیدی به صورت قرضی از الوصل به تیم العین امارات پیوست تا این تیم را در لیگ قهرمانان آسیا همراهی کند.^[۱۱]

العین امارات

او در بازی برگشت نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا ۰۳-۲۰۰۲ در مقابل دالیان چین در حالی که العین ۴–۲ از حریف خود عقب بود و با این نتیجه بازی به وقت اضافی کشیده می‌شد، در دقیقه ۸۳ گلزنی کرد تا العین فینالیست شود و با پیروزی در مقابل تروساسانا تایلند در فینال این مسابقات، همراه با العین قهرمان لیگ قهرمانان آسیا ۰۳-۲۰۰۲ شود.^[۱۲] پس از حضور قرضی در العین امارات، مجیدی به الوصل امارات بازگشت و در نیم فصل دوم از فصل ۲۰۰۶–۲۰۰۵ امارات این بار به صورت قرضی با قرادادی چهارماهه از الوصل به الاهلی امارات پیوست.^[۱۳]

الاهلی امارات

مجیدی در الاهلی موفق به زدن ۶ گل شد. او در تک مسابقه‌ای که برای تعیین قهرمان لیگ امارات بین الاهلی و الوحده انجام می‌شد و در پایان منجر به پیروزی چهار بر یک الاهلی شد، گل دوم این تیم را به ثمر رساند و نیز یک پاس گل و پنالتی در این بازی گرفت تا همراه با الاهلی قهرمان لیگ امارات شود.^[۱۴] بعد از قهرمانی با الاهلی در خرداد سال ۸۵ با قردادی ۲ ساله به تیم النصر امارات پیوست.

النصر امارات

مجیدی که با قردادی دو میلیون دلاری به این تیم پیوسته بود بعد از یک نیم فصل حضور در النصر به صورت قرضی بار دیگر راهی الاهلی امارات شد.^[۱۵] پس از اتمام قرداد قرضی وی با الاهلی در حالی که یک سال دیگر با النصر قرارداد داشت، قرار داد مجیدی فسخ شد^[۱۶]و او در تابستان سال ۸۶ برای سومین بار به استقلال بازگشت.^[۱۷]

استقلال تهران

مجیدی در بازگشت مجدد خود به استقلال موفق شد به همراه این تیم قهرمانی در جام حذفی ۸۷–۸۶ و قهرمانی لیگ برتر فوتبال ایران ۸۸–۸۷ را بدست آورد. او در پایان نیم فصل ۹۱–۹۰ لیگ ایران با قردادی چهارماهه به تیم الغرافه قطر پیوست^[۱۸]پرویز مظلومی که در آن زمان مربی استقلال بود معتقد بود جدایی فرهاد مجیدی در نیم فصل باعث ناکامی استقلال در کسب مقام قهرمانی لیگ برتر ایران در پایان فصل ۹۱–۹۰ بوده است.^[۱۹]

الغرافه قطر

وی در ۴ ماه حضور خود در این تیم در ۲۲ بازی که انجام داد ۷ بار موفق به گلزنی شد و به همراه الغرافه به قهرمانی جام حذفی باشگاه‌های قطر دست یافت. مجیدی در پایان این دیدار با پرچم ایران در جشن قهرمانی الغرافه شرکت کرد.^[۲۰]

خداحافظی با فوتبال و بازگشت دوباره

مجیدی پس از جدایی از الغرافه قطر و به‌رغم پیشنهادهایی که از باشگاه راه آهن،^[۲۱] مس کرمان،^[۲۲] ذوب آهن،^[۲۳] پرسپولیس،^[۲۴] ملوان^[۲۵] و تراکتورسازی^[۲۶] داشت، در۷ مهر ۱۳۹۱ با انتشار نامه‌ای، خداحافظی خود با دنیای فوتبال را اعلام کرد.^[۲۷][۲۸] اما ۸۱ روز پس از خداحافظی از فوتبال، در بامداد ۲۸ آذر ۱۳۹۱ با قراردادی ۱/۵ ساله بار دیگر به استقلال پیوست.^[۲۹][۳۰] و سرانجام در تاریخ ۷٫۸٫۹۲ هجری شمسی در بازی استقلال مقابل مس کرمان در دقیقه ۸۸ بازی بعد از تعویض با نیکبخت واحدی به آغوش امیر قلعه نویی رفت و پس از دور افتخاری و بوسیدن چهار گوش مستطیل سبز رسماً از دنیای بازیگری فوتبال وداع کرد. او پس از خداحافظی در کلاس‌های مربیگری درجه C در انگلستان شرکت کرد

بازی‌های ملی

مجیدی اولین بار در سن ۲۰ سالگی برای بازی‌های جام ملت‌های آسیا ۱۹۹۶ در امارات توسط محمد مایلی‌کهن به تیم ملی دعوت شد و نخستین بازی ملی خود را در برابر کویت و در سال ۱۳۷۵ انجام داد.^[۳۱] همچنین در چارچوب مسابقات انتخابی جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه، در رفت دیدار پلی‌آف ایران و استرالیا، در تهران، در نیمه دوم در دقیقه ۷۵ به جای مهدی پاشازاده به زمین آمد و در این بازی به‌یادماندنی برای هواداران فوتبال ایران به میدان رفت.

او در ۲۶ شهریور ۱۳۸۹ در دوره مربیگری افشین قطبی از بازی در تیم ملی خداحافظی کرد. فرهاد مجیدی، در ۱ شهریور ۱۳۹۰ و در سن ۳۵ سالگی در لیست کارلوس کیروش قرار گرفت و به تیم ملّی بازگشت.^[۳۲] با این حال، او در تاریخ ۵ مهر ۱۳۹۰ با ارسال نامه‌ای به علی کفاشیان رئیس فدراسیون فوتبال ایران، خداحافظی‌اش را از بازیهای ملی اعلام کرد.^[۳۳] او در این نامه، دلیل خداحافطی خود را برگزاری مسابقات جام جهانی فوتبال در سال ۲۰۱۴ و عدم حضور احتمالی او در آن مسابقات به دلیل وضعیت سنی‌اش و میدان‌دادن به جوانان عنوان کرد. جوانانی که به گفتهٔ او شاید با حضور امثال او به سرنوشت وی در گذشته دچار شده و در عین جوانی و آمادگی فنی از حضور و خدمت در تیم ملی فوتبال محروم شوند.^[۳۳]

خداحافظی از فوتبال

فرهاد مجیدی در تاریخ ۷ آبان ۱۳۹۲ در بازی مقابل مس کرمان از دنیای فوتبال خداحافظی کرد. وی در دقیقه ۸۸ بازی مقابل باشگاه فوتبال مس کرمان بعد از آنکه جای خود را به علیرضا نیکبخت واحدی داد، با درآوردن پیراهن خود و بوسیدن گوشه‌های زمین فوتبال استادیوم آزادی، خداحافظی خود را علنی کرد.^[۳۴]

چند روز بعد از خداحافظی مجیدی از ورزش فوتبال حرفه‌ای خبر درگذشت یکی از هواداران نوجوان معلول استقلال به نام امیراحمد مظاهری یگانه در رسانه‌ها منتشر شد. وی که از علاقه‌مندان تیم استقلال و فرهاد مجیدی بود، پس از خداحافظی وی، دچار شوک روحی گشته بود و پس از چند روز که از بروز علائم این بیماری در وی می‌گذرد، دچار حمله قبلی گشته و در بخش CCU بیمارستان بوعلی تهران جان خود را از دست می‌دهد.^[۳۵] در پی اطلاع فرهاد مجیدی از این واقعه، وی در پیام تسلیتی با خانواده مظاهری یگانه همدردی می‌کند و اظهار تاسف خود را از این واقعهٔ غیرمنتظره ابراز می‌دارد.^[۳۶]

جنجال‌ها

در تاریخ ۲۹ فروردین ۱۳۹۱ مجیدی که یکی از بازیکنان سابق استقلال به شمار می‌رفت و در الغرافه قطر توپ می‌زد در بازی جام باشگاه‌های آسیا بین تیم‌های پرسپولیس تهران و الغرافه قطر و در حضور بیش از ۹۰ هزار تماشاگر سرخ پوش بعد از این که با دریافت کارت زرد دوم از زمین مسابقه اخراج شد، پیراهن زرد رنگ الغرافه قطر را از تن خود خارج کرد و لباس آبی (همرنگ پیراهن استقلال تهران) را نمایان کرد وپس از بوسیدن آن٬ به تماشاگران پرسپولیس عدد۴ را به خاطر ۴برد پیاپی در شهرآورد تهران را نشان داد٬این حرکت مورد اعتراض هواداران پرسپولیس قرار گرفت.^[۳۷][۳۸]

نماد نمایش عدد ۴ با انگشتان دست، از این روز به بعد مورد توجه بسیاری از هواداران تیم استقلال قرار گرفت و از این نماد برای ابراز علاقه به تیم خود استفاده کردند.

افتخارات

باشگاهی

• قهرمانی در جام آزادگان ۷۷–۷۶ به همراه تیم استقلال تهران
• قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا ۰۳-۲۰۰۲ به همراه تیم العین امارات متحده عربی
• قهرمانی در لیگ امارات ۲۰۰۷–۲۰۰۶ به همراه تیم الاهلی
• قهرمانی در جام حذفی ۸۷–۸۶ به همراه تیم استقلال تهران
• قهرمانی در لیگ برتر فوتبال ایران ۸۸–۸۷ به همراه تیم استقلال تهران
• قهرمانی در جام حذفی قطر ۲۰۱۲–۲۰۱۱ به همراه تیم الغرافه قطر
• قهرمانی در لیگ برتر فوتبال ایران ۹۲–۹۱ به همراه تیم استقلال تهران

فردی

• بهترین بازیکن لیگ دهم ایران:

در نظرسنجی برنامه ۹۰ که در پایان لیگ دهم ایران انجام شد فرهاد مجیدی با رای اکثریت مخاطبین این برنامه به عنوان بهترین بازیکن لیگ دهم ایران انتخاب شد.^[۳۹]

• مرد سال ۸۹ فوتبال ایران:

وی همچنین در نظرسنجی دیگر برنامه نود با رأی بینندگان به عنوان مرد سال ۸۹ فوتبال ایران انتخاب شد.^[۴۰]

• برترین گلزن تاریخ لیگ آسیا در جمع بازیکنان ایرانی:

فرهاد مجیدی با به ثمر رساند ۲۳ گل در ادوار مختلف مسابقات جام باشگاه‌های آسیا هم اکنون رکورد دار بهترین گلزن ایرانی در این مسابقات است.^[۴۱]

• نامزد دریافت جایزه بهترین بازیکن آسیا در سال ۲۰۱۰:

کنفدراسیون فوتبال آسیا نام وی را به عنوان یکی از نامزدهای بهترین بازیکن سال ۲۰۱۰ در لیست اولیه خود قرار داد.^[۴۲]

• تنها فوتبالیست ایرانی دارای عنوان قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا ۰۳-۲۰۰۲ به همراه العین ^[۴۳]
• محبوب‌ترین بازیکن جهان در سال ۲۰۱۱:

وی در نظرسنجی سایت فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال (IFFHS) به عنوان محبوب‌ترین بازیکن جهان در سال ۲۰۱۱ انتخاب شد.^[۴۴] همچنین فدراسیون بین‌المللی آمار تاریخ فوتبال با ارسال نامه از فرهاد مجیدی برای حضور در مراسم گلا ۲۰۱۰ و دریافت جایزه این فدراسیون دعوت به عمل آورد.^[۴۵]

• دومین گلزن برتر تاریخ باشگاه استقلال تهران:

فرهاد مجیدی با ۹۳ گلی که برای استقلال به ثمر رسانده است دومین گلزن برتر تاریخ این باشگاه به شمار می‌رود.^[۴۶]

کریم باقری
کریم باقری در سمنان، آذر ۱۳۸۷
شناسنامه
نام کامل	کریم باقری
زادروز	۱ اسفند ۱۳۵۲ (سن: ۴۱ سال)
زادگاه	تبریز، ایران
قد	۱۸۶ سانتی‌متر
لقب(ها)	زیدان آسیا و باقری کانتونا و آر پی جی زن[۱][۲]
پُست بازی	هافبک
باشگاه‌های پایه
	ترکتورسازی تبریز- پرسپولیس
باشگاه‌های حرفه‌ای۱
سال‌های	باشگاه	بازی (گل)*
۱۳۷۱–۱۳۷۳ ۱۳۷۳–۱۳۷۵ ۱۳۷۵–۱۳۷۶ ۱۳۷۶–۱۳۷۹ ۱۳۷۹ ۱۳۷۹–۱۳۸۰ ۱۳۸۰–۱۳۸۱ ۱۳۸۱–۱۳۸۹	تراکتورسازی تبریز کشاورز پرسپولیس آرمینیا بیله‌فلد ← النصر (قرضی) چارلتون السد پرسپولیس	۲۸ (۲) ۶۵ (۱۱) ۲۰ (۴) ۵۱ (۶) ۸ (۴) ۱ (۰) ۱۱ (۵) ۱۷۸ (۲۹)
تیم ملی
۱۳۷۴–۱۳۸۱، ۱۳۸۸	تیم ملی ایران	۸۷ (۵۰)
مربیگری
۲۰۱۲–۲۰۱۳ ۲۰۱۵-	پرسپولیس تهران (دستیار) پرسپولیس تهران (دستیار)
1 در آمار بازی‌ها و گل‌های باشگاهی تنها بازی‌های لیگ محاسبه شده است. * بازی (گل)

کریم باقری (زاده ۱ اسفند ۱۳۵۲ - تبریز) بازیکن سابق فوتبال اهل ایران است. وی در تیم‌های تراکتورسازی، کشاورز، آرمینیا بیله‌فلد، النصر چارلتون، السد و پرسپولیس سابقه عضویت دارد.^[۳]

در مراسم بهترین‌های فوتبال سال ایران، کریم باقری با کسب بالاترین امتیاز از بین بهترین‌های فوتبال سال ۸۷، مرد سال فوتبال ایران شد.^[۳] همچنین وی در نظرسنجی سایت آمار و تاریخ فدراسیون بین‌المللی فوتبال (IFFHS) به عنوان دومین بازیکن محبوب جهان انتخاب شد.^[۴]

تراکتورسازی تبریز

کریم باقری فوتبال خود را با تیم تراکتورسازی شروع کرد و اولین بار در هفته پنجم لیگ آزادگان مقابل استقلال در ورزشگاه آزادی و در حالی که ۱۷ سال داشت، به میدان رفت. کریم در ابتدای دوران فوتبال خود در پست دفاع بازی می‌کرد ودر این بازی که تیمش ۲–۱ باخت، نمایش خوبی داشت. در فصل اول حضورش ۱۵ بازی انجام داد و یک گل به ثمر رساند. اولین گل او حاصل یک ضربه پنالتی بود که وارد دروازه سپاهان شد. باقری در دومین فصل حضور در تراکتورسازی به تیم ملی جوانان دعوت شد.^[۵]

کشاورز تهران

باقری در سال ۱۳۷۳ به تیم کشاورز تهران پیوست، در اولین فصل حضور در تیم کشاورز، کریم به تیم ملی دعوت شد. در بازی‌های مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۴ پس از نمایش ضعیف در پست دفاع، وی به خط هافبک منتقل شد و درخشش این بازیکن ۲۱ ساله آغاز شد.^[۶]

پرسپولیس تهران

در زمستان ۱۳۷۴ شمسی باقری با یک رقمی که در آن زمان نجومی محسوب می‌شد به باشگاه پرسپولیس پیوست. کریم در بازی‌های ملی در سال ۱۳۷۵ درخشش خوبی داشت و در جام ملت‌های آسیا یکی از ۳ بازیکن برتر ایران بود. در پرسپولیس اما فقط یک فصل بازی کرد و پس از قهرمانی در این تیم، به عنوان یکی از اولین بازیکنان نسل جدید فوتبال ایران راهی آلمان شد.^[۷]

آرمینیا بیله‌فلد آلمان

در تابستان ۱۳۷۶ (۱۹۹۷ میلادی) باقری به همراه علی دایی عازم بوندس لیگا شد و به تیم آرمینیا بیله‌فلد پیوست. کریم در هفته دوم مقابل اشتوتگارت برای اولین بار بازی در بوندس لیگا را تجربه کرد و در هفته بیستم مقابل کارلسروهه برای اولین بار گلزنی کرد. اگرچه بیله فلد در پایان فصل سقوط کرد، اما کریم در اولین فصل حضورش در آلمان ۱۸ بازی کرد و ۳ گل زد. در فصل دوم با این تیم در بوندس لیگای دو ۲۲ بازی کرد و ۲ گل زد و ۶ بازی را به دلیل یک تکل خشن و محرومیت از دست داد! پس از بازگشت به بوندس لیگا یک، کریم یک نیم فصل در این تیم باقی‌ماند و مجدداً به پرسپولیس بازگشت و از این تیم هم‌راهی امارات شد.^[۸]

النصر امارات

در سال ۲۰۰۰ میلادی یک نیم فصل را بطور قرضی در باشگاه النصر امارات توپ زد و در مدت کوتاه حضور در این تیم اماراتی عملکرد خوبی نیز داشت. در همین زمان پیشنهاد باشگاه چارلتون انگلیس رسید و کریم به عنوان اولین بازیکن آسیایی راهی لیگ برتر جزیره شد.^[۵]

چارلتون انگلیس

باقری در سال ۲۰۰۰ میلادی به تیم چارلتون انگلستان پیوست و فقط یک بار توانست در ترکیب چارلتون قرار گیرد. برغم قرارداد سه ساله، در پایان فصل به ایران بازگشت.^[۸]

السد قطر

پس از پایان مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲، باقری به عنوان گرانقیمت‌ترین بازیکن تاریخ السد با این تیم قطری قرارداد بست. در جام باشگاه‌های عربی او طی ۵ بازی ۵ گل برای السد به ثمر رساند و به عنوان برترین بازیکن تورنمنت انتخاب شد. در لیگ قطر نیز طی ۱۱ بازی ۵ گل به ثمر رساند.^[۸]

پرسپولیس تهران

از فصل ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۹ لیگ برتر ایران باقری در تیم پرسپولیس بازی کرد. از فصل ۱۳۸۵ و با تیم مصطفی دنیزلی درخشش مجدد خود را آغاز کرد و یکی از ارکان قهرمانی پرسپولیس در سال ۱۳۸۷ بود. در سال ۸۷ دوباره پس از ۷ سال به تیم ملی بازگشت و با خداحافظی افشین پیروانی و بهروز رهبری‌فر از فصل ۸۴ بازویند کاپیتانی نیز به این بازیکن باتجربه رسید. کریم با زدن ۲۹ گل بهترین گلزن پرسپولیس در تاریخ لیگ برتر است.^[۷]

کریم باقری در هشتم آذر ماه سال ۱۳۸۹ هم‌زمان با بازی تاریخی ایران با برزیل با اعلام تصمیم خود مبنی بر خداحافظی از فوتبال پس از هجده سال بازی در بالاترین سطح فوتبال ایران و جهان برای همیشه از دنیای فوتبال کناره‌گیری کرد.^{[۹][۱۰][۱۱]}

بازی در برابر تراکتورسازی

در لیگ نهم فوتبال ایران، شایعه‌هایی مبنی بر تمایل نداشتن کریم باقری برای حضور در برابر تیم زادگاهش، تراکتورسازی، به وجود آمد.^[۱۲][۱۳]

کریم باقری در مصاحبه‌ای در مورد دلایل عدم حضور در برابر تراکتورسازی گفت «الان چند سالی می‌شود که هیچ وقت برابر تراکتورسازی بازی نکرده‌ام، من احترام خاصی برای مردم شهرم و هواداران تیم تراکتورسازی که خاطرات زیادی از آن دارم قایلم و دلیلم برای بازی نکردن مقابل تیم سابقم همین بوده‌است.»^[۱۴] باقری در بازی رفت پرسپولیس در برابر تراکتورسازی در تهران غایب بود و در بازی برگشت در تبریز نیز فقط یک نیمه به زمین رفت.^[۱۵]

آمار بازی‌های باشگاهی

آمار بازی‌های باشگاهی کریم باقری به شرح زیر است:^[۱۶][۱۷]

دوران ملی

کریم باقری که در ۱۶ خرداد ۱۳۷۲ برابر تیم ملی فوتبال پاکستان در جام اکو، اولین بازی ملی خود را انجام داد،^[۳] و ۸۷ بازی و ۵۰ گل در کارنامهٔ ملی خود به ثبت رساند.^[۱۸]

وی پس از بازی مقابل تیم ایرلند جنوبی در سال ۱۳۸۰ از تیم ملی فوتبال ایران خداحافظی کردو دلیل خداحافظی این بازیکن بزرگ در سن بیست و هفت سالگی هنوز مشخص نیست^[۱۸] اما در زمان سرمربی‌گری علی دایی این بازیکن با اعلام آمادگی برای حضور در تیم ملی^[۱۹] بار دیگر به اردو تیم ملی ایران دعوت شد^[۲۰] که با بالاخره در بازی دوستانهٔ تیم‌های ایران و قطر، که در تاریخ ۱۹ آبان ۸۷ برگزار شد، کریم باقری بعد از حدود ۷ سال بار دیگر برای تیم ملی فوتبال ایران بازی کرد و در تاریخ ۲۹ آبان ۸۷ چهل‌وهشتمین گل ملّی خود را در بازی مقابل امارات به ثمر رساند.^[۲۱]

او سرانجام در تاریخ ۱۵ مهر ۱۳۸۹ در بازی دوستانه تیم ملی فوتبال ایران با برزیل در شهر ابوظبی با انجام هشتاد و هفتمین بازی ملی‌اش برای همیشه از تیم ملی خداحافظی کرد.^[۱۸]

سایت فیفا در گزارشی مفصل دربارهٔ بازگشت کریم باقری به تیم ملی فوتبال ایران این بازیکن را با «زین‌الدین زیدان» مقایسه کرد. در مراسم بهترین‌های فوتبال سال ایران، کریم باقری با کسب بالاترین امتیاز از بین بهترین‌های فوتبال سال ۸۷، مرد سال فوتبال ایران شد.^[۲۲][۲۳]

گل کریم باقری در ملبورن استرالیا

بازی برگشت ایران و استرالیا ۸ آذر ۱۳۷۶ (۲۹ نوامبر ۱۹۹۷) در چهارچوب دور مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه.

زمانی که تیم ملی ایران ۲ گل از تیم استرالیا عقب بود و همگان بر این باور بودند که آخرین تیم راه‌یافته به جام جهانی تیم ملی فوتبال استرالیا است، کریم باقری در دقیقهٔ ۷۱ بازی توانست از فرصت به‌دست‌آمده استفاده کند و گل اول تیم ایران را وارد دروازهٔ تیم استرالیا کند. همان گل باعث بهتر شدن روحیهٔ بازیکنان تیم ملی ایران شد و به دنبال آن ایران توانست در دقیقهٔ ۷۵ و با پاس به‌یادماندنی علی دایی و فرار خداداد عزیزی گل دوم خود را در دروازهٔ تیم ملی استرالیا بنشاند و صعود تیم ملی ایران را به جام جهانی بعد از ۲۰ سال مسلم سازد.^[۲۴] تیم ملی ایران پیش از آن تنها یکبار و در سال ۱۹۷۸ به جام جهانی آرژانتین راه پیدا کرده بود.

لیست گل های ملی^[۲۵]

گل‌های کریم باقری در تیم ملی فوتبال ایران
#	تاریخ	محل برگزاری	حریف	گل	نتیجه	مسابقات
۱	۳ ژوئن ۱۹۹۳	ورزشگاه آزادی، تهران، ایران	پاکستان	۳–۰	۵–۰	جام اکو ۱۹۹۳
۲	۲۴ اپریل ۱۹۹۶	ورزشگاه المپیک، عشق آباد، ترکمنستان	ترکمنستان	۱–۱	۱–۱	بازی دوستانه
۳	۱۰ ژوئن ۱۹۹۶	ورزشگاه آزادی، تهران، ایران	نپال	۱–۰	۸–۰	مقدماتی جام ملت های آسیا ۱۹۹۶
۴	۱۰ ژوئن ۱۹۹۶	ورزشگاه آزادی، تهران، ایران	نپال	۵–۰	۸–۰	مقدماتی جام ملت های آسیا ۱۹۹۶
۵	۱۲ ژوئن ۱۹۹۶	ورزشگاه آزادی، تهران، ایران	سری‌لانکا	۲–۰	۷–۰	مقدماتی جام ملت های آسیا ۱۹۹۶
۶	۱۷ ژوئن ۱۹۹۶	ورزشگاه سلطان قابوس، مسقط، عمان	سری‌لانکا	۱–۰	۴–۰	مقدماتی جام ملت های آسیا ۱۹۹۶
۷	۱۷ ژوئن ۱۹۹۶	ورزشگاه سلطان قابوس، مسقط، عمان	سری‌لانکا	۲–۰	۴–۰	مقدماتی جام ملت های آسیا ۱۹۹۶
۸	۱۷ ژوئن ۱۹۹۶	ورزشگاه سلطان قابوس، مسقط، عمان	سری‌لانکا	۳–۰	۴–۰	مقدماتی جام ملت های آسیا ۱۹۹۶
۹	۱۹ ژوئن ۱۹۹۶	ورزشگاه سلطان قابوس، مسقط، عمان	نپال	۲–۰	۴–۰	مقدماتی جام ملت های آسیا ۱۹۹۶
۱۰	۱۹ ژوئن ۱۹۹۶	ورزشگاه سلطان قابوس، مسقط، عمان	نپال	۳–۰	۴–۰	مقدماتی جام ملت های آسیا ۱۹۹۶
۱۱	۲۱ ژوئن ۱۹۹۶	ورزشگاه سلطان قابوس، مسقط، عمان	عمان	۲–۱	۲–۱	مقدماتی جام ملت های آسیا ۱۹۹۶
۱۲	۷ دسامبر ۱۹۹۶	ورزشگاه آل مکتوم، دبی، امارات	عربستان سعودی	۱–۰	۳–۰	جام ملت‌های آسیا ۱۹۹۶
۱۳	۱۶ دسامبر ۱۹۹۶	ورزشگاه آل مکتوم، دبی، امارات	کره جنوبی	۱–۱	۶–۲	جام ملت‌های آسیا ۱۹۹۶
۱۴	۲ ژوئن ۱۹۹۷	ورزشگاه عباسیون، دمشق، سوریه	مالدیو	۱–۰	۱۷–۰	مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸
۱۵	۲ ژوئن ۱۹۹۷	ورزشگاه عباسیون، دمشق، سوریه	مالدیو	۲–۰	۱۷–۰	مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸
۱۶	۲ ژوئن ۱۹۹۷	ورزشگاه عباسیون، دمشق، سوریه	مالدیو	۳–۰	۱۷–۰	مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸
۱۷	۲ ژوئن ۱۹۹۷	ورزشگاه عباسیون، دمشق، سوریه	مالدیو	۱۰–۰	۱۷–۰	مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸
۱۸	۲ ژوئن ۱۹۹۷	ورزشگاه عباسیون، دمشق، سوریه	مالدیو	۱۲–۰	۱۷–۰	مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸
۱۹	۲ ژوئن ۱۹۹۷	ورزشگاه عباسیون، دمشق، سوریه	مالدیو	۱۳–۰	۱۷–۰	مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸
۲۰	۲ ژوئن ۱۹۹۷	ورزشگاه عباسیون، دمشق، سوریه	مالدیو	۱۶–۰	۱۷–۰	مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸
۲۱	۴ ژوئن ۱۹۹۷	ورزشگاه عباسیون، دمشق، سوریه	قرقیزستان	۱–۰	۷–۰	مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸
۲۲	۴ ژوئن ۱۹۹۷	ورزشگاه عباسیون، دمشق، سوریه	قرقیزستان	۲–۰	۷–۰	مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸
۲۳	۹ ژوئن ۱۹۹۷	ورزشگاه آزادی، تهران، ایران	قرقیزستان	۲–۱	۳–۱	مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸
۲۴	۱۱ ژوئن ۱۹۹۷	ورزشگاه آزادی، تهران، ایران	مالدیو	۲–۰	۹–۰	مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸
۲۵	۱۱ ژوئن ۱۹۹۷	ورزشگاه آزادی، تهران، ایران	مالدیو	۵–۰	۹–۰	مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸
۲۶	۱۷ اگوست ۱۹۹۷	ورزشگاه وارسیتی، تورنتو، کانادا	کانادا	۱–۰	۱–۰	بازی دوستانه
۲۷	۱۳ سپتامبر ۱۹۹۷	ورزشگاه جین ژو، دالیان، چین	چین	۱–۲	۴–۲	مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸
۲۸	۱۹ سپتامبر ۱۹۹۷	ورزشگاه آزادی، تهران، ایران	عربستان سعودی	۱–۱	۱–۱	مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸
۲۹	۲۶ سپتامبر ۱۹۹۷	ورزشگاه ملی کویت، کویت، کویت	کویت	۱–۱	۱–۱	مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸
۳۰	۳ اکتبر ۱۹۹۷	ورزشگاه آزادی، تهران، ایران	قطر	۲–۰	۳–۰	مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸
۳۱	۳ اکتبر ۱۹۹۷	ورزشگاه آزادی، تهران، ایران	قطر	۳–۰	۳–۰	مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸
۳۲	۱۷ اکتبر ۱۹۹۷	ورزشگاه آزادی، تهران، ایران	چین	۳–۰	۴–۱	مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸
۳۳	۲۹ نوامبر ۱۹۹۷	ملبورن کریکت گراند، ملبورن، استرالیا	استرالیا	۱–۲	۲–۲	مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸
۳۴	۱۰ دسامبر ۱۹۹۸	ورزشگاه سوپاچالاسای، بانکوک، تایلند	تاجیکستان	۴–۰	۵–۰	بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸
۳۵	۱۲ دسامبر ۱۹۹۸	ورزشگاه سوپاچالاسای، بانکوک، تایلند	چین	۲–۱	۲–۱	بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸
۳۶	۱۹ دسامبر ۱۹۹۸	ورزشگاه راجامانگالا، بانکوک، تایلند	کویت	۱–۰	۲–۰	بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸
۳۷	۹ ژوئن ۲۰۰۰	ورزشگاه آزادی، تهران، ایران	مقدونیه	۱–۰	۳–۱	جام ال جی
۳۸	۱۲ اکتبر ۲۰۰۰	ورزشگاه شهر ورزشی کمیل شمعون، بیروت، لبنان	لبنان	۱–۰	۴–۰	جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۰
۳۹	۲۳ اکتبر ۲۰۰۰	ورزشگاه المپیک بین المللی، تریپولی، لبنان	کره جنوبی	۱–۰	۱–۲	جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۰
۴۰	۲۴ نوامبر ۲۰۰۰	ورزشگاه تختی، تبریز، ایران	گوآم	۲–۰	۱۹–۰	مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲
۴۱	۲۴ نوامبر ۲۰۰۰	ورزشگاه تختی، تبریز، ایران	گوآم	۳–۰	۱۹–۰	مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲
۴۲	۲۴ نوامبر ۲۰۰۰	ورزشگاه تختی، تبریز، ایران	گوآم	۴–۰	۱۹–۰	مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲
۴۳	۲۴ نوامبر ۲۰۰۰	ورزشگاه تختی، تبریز، ایران	گوآم	۵–۰	۱۹–۰	مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲
۴۴	۲۴ نوامبر ۲۰۰۰	ورزشگاه تختی، تبریز، ایران	گوآم	۶–۰	۱۹–۰	مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲
۴۵	۲۴ نوامبر ۲۰۰۰	ورزشگاه تختی، تبریز، ایران	گوآم	۷–۰	۱۹–۰	مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲
۴۶	۲۵ اکتبر ۲۰۰۱	ورزشگاه آزادی، تهران، ایران	امارات متحده عربی	۱–۰	۱–۰	مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲
۴۷	۳۱ اکتبر ۲۰۰۱	ورزشگاه آل نهیان، ابوظبی، امارات	امارات متحده عربی	۲–۰	۳–۰	مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲
۴۸	۱۹ نوامبر ۲۰۰۸	ورزشگاه آل مکتوم، دبی، امارات	امارات متحده عربی	۱–۱	۱–۱	مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰
۴۹	۲ ژانویه ۲۰۰۹	ورزشگاه آزادی، تهران، ایران	چین	۲–۰	۳–۱	بازی دوستانه
۵۰	۹ ژانویه ۲۰۰۹	ورزشگاه آزادی، تهران، ایران	سنگاپور	۲–۰	۶–۰	مقدماتی جام ملت های آسیا ۲۰۱۱

دوران مربی گری

کریم باقری بازیکن سابق تیم ملی فوتبال ایران در تاریخ ۲۳ آبان ۱۳۹۳ به عنوان سرمربی تیم ملی دانشجویان ایران اولین تجربه سرمربیگری خود را پشت سر خواهد گذاشت.^[۲۶]

افتخارات

• انتخاب به عنوان بهترین هافبک آسیا سال ۱۹۹۶
• انتخاب به عنوان ده بازیکن اول تمام تاریخ فوتبال ایران
• گلزترین هافبک تمام تاریخ تیم ملی فوتبال ایران
• دارنده بیشترین زدن گل در یک بازی ملی(۷ گل به مالدیو)
• قهرمانی در سیزدهمین دوره بازی‌های آسیایی (۱۹۹۸ بانکوک)^[۲۴]
• قهرمانی در جام اکو (۱۹۹۳ تهران)
• انتخاب گل اش به عنوان یکی از زیباترین گل‌های تاریخ جام ملت‌های آسیا توسط سایت AFC
• حضور در جام جهانی (۱۹۹۸ فرانسه)^[۲۴]
• مقام سومی جام ملت‌های آسیا (۱۹۹۶ امارات)^[۲۴]
• قهرمانی لیگ آزادگان با پرسپولیس (۱۳۷۵)
• قهرمانی لیگ برتر ایران با پرسپولیس (۱۳۸۷)
• قهرمانی جام حذفی با پرسپولیس (۱۳۸۹)
• قهرمان جام باشگاه‌های عرب
• مقام سومی جام باشگاه‌های آسیا با السد
• بازیکن برتر ماه ژوئیه ۱۹۹۷ آسیا^[۲۴]
• بازیکن سوم سال آسیا ۱۹۹۷^[۲۴]
• عضو تیم ستارگان آسیا در دیدار با ستارگان فیفا (۱۹۹۷)^[۲۷]
• بهترین گل‌زن جهان در سال ۱۹۹۷ پس از روماریو^[۱۸]
• سابقه حضور در بازه هیجده ساله در تیم ملی (بیشترین سال حضور یک ایرانی)
• زننده بهترین گل ماه اکتبر ۲۰۰۰ آسیا^[۲۴]
• زننده بهترین گل ماه اکتبر ۲۰۰۱ آسیا^[۲۴]
• برترین بازیکن جام باشگاه‌های عرب (۲۰۰۱)
• دومین بازیکن محبوب جهان در سال ۲۰۱۰^[۴]
• انتخاب به عنوان مرد اخلاق یک دهه فوتبال ایران^[۲۸]
• بهترین هافبک گل زن جهان در بازی‌های ملی بعد زیکو برزیلی^[۲۹]
• دومین گلزن برتر تاریخ تیم ملی فوتبال ایران^[۳۰]
• زدن گل به استقلال تهران
• زننده هزارمین گل تاریخ باشگاه پرسپولیس
• گلزنترین بازیکن تاریخ باشگاه پرسپولیس در لیگ حرفه‌ای

محمود کریمی سیبکی
اطلاعات شخصی
نام کامل	محمود کریمی سیبکی
زادروز	۱۹ اردیبهشت ۱۳۵۷ (سن: ۳۷ سال)
محل تولد	اصفهان، ایران
قد	۱۶۸ سانتی‌متر
پست	کمک مربی (گذشته:مهاجم)
دوران جوانی
۱۹۹۹-۱۹۹۵	سپاهان اصفهان
دوران حرفه‌ای۱
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی(گل)
۱۳۸۸-۱۳۷۹	سپاهان اصفهان	؟ (۳۳)
تیم ملی
۲۰۰۷-۲۰۰۳	ایران
تیم‌های مربی
۱۳۹۳-۱۳۸۸	سپاهان اصفهان (دستیار)
* تعداد بازی (تعداد گل)

محمود کریمی سیبکی (زادهٔ ۱۹ اردیبهشت ۱۳۵۷ در اصفهان) بازیکن سابق فوتبال اهل ایران است.

نام کامل او محمود کریمی سیبکی است که به شهر پدری او سیبک اشاره دارد. (سیبک یک شهر کوچک گرجی نشین در شهرستان فریدون‌شهر است.)

او یکی از سرشناس ترین افراد زندهٔ گرجی ایرانی می‌باشد.

وی یکی از با تکنیک‌ترین بازیکنان تاریخ باشگاه سپاهان به حساب می‌آید. او پیراهن شماره ۱۳ سپاهان را بر تن می‌کرد. کریمی با ۱۱ گل، برترین گلزن سپاهان در مسابقات لیگ قهرمانان آسیا نیز می‌باشد. وی همچنین در فصل ۸۷-۱۳۸۶ لیگ برتر، برترین گلزن فصل سپاهان شد. کریمی سابقهٔ کاپیتانی در تیم فوتبال سپاهان را نیز دارد.

در تاریخ ۳۰ فروردین ۱۳۸۷ از هفتهٔ بیست و هشتم مسابقات لیگ برتر ۸۷–۱۳۸۶ در ورزشگاه فولادشهر، برخورد شوت رسول میرطرقی بازیکن تیم مس کرمان به چشم چپ کریمی، باعث آسیب‌دیدگی برای او شد. کریمی پس از این آسیب‌دیدگی به مدت چند ماه از فوتبال دور بود و سپس به فوتبال بازگشت. کریمی نهایتاً در سال ۱۳۸۸ با توجه به آسیب‌دیدگی قبلی از ناحیهٔ چشم و اینکه ادامهٔ فوتبال برای وی خطرناک بود، رسماً از فوتبال خداحافظی کرد.^[۱]

پس از آن وی بین سال‌های ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۳ به عنوان کمک مربی، در کنار سرمربیانی چون امیر قلعه‌نویی، لوکا بوناچیچ و زلاتکو کرانچار در باشگاه فوتبال سپاهان فعالیت می‌کرد.

 

 

نیمه نهایی جام حذفی ۸۶-۱۳۸۵

یکی از به یاد ماندنی‌ترین بازی‌های او مربوط به مرحلهٔ نیمه نهایی جام حذفی ۸۶-۱۳۸۵ در تاریخ ۱۱ خرداد ۱۳۸۶ می‌باشد.

بازی بین دو تیم سپاهان و پرسپولیس که در ۹۰ دقیقه وقت معمول مسابقه با نتیجهٔ ۱-۱ به پایان رسید و کار به وقت‌های اضافه کشیده شد.

زمانی‌که که به محمود کریمی به عنوان یار تعویضی وارد میدان مسابقه شد، توانست در وقت اضافهٔ دوم و در کمتر از ۹ دقیقه، ۳ گل به ثمر برساند و هت‌تریک او باعث برد ۴-۱ سپاهان مقابل پرسپولیس تهران در ورزشگاه آزادی و صعود سپاهان به فینال جام حذفی شد.

کریمی در لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۰۷

محمود کریمی یکی از چهره‌های تاثیر گذار در لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۰۷ برای سپاهان بود. او سه گل در این مسابقات به ثمر رساند و بازی‌های خوبی از خود به نمایش گذاشت. کریمی توانست در مرحلهٔ نیمه نهایی (بازی رفت) ۲ گل در مقابل تیم الوحده امارات و در فینال (بازی رفت) یک گل در مقابل تیم اوراوا رد دایموندز به ثمر برساند.

کریمی در جام باشگاه‌های جهان ۲۰۰۷

او در مسابقات جام باشگاه‌های جهان ۲۰۰۷ دو بازی انجام داد و در بازی دوم یک گل در مقابل تیم اوراوا رد دایموندز به ثمر رساند تا اولین و تنها گلزن ایرانی مسابقات جام باشگاه‌های جهان لقب بگیرد.

افتخارات بازیکنی

• لیگ برتر
• قهرمانی در لیگ برتر فوتبال ایران ۸۲-۱۳۸۱ به همراه تیم سپاهان اصفهان
• نایب قهرمانی در لیگ برتر فوتبال ایران ۸۷-۱۳۸۶ به همراه تیم سپاهان اصفهان
• جام حذفی
• قهرمانی در جام حذفی ۸۳-۱۳۸۲ به همراه تیم سپاهان اصفهان
• قهرمانی در جام حذفی ۸۵-۱۳۸۴ به همراه تیم سپاهان اصفهان
• قهرمانی در جام حذفی ۸۶-۱۳۸۵ به همراه تیم سپاهان اصفهان
• لیگ قهرمانان آسیا
• نایب قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۰۷ به همراه تیم سپاهان اصفهان

علی‌رضا واحدی نیکبخت

شناسنامه
نام کامل	علی‌رضا واحدی نیکبخت
زادروز	۹ تیر ۱۳۵۹ (سن: ۳۵ سال)
زادگاه	مشهد، ایران
قد	۱،۸۰ متر
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی	خونه به خونه
پُست	مهاجم
باشگاه‌های جوانان
	ابومسلم خراسان
باشگاه‌های حرفه‌ای
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی (گل)
۱۹۹۸-۱۹۹۹ ۱۹۹۹-۲۰۰۶ ۲۰۰۵ ۲۰۰۶-۲۰۰۹ ۲۰۰۹-۲۰۱۰ ۲۰۱۰ ۲۰۱۱-۲۰۱۲ ۲۰۱۲- ۲۰۱۳ ۲۰۱۳ - ۲۰۱۴ ۲۰۱۴ -	ابومسلم خراسان استقلال تهران ← الوصل امارات (قرضی) پرسپولیس تهران استیل‌آذین صبای قم پیکان تهران داماش گیلان استقلال تهران خونه به خونه	۳۰ (۶) ۱۳۸ (۲۲) (۱) ۸۵ (۲۶) ۸ (۰) ۱۴ (۱) ۲۲ (۱) ۲ (۰) ۱۳ (۰) ۰ (۰)
تیم ملی
۲۰۰۲ ۲۰۰۰-۲۰۰۸	زیر ۲۳ سال ایران ایران	۶ (۵) ۷۷ (۱۴)

علی‌رضا واحدی نیکبخت (زاده ۸ تیر ۱۳۵۹ -مشهد) بازیکن فوتبال اهل ایران است که برای باشگاه فوتبال خونه به خونه مازندران در لیگ دو توپ می‌زند.

 

 

زندگینامه

بازی‌های خوب موجب درخشش نیکبخت در مسابقات آموزشگاهی شد و سر از تیم باشگاهی راوند درآورد و بعد از ۲ ماه تمرین، در اولین مسابقه باشگاهی در سطح جوانان مقابل ابومسلم، معتبرترین تیم فوتبال خراسان، به میدان رفت.

پیروزی ۳-۱ در آن مسابقه دعوت شدن به پوشیدن پیراهن راه راه مشکی و قرمز ابومسلم را برایش به ارمغان آورد. در تیم ابومسلم، در همان اولین مسابقه در لیگ سال ۱۳۷۷، درخشید و به تیم ملی جوانان دعوت شد.

ورود به استقلال

او پس از گذراندن یک دوره موفق در تیم ابومسلم خراسان و مطرح شدن در سطح اول فوتبال ایران در سال ۱۳۷۸ به تیم باشگاه استقلال پیوست.

انتقال به پرسپولیس

او در فصل ۸۶-۸۵ از سری مسابقات لیگ برتر فوتبال ایران پس از اینکه باشگاه استقلال تلاشی برای حفظ وی نکرد، بعد از ۶ سال حضور در تیم استقلال تهران از این تیم به باشگاه پرسپولیس پیوست.^[۱]

دیگر تیم‌ها

واحدی نیکبخت پس از جدایی از باشگاه پرسپولیس به عضویت تیم‌های استیل‌آذین،^[۲] صبا،^[۳] پیکان تهران،^[۴] گهر زاگرس^[۵] و داماش گیلان^[۶]درآمده است.

کنار گذاشته شدن از تیم گهر

بعد از آن که وی به تیم گهر پیوست به علت عدم کسب مجوز نتوانست این تیم را در لیگ برتر همراهی کند و از این تیم کنار گذاشته شد.^[۷] بعد از این اتفاق وی در مصاحبه‌ای با برنامه ۹۰، از کارهای اشتباه خود عذرخواهی کرد.^[۸]

رفتن به داماش

نیکبخت که به شدت خواهان بازگشت به دنیای مستطیل سبز بود و همواره در مصاحبه‌هایش از مسئولان سازمان لیگ درخواست بخشش می‌کرد، در نهایت از سوی این سازمان بخشیده شد. پس از اینکه نیکبخت اجازه حضور دوباره در لیگ برتر را پیدا کرد زمزمه‌های جدی حضور دوباره او در تیم‌های پرسپولیس و استقلال مطرح شد اما او داماش را انتخاب کرد و در تاریخ ۳ دی ۱۳۹۱ رسماً به این تیم پوست.^[۹]

بازگشت به استقلال تهران

علیرضا نیکبخت واحدی بازیکن سابق تیم‌های استقلال و پرسپولیس بعد چند سال دوری از این دو باشگاه مجدداً به جمع آبی پوشان تهرانی برگشت.^[۱۰]

موفقیت‌ها

• قهرمانی در لیگ دسته اول ایران (جام آزادگان سابق) در سال ۱۳۸۰ به همراه تیم استقلال
• کسب عنوان سومی جام باشگاه‌های آسیا ۲۰۰۲ به همراه تیم استقلال
• قهرمانی در جام حذفی ایران در سال ۱۳۸۱ به همراه تیم استقلال
• نایب قهرمانی در جام حذفی ایران در سال ۱۳۸۳ به همراه تیم استقلال
• قهرمانی در لیگ برتر فوتبال ایران ۸۵-۸۴ به همراه تیم استقلال
• قهرمانی در لیگ برتر فوتبال ایران ۸۷-۸۶ به همراه تیمپرسپولیس

او بعد از مهرزاد معدنچی در فصل ۸۵-۸۶ بهترین گلزن پرسپولیس بود. وی همچنین به همراه تیم فوتبال پرسپولیس به مقام قهرمانی مسابقات لیگ برتر فوتبال ایران در فصل ۸۶-۸۷ دست پیدا کرد. او در این فصل نیز پس از محسن خلیلی بهترین گلزن پرسپولیس بود.

رسول خطیبی

شناسنامه
نام کامل	رسول پاکی خطیبی
زادروز	۳۱ شهریور ۱۳۵۷ (سن: ۳۶ سال)
زادگاه	تبریز،  ایران
قد	۱٫۷۲ متر
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی	-
پُست	سرمربی (گذشته:مهاجم)
باشگاه‌های جوانان
۱۹۹۳–۱۹۹۶	ماشین سازی تبریز
باشگاه‌های حرفه‌ای
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی (گل)
۱۹۹۶–۱۹۹۷ ۱۹۹۷–۱۹۹۹ ۱۹۹۹–۲۰۰۰ ۲۰۰۰ ۲۰۰۰–۲۰۰۳ ۲۰۰۳ ۲۰۰۳–۲۰۰۶ ۲۰۰۶–۲۰۰۷ ۲۰۰۷–۲۰۰۸ ۲۰۰۸–۲۰۰۹ ۲۰۰۹ ۲۰۰۹–۲۰۱۱ ۲۰۱۰ ۲۰۱۱–۲۰۱۲ ۲۰۱۲–۲۰۱۳	تراکتورسازی تبریز پاس تهران هامبورگ استقلال تهران (قرضی) پاس تهران استقلال تهران (قرضی) سپاهان اصفهان الشارجه الامارات الظفره سپاهان اصفهان گسترش فولاد تبریز تراکتورسازی تبریز (قرضی) ماشین سازی تبریز گسترش فولاد تبریز	۴ (۰) ۰ (۰) (۱۶) ۰ (۰) ۶۷ (۳۲) (۱۲) ۲۲ (۱۴) (۲) ۸ (۰) ۳۶ (۱۶) ۱۱ (۲) ۳ (۲) ۱۴ (۵)
تیم ملی
۱۹۹۹ ۱۹۹۹–۲۰۰۸	تیم ملی امید ایران تیم ملی ایران	۴ (۳) ۲۷ (۵)
دوران مربیگری
۱۳۹۰–۱۳۹۱ ۱۳۹۱–۱۳۹۲ ۱۳۹۳ ۱۳۹۴-	ماشین سازی تبریز گسترش فولاد تبریز تراکتورسازی تبریز سیاه‌جامگان

رسول خطیبی (متولد ۳۱ شهریور ۱۳۵۷ در تبریز) بازیکن بازنشسته و سابق تیم ملی فوتبال ایران است.

وی آخرین بار در یک بازی رسمی در ۱۵ مرداد ۱۳۹۲ در هفتهٔ سوم لیگ برتر ۹۳–۱۳۹۲ و زمانی‌که به عنوان بازیکن و سرمربی در گسترش فولاد تبریز حضور داشت٬ در بازی مقابل سپاهان در ورزشگاه یادگار امام تبریز به عنوان بازیکن تعویضی به میدان رفت و پس از آن از فوتبال به عنوان بازیکن خداحافظی کرد و به سرمربی‌گری ادامه داد.

 

 

تیم ملی ایران

خطیبی اولین بازی ملی خود را در تاریخ ۱۵ فوریه ۱۹۹۹ و در مقابل تیم ملی فوتبال کویت به انجام رساند. وی به همراه تیم ملی فوتبال ایران در مسابقات جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶ حضور داشت و در دو بازی مقابل تیم‌های پرتغال و آنگولا به صورت بازیکن تعویضی به میدان رفت. وی همچنین در مسابقات جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۷ در تیم ملی حضور داشت. او ۲۷ بازی ملی به انجام رسانده و ۵ گل ملی نیز به ثمر رسانده است.

سرمربیگری

 

وی تاکنون سرمربی‌گری دو تیم ماشین سازی تبریز و گسترش فولاد تبریز را به عهده داشته است.

او با تیم فوتبال ماشین‌سازی تبریز در فصل ۹۱–۱۳۹۰ لیگ دسته اول در آستانه صعود لیگ برتر قرار داشت؛ اما در آخرین لحضات هفته آخر، ناکام ماند و به مقام سوم رسیدند. خطیبی، در فصل ۹۲–۱۳۹۱ لیگ دسته اول تیم فوتبال گسترش فولاد تبریز را با بازیکنان جوان و بومی و در فاصله ۳ هفته مانده تا پایان لیگ، به مقام قهرمانی رساند که منجر به صعود مستقیم این تیم به لیگ برتر فوتبال ایران شد. پس از موفقیت خطیبی در گسترش فولاد، کانون مربیان ایران، خطیبی را به عنوان «مربی سال فوتبال ایران» در فصل ۹۲–۱۳۹۱ انتخاب کردند.^[۱]

رسول خطیبی، در ۱۰ خرداد ۱۳۹۳ با امضای قراردادی ۳ ساله، با باشگاه فوتبال تراکتورسازی تبریز، هدایت این تیم را برعهده گرفت.^[۲] او در ۱۹ بهمن ۱۳۹۳ از سرمربی‌گری تیم فوتبال تراکتورسازی تبریز برکنار شد.^[۳]

وی در تاریخ ۲۷ خرداد ۱۳۹۴ به عنوان سرمربی باشگاه فوتبال سیاه‌جامگان انتخاب شد.^[۴]

آمار مربی‌گری

آخرین به‌روزرسانی: ۱۲ خرداد ۱۳۹۲

کشور	باشگاه	از	تا	آمار
				بازی	برد	تساوی	باخت	درصد برد	زده	خورده	تفاضل
	ماشین‌سازی	تیر ۱۳۹۰	تیر ۱۳۹۱	۲۸	۱۲	۸	۸	۴۲٫۸۶	۳۵	۲۸	+۷
	گسترش فولاد	تیر ۱۳۹۱	دی ۱۳۹۲	۲۶	۱۴	۸	۴	۵۳٫۸۵	۴۴	۲۵	+۱۹
	تراکتورسازی تبریز	خرداد ۱۳۹۳	تاکنون	۸	۶	۱	۱	۷۵٫۰۰	۱۷	۶	+۱۱

 

ناصر حجازی

شناسنامه
نام کامل	ناصر حجازی
زادروز	۲۳ آذر ۱۳۲۸
زادگاه	تهران،
تاریخ مرگ	۲ خرداد ۱۳۹۰ (۶۲ سال)[۱]
محل مرگ	تهران،
قد	۱۸۵ سانتی‌متر
نام مستعار	عقاب آسیا
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی
شمارهٔ پیراهن	۱
پُست	دروازه‌بان
باشگاه‌های حرفه‌ای
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی (گل)
۱۳۴۵-۱۳۴۸ ۱۳۴۸-۱۳۵۶ ۱۳۵۶-۱۳۵۸ ۱۳۵۸-۱۳۶۵	نادر تاج شهباز استقلال
تیم ملی
۱۳۵۹-۱۳۴۷	ایران	۶۲ (۰)
دوران مربیگری
۱۳۶۷ ۱۳۶۷-۱۳۶۸ ۱۳۶۹-۱۳۷۳ ۱۳۷۵-۱۳۷۸ ۱۳۷۸-۱۳۷۹ ۱۳۷۹-۱۳۸۱ ۱۳۸۳ ۱۳۸۳-۱۳۸۴ ۱۳۸۵-۱۳۸۶ ۱۳۸۷	محمدان شهرداری کرمان بانک تجارت سپاهان استقلال تهران ذوب آهن اصفهان استقلال رشت ماشین‌سازی تبریز استقلال اهواز نساجی قائمشهر استقلال تهران

ناصر حِجازی (۲۳ آذر ۱۳۲۸ در تهران-۲ خرداد ۱۳۹۰^[۲] در تهران) مربی و بازیکن فوتبال ایرانی بود. او دروازه‌بان اول تیم ملی فوتبال ایران در دهه ۱۳۵۰ بود و ۲ قهرمانی در جام ملت‌های آسیا، ۱ قهرمانی در بازی‌های آسیایی و شرکت در المپیک و جام جهانی فوتبال را در کارنامه دارد. او هم‌چنین به هم‌راه تیم تاج قهرمانی در جام تخت جمشید و جام باشگاه‌های آسیا را تجربه کرده‌است.

فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال حجازی را دومین دروازه بان برتر قرن بیستم قاره آسیا پس از محمد الدعایه عربستانی معرفی کرده‌است.^[۳]

حجازی در دوران مربی‌گری هم تیم استقلال تهران را به نایب‌قهرمانی جام باشگاه‌های آسیا و قهرمانی لیگ آزادگان رساند.^[۴]

وی در روز ۲ خرداد ۱۳۹۰ پس از تحمل مدت‌ها رنج ناشی از بیماری سرطان ریه در بیمارستان کسری تهران درگذشت و در تاریخ ۴ خرداد ۱۳۹۰ خورشیدی در «قطعه نام‌آوران» بهشت زهرا به خاک سپرده شد.^[۵]
 

ناصر حجازی و غلامرضا تختی تنها چهره‌های ورزشی هستند که نام آنها در مجموعه مفاخر و نام آوران ایران زمین در کنار نام‌هایی چون ابوعلی سینا، سعدی شیرازی، حکیم ابوالقاسم فردوسی، عطار نیشابوری، امیر کبیر، کمال الملک، جلال آل احمد، پروین اعتصامی، پروفسور محمود حسابی، دکتر علی شریعتی و دکتر جعفر شهیدی قرار گرفته است.^[۶][۷]

ناصر حجازی در خیابان آریانا (مالک اشتر) تهران^[۸] به دنیا آمد. او همراه پدر و مادر و ۴ خواهر و یک برادر در تهران زندگی می‌کرد. پدرش متولد منطقه لاله تبریز بود^[۹][۱۰] و در تهران آژانس املاک داشت و مادرش متولد یکی از روستاهای اطراف خرمدره و ابهر بود.^[۱۱] ناصر حجازی خود زبان ترکی را نمی‌دانست.^[۱۲] وی دوره دبستان را در دبستان هخامنش و دوره دبیرستان را در دبیرستان‌های ابومسلم، سعادت، سینا، سهند و شرق طی کرد. وی در تیم فوتبال دبیرستان ابومسلم در پست گوش راست و دروازه بانی بازی می‌کرد. همچنین در تیم بسکتبال این دبیرستان حضور مستمر داشت. دبیرستان ابومسلم در خیابان ابوسعید در نزدیکی میدان منیریه تهران، حوالی منزل سابق وی واقع شده بود. در سال ۱۳۵۰ وارد مدرسه عالی ترجمه شد و در سال ۱۳۵۶ لیسانس خود را دریافت کرد. در دوره مربیگری تیم ماشین‌سازی تبریز منطقه لاله تبریز (زادگاه پدرش) پاتوق تفریحی ناصر حجازی بود.^[۱۰]

 

 

خود حجازی گرایشش به فوتبال را این گونه تعریف می‌کند:

من فوتبال را فقط به صورت تفریحی دنبال می‌کردم و رشته اصلی من بسکتبال بود و حتی برای تیم جوانان بسکتبال ایران هم انتخاب شدم و ماجرا از اینجا شروع شد که روزی با دوستان به تماشای بازی آموزشگاهی که تیم مدرسه ما هم در آن شرکت داشت رفتیم.

در همان روز دروازه‌بان تیم مدرسه ما آسیب دید مربی تیم مرا صدا زد و گفت ناصر بیا درون دروازه بایست من هم گفتم آقا اصلاً من نمی‌توانم من فقط گاهی فوتبال بازی می‌کنم اون هم هافبک تیم نه دروازه‌بانی!! مربی دست بردار نبود و می‌گفت تو قد بلند داری و بسکتبالیست هم بودی حتماً می‌توانی چند توپ هوایی رو بگیری. خلاصه با اصرار مربی و با ترس و لرز و دلهره رفتم درون دروازه. آن روز برای من یک روز بیاد ماندنی و خاطره‌انگیز است. خودم هم باورم نمی‌شد که چرا با وجود آن‌که برای اولین بار درون دروازه ایستاده بودم اینقدر خوب توپ می‌گرفتم. بازی که تمام شد همه تماشاگرانی که برای دیدن مسابقه آماده بودن تشویقم کردند.^[۱۳]

 

همسر حجازی بهناز شفیعی نام دارد^[۱۴] و حجازی از او دارای دو فرزند به نام‌های آتوسا و آتیلا است که هرد و فوتبالیست بوده‌اند. آتیلا چند سال در تیم استقلال تهران بازی می‌کرد و آتوسا هم اولین کاپیتان تیم ملی فوتسال زنان ایران بود.^[۱۵] داماد او (همسر آتوسا) سعید رمضانی هم بازیکن حرفه‌ای فوتبال است و فرزند آنها نیز امیرارسلان نام دارد.

زندگی ورزشی

دوران بازی

باشگاهی

تیم فوتبال نادر در دسته دوم باشگاه‌های تهران اولین باشگاه حجازی بود و از همان تیم به تیم ملی جوانان و تیم ملی بزرگسالان رسید. در سال ۱۳۴۸ به تاج پیوست و در همان سال اول، قهرمانی جام باشگاه‌های آسیا و جام تخت جمشید را با این تیم به دست‌آورد. وی تا پایان دوران بازیکنی خود به‌جز یک سال و نیم در بین سال‌های ۱۳۵۶ و ۱۳۵۸ که برای تیم شهباز بازی کرد و مدت کوتاهی پس از جام جهانی ۱۹۷۸ که با تیم منچستر یونایتد تمرین می‌کرد (عدم صدور کارت «آی. تی. سی» برای این دروازه بان ارزنده به دلیل نبود فدراسیون منسجم در ایران مانع از حضور حجازی در لیگ انگلیس شد)، در بقیه این مدت توپچی تاج و استقلال تهران بود و با این تیم چندین دوره قهرمانی در لیگ کشور، جام باشگاه‌های تهران، جام حذفی ایران و جام باشگاه‌های آسیا را جشن گرفت.^[۱۳]

حجازی در پایان دوران بازیکنی خود به بنگلادش رفته و پس از مدت کوتاهی دروازه‌بانی در تیم محمدان، سرمربی این تیم شد و در سال ۱۳۶۹ بازی خداحافظی خود را در همین تیم انجام داد.

ملی

 

حجازی اولین بازی ملی خود را در ۲۲ شهریور ۱۳۴۸ در آنکارا در مقابل تیم ملی پاکستان انجام داد که با نتیجه ۴ بر ۲ به نفع ایران پایان یافت. آخرین بازی او هم در سال ۱۳۵۹ و در بازی ایران- کویت انجام گرفت و بعد از آن به دلیل قانون عجیبی معروف به «قانون ۲۹ ساله‌ها» که حضور دروازه‌بانان بالای ۲۹ سال در تیم ملی را ممنوع می‌کرد از تیم ملی کنار گذاشته شد.^[۱۳]این قانون آن زمان تنها به ناصرحجازی ابلاغ شد.^[۱۶]

این قانون در پی آن ابلاغ شد که در شروع یکی از بازیهای استقلال تهران در اوایل انقلاب مسئولان برای مراسم ابتدایی بازی به بازیکنان هر دو تیم عکسهایی از روح‌الله خمینی داده بودن که هنگام قرائت قرآن در دست بگیرند ولی ناصر حجازی از گرفتن عکس خمینی ممانعت می‌کند در پی همین مسئله مسئولان وقت نه تنها از ورود حجازی به زمین جلوگیری می‌کنند بلکه چند روز بعد از آن ماجرا مسئولان تربیت بدنی از جمله نصرالله سجادی قانون عدم حضور بازیکنان بالای ۲۹ سال در تیم ملی را به تصویب می رسانند.(من آن گلبرگ مغرورم که می میرم ز بی آبی ولی با منت و خواری پی شبنم نمی گردم).^[۱۷]

ناصر حجازی در دهه ۱۳۵۰ دروازه‌بان اصلی تیم ملی ایران بود و با این تیم دو بار قهرمان جام ملت‌های آسیا (۱۹۷۲ و ۱۹۷۶) و یک بار قهرمان بازی‌های آسیایی ۱۹۷۴ تهران شد و در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین و المپیک ۱۹۷۲ مونیخ هم شرکت کرد و سهمیه حضور در المپیک ۱۹۷۶ مونترآل و مقام سومی جام ملت‌های آسیا ۱۹۸۰ را هم به‌دست‌آورد.^[۱۸]

دوران مربی‌گری

اولین تجربه مربیگری حجازی در محمدان بنگلادش بود، نقطه اوج این باشگاه در سال ۱۳۶۷ با پیروزی بر پرسپولیس و صعود به یک‌چهارم‌نهایی جام باشگاهای آسیا رقم خورد. حجازی در مورد آن مسابقه می‌گوید: «رئیس باشگاه گفت می‌خواهم بیایم رختکن بگویم کمتر گل بخورید آبرویمان نرود! گفتم می‌خواهی بیایی روحیه بچه‌ها را تضعیف کنی؟ لازم نکرده! خودم به رختکن رفتم و گفتم بچه‌ها من پرسپولیس را می‌شناسم اصلاً تیم نیست! خلاصه به داخل زمین رفتیم.

 

در نیمه اول با گل کرمانی از ما جلو افتادند. در بین دو نیمه حسابی به بچه‌ها توپیدم. چشمتان روز بد نبیند با گل بیژن طاهری بازی را مساوی کردیم. بعد از آن گل خیلی فشار آوردیم چون برای صعود نیاز به برد داشتیم. بازی طوری شده بود که فنونی‌زاده کاپیتان پرسپولیس می‌گفت بچه‌ها بزنید زیرش ۱-۱ هم می‌ریم بالا! در دقیقه ۸۸ سانتری شد و مهاجم خارجی و سرعتی ما توپ را از زیر دستان سلطانی وارد دروازه کرد ۲-۱ بردیم! این برد در تاریخ محمدان بنگلادش بی‌سابقه بود. بعد از بازی جشنی گرفتند که باورنکردنی بود. تمام مردم شهر بیرون آمده بودند. در جشن شهردار و وزیر امور خارجه هم حضور داشتند.»^[۱۹] او هر وقت از روزهای حضور در هند و بنگلادش حرف می‌زد بغض می‌کرد و همیشه می‌گفت: هیچ کسی نمی‌تواند یک ساعت آن زندگی را تحمل کند.^[۲۰] او در مصاحبه‌ای گفته بود:«روزهای اولی که در هند و سپس بنگلادش بودم فقط می‌توانستم روزی یک وعده شکمم را سیر کنم آن‌هم نه با غذای خوب و مقوی بلکه با نان یا موز که ارزان بود. این سختی‌ها را به جان خریدم تا از اصولم برنگردم، تا جلوی کسی تعظیم نکنم، تا دست کسی را نبوسم، تا مردانگی‌ام را به حراج نگذارم، تا خداوند را ناراحت نکنم که آدم با شرافت و با عزتی باشم.»^[۲۱]

او در دوران سرمربیگری موفق شد استقلال را به مقام نایب قهرمانی باشگاه‌های آسیا و قهرمانی در لیگ آزادگان برساند. در تیم‌های سپاهان اصفهان، ذوب آهن اصفهان، استقلال رشت، ماشین‌سازی تبریز، استقلال اهواز، ابومسلم خراسان، نساجی قائمشهر نیز به مربیگری پرداخت که موفقیت چندانی نصیب وی نشد، هر چند تیم ماشین سازی در فصل ۷۴-۷۵ بازی‌های خوبی در لیگ ایران ارائه کرد و به همین خاطر بحث‌هایی در مورد انتخاب حجازی به عنوان سرمربی تیم ملی در مطبوعات مطرح شد. از قول پسر وی نقل شده که در همین دوره که مصطفوی رییس فدارسون فوتبال بود، قرار بود حجازی به عنوان مربی تیم ملی انتخاب شود، اما در نهایت نام مایلی کهن به عنوان مربی تیم ملی اعلام شد.^[۲۲]
 

در سال ۱۳۸۶ پس از انتخاب مجدد علی فتح‌الله‌زاده به سمت مدیرعاملی، مجدداً سرمربی باشگاه استقلال تهران گردید که در هفته چهاردهم فیروز کریمی جایگزین او شد.
 

وی در زمان مربی گری اش بازیکنان بزرگی همچون علی دایی، رحمان رضایی، علی رضا اکبرپور و علی اکبر استاد اسدی را به فوتبال ایران معرفی کرد.

آمار مربیگری در استقلال

کشور	تیم	از	تا	امتیاز
				G	W	D	L	GF	GA	+/-
	استقلال تهران	نوامبر ۱۹۹۶	می ۱۹۹۹	۸۱	۳۹	۲۵	۱۷	۱۲۷	۷۳	+۵۴
	استقلال تهران	ژوئیه ۲۰۰۷	نوامبر ۲۰۰۷	۱۴	۵	۵	۴	۲۱	۱۹	+۲
در مجموع				۹۵	۴۴	۳۰	۲۱	۱۴۸	۹۲	+۵۶

درگذشت

ناصر حجازی در ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۰ در حین تماشای دیدار تیم فوتبال استقلال مقابل پاس همدان در روز آخر لیگ برتر به‌دلیل وخامت حالش به کما رفت^[۲۳] و در حالی که از بیماری سرطان ریه رنج می‌برد، در تاریخ ۲ خرداد ۱۳۹۰، ساعت ۱۰:۵۵ صبح، در بیمارستان کسری در تهران درگذشت.^{[۲۴][۲۵][۲۶][۲۷]}
ناصر حجازی در طول ۱۸ ماه بیماری هیچ گونه کمک دولتی را قبول نکرد. او دربارهٔ بیماریش و حضور مسئولان دولتی در کنار خود در بیمارستان گفته بود: «خیلی از مسئولان آمدند. من احتیاجی به کمک آن‌ها نداشتم. آن‌ها عددی نیستند که بخواهند به من کمک کنند، در اندازهٔ این حرف‌ها نیستند که بخواهند به ناصر حجازی کمک کنند.»^[۲۸]

مراسم تشییع جنازه ناصر حجازی

مراسم تشییع

مراسم تشییع جنازه ناصر حجازی ابتدا قرار بود در سه‌شنبه ۳ خرداد ۱۳۹۰ برگزار شود که با درخواست‎های اهالی ورزش و فوتبال و هواداران او به دلیل اینکه عدهٔ بیشتری بتوانند در این مراسم شرکت کنند به چهارشنبه ۴ خرداد موکول شد.^[۲۹] همچنین قرار براین بود که ناصر حجازی در ورزشگاه شیرودی تشییع شود که با مخالفت شورای تامین روبرو شد و مراسم تشییع به ورزشگاه آزادی انتقال یافت^[۳۰]

واکنش‌ها و پیام‌های تسلیت

عدهٔ زیادی از شخصیت‌های ورزشی، سیاسی، و هنری به مناسبت در گذشت او پیام تسلیت فرستادند.

 

• سپ بلاتر در نشست ژوئن ۲۰۱۱ کنگره فیفا نام کسانی را برد که در سال گذشته از خانواده فوتبال درگذشته‌اند و در این میان نام ناصر حجازی هم از ایران مطرح شد و بلاتر با صحبت درباره ناصر حجازی به احترامش یک دقیقه سکوت در کنگره اعلام کرد.^[۳۱]
• سایت فیفا در گزارش اختصاصی: هفته اخیر، هفته‌ای بود که در آن مردی که با واکنش‌های ماورای صوت خود ایران را به دو قهرمانی جام ملت‌های آسیا در روزهای اوج آن تیم در دهه ۱۹۷۰ رسانده بود، مردی که منچستریونایتد برای به خدمت گرفتن او تمایل داشت، مردی که دومین دروازه‌بان برتر آسیا در قرن بیستم شناخته شد و مهم‌تر از همه مردی که در طول ۶۱ سال زندگی‌اش متواضع، صادق و فروتن ماند، از میان دوستدارانش رفت. و دست آخر این آخرین حضور او در فوتبال بود و ورزش تا آخرین لحظه‌ها در کنار او ماند. در واقع هنگامی که او روز جمعه به کما رفت، در حال تماشای بازی استقلال و پاس همدان از تلویزیون بود.^[۳۲]
• سپ بلاتر رئیس فیفا با ارسال نامه‌ای به علی کفاشیان ابراز تاسف نموده و به طرفداران ناصر حجازی تسلیت گفته‌است.^[۳۳]
• سر الکس فرگوسن مربی وقت منچستر یونایتد در دوران بیماری ناصر حجازی در نامه ای برای سلامتی و بهبودی او دعا کرد.^{[۳۴] [۳۵]} ناصر حجازی نیز در نامه ای از ایشان تشکر کرد.^[۳۶]
• در برنامه نود (۲ خرداد ۱۳۹۰) یک مسابقه پیامک پس از درگذشت حجازی برگزار شد و بر اساس آن شرکت کنندگان در مسابقه با فرستادن عدد ۱ یاد حجازی را گرامی داشتند. به این برنامه بیش از چهار و نیم میلیون پیامک رسید. این تعداد پیامک یک رکورد جدید از لحاظ ارسال اس‌ام‌اس در یک برنامه تلویزیونی در ایران می‎باشد.^[۳۷]همچنین در تاریخ ۱۵ فرودین ۱۳۹۱ درگذشت ناصر حجازی مهم‌ترین اتفاق فوتبالی سال ۹۰ از سوی بینندگان اعلام شد..^{[۳۸][۳۹][۴۰]}

حاشیه‌ها

 

انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۴

حجازی برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری ایران در سال ۸۴ ثبت نام کرد و گفته بود که اگر تأیید صلاحیت شود ۳۰ میلیون رأی می‌آورد.^[۴۱] و اعلام کرده بود که در صورت پیروزی در انتخابات احمد نیک‌کار را به معاون اولی برمی‌گزیند ولی شورای نگهبان صلاحیت او را برای شرکت در انتخابات رد کرد. حجازی پس از رد صلاحیت در اطلاعیه‌ای از نامزدی هاشمی رفسنجانی حمایت کرد. او پس از ثبت نام به روزنامه خبرورزشی گفت:

چه ایرادی دارد ورزشی‌ها هم کار سیاسی انجام بدهند؟ الان که در ورزش ما سیاستمداران فعالیت دارند حالا چه ایرادی دارد مثلاً حجازی کار سیاسی کند؟! من شرایط اولیه را که برای ثبت نام دارم. اگر صلاحیت‌مان را تایید کردند که شرکت می‌کنیم و فکر نمی‌کنم ایرادی داشته باشد.^[۴۲]

موضع‌گیری در مورد هدفمندسازی یارانه‌ها

در ۳۱ فروردین سال ۱۳۹۰، ناصر حجازی در مصاحبه‌ای^[۴۳] که با پرتال شخصی خود انجام داد ضمن اعتراض به وضعیت اقتصادی موجود در ایران، نسبت به سیاست‌های اقتصادی دولت از جمله هدفمندی یارانه‌ها، شدیداً اعتراض خود را اعلام کرد و شرایط بیماری اش را ناشی از آن دانست همچنین وی در بخشی از این مصاحبه در مورد پرداخت ماهیانه یارانه‌ها به مردم توسط دولت گفت:

دولت می‌گوید چهل هزار تومان در ماه به مردم کمک می‌کنیم، مگر مردم گدا هستند؟ مردم ایران روی گنج خوابیده‌اند، نفت، گاز و... دولت حق ندارد به مردم کمک کند، دولت باید کار کند، خدمت کند و زحمت و دسترنج مردم را دودستی تقدیم آنها نماید. چهل هزار تومان در ماه به مردم می‌دهند و بعد چند برابر آن را از جیب مردم برداشت می‌کنند و سپس ادعای خدمت به مردم دارند. از دید مسئولین خدمت دولت به مردم یعنی کار کردن مردم برای دولت و اینکه مردم کار کنند و پولشان را تقدیم دولت نمایند! برای من گاز می‌آمد چهل هزار تومان و حالا می‌آید یک میلیون تومان. گاز به کشور همسایه با مبلغی به‌مراتب کمتر از آنچه از جیب مردم برداشت می‌کنند، صادر می‌شود. با دیدن این شرایط نباید عصبانی شوم؟ نباید حرص بخورم و شرایط جسمانی‌ام مثل امروز شود.^[۴۳]

حجازی در پایان صحبت‌هایش بدون نام بردن از مقام مسئول خاصی در حکومت جمهوری اسلامی ایران گفته بود: یا رب روا مدار که گدا معتبر شود، گر معتبر شود ز خدا بی خبر شود.^[۴۴]

..

جملات ناصر حجازی در مورد فوتبال پاک:

• • • سال هاست مي گويم فوتبال ايران ناپاک است. اگر مأمور راهنمايي و رانندگي به جاي برگه جريمه پول نگيرد، مربي هم از دستيارش و بازيکن پول نمي گيرد. در يک جامعه همه مسائل به هم ربط دارند و علت و معلول هم هستند.« مدام می گوییم فوتبال ناپاک من فقط می خواهم بپرسم که دیگر جاهای ما پاک است که توقع پاکی فوتبال را داشته باشیم؟ باید همه چیزمان به هم بیاید.»

متاسفانه کساني اين فوتبال را اداره مي کنند که اصول را نمي دانند.

استفاده از نام حجازی درسریال آمریکایی

در سریال میهن (Homeland) نام یکی ازشخصیت‌های منفی سریال با نام ناصر حجازی نامگذاری شد که مورد اعتراض شدید ایرانیان قرارگرفت^[۴۵][۴۶]

کارنامه

میشائل بالاک

بالاک در نقش کاپیتان آلمانها در سال ۲۰۰۹.
شناسنامه
نام کامل	میشائل بالاک
زادروز	۲۶ سپتامبر ۱۹۷۶ ‏(۳۸ سال)
زادگاه	گرلیتس, آلمان شرقی
قد	۱٫۸۹ متر (۶ فوت ۲ اینچ)
پست	هافبک
باشگاه‌های جوانان
۱۹۸۳–۱۹۹۵	کمنیتزر
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی†	(گل)†
۱۹۹۵–۱۹۹۷	کمنیتزر	۱۸	(۵)
۱۹۹۵–۱۹۹۷	کمنیتزر	۴۹	(۱۰)
۱۹۹۷–۱۹۹۸	کایزرسلاوترن	۱۷	(۸)
۱۹۹۷–۱۹۹۹	کایزرسلاوترن	۴۶	(۴)
۱۹۹۹–۲۰۰۲	بایر لورکوزن	۷۹	(۲۷)
۲۰۰۲–۲۰۰۶	بایرن مونیخ	۱۰۷	(۴۴)
۲۰۰۶–۲۰۱۰	چلسی	۱۰۵	(۱۷)
۲۰۱۰–۲۰۱۲	بایر لورکوزن	۳۵	(۲)
تیم ملی
۱۹۹۶–۱۹۹۸	ز۲۱ آلمان	۱۹	(۷)
۱۹۹۹–۲۰۱۰	آلمان	۹۸	(۴۲)
*تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است و آمار به روز شده در تاریخ ۱۵ مه ۲۰۱۲.

میشائل بالاک (زاده: ۲۶ سپتامبر ۱۹۷۶ در گرلیتز، آلمان شرقی) کاپیتان سابق تیم ملی فوتبال آلمان و بازیکن بازنشسته فوتبال می‌باشد.

او که معمولاً در پست هافبک وسط بازی می‌کرد، سابقه بازی در تیم‌های کایزرسلاوترن، بایر لورکوزن ٬ بایرن مونیخ و چلسی انگلستان را دارد و از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۰ کاپیتان تیم ملی فوتبال آلمان بود.

او سابقهٔ نایب قهرمانی جهان با تیم ملی فوتبال آلمان در جام جهانی ۲۰۰۲ را دارد. در این جام از بهترین پاسورها بود و بسیار درخشید و در جام جهانی ۲۰۰۶ نیز بسیار خوب کار کرد و توانست در کشور خودش به مقام سوم برسد، همچنین در یورو ۲۰۰۸ با بد شانسی از بدست آوردن جام بازماند.^[۱]

 

 

سابقهٔ بازی

تیم ملی آلمان

بالاک در هنگام بازیگری در تیم کمنیتزر به تیم ملی فوتبال زیر ۲۱ سال آلمان دعوت شد و در ۲۱ مارس ۱۹۹۶ اولین بازی ملی خود را در رده زیر ۲۱ سال در مقابل دانمارک انجام داد و در مجموع برای آن تیم ۱۹ بازی و ۴ گل زد.

اولین دعوت بالاک به تیم ملی بار از سوی برتی فوگتس بود. در آن زمان بالاک در کایزرسلاوترن بازی می‌کرد.

اولین بازی ملی او در ۲۸ آوریل ۱۹۹۹ و زمان مربیگری اریش ریبک انجام شد. در آن روز بالاک مقابل اسکاتلند در دقیقهٔ ۶۰ به جای دیتمار هامان به بازی آمد.

در یورو ۲۰۰۰ بالاک جز تیم ملی فوتبال آلمان بود که بسیار ضعیف نتیجه گرفت و در دور اول حذف شد. بالاک در کل این جام تنها ۶۳ دقیقه به میدان آمد.

در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ بالاک با بازیسازی خوبش در مرکز زمین خود را به عنوان ستاره تیم ملی کشورش مطرح کرد. او در بازی تک حذفی مقابل اوکراین سه گل به ثمر رساند تا حضور آلمان در این جام تضمین شود.

در جام جهانی ۲۰۰۲ بالاک بسیار خوش درخشید و نقطهٔ اوج فوتبال او رقم خورد. او در این مسابقات در یک چهارم نهایی مقابل آمریکا و در نیمه نهایی مقابل کرهٔ جنوبی تک گل پیروزی بخش تیمش را به ثمر رساند. در بازی مقابل کرهٔ جنوبی بالاک با یک خطای فنی یک خطر مسلم گلزنی را از کره‌ای‌ها گرفت و به همین علت کارت زردی دریافت کرد که او را از حضور در فینال بازداشت. با این حال بالاک در نایب قهرمانی آلمان نقش بسزایی داشت و از بهترین پاسورهای کل بازی‌ها بود.

پس از بازی‌های یورو ۲۰۰۴ و با انتخاب یورگن کلینزمن به جای رودی فولر در سمت مربی تیم ملی فوتبال آلمان، بالاک هم به جای الیور کان کاپیتان تیم ملی شد.

بالاک در بازی‌های دوستانهٔ آماده‌سازی برای جام جهانی ۲۰۰۶ نیز خوب ظاهر شد و در اواخر مارس ۲۰۰۶ گل چهارم را برای آلمان به ثمر رساند تا این تیم آمریکا را ۴-۱ مغلوب کند.

بالاک با ۶۰ بازی ملی، ۲۹ گل به ثمر رسانده‌است. او پیراهن شمارهٔ ۱۳ معروف تیم را به تن می‌کند یعنی همان پیراهنی که قبلاً "رودی فولر" به تن داشته‌اند

باشگاهی

 

آغاز کار و کمنیتزر

میشائل بالاک فوتبال را با تیم بی.س.ژ موتور کارل-مارکس-اشتادت آغاز کرد. والدینش او را در هفت سالگی به تمرین این تیم فرستادند و او در همان نگاه اول چشم مربی وقت، استفن هانیش، (که خود از بازی‌کنان دستهٔ دوم آلمان شرقی بود) را گرفت. قابلیت بازی با دوپای بالاک از مهم‌ترین خاصیت‌های چشم‌گیر او بود.

بالاک آرام آرام به تیم اصلی راه یافت و در ۴ اکتبر ۱۹۸۳ به میدان آمد و در پیروزی دو بر یک تیمش مقابل موتور آسکونای کارل-مارکس-اشتادت شرکت داشت. بالاک مدام پیشرفت می‌کرد و مخصوصا به قابلیت گلزنی‌اش اضافه می‌شد. او در فصل سوم حضورش ۵۷ گل در ۱۶ بازی به ثمر رساند. او تنها ده سال داشت که به باشگاه بزرگ‌تری راه پیدا کرد. یعنی باشگاه کارل-مارکس-اشتادت که بعدها به کمنیتزر تغییر نام داد.

بالاک در تیم جدیدش تحت نظر مربیانی همچون یورگن هابربر و ابرهارد شوستر بود و به همراه این تیم به افتخاراتی نیز نایل آمد از جمله قهرمانی ایالت ساکسونی در ۱۹۹۱ و قهرمانی مسابقات زیر ۱۹ سال کل آلمان در ۱۹۹۴.

در ۱۹۹۵ بالاک برای اولین بار قراردادی امضا کرد و به خاطر قابلیت‌های خاصش به یاد فرانس بکن‌باوئر به «قیصر کوچک» معروف شد. او در ۴ آگوست ۱۹۹۵ برای اولین بار در یک بازی حرفه‌ای بزرگسالان در اوبرلیگا(دستهٔ دوم) مقابل لیپزیگ به میدان آمد اما کمنیتزر در این بازی ۲-۱ شکست خورد. در این فصل بالاک ۱۵ بار برای تیمش به میدان آمد اما گمنیتز نهایتاً به دستهٔ پایین‌تر سقوط کرد. با این حال این فصل برای بالاک فصل موفقی بود زیرا او در ۲۶ مارس ۱۹۹۶ در تیم ملی فوتبال زیر ۲۱ سال آلمان به میدان آمد.

در فصل بعدی بالاک جز ترکیب ثابت کمنیتزر شد و در درخشش دوبارهٔ این تیم نقش داشت. او در تمام بازی‌ها به میدان آمد و ده گل به ثمر رساند. کمنیتزر نتوانست به دستهٔ بالاتر برگردد اما در تابستان ۱۹۹۷ بالاک به کایزرسلاترنی پیوست که تازه به بوندسلیگا برگشته بود.^[۲]

کایزرسلاوترن

بازی‌های خوب بالاک در کمنیتزر و تیم ملی زیر ۲۱ سال مربی وقت کایزرسلاوترن، اتو ریهاگل، را بر آن داشت تا او را خریداری کند. باشگاه فوتبال کایزرسلاوترن تازه به بوندسلیگا برگشته بود و این موقعیت خوبی برای بالاک بود.

در هفتمین بازی فصل در بازی دور از خانه مقابل کارلسروهه، ریهاگل تصمیم گرفت بالاک جوان را برای اولین بار به میدان بفرستد و این اولین بازی وی در بوندسلیگا بود. گرچه او تنها در پنج دقیقهٔ آخر بازی به میدان آمد. در ۲۸ مارس ۱۹۹۸ بالاک برای اولین بار در ترکیب ابتدایی تیم قرار گرفت. بازی مقابل بایر لورکوزن بود و بالاک وظیفهٔ مهار امرسون را به عهده داشت.

بالاک در این فصل جمعاً ۱۶ بار برای تیم جدیدش به میدان آمد و نقشی هر چند کوچک در مقام بی‌نظیر کایزرسلاترن یعنی فتح بوندسلیگا بلافاصله پس از بالا آمدن از دستهٔ پایین‌تر، بازی کرد. در فصل بعدی بالاک از بازیکنان اصلی تیم شد و در ۳۰ بازی به میدان آمد و چهار گل به ثمر رساند. کایزرسلاترن در آن فصل تا یک چهارم نهایی جام باشگاه‌های اروپا بالا رفت و در آن‌جا توسط بایرن مونیخ حذف شد.

در ۱ ژوئیه ۱۹۹۹ دو ماه بعد از اولین بازی بالاک در تیم ملی بزرگسالان، او در سن ۲۲ سالگی به بایر لورکوزن. هنوز یک سال از قرارداد او با کایزرسلاوترن باقی‌مانده بود و به همین علت بایر لورکوزن مجبور به پرداخت ۸ میلیون مارک آلمان (نزدیک ۵ میلیون یورو) برای انتقال او شد.

بایر لورکوزن

بالاک در بایر لورکوزن به خوبی درخشید. این آغاز درخشش جدی او بود. مربیان او در این تیم کریستوفر دام و کلاس تاپ‌مولر بودند. او در این تیم هافبک تهاجمی بود و جلوی کارستن راملو بازی می‌کرد.

او جمعاً سه فصل برای بایر لورکوزن بازی کرد و ۲۷ گل در بوندس لیگا و ۹ گل در اروپا به ثمر رساند.

در سال ۲۰۰۰ بایر لورکوزن تنها به یک تساوی مقابل اونترهاخینگ نیاز داشت تا برای اولین بار در تاریخ فاتح بوندسلیگا شود اما با گل به خودی بالاک، آن‌ها شکست خوردند تا باز هم بایرن مونیخ قهرمان شود.

با این حال بالاک در بایر لورکوزن به یکی از بهترین هافبک‌های اروپا بدل شد. آخرین فصل او در بایر لورکوزن فصل ۲۰۰۱/۰۲ بود که فصلی به یاد ماندنی به شمار می‌آید. او در این سال با لورکوزن مقام نایب قهرمانی بوندسلیگا، جام باشگاه‌های اروپا و جام حذفی آلمان را کسب کرد. چهار بازیکن بایر لورکوزن در آن سال در تیم ملی فوتبال آلمان بودند و نایب قهرمان جهان شدند. بالاک در آخرین فصل خود ۱۷ گل به ثمر رساند و بازی‌های خوبش باعث شد به عنوان بازیکن سال آلمان انتخاب شود.

بایرن مونیخ

 

در سال ۲۰۰۲ بالاک با قراردادی به ارزش نزدیک ۱۳ میلیون یورو به بایرن مونیخ پیوست. بایرن مونیخ با سیستمی دفاعی تر بازی می‌کرد و بالاک باید با آن تطبیق می‌یافت اما به هرحال او در فصل اول ده گل در قهرمانی بایرن مونیخ در بوندسلیگا به ثمر رساند. همچنین در فینال جام حذفی آلمان به میدان آمد و دو گل به کایزرسلاترن زد تا بایرن ۳-۱ پیروز شود و به قهرمانی برسد.

در سال بعد بالاک بازهم درخشید و با مربی جدید، فلیکس ماگات، نیز رابطه خوبی داشت. می توان گفت دوره ای که او در بایرن بازی می کرد یکی از درخشان ترین دوره های میشائل در زمان بازیگری اش بود. بالاک جمعاً چهار فصل برای بایرنی‌ها بازی کرد و سه بار قهرمان بوندسلیگا و دوبار قهرمان جام حذفی شد و جمعاً در ۱۳۵ بازی به میدان آمد و ۴۷ گل به ثمر رساند. این مجموع گل‌های داخلی بالاک از ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۵ را به ۶۱ می‌رساند.^[۳]

چلسی

 

بالاک در فصل آخر خود در بایرن از چلسی، فیورنتینا ٬ رئال مادرید ٬ اینترمیلان ٬ بارسلونا^[۴] ٬منچستر یونایتد، آث میلان پیشنهادهایی دریافت کرد و نهایتاً در ۱۵ مه ۲۰۰۶ با قراردادی سه ساله به چلسی پیوست. ^[۵]

مورینیو در باره او گفته‌است: «برای من او از بهترین بازیکنان جهان است. بسیار باهوش است، از نظر تاکتیکی بسیار قوی است و گل‌های بسیاری به ثمر می‌رساند. برای من در اروپا تنها فرانک لمپارد در این سطح بازی می‌کند. این دو زوجی رویایی را تشکیل خواهند داد.»

وی در ۴ سال حضور خود در باشگاه چلسی توانست یک قهرمانی در لیگ برتر انگلیس ٬ 3 قهرمانی در جام اتحادیه فوتبال انگلیس و یک نایب قهرمانی در جام باشگاه های اروپا را جشن بگیرد.iiiiii

بالاک در ۱۰۵ بازی که با پیراهن چلسی به میدان رفته است ۱۷ گل به ثمر رسانده است.

بایر لورکوزن

او در فصل نقل و انتقالات سال ۲۰۱۰ به تیم سابق خود یعنی بایر لورکوزن پیوست.بعد از پیوستن او به لورکوزن شایعاتی در رابطه با جدا شدن ستاره ی به یاد ماندنی آلمان از تیم محبوبش به گوش رسید که تکذیب شده و وی تا سال ۲۰۱۲ برای این تیم بازی کرد.^[۶]

بازنشستگی

علیرغم مذاکرتی که بالاک پس از جدایی از لورکوزن با تیم وسترن سیدنی وندررز جهت حضور در لیگ استرالیا داشت^[۷]، وی در ۲ اکتبر ۲۰۱۲ (۱۱ مهر ۱۳۹۱) بازنشستگی خود را اعلام کرد.^[۸]